Semua Bab Sweet Revenge : Bab 21 - Bab 30

Panay ang hikab ko sa looban ng aking opisina. Mabuti na lamang at dumating agad ang brewed coffee na pinatimpla ko kay Irish. Pagkalabas ni Irish, saka naman ang pagdating ni Orson. Napasimangot agad ako na hindi naman nakaligtas sa paningin nito. Kasalukuyan kong binabasa ang ilang papeles na dapat kong pirmahan. Napasulyap ako rito. "Have a seat, Mr. Acosta. May kailangan ka ba sa'kin?" tanong ko rito. "I thought you were going to ask me about on what do CEO's job? Hindi ba't nais mong malaman iyon para ibangon ang kompanyang kasalukuyang unti-unting nakipagsapalaran, para makasabay sa ilang mga kompanya?" seryosong tanong ni Orson sa'kin. Napasinghap ako. Muntik ko nang makalimutan. Uminom muna ako ng kape bago sinagot ang tanong nito. Batid kong pinagmamasdan nito ang aking mga kinikilos. Damn! Bakit nga ba magpahanggang ngayon ay naiilang parin ako sa presensya nito? Argh! "Maupo ka muna," saad kong muli dito. Naupo naman ito sa upuang nasa harapan ng aking office table. "

Kasalukuyan akong nasa isang table habang katabi si Orson. He was busy talking with other businesman. While me, aaminin kong nababagot na rin. I'm bored."I don't even know, Mr. Acosta kung bakit ang DFI ang napili mo. Wala ng pag-asa ang kompanyang iyan."Nagpanting ang tenga ko sa narinig. Akmang magsasalita na sana ako sabay tayo, mabuti nalang at maagap si Orson, palihim nitong pinigilan ang aking kabilang braso. Damn! Sa lahat na naman ng parte ng katawan ko'y, ang hita ko pa. What the! Pwede namang sa kamay ko nalang. Argh! I could feel the intensifying electricity that slowly rising in me. Oh, no! What was that? Lihim akong kinilabutan. Heto ba ang sinasabi nilang kuryente? Argh! "Although judgement is a natural instinct, Mr. Lacson. But try to catch yourself before you speak, and do any potential harm. You can't get your words back," matapang kong sagot rito. Na-distract lang ulit ako nang maramdaman ang mahinang pagpisil ni Orson sa aking hita. Talagang sasampalin ko na a

Bigla akong nabahala nang maalala si Orson. Damn! Tiyak kong hinahanap na ako ng damuhong iyon. Argh! Nakalimutan kong magpaalam dito. Lagot na. "Hey, may problema ba?" takang tanong sa'kin ni Aziel. "H-ha? A—e, ano. W-wala naman," sagot ko dito. Bigla ko ring naisip. Bakit ba ako kinakabahan? At ano namang problema kung hindi ako nakapag-paalam dito? Sino ba si Orson Acosta para katakutan ko? Damn! "May nakalimutan ka ba?" muli ay tanong sa'kin ni Aziel. Ngumiti ako dito para payapain din ang biglang pag-alala sa anyo nito. "Hey, don't worry. I'm fine! Ano ka ba, may naalala lang ako," sagot ko rito. "I can't help it. Ayoko lang makita kang tila balisa. Cheers?" Nailing ako sabay ngiti sa narinig mula kay Aziel. "Cheers!" "So, kumusta nga pala sa tuwing kasama mo si Mr. Acosta? Balita ko he was so strict when it comes to you." Kunot-noong sinalubong ko ang seryosong mga mata ni Aziel. "And who told you, regarding that thing?" "Ilang employees mismo ng DFI building. Baka

Nagising ako sa ingay ng alon. Nag-inat ako sabay hikab. Pupungas-pungas pa nga ako. Kunot-noo na napatingin sa kabuuan ng kwartong kinaroroonan ko. Saka ko lang naaalala na narito pala ako sa pader ni Orson. Tumayo ako at tinungo ang balkonahe. Binuksan ang sliding door. Ngumiti ako sa nakikita. Napakalinaw ng dagat. Mapapansin ang tila nang-aakit nitong anyo. Kumikinang ito dahil sa sikat ng araw. Saka nagpasya akong maligo. Tinungo ko muna ang isang maliit na kabinet kung saan nagbakasakaling naroon ang ilang gamit pambabae. Nang buksan ko iyon, hindi ako nagkamali. Awtomatikong tumaas ang aking kilay. At sino namang may-ari nito? Ew! At baka mahawaan pa ako ng sakit ng ilang babae ni Orson. Napasimangot ako. Argh! Lumabas ako ng kwarto, eksaktong pagbukas ko ng sariling pinto, bumungad agad sa'kin ang seryosong mukha ni Orson. What the heck! Ang fresh tingnan ng kurimaw. Bagong paligo at tila ba ang sarap papakin. Damn! Hayan na naman ang pilya kong utak. Kainis! "Hindi k

Nagulat ako nang may nag-doorbell. Ang lakas naman kasi ng tunog. Napasulyap ako kay Orson. Napansin ko ang pinipigilan nitong ngiti. "Sorry kung masyadong nakakabingi. Siguro 'yong delivery boy na 'yan. Nagpadeliver kasi ako ng hapunan para sa'tin," tugon nito sa'kin at mabilis nitong tinungo ang pinto para harapin ang naturang delivery boy. Sumilip lang ako sa bintana. Tinungo ni Orson ang naturang gate at inabot ang isang plastic na may lamang pagkain mula sa delivery man. Naisipan ko na lamang na ihanda ang mesa. Yes, tama. Iyon ang gagawin ko. Tinungo ko ang maliit na dining room at pinakialaman ang ilang gamit na naroon. Nakangiti ako. Nailing sa weird na naiisip. Para lang kaming mag-asawa na nakatira sa isang simpleng bahay. What the! Ipinilig ko ang sariling ulo sa isiping iyon. Sabay iling at nagsimula na akong ayusin ang mesa at inihanda ang ilang kagamitan. "Really, Ms. Del Fuego? Honestly, I'm surprised of what I saw." Napalingon ako kay Orson. Napansin ko ang ti