All Chapters of พ่ายรักซ่อนใจ: Chapter 41 - Chapter 50

บทที่ 16สอบประวัติ “คะ...คือ...หนูไม่รู้นะคะว่าพี่คินน์รู้สึกรักหรือชอบหนูมากแค่ไหน แต่สำหรับตอนนี้คิดว่าเราสองคนมีความสุขกันดีค่ะ และต่อให้อนาคตพี่คินน์จะไม่เลือกหนู หนูก็เข้าใจได้ค่ะ เพราะหนูเองไม่ได้เพียบพร้อมและมีอะไรเหมาะสมกับพี่คินน์เลย แต่ถ้าพี่คินน์เขารู้สึกดีๆ กับหนูและอยากให้หนูอยู่ต่อ หนูก็ไม่อยากไปไหนค่ะ หนูอยากอยู่กันคนที่หนูรัก” มะนาวพูดได้เต็มปากว่าเธอรักคินน์มาก รักอย่างไม่เคยรักใครมาก่อน อีกทั้งเขาคือผู้ชายคนแรก และผู้ชายคนเดียวที่ทำให้เธอรับรู้ว่าบนโลกใบนี้เราสามารถเจอผู้ชายที่แสนดีได้ และคนนั้นก็คือเขา “เธอบอกว่าเธอรักลูกชายของฉันงั้นสิ” “ค่ะ” “อายุแค่นี้จะเรียกสิ่งนั้นว่าความรักได้จริงเหรอ หรือเธอหวังแค่เงินของลูกชายฉัน” “ไม่เลยค่ะ หนูไม่ได้หวังเงินจากพี่คินน์เลย ต่อให้วันนี้ ตอนนี้พี่คินน์ไม่มีเงินให้หนู หนูก็ยังรักและห่วงพี่คินน์เสมอค่ะ” มะนาวพูดทุกอย่างออกมาจากใจ เนื่องจากเธอไม่อยากให้ใครคิดไปเอง “แน่ใจเหรอ” “ค่ะ” “แล้วกระเป๋าในนั้นที่อยู่บนโต๊ะลูกชายของฉันซื้อให้ด้วยหรือเ

“เปล่าหรอก เรียกฉันว่าแม่เหมือนตาคินน์ก็ได้ ฉันไม่ถือ” คุณหญิงอนงค์บอกก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานของลูกชายไป ทำเอาทั้งมะนาวและคินน์ถึงกับอ้าปากหวออย่างงงๆ เพราะใครจะคิดว่าแม่ของเขาจะติดใจมะนาวยิ่งกว่าเขาเสียอีก ส่วนคุณหญิงก็เดินออกจากห้องของลูกชายแล้วยิ้มออกมา นางว่านางดูคนไม่ผิดหรอก แม้มะนาวอาจจะดูเป็นผู้หญิงที่ดูแรง แต่เมื่อได้คุยได้ถามประวัติอะไรต่างๆ นานา เด็กคนนี้กลับตอบด้วยความจริงใจ นางสังเกตจากแววตาที่ไม่มีความโกหกอะไรเลยสักนิดเดียว “แม่หวังว่าคินน์จะมีความสุขบ้างนะลูก” นางไม่เคยขัดขวางด้วยซ้ำว่าลูกชายจะเลือกคู่ชีวิตแบบไหน แต่นางแค่อยากให้ได้คนดี คนที่จะสามารถมาดูแลลูกชายของนางได้ และมะนาวเองก็ดูเป็นคนใส่ใจคน ปัญหาเดียวตอนนี้อาจจะมีแค่เรื่องของอายุเท่านั้น ถ้าปรับกันได้ชีวิตคู่มันจะไปด้วยกันได้ หลังจากวันที่แม่ของเขามาหา ความสัมพันธ์ของมะนาวและคินน์ก็ดีขึ้นตามลำดับ แต่มันมีสิ่งหนึ่งที่ติดอยู่ในใจของมะนาว คือคำว่ารักของชายหนุ่ม ที่มันไม่เคยหลุดออกมาจากปากของเขาเลยแม่แต่นิดเดียว จนบางครั้งก็อดน้อยใจไม่ได้ว่าเขาคิดจะจริงจังกับเธออย่างนี้ไปตล

“กรี๊ด!” เมษากรีดร้องออกมาอย่างผู้พ่ายแพ้ แต่เธอจะไม่ยอมหรอกนะ เธอจะเอาคืนมะนาวให้สาสมกับสิ่งที่มันบังอาจทำกับเธอเลย “ออกไป!” มะนาวชี้นิ้วไล่สองแม่ลูกออกจากบ้านด้วยความโมโห บวกกับสภาพจิตใจของเธอตอนนี้มันเกินจะรับไหวแล้ว เรื่องของคินน์ทำเอาเธอเจ็บปวด ยิ่งเห็นเขาหวงแหนภาพนั้น มันก็ยิ่งตอกย้ำให้รู้ว่าเธอนั้นไม่ได้มีความสำคัญอะไรสำหรับเขาเลยสักนิดเดียว สองแม่ลูกเดินกระแทกเท้าออกจากบ้าน จากนั้นมะนาวก็รีบเดินไปล็อกประตูบ้านของตัวเอง พรุ่งนี้คงต้องให้ช่างเอากลอนมาเปลี่ยนใหม่ยกแผงเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง แต่จะให้เปลี่ยนตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว เพราะตอนนี้มันเริ่มเย็นแล้วด้วย “ฟู่...” มะนาวเดินไปทำกับข้าว ยังดีที่ในตู้เย็นพอมีอะไรเหลือให้กินบ้าง เพราะเธอไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ที่บ้านของคินน์ จวบจนตอนนี้เขาก็ไม่คิดจะโทรมาง้ออะไรเลย เขาคงคิดว่าเธอเป็นคนผิดจริงๆ แต่ช่างเถอะ อยู่กับคนที่เขาไม่มีใจ อ้อนวอนให้ตายเขาก็ไม่ตามมาหรอก คิดดังนั้นมะนาวก็เริ่มลงมือทำกับข้าว แล้วเลือกไปทำรายงานต่อให้เสร็จ และคิดว่าพรุ่งนี้เธอจะกลับมาเป็นมะนาวที่เข้มแข็งคนเดิม คร

“มึงกล้าหยาบคายกับกูอย่างนั้นเหรออีมะนาว!” ป้าอรมองมะนาวด้วยดวงตาแดงก่ำเพราะไม่คิดว่ามะนาวจะกล้าพูดแบบนี้ “เออ!!” “มึงอย่าอยู่เลย” ป้าอรเดินไปหยิบมีดขึ้นมาหวังจะจัดการกับมะนาว ซึ่งเธอก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าป้าจะทำแบบนี้ โดยในจังหวะนั้นป้าวิ่งเข้ามาเพื่อเข้ามาแทงเธอ จนมะนาวหลับตาปี๋ด้วยความกลัว และสักพักเธอก็ต้องลืมตาขึ้นมาเพราะทุกอย่างดูสงบนิ่ง เมื่อลืมตาขึ้นมามะนาวถึงกับตกใจกว่าเดิมเมื่อคินน์กำลังจับมือป้าอรข้างที่ถือมีดเอาไว้ ดวงตาของคินน์ตอนนี้มันแดงก่ำและเต็มเปี่ยมไปด้วยความโกรธ เธอไม่คิดว่าเขาจะมาด้วยซ้ำ แต่ถ้าเขาไม่มาเธอคงได้กลายเป็นศพในบ้านหลังนี้ไปแล้ว “คุณคินน์” “กล้าทำอย่างนี้กับมะนาวอย่างนั้นเหรอ!” คินน์ตะคอกออกมาด้วยความโมโห ถ้าเขามาช้ากว่านี้อีกนิดเดียว มะนาวต้องแย่แน่ จังหวะที่เห็นหญิงแก่คนนี้กำลังทำร้ายมะนาว หัวใจของเขามันก็เหมือนถูกบีบรัดจนแทบหายใจไม่ออก เขาห่วงเธอจนแทบบ้า “โอ๊ย!!” ชายหนุ่มบีบข้อมือเล็กของหญิงแก่อย่างแรง จากนั้นมือหนาของเขาก็กำรอบคอของนางเอาไว้อย่างแรง เขาโก

“หมายความว่ายังไงคะ” “หัวใจของพี่ซื้อใจของมะนาวได้ไหมครับ” คำพูดของคินน์ทำเอามะนาวใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็ยังไม่เข้าใจความหมายของเขาเสียทีเดียว “มะ...หมายความว่ายังไงคะ” “มะนาวคงรอคำว่ารักจากพี่ใช่ไหมครับ พี่ขอโทษ...ที่ผ่านมาพี่แค่ไม่มั่นใจตัวเอง” เพราะเคยอกหักมาแล้วครั้งหนึ่งมันทำให้เขาเจ็บแทบขาดใจ จนกลัวว่าจะบอกรักใครสักคน และกลัวว่าคนคนนั้นจะหายไป แต่ตอนนี้เขาคงต้องเลือกบอกรักเธอแล้วเพราะเขาไม่อยากให้เธอหายไปไหนอีก “พี่คินน์” “พี่โง่เองที่มัวแต่มองอดีต ทั้งๆ ที่ปัจจุบันของพี่กับมะนาวมันดีและความสุขมาก ให้โอกาสพี่ได้ไหมมะนาว ให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม พี่ไม่อยากเสียมะนาวให้ใครอีกแล้ว พี่ไม่อยากต้องกลายเป็นคนโง่ที่ปล่อยคนที่พี่รักไปอีกแล้ว” “พี่คินน์รักมะนาวจริงๆ เหรอคะ” เธอยอมรับว่าตัวเองรักคินน์มาก และคินน์เองก็ดีมาก ดีจนเธอไม่อยากเอาตัวเองไปเทียบกับเขาเลยด้วยซ้ำ จนบางครั้งอยากถอยออกมาเพื่อให้เขาอยู่กับคนที่คู่ควร แต่เธอกลับทำใจปล่อยมือของผู้ชายแสนดีคนนี้ไม่ได้จริงๆ “ครับ...อาจจะรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เรารู้จั