Semua Bab Sweet Revenge : Bab 51 - Bab 60

"Where do you want us to go?" tanong ni Fei sa'kin. "Ikaw na ang bahala, Fei. Kung saan tahimik at walang istorbo. I want a peaceful environment, 'yon ang kailangan ko sa ngayon," sagot ko rito. "Wala akong ibang ma i-suggest sa iyo kundi sa bahay namin sa Batangas. Gusto mo ba ro'n?" "Okay sa'kin ang lugar na 'yon, tahimik at sariwa ang hangin. Gusto ko na munang tumakas sa masalimoot na lugar," tugon ko kay Fei, I let out a deep sigh. "Alright, mabuti nalang at pinalinis ko kanina kay Manag Yoli. Siguro nga kailangan mo na muna ng peace of mind. Pwede ka namang mag-trabaho habang nasa bahay lang, right?" "Yeah, pwede naman. Kaya lang, hindi ko kayang iwan ang DFI sa mga kamay ni Orson. Hindi ko alam kung ano'ng plano niya. Mahirap ng magtiwala ulit, Fei. Kung nakinig lang sana ako sa'yo noon. Kaya lang nangyari na ang lahat, at wala na akong magagawa pa," malungkot kong saad. "So, ano ba talagang balak mo?" "Sa ngayon, gusto ko munang lumayo saglit, kahit ngayong araw l

Napangiwi sa'kin si Fei. Palibhasa'y hindi nito maatim ang sobrang asim na mangga na kinakain ko, with bagoong. Sarap kaya! "Ang weird pala talaga 'pag buntis, jusko!" palatak ni Fei at nagmamadali na itong pumasok sa loob ng rest house. Naiwan ako sa hardin na panay ang kain ng hilaw na mangga. Masasabi kong, pang-apat na mangga na itong kinakain ko. Pagkatapos ko rito ay magpapahatid ako sa DFI building. Yes, kailangan kong umapak doon para manmanan ang mga kakaibang kilos at galaw ni Orson. Kailangan ko pang kontakin ang FDIC. Kailangan kong protektahan ang pera sa kompanyang pinaghirapan kong ibangon. Pagkatapos kung kumain ay pumasok na ako sa loob at dumiretso sa sink lababo para maghugas ng kamay. Pumanhik sa taas at tinungo ang banyo para mag-toothbrush at magbihis ng disente at kagalang-galang na damit. Pagbaba kong muli sa hagdan. Napasulyap ako kay Fei. Napansin ko ang pagkunot-noo nito. Alam kong hindi ako nito papayagan lalo na at buntis ako. Pero hindi pwede, kai

"Ang sarap, akala ko pa naman kumakain ka nitong Raw Fish Salad. Subukan mo lang, Ziel. Masarap ito," nakangiting saad ko kay Ziel. Hindi maipagkakailang masaya itong kasama ako. "No, thanks!" Napangiti ako sa hitsura ni Ziel. Narito lang naman kami sa isang Lapyahan Restaurant na yari sa matibay na kahoy at nipa-hut. Nakatayo ito sa dagat. Na ang nagsilbing haligi ay matibay na kawayan. Na-amaze nga ako sa naturang lugar. Presko ang hangin, at mayaman sa seafoods talaga. "Thank you, at dinala mo ako rito. Alam mo bang napakaganda ng lugar. At talagang ngayon lang ako nagawi sa lugar na ito. In fairness, ang dami pa lang mga foreigner na narito," nakangiting saad ko kay, Aziel. Inilibot kong muli ang tingin sa buong paligid. Mapapansin din sa lugar na kinaroroonan namin ang isang videoke room. Ilang mga bangka sa gilid, binilang ko ito, it counts five. Nililipad ng hangin ang aking buhok. Ang gaan ng aking pakiramdam. Stress free. "And I'm glad that you like it here. This pla

"Careful," may pag-alalang saad ni Fei sa'kin. Inalalayan ako nitong makapasok sa looban ng kotse. "Thanks, Fei," ani ko rito. "By the way, gusto ka raw makausap ng damuho." "Bahala siya sa buhay niya. Ayoko na muna siyang problemahin, Fei. I'm busy on how to handle the DFI lalo na at nawalan na ako ng tiwala kay Orson. At isa pa, gusto ko munang mag-focus sa sarili ko," sagot ko kay Fei, pinipigilan ang sarili na huwag magalit ni mainis man. Hindi nakakabuti para sa batang nasa sinapupunan ko. "Saan tayo?" "Diretso sa DFI may kailangan pa akong gawin," sagot ko kay Fei. Pinaandar agad nito ang sariling kotse para tunguhin ang DFI building. Makalipas ang ilang minuto agad kaming nakarating doon. Dumiretso agad ako sa aking opisina. Lahat ng mga papeles na nakatambak ay agad kong binasa at pinirmahan hanggang sa hindi ko na lamang napansin ang oras nang uwian. Napahilot ako sa sariling sentido, sabay sulyap sa sariling wrist watch. Uwian na pala. Ang bilis naman talaga ng ora

Umibis ako mula sa kotse ni Orson, nagpatiuna na akong naglakad patungo sa entrance ng DFI building. Ilang araw na rin ang lumipas nang hindi ko marinig ang ilang employees ko na tila nagbulung-bulongan sa tuwing ako'y dumarating sa building. Nakikiramdam din ako sa ilang media kung ano'ng bagong latest news ang ilalabas ng mga ito, ngunit pansin kong wala naman akong naririnig. That's good! Ayoko na silang atupagin pa. Dahil kung tutuusin wala naman silang ambag sa mga problemang kinakaharap ko ngayon. Dumiretso ako sa sariling opisina, tinawag ko agad si Bea. Inutusan ko itong mag-conduct ng meeting sa ilang employees ko. Kailangan ko nang kumilos. Isasampal ko kay Orson na kaya kung i-manage ang kompanya sa sarili kong sikap. "Ma'am, nasa conference room na po ang ilang team," agaw atensyon ni Bea sa'kin. "Thank you," sagot ko at sumenyas ako kay Bea. Agad naman itong napatango at sumama sa akin para tunguhin ang conference room kung saan naroon na ang ilang team. At ilang board