MasukShare
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.3
Terakhir Diperbarui:
2025-05-06 16:38:04K Pub
ฉันยืนทำใจอยู่นาน เพราะยังคิดไม่ตกว่าจะมาทำงานแบบนี้ดีมั้ย แต่มันก็แค่คืนเดียวเอง เพราะพี่ที่ฉันรู้จักขอให้ช่วยมาทำงานแทน อีกอย่างเงินก็เยอะด้วย นั่นจึงทำให้ฉันตอบตกลงทันทีและกำลังรอพี่เขาที่หน้าผับแห่งนี้ ซึ่งฉันก็เพิ่งเคยมาที่แบบนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกัน
เอี๊ยดดด.....
ปิ๊ป!
"น้ำ!"
"พี่ซีน" ฉันรีบวิ่งเข้าไปหารถยนต์ที่ขับมาจอด
"นี่จ๊ะ คีย์การ์ดเข้าผับ"
"......" ฉันมองมันด้วยความไม่เข้าใจ เพราะถ้ามาสถานที่แบบนี้มันต้องใช้บัตรประชาชนไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมต้องมีคีย์การ์ดสีฟ้าแบบนี้ด้วยล่ะ
"เอาบัตรนี้ยื่นให้การ์ดตรงนั้น เพราะที่นี่มันต้องมีคีย์การ์ดแบบนี้แหละสำหรับพนักงานน่ะ"
"แต่มันเป็นของพี่แล้วฉันจะเข้าไปได้เหรอคะ?"
"ได้สิ พี่บอกผู้จัดการร้านเรียบร้อยแล้วล่ะ"
"......."
"ดูแลตัวเองด้วยล่ะ พี่ไปก่อนนะ"
"ค่ะ"
หลังจากนั้นฉันจึงเดินไปยื่นบัตรให้กับการ์ดที่อยู่หน้าคลับ ก่อนที่ผู้ชายกล้ามโตจะมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ฉันจึงยิ้มแห้งให้เขาทันที
"เข้าไปได้"
"ขอบคุณค่ะ"
ตึงตึงตึง.......
เสียงเพลงที่ดังและแสงสีที่สาดส่องพร้อมกับพวกที่ชอบเที่ยวกลางคืนต่างเต้นกันอย่างสนุกสนาน ฉันมองพวกเขาด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะพยายามเดินเบียดเข้าไปเพื่อถามหาผู้จัดการด้วยความลำบาก
"เฮ้อออ...."
กว่าจะเดินผ่านมาได้ และฉันก็ต้องแปลกใจเหมือนกันเพราะอีกโซนเป็นโซนสำหรับนั่งดื่มเฉยๆ ตอนแรกก็คิดว่ามีเท่าที่เห็นซะอีก แต่จะว่าไปที่นี่ทั้งกว้างและใหญ่มากเหมือนกัน เพราะมันมีอีกชั้นหนึ่งด้วย
"เอ่อ...ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าผู้จัดการ...."
"น้องน้ำหนาว?"
"เอ่อ...ใช่ค่ะ"
"พี่เอกครับ เป็นผู้จัดการร้าน"
"สวัสดีค่ะพี่เอก คือน้ำมาแทนพี่ซีนค่ะ" ฉันพูดออกไป และพี่เอกก็มองฉันเหมือนกับการ์ดหน้าร้านที่มองมา อาจเป็นเพราะการแต่งตัวของฉันล่ะมั้งที่ไม่เหมาะสำหรับมาผับแบบนี้ เพราะชุดของผู้หญิงแต่ละคนคือฉันเทียบไม่ติดเลย
"เราอายุถึง18แล้วใช่มั้ย?"
"ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ" ฉันก็เพิ่งถึงได้ไม่กี่เดือนนี้เอง
"พี่ก็นึกว่าเราเป็นเด็กมอปลายซะอีก"
"เอ่อ...." คงเป็นชุดเอี๊ยมที่ฉันใส่มาแน่นอน
"เอาล่ะ เดี๋ยวพี่จะให้เราไปเปลี่ยนชุดเลยแล้วมาช่วยงานข้างนอก"
"ค่ะ" ฉันเดินตามพี่เอกไป ก่อนที่พี่เขาจะเอาชุดให้ฉันเพื่อไปเปลี่ยน
หลังจากที่ได้คำแนะนำของพี่ที่เป็นพนักงานด้วยกัน ฉันก็จะต้องลองทำเองแล้ว เพราะว่าพี่เขาก็มีงานของตัวเองเหมือนกัน
"นี่ของวีไอพีจ๊ะ"
ฉันรับมาอย่างงงงวย ก่อนที่จะเห็นตัวเลขที่กำกับก็ทำให้รู้ว่ามันอยู่ที่โซนไหน ก่อนจะค่อยๆถือมันเดินไป
"เครื่องดื่มค่ะ"
"ทำไมเด็กเสริฟ์ที่นี่ถึงได้จืดแบบนี้ล่ะคะ"
"หึ! ดูไม่ได้จริงๆว่ะ"
ฉันรู้ว่าที่คนกลุ่มนี้พูดกันก็คือฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจมัน แล้วก็รีบเสิร์ฟให้เสร็จเพื่อไปที่อื่นต่อ
"ไม่รู้ว่าอายุถึงหรือเปล่านะคะถึงได้มาเป็นเด็กเสิร์ฟที่นี่"
พรึ่บ!
เผละ!
"ว้ายยย! กรี๊ดดด!"
เคร้ง!
"ขะ...ขอโทษค่ะ"
"นี่แกกล้าทำเสื้อฉันเลอะเหรอฮะ!"
"ใช่!"
พรึ่บ!
ตุบ!
"อ๊ะ! ซี๊ดดด"
เพราะโดนผู้หญิงอีกคนที่เป็นเพื่อนเธอผลักฉัน ทำให้ไม่ทันระวังฉันจึงล้มลงทันทีและด้วยความที่ใส่ส้นสูง ทำให้มันลุกลำบากมากในตอนนี้ นี่มันอะไรกันเนี่ย!
"พี่คะ หนูมันมองหน้าอลิซสิคะ"
ฉันมองหน้าคนที่ต่อว่าฉันนิ่ง เพราะตอนนี้มันลุกไม่ขึ้นยังไงล่ะ
"หึ!"
ซ่าาาาา.....
"นี่คุณ!"
ตอนนี้ทั้งตัวฉันเปียกไปหมด เพราะผู้ชายตรงหน้าที่เอาน้ำสาดฉัน
ตึก...ตึก...ตึก
"มีอะไรกันหรือเปล่าครับ"
พรึ่บ!
พี่เอกรีบมาประคองฉันให้ลุกขึ้น ก่อนที่เขาจะถามกลุ่มคนตรงหน้า
"หัดสั่งสอนพนักงานคุณด้วย ทำชุดผู้หญิงของผมเลอะไปหมด!"
"น้ำไม่ได้ทำนะคะ" ฉันรีบแย้งทันทีพร้อมกับมองคนตรงหน้า
"กรี๊ดดด แกไม่ได้ทำแล้วชุดฉันจะเป็นแบบนี้มั้ยยะ!"
"ทางเราต้องขอโทษด้วยครับ พอดีน้องคนนี้เพิ่งมาใหม่ เราจะจัดการคนของเราเอง...."
"ไล่มันออกเลยนะ ไม่งั้นฉันไม่ยอมแน่ จริงมั้ยคะพี่"
"ผมว่าเรื่องนี้...."
"คุณก็รู้ว่าผมเป็นใคร!"
ฉันมองหน้าพี่เอกที่ตอนนี้สีหน้าของเขาเริ่มเปลี่ยนไป และคิดว่าผู้ชายคนนี้ต้องเป็นคนใหญ่คนโตแน่นอน
"ขอโทษค่ะ" ฉันรีบก้มหน้าขอโทษทันที เพราะไม่อยากให้พี่เอกมีปัญหาด้วย อีกอย่างฉันก็มาแทนพี่ซีนแล้วถ้ามาเกิดเรื่องแบบนี้คงไม่ดีแน่ๆ
พลั่ก!
หมับ!
"อ๊ะ! ซี๊ดดด"
ด้วยความที่เจ็บข้อเท้าอยู่และโดนผลักแบบนี้ทำให้ฉันทรงตัวไม่อยู่ จนคิดว่าตัวเองคงต้องล้มลงอีกแน่นอนจึงรีบหลับตาลงทันที แต่กลับไม่เจ็บอย่างที่คิด ก่อนจะลืมตาพร้อมกับมือใครบางคนที่ประคองไหล่ฉันไว้ ก่อนจะหันไปมองก็ต้องตะลึงไปกับใบหน้านิ่งนั้นทันที ก่อนจะรีบหันกลับไป
"......!!"
"ทำอะไรกันวะ!"
"คุณคลีน!"
เมื่อได้ยินเสียงพี่เอกเรียกบุคคลตรงหน้าอีกคนที่เดินเข้ามา ฉันจึงรีบขยับออกห่างจากร่างสูงด้านหลังทันที แต่ทว่า...
"อ๊ะ! ซี๊ดดด!"
"อยู่นิ่งๆ"
"......!!" ฉันนิ่งงันทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนิ่งๆของร่างสูงด้านหลัง
"มึงเป็นใครวะ!"
"แล้วมึงเป็นใคร!"
ผู้ชายที่พี่เอกเรียกนั้น ชื่อคลีน ฉันมองคนตรงหน้าด้วยความมึนงง เพราะฉันก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกันรวมถึงคนด้านหลังฉันด้วยที่ยังคงจับฉันไว้อยู่ ทำให้ฉันต้องนิ่งลงไปทันที ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน
"เอ่อ...คุณคลีนเป็น...."
พี่เอกยังพูดไม่ทันจบ ผู้ชายที่ทำท่าจะเอาเรื่องก็พูดขึ้นมาก่อน
"มึงจะเป็นใครกูไม่สน! แต่ถ้ามึงไม่ไล่ยัยนี่ออก กูจะเอาเรื่อง...."
"ตามสบายครับ"
"มึง!"
"การ์ด!"
ตึกตึกตึก....
"ครับนาย!"
"ลากพวกมันออกไปให้หมด อย่าให้เหลือ!"
"ครับนาย"
พรึ่บ!
"อะไรวะ! มึง! ไอ้ @+฿&฿"
"กรี๊ดดดด! ปล่อยนะ! อร๊ายย!"
ตอนนี้คนพวกนั้นก็ถูกชายชุดดำพาออกไปเรียบร้อยแล้ว ส่วนคนที่เหลือต่างกลับมาสนุกสนานกันต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ขอบคุณมากนะครับคุณคลีน"
"อืม แล้วน้องเป็นอะไรมั้ยครับ?"
"เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณคลีน"
"ครับ ไปเว้ยเพื่อน!"
"อืม"
"เอ่อ...คุณ..."
"มา เดี๋ยวพี่ช่วยประคอง"
แต่ก่อนที่ฉันจะขอบคุณคนที่ช่วยประคองฉันเมื่อกี้ ก็ไม่ทันซะแล้ว เพราะเขาเดินออกไปกับคุณคลีนแล้ว แต่ฉันยังจำใบหน้านิ่งของเขาได้ และคิดว่าถ้าเจอกันอีกครั้งคงต้องขอบคุณเขาที่ช่วยฉันเอาไว้ ถ้าได้เจอกันอีกครั้งนะ......
================
📍น้องจะเจอพี่อีกตอนไหนน๊าาา
ฝากด้วยน๊าาา
🖤❤️
Bab terkait
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.4
พรึ่บ!"พี่นทีคะ ^_^"ฉันเดินลงมาหาพี่ชายที่รออยู่หน้าตึกแล้วและวันนี้ร้านเกมส์ของพี่ฉันก็หยุดครึ่งวัน เพราะเขาจะเป็นคนไปส่งฉันที่มหาลัยเองด้วย"น้องพี่น่ารักจริงๆ""คิคิคิ" ฉันยิ้มแบบขำกับคำพูดของพี่ชาย"ไปกันได้แล้ว เดี๋ยวไม่ทันนะ""รอเพื่อนน้ำก่อนสิคะ""......?"ตึกตึกตึก...."ขอโทษที่มาสายนะน้ำ""ไปกันเถอะเรน ^_^""สวัสดีค่ะพี่นที วันนี้เรนขอไปด้วยคนนะคะ พอดีพ่อกับแม่เรนมีงานด่วนน่ะค่ะ""ครับ"วันนี้เป็นวันรายงานตัวของฉันที่มหาลัยจีเนียส ฉันทั้งตื่นเต้นแล้วก็ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าตัวเองจะได้เข้าที่นี่จริงๆ พอประกาศผลออกมาทั้งฉันกับเรนที่เลือกคณะเดียวกันต่างตกใจจนพูดไม่ออกกันอยู่นานเลยล่ะ"ฉันตื่นเต้นมากเลยอ่ะน้ำ >...หึ :-)"เอี๊ยดดด...."ถึงแล้วน้ำ""อื้ม""พี่จะเอารถไปจอดก่อนนะ เราสองคนลงตรงน
Terakhir Diperbarui : 2025-05-06ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.5
เอี๊ยดดด..."ขอบคุณที่มาส่งนะซี""ไม่เป็นไร เพราะฉันเป็นคนชวนเธอออกมาด้วยกันนี่นา""เจอกันพรุ่งนี้นะ เอ่อ...ขอบคุณนะคะ"ฉันหันไปขอบคุณคนที่ขับรถมาส่ง แต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไร เพราะตลอดทางที่มา ฉันไม่ได้ยินเขาพูดอะไรเลยและก็ไม่รู้ด้วยว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นใคร แต่ก็คงจะสนิทกับซีอาร์มากดูจากสรรพนามที่ซีอาร์เรียกแล้ว"พี่คะ เพื่อนซีพูดด้วยทำไมพี่ถึงไม่พูดล่ะคะ""ซี ไม่เป็นไร งั้นฉันไปก่อนนะ"พรึ่บ!"ร้านเกม"ฉันที่จะก้าวลงจากรถก็ต้องหยุดชะงักทันที เพราะเสียงของคนขับนั้นมันคล้ายกับเสียงใครบางคนที่ฉันเคยได้ยินมาก่อน"เธอเปิดร้านเกมด้วยเหรอน้ำหนาว?""อ่อ ใช่ แต่เป็นพี่ชายน่ะ""นั่นพี่ชายเธอเหรอ?"ฉันละความสนใจจากผู้ชายที่เป้นคนขับนั้น ก่อนจะมองตามสายตาของซีอาร์ที่มองออกนอกรถก็เห็นว่าพี่นทีออกมารอฉันด้านนอกแล้ว เพราะตอนที่ใกล้จะถึงฉันก็แชทบอกพี่เขาแล้ว"ไปก่อนนะ ขอบคุณที่มาส่งนะคะ""พรุ่งนี้เจอกันนะ แต่ว่าพี่ชายเธอหล่อมากเลยนะ คิคิคิ"ฉันหัวเราะตามซีอาร์แล้วจึงลงจากรถเพื่อเดินไปหาพี่นที ก่อนที่รถหรูจะขับออกไปทันที"รถใคร?""เพื่อนที่มหาลัยน่ะค่ะ ^_^""มีเพื่อนแล้วเหรอเรา""น้ำมีเพื่อนไม่เห็นแปลกนี
Terakhir Diperbarui : 2025-05-06ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.6
ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นพร้อมกับเบอร์ที่โชว์อยู่หน้าจอ"ใครโทรมาเหรอน้ำ?" เรนถามฉันในระหว่างที่นั่งเล่นเกมด้วยกัน"พี่ซีนน่ะ""อย่าบอกนะว่าพี่เขาจะให้แกไปช่วยงานที่นั่นอีกน่ะ!""ไม่รู้สิ" ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะตั้งแต่คืนนั้นฉันก็ไม่ได้ติดต่อพี่เขาอีกเลยและพี่ซีนเองก็ไม่ได้ติดต่อฉันมาเหมือนกันครืดดด...ครืดดด...ครืดดด"ให้ฉันรับให้มั้ย?""ไม่เป็นไรหรอก คงไม่มีอะไรมั้ง" ฉันภาวนาให้เป็นแบบที่ตัวเองคิด"เฮ้อ แกนี่นะ ถ้าไม่อยากทำก็ปฏิเสธพี่เขาไปสิ ฉันล่ะไม่ชอบพี่ซีนจริงๆ"ฉันเลือกที่จะรับสายพลางมองเรนที่ทำหน้าเบื่อหน่ายใส่ฉัน เพราะคืนก่อนที่เกิดเรื่องฉันก็เล่าให้เรนฟัง เพราะว่ายัยนั่นเป็นคนมารับฉันที่ผับแล้วยังเค้นให้ฉันพูดอีกว่าทำไมถึงมาที่นี่ได้ ฉันก็เลยต้องพูดตามความจริง"ค่ะ พี่ซีน"(น้องน้ำหนาวคะ)"พี่มีอะไรหรือเปล่าคะ"(คืนนี้น้องว่างหรือเปล่าจ๊ะ)"เอ่อออ..."พรึ่บ!"ยัยเรน!""ฉันคุยให้เอง""แต่ว่า.....""พี่มีอะไรกับเพื่อนเรนอีกหรือเปล่าคะพี่ซีน"ฉันมองเรนที่คุยกับพี่ซีนด้วยความลุ้นมาก ดูเหมือนเพื่อนฉันจะไม่ชอบพี่ซีนจริงๆแฮะ เฮ้อออ..."คืนนี้เพื่อนเ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-07ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.7
เซอร์เวย์ Partตึก...ตึก...ตึก"......"ผมยืนมองร่างบางที่นอนพิงกับที่นั่งด้วยความแปลกใจ เพราะตั้งแต่ที่ผมเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอเหมือนว่ายัยนี่จะไม่รู้ตัวอีกนะ".......""น้ำหนาว" ผมเรียกชื่อเธอตามที่เพื่อนบอกมา ที่จริงผมรู้จักเธอก่อนหน้านั้นแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะเป็นน้องสาวของเพื่อนตัวเอง"......"พรึ่บ!"อื้อออ" เธอครางเบาๆแต่ก็ยังคงไม่รู้สึกตัวเหมือนเดิมหลับสนิทเลยสินะ.....ผมมองร่างบางที่อยู่ในอ้อมแขนตัวเอง ก่อนจะได้กลิ่นเหล้าจากตัวเธอ"หึ!"พรึ่บ!ปัง!บรื้นนนน......รถหรูขับออกจากผับอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพายัยเด็กนี่ไปส่งตามที่พี่ชายของเธอขอมา_____________________เอี๊ยดดด....ตอนนี้รถหรูก็มาจอดที่หน้าบ้านของเธอแล้ว และพี่ชายของเธอ ไอ้นทีก็ยืนรออยู่หน้าบ้านแล้วเหมือนกันกึก!พรึ่บ!"น้ำหนาวเป็นอะไร?""ไม่รู้""อะไรวะไอ้เวย์! อย่าบอกนะว่ามึง....""กูไม่ใช่คนแบบนั้น""แล้วทำไมน้องกูไม่ได้สติแบบนี้?""เมา"ใช่! ผมคิดว่ายัยเด็กนี่ต้องเมาแน่นอน เพราะกลิ่นเหล้าที่ติดตัวเธอมา แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ายัยนี่ดื่มเป็นหรือเป็นเพราะโดนยัดเยียดให้ดื่ม"น้องกูไม่เคยดื่ม""......."หึ! คงเป็นอย่
Terakhir Diperbarui : 2025-05-07ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.8
แปะๆๆๆเสียงปรบมือดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เมื่อถึงเวลาแนะนำตัวของรุ่นพี่แต่ละคน เพราะวันนี้เป็นการเข้ากิจกรรมรับน้องวันแรกของคณะวิศวะและก็เป็นการเจอรุ่นพี่ที่รวมทุกชั้นปีเป็นครั้งแรกเหมือนกัน แต่ว่าเหมือนรุ่นพี่ปี 4 จะยังมากันไม่ครบนะ"ครบกันมั้ยคะ!""ครบค่ะ/ครับ!"นี่ขนาดเป็นรุ่นพี่ผู้หญิงนะ...."วันนี้พี่จะแจกป้ายชื่อให้กับน้องๆทุกคน......"ฉันกับเพื่อนๆปีเดียวกันต่างตื่นเต้นจากกิจกรรมที่พี่เขาพูดมา แต่ฉันก็ยังกลัวๆอยู่เหมือนกันนะถ้าพี่ว๊ากลงน่ะ เพราะเคยได้ยินมาว่าวิศวะที่นี่รับน้องโหดมากจากที่ฟังรายละเอียดการรับน้องของพี่โรสเสร็จแล้ว ต่อมาก็เป็นพี่ว๊ากที่ตอนนี้คือหน้านิ่งมากเลย"กฎของผม ถ้าใครมาสายแม้แต่วินาทีเดียว พวกรุ่นพี่จะลงโทษพวกคุณ แต่เราจะไม่บอกว่าบทลงโทษคืออะไร!" เสียงฮือฮาเริ่มดังขึ้นอีกครั้ง "เงียบครับ!"".......""ผมพูดอยู่ แต่พวกคุณดูเหมือนไม่สนใจที่ผมพูดเลย!""......""ลุกขึ้นครับ!"พรึ่บ!"@(฿-@-""เงียบครับ! ผมให้คุณลุกขึ้นยืน มันคงไม่ต้องใช้ปากพูดนะครับ!"".......""ลุกนั่งห้าสิบครั้งปฏิบัติ!""หะ...ห้าสิบครั้งเลยอ่ะแก ฮือออ" ลูกกอล์ฟเริ่มร้องโวยวายกับฉันแล้วทำหน้าเ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-07ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.9
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก"พี่น้ำหนาวครับ""หืม ใครมากัน..." ฉันรีบลุกออกจากโต๊ะทำงานทันที หลังมีคนมาเคาะประตูห้อง เพราะวันนี้เป็นวันหยุดของฉันและร้านเกมเองก็หยุดเหมือนกัน ส่วนพี่นทีก็ออกไปข้างนอกแต่เช้าแล้ว ฉันจึงแปลกใจว่าใครกันมาที่บ้านของฉัน เพราะถ้าเป็นเรนยัยนี่ไม่เราะประตูหรอกนะพรึ่บ!แกร๊ก!"อ้าว! ไตตั้น" ฉันแปลกใจมาก เพราะไม่คิดว่าจะเป็นไตตั้นที่เดินขึ้นมาหาฉัน แล้วเด็กนี่เปิดประตูบ้านฉันมาได้ยังไงเนี่ย"พี่น้ำหนาวคร๊าบบบ""ทำไมถึงมาหาพี่ล่ะ แล้วพ่อกับแม่เรารู้มั้ยเนี่ย?" ฉันพาหนุ่มน้อยเข้าไปในห้องของตัวเองพรึ่บ!"พ่อกับแม่ไปดูงานครับ""งั้นเดี๋ยวพี่โทรหาคุณป้าก่อนนะ กลัวท่านจะเป็นห่วงเราน่ะสิ""ไม่ต้องครับ ผมบอกก่อนออกมาแล้วครับ""เฮ้อออ เรานี่นะ""วันนี้พี่น้ำหนาวอยู่บ้านเหรอครับ""พี่ว่าจะออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์น่ะ งั้นเดี๋ยวเราไปกับพี่เลยก็ได้เอามั้ยครับ" ฉันมองเด็กหนุ่ม ก่อนที่จะเก็บของเพื่อเตรียมออกไปข้างนอก"แน่นอนอยู่แล้วครับ ^_^""ป่ะ! ไปกันเถอะ"_________________ระหว่างทางที่นั่งรถมา หนุ่มน้อยที่มากับฉันก็ชวนคุยไม่หยุดเลยแฮะ แต่ก็ทำให้ฉันสนุกเหมือนกัน"จับมือพี่ไว้ ^_^""
Terakhir Diperbarui : 2025-05-07ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.10
"ฮ่าฮ่าฮ่า""ยิงสิน้ำ!""ไม่เก่งเองนี่นา ฮ่าฮ่าฮ่า"ฉันกับซีอาร์เล่นเกมกันอย่างสนุก เพราะซีอาร์มาหาฉันจริงๆตามที่ทักมา ตอนแรกก็นึกว่าจะพูดเล่นซะอีก ที่ไหนได้มาหาฉันเร็วมากเลยล่ะ"อร๊ายยย ฉันตายเลยอ่ะน้ำ""ต้องฝึกอีกเยอะนะคะคุณซีอาร์คนอ่อนหัด ^_^""นี่!""คิคิคิ ล้อเล่นน่า""ไปหาอะไรกินกันเถอะ ฉันหิวแล้วอ่ะ""เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวฉันฝากร้านพี่เขาก่อนนะ""โอเค"ฉันบอกซีอาร์ก่อนจะเดินไปหาพี่ที่พี่นทีให้มาช่วยฉันที่ร้าน ที่จริิงพี่นทีบอกฉันว่าจะกลับวันนี้แล้ว แต่เหมือนว่างานจะยังไม่เรียบร้อย ทำให้ต้องเลื่อนกลับไปอีก ฉันก็เลยไม่รู้ว่าพี่นทีจะกลับมาวันไหน เพราะพี่ชายฉันบอกว่าถ้ากลับมาจะโทรหา ฉันจึงไม่ได้เซ้าซี้เขา"ฉันจะพาแกไปกินร้านที่ฉันชอบกินเป็นประจำตั้งแต่กลับมาไทย ^_^""ไม่น่าเชื่อว่าจะขับรถเป็น""คนสอนดีน่ะ ^_^""รุ่นพี่เหรอ?""อื้ม แต่ก็ไม่ใช่แค่พี่เวย์คนเดียวหรอกนะ""ดีจัง ^_^"_________________หลังจากที่เราสองคนทานข้าวกันเสร็จ ฉันก็มาช่วยที่ร้านต่อโดยมีซีอาร์ขับรถมาส่งฉัน ก่อนที่เธอจะขับออกไป เพราะเห็นว่ามีนัดคุยเรื่องคอนโดใหม่ จึงกลับไปก่อน ส่วนฉันก็ใช้เวลากับการดูแลลูกค้าไปด้วยทำ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-07ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.11
"วันนี้พี่จะให้เราจับพี่รหัสกันนะคะ""หืมมม พี่รหัส?""อร๊ายยย ขอให้ได้คนที่ฉันชอบด้วยเถอะ >__ลูกกอล์ฟนี่แกถึงกับไปบนมาเลยเหรอ?" เรนถามพร้อมกับมองหน้าลูกกอล์ฟอย่างเหลือเชื่อ"ก็ใช่น่ะสิยะ! นี่พวกแกไม่มองคนหล่อๆมากหรือไงกันยะ!""มองมันก็มองอยู่หรอกนะ แต่ฉันว่าพี่คลีนน่ะเสือผู้หญิงชัดๆจริงมั้ยน้ำ""ว่าไงยัยน้ำเน่า""น้ำหนาวยะ! ฉันก็คิดเหมือนเรนนะ ฉันว่าพี่คลีนน่ะเจ้าชู้มากๆเลยนะดูจากท่าทางของเขาแล้ว" ฉันคิดอย่างที่ตัวเองเห็นมา เพราะลักษณะพีคลีนน่ะต้องมีสาวๆเยอะมากแน่ๆ"ฉันชอบผู้ชายแบดยะ!""จ๊าาา"หลังจากนั้นเสียงซุบซิบก็พากันฮือฮา เพราะวันนี้ก็มีรุ่นพี่มาครบทุกชั้นปีเหมือนเดิม แต่เหมือนว่าวันนี้จะเป้นวันสุดท้ายของรุ่นพี่ปี4ที่มานะนี่ฉันจะไม่ได้เจอรุ่นพี่อีกแล้วเหรอเนี่ย....หมับ!"หน้าหงอย คิดอะไรอยู่เหรอน้ำ?"ฉันหันไปมองซีอาร์ที่มองฉันอยู่ก่อนแล้ว ก่อนที่จะส่ายหน้าให้เธอ"เอาล่ะน้องๆทุกคนคะ เดี๋ยวพี่จะเรียกชื่อของพวกเราแต่ละคนพร้อมกับกล่องรายชื่อของรุ่นพี่......."ฉันนั่งฟังที่รุ่นพี่อธิบายให้กับการจับสายรหัสในครั้งนี้
Terakhir Diperbarui : 2025-05-08
Bab terbaru
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.36
ตอนนี้บรรยากาศรอบๆตัวของทั้งสองคนเงียบมสก ไม่มีใครพูดอะไรออกมาก่อนเลยหลังจากที่ฉันคุยกับไตตั้นเสร็จ เด็กหนุ่มก็กลับบ้านพร้อมกับพี่เลี้ยง ฉันก็คิดว่าจะกลับเข้าไปในบ้านเลย แต่ก็ถูกร่างสูงเดินแทรกเข้ามาก่อน ฉันจะห้ามก็ไม่ได้ เพราะรุ่นพี่คงไม่ฟังอยู่แล้ว ทำให้เราสองคนมานั่งเงียบกันอยู่แบบนี้"พี่ควรกลับได้แล้วนะคะ" ฉันเป็นฝ่ายพูดออกมาก่อน เพราะถ้าขืนยังนั่งไม่พูดกันแบบนี้ฉันคิดว่าฉันคงอึดอัดตายแน่นอน"อ่านแล้วไม่ตอบ?"เอ๊ะ! ทำไมเขาพูดกับฉันเร็วจัง นี่คงรอให้ฉันพูดก่อนสินะ เหอะ!"พอดีน้ำสอนการบ้านไตตั้นน่ะค่ะ ก็เลยไม่เห็น""โทรมาไม่รับ?""คือ.....""......?""เอ่อ...."พรึ่บ!".....!!"".......""พี่คะ!"ฉันตกใจมากเมื่ออยู่ๆเขาก็ล้มตัวมานอนบนตักฉันพลางจ้องหน้าฉันนิ่ง ก่อนที่สายตานิ่งนั้นจะปิดลง"เหนื่อย ขอนอนก่อน""พี่เหนื่อยก็กลับคอนโดพี่สิคะ มานอนอะไรตรงนี้"".......""พี่เวย์!""......." เงียบ ไม่ตอบ"รุ่นพี่!"พรึ่บ!"......?"อยู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นพร้อมกับขยับมาใกล้ฉันอีกครั้ง จนตอนนี้ใบหน้าของเราใกล้กันมากพรึ่บ!หมับ!เธอจะลุกขึ้นยืน แต่กลับถูกมือหนาคว้ามือเธอไว้ก่อนที่เขาจะรวบตัวเธอให
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.30
อีกด้านหนึ่งตึก...ตึก...ตึก"ทำแบบนี้มันจะดีเหรอ?""แต่สั่งสอนเท่านั้นเอง ไม่เห็นเป็นไรเลย :-)""แต่ถ้าเราถูกจับได้แล้วล่ะก็....""ถ้าเธอไม่พูด ฉันไม่พูดจะมีใครจับเราได้ ไม่มีใครเห็นหรอกน่า""แต่ฉันว่า...""อย่าพูดถึงมันอีก เพราะถ้าเรายังพูดเรื่องนี้กัน อาจจะมีคนรู้ก็ได้นะ""เฮ้อออ ฉันไม่น่าช่วยเธอเลย"สองสาวคุยกันหลังจากเกิดเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ด้วยความที่เธอไม่ชอบเด็กนั่นอยู่แล้ว ทำให้เธอนึกแผนอะไรออกมาได้และให้เพื่อนเป็นคนช่วยเท่านั้นเอง หึ :-)"สะใจจริงๆ :-)"____________________"ตรงนี้ล่ะครับ""ก็แบบนี้ไงครับ"หลังจากที่ฉันกลับมาจากมหาลัยแล้วก็มาเปลี่ยนเสื้อผ้าและพอออกมาก็เจอไตตั้นที่สะพายกระเป๋ามาบ้านฉันพอดีและฉันก็รู้ดีว่าเด็กคนนี้ต้องมาให้ฉันสอนการบ้านแน่ๆครืดดด...ครืดดด...ครืดดด"พี่ไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ"ฉันบอกไตตั้นก่อนจะเดินออกไปรับสายคนที่โทรเข้ามา"ฮัลโหลค่ะพี่นที"เป็นสายของพี่ชายฉันนั้นเอง วันนี้พี่นทีไม่เปิดร้าน แต่ช่วงนี้ร้านฉันอาจจะเปิดแค่ตอนเย็นเท่านั้น เพราะพี่นทีออกไปช่วยงานพี่คลีนที่บริษัท ฉันก็อาจจะมาดูแลร้านแทนก่อนและอาจจะเป็นแบบนี้อีกนานเพราะอาทิตย์หน้าพี่นท
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.29
ตุบ!"อ๊ะ! ขอโทษค่ะ" ฉันรีบขอโทษคนที่ตัวเองชนทันที เพราะมัวแต่เดินอ่านหนังสือน่ะสิ เพราะเดี๋ยวบ่ายนี้ฉันมีสอบย่อยด้วย"ขนาดเดินยังจะขยันอ่านอีกนะเรา""พี่น้ำว้า" ฉันเอ่ยชื่อคนที่ฉันชน ก่อนจะมองคนที่ยืนอยู่ข้างๆก็เป็นเพื่อนของพี่น้ำว้านั้นเองรวมถึงมีพี่โรสด้วยที่ไม่แม้แต่จะมองหน้าฉันเลย"ใช่จ๊ะ พี่รหัสเราไง นี่มีสอบเหรอ?""ใช่ค่ะ สอบย่อย""งั้นก็โชคดีนะจ๊ะ ^_^""ขอบคุณค่ะ ^_^""แต่พี่ว่าเราต้องสอบได้อันดับหนึ่งแน่นอน คิคิคิ""พี่น้ำว้าอ่ะ >.พอได้ยินพี่น้ำว้าพูดแบบนี้ฉันก็เขินเหมือนกันนะ"คิคิคิ""ไปกันได้แล้วว่า""อ่อ งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ""ค่ะ"หลังจากที่แยกกับพี่รหัสแล้ว ฉันก็มาถึงที่ห้องสมุดเรียบร้อยแล้ว เหตุผลที่มาที่นี่ก็เพราะจะมาอ่านหนังสือ นั่นแหละ เพราะถ้าอยู่กับพวกเพื่อนฉันล่ะก็คงไม่ได้อ่านหนังสือแน่ๆ"ยังมีเวลาเหลืออีกสองชั่วโมง เอาล่ะเริ่มเลยดีกว่า"ระหว่างนั้นร่างบางก็ใช้เวลากับหนังสือเรียนของเธอนานพอควร และเธอไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเลยเมื่อได้อ่านหนังสือแล้วพรึ่บ!"ยัยน้ำ!""หือออ?" ฉันเงยหน้าขึ้นจากกองหนังสือ ก่อนจะหันไปมองเสียงเรียกข้างๆก็พบว่าเป็นเรนนั่นเองที่เรียก"
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.28
แกร๊ก!"พี่โรส!"ฉันตกใจหมดเมื่อเปิดประตูห้องน้ำออกมากลับพบว่าพี่โรสยืนอยู่หน้าห้องน้ำ"ไม่คิดว่าจะเจอน้องที่นี่นะ""พอดีน้ำมาติวให้ยัยซีน่ะค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ"หมับ!"เดี๋ยว!""......?" ฉันมองมือตัวเองที่ถูกพี่โรสจับไว้ก่อน"เธอกับพี่เซอร์เวย์น่ะไม่เหมาะสมกันหรอกนะน้ำหนาว""......""อีกอย่างพี่อยากจะบอกเธอไว้ว่าพี่เซอร์เวย์ไม่มีทางชอบเธอหรอก จำไว้!"พรึ่บ!ฉันมองพี่โรสที่เดินออกไป ก่อนที่จะเดินตามพี่เขาไปอีกที แต่ในหัวของฉันตอนนี้ยังคงคิดถึงคำพูดของพี่เขาอยู่ พี่โรสดูฉันออกขนาดนั้นเลยเหรอ...."ยัยน้ำ""......""น้ำหนาว""......""ยัยน้ำหนาว!""ฮะ!""เหม่ออะไรของเธอ คิดอะไรอยู่เหรอ ฉันเรียกตั้งนาน""เปล่า""เฮ้อออ....สุดท้ายแผนฉันก็ไม่สำเร็จจนได้""......""เพราแกเลยยัยน้ำ ฉันบอกให้รีบๆสารภาพไป เห็นมั้ยมารผจญมาจนได้!""เอาน่า ฉันก็ไม่กล้าเหมือนกันแหละ เฮ้อออ""งั้นเดี๋ยวฉันต้องสร้างสถานการณ์อีกครั้งแล้วล่ะ ครั้งหน้าแกต้องไม่พลาดนะยะ!""ครั้งหน้าอีก?""ใช่แล้ว! แต่ก็เสียดายเหมือนกันนะ รู้มั้ยตอนที่ฉันเห็นแกกับพี่ชายฉันนั่งใกล้กัน ฉันแทบจะกรี๊ดลั่นบ้านเลยนะ อร๊ายยย ไม่ธรรมดาจริงๆเพื่อนฉัน
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.27
แกร๊ก!พรึ่บ!"พี่น้ำหนาวคร๊าบบบ""อื้อออ!""พี่น้ำครับตื่นครับ"พรึ่บ!ร่างบางที่กำลังนอนอยู่ก็ถึงกับต้องลืมตาขึ้นมา เพราะเสียงปลุกรวมถึงใครบางคนที่ขึ้นมาบนเตียงของฉัน"อ้าว! ไตตั้น""ตั้นคิดถึงพี่น้ำหนาวจังเลยครับ"พรึ่บ!ฉันรีบลุกขึ้น แต่ก็ยังไม่หายง่วงเลย เพราะข้อความเมื่อคืนน่ะสิทำให้ฉันคิดมากจนนอนไม่หลับน่ะ เฮ้อออ..."เรามาหาพี่มีอะไรหรือเปล่าหืม" ฉันมองเด็กชายตรงหน้าด้วยความเอ็นดู"เราไปเที่ยวกันเถอะครับ""เที่ยว?""ครับ :-)""แล้วที่บ้านเรารู้หรือเปล่าว่ามาหาพี่?" ฉันถามไตตั้น"รู้ครับ ตั้นบอกคุณแม่แล้ว""งั้นเดี๋ยวเราออกไปรอพี่ด้านล่างก่อนนะ เดี๋ยวพี่แต่งตัวก่อน""ครับผม""พี่นทีอยู่ด้านล่างใช่มั้ย""ครับ""จ๊ะ"ปัง!หลังจากที่ให้ไตตั้นไปรอด้านล่าง ฉันก็จัดการอาบน้ำแต่งตัว เพื่อที่จะออกไปข้างนอกกับไตตั้น ที่จริงฉันก็คิดว่าจะไปซื้อหน้งสือมาอ่านเหมือนกัน ก็เลยตกปากรับคำไตตั้นไปตึก....ตึก...ตึก"ฮ่าฮ่าฮ่า""พี่ยิงผมทำมั้ยครับพี่นที""เราเล่นไม่เก่งเองต่างหากล่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า"ฉันเดินลงมาด้านล่างก็เห็นว่าพี่ชายตัวเองกับไตตั้นนั่งเล่นเกมกันอย่างสนุกสนาน แต่พอไตตั้นเห็นฉันลงมาเท่านั้น
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.26
"โหดจังเลย ฮือออ""นั่นน่ะสิ! เหตุผลบ้าอะไรก็ไม่รู้ ดูสิทำให้พวกเราเดือดร้อนกันหมดน่ะ!""โอ๊ยย! ปวดขาจริงๆเลย!""เหมือนกันเลย ตอนนี้ฉันไม่มีแรงจะเดินแล้วเนี่ย ฮือออ"เสียงโอดครวญของแต่ละคนดังขึ้น เมื่อถึงเวลาเลิกกิจกรรมช่วงเย็น เพราะวันนี้มีเพื่อนมาสายเยอะมาก โดยให้เหตุผลว่าทำงานอื่นอยู่ นั่นจึงเป็นเหตุให้พวกเราทั้งชั้นปีถูกลงโทษด้วยการลุกนั่งน่ะสิ หลายคนอาจจะคิดว่าแค่ลุกนั่งเอง แต่สำหรับพวกฉันแล้วมันเหนื่อยมากจริงๆนะ เฮ้อออ...."เหตุผลฟังไม่ขึ้นเลย ฉันจะบ้าตาย!""เอาน่าลูกกอล์ฟ" ฉันพูดปลอบใจลูกกอล์ฟ ทั้งๆที่ตัวเองก็แทบจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน"ลุกนั่งสามสิบครั้งเลยนะยัยน้ำ ฮือออ ลูกกอล์ฟไม่ไหว""ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน" เรนพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยบ้างพรึ่บ!เราทั้งสี่คนนั่งพักกันที่ม้าหินอ่อนข้างสนามบาส ตอนแรกก็คิดว่าจะกลับกันเลยเหมือนกัน แต่ว่าทั้งยัยเรนกับลูกกอล์ฟต่างหยุดเดินกัน ทำให้ฉันกับซีอาร์นั่งลงด้วย ดูเหมือนว่าซีอาร์จะเฉยๆกับเรื่องพวกนี้นะ"ฮือออ ไม่ไหวอ่ะแก ขอดูผู้ชายเล่นบาสก่อนแล้วกันนะ""นั่นสิ เอ๊ย! พูดอะไรของแกเนี่ยไอ้กอล์ฟ!""ลูกกอล์ฟยะ!""ก็ไม่เห็นต่างกันมั้ย?""นี่ยัยเร้น!"
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.25
Genius University"ขอบคุณค่ะ/ขอบคุณครับ"แปะๆๆเสียงปรบมือจากเพื่อนในคลาสดังขึ้นพร้อมกับอาจารย์ที่เดินมาข้างหน้า เพราะฉันกับภาคินได้พรีเซนต์งานกันเสร็จแล้ว ซึ่งฉันเป็นคู่สุดท้ายพอดีพรึ่บ!"ทำได้ดีนี่ :-)""นายก็เหมือนกัน ไปฝึกซ้อมตอนไหนเหรอ?""หึ ระดับฉันไม่ต้องฝึกก็ทำได้อยู่แล้ว""เฮ้อออ..." ฉันส่ายหน้าให้กับคนหลงตัวเองข้างๆ"นี่แกกับภาคินไปสนิทกันตอนไหนเนี่ยฮะยัยน้ำ ฉันยังไม่เคยเห็นแกคุยกับผู้ชายคนไหนได้นานขนาดนี้เลยนะยะ" ลูกกอล์ฟพูดขึ้น ก่อนจะส่งสายตาไปให้ภาคินที่หันมามองเรา"ก็ทำงานด้วยกันไง""เออ จริงด้วยสิ แต่ฉันว่าแกกับภาคินต้องมีอะไนมากกว่านั้นสิ จริงมั้ยยัยเรน""ฉันก็ว่างั้นแหละ นี่แกกำลังคบกับภาคินอยู่หรือเปล่าน้ำหนาว คิคิคิ""เปล่าสักหน่อย" ฉันรีบปฏิเสธทันที ฉันกับหมอนี่จะคบกันได้ยังไงล่ะ ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน ภาคินกับฉันน่ะนอกจากเรื่องงานก็แทบจะไม่คุยกันเรื่องอื่น เว้นแต่ว่าเราไปเดินหน้ามอกันตอนนั้น แค่ครั้งเดียวเอง"เอาล่ะค่ะ วันนี้ทุกคู่ทำดีมากนะคะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ"พออาจารย์เดินออกไปจากห้อง ฉันกับเพื่อนก็เก็บของกันเพื่อจะไปกินของหวานที่ห่างหาย
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.24
ฟุดฟิด! ฟุดฟิด!"หอมมม"กลิ่นหอมของอะไรบางอย่างลอยมาแตะจมูกร่างบางที่นอนหลับอยู่ เพราะกลิ่นนี้มันทำให้เธอต้องลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย แต่นั่นเธอก็ต้องรู้สึกแปลกไป เพราะห้องนี้มันไม่ใช่ห้องของเธอ แต่เป็นห้องของ.....พรึ่บ!"อ๊ะ! ซี๊ดดด!" ความรู้สึกเดิมกลับมาอีกแล้ว เพราะครั้งก่อนฉันก็เป็นอย่างนี้หลังจากที่ตื่นขึ้นมาฉันก็สำรวจตัวเองอย่างรวดเร็ว แต่ก็พบว่าตัวเองเสื้อเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว รวมถึงกางเกงขาสั้น ซึ่งฉันใส่แล้วมันยาวมากๆเลยล่ะ"อย่าบอกนะว่าเป็นชุดรุ่นพี่ >...ฉันแอบมองแผ่นหลังนั้นที่ดูก็รู้ว่าเขาน่ะต้อ
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.23 NC++
เซอร์เวย์ Partติ๊งต่องๆๆDamn!!ร่างสูงเดินออกมาจากห้องนอนที่ตัวเองจะจัดการสั่งสอนกับยัยเด็กนั่น แต่กลับต้องถูกขัดจังหวะซะก่อน แม่ง!แกร๊ก!"ฮายยย""......?"พรึ่บ!"ขอเข้าไปหน่อยนะคะพี่ชาย ^_^"หึ! แบบนี้ไม่ต้องขอแล้วมั้งผมมองน้องสาวตัวเองที่เดินไปห้องครัวพร้อมกับถือของกินเต็มมือแล้วเดินไปนั่งที่โซฟากลางห้อง"น้องหิวอ่ะ""หิว? หิวแล้วทำไมถึงมาห้องพี่""ก็เพราะว่าห้องพี่มีของกินเยอะไงล่ะคะ คิคิคิ"ร่างสูงมองน้องสาวอย่างเอือมระอา ยัยซีเกือบจะทุกครั้งชอบมาที่ห้องของผมแล้วก็มาหาออะไรกินแบบนี้ ยัยนี่ไม่คิดจะซื้ออะไรไว้ในห้องบ้างหรือไงวะ"กลับไปได้แล้วซี""เอ๊ะ! ว่าแต่ทำไมเสื้อผ้าหน้าผมของพี่ถึงได้ยุ่งเหยิงอย่างนั้นล่ะค่ะ?""เฮ้อออ""หรือว่า.....""เอาของพี่ไปแล้วก็กับได้แล้วนะซี มันดึกแล้ว""คืนนี้ซีจะนอนที่นี่ค่ะ :-)""ไม่ได้!""ทำไมล่ะค่ะ ก็ซีเหงานี่นา เรามาคุยเรื่องยัยน้ำกันเถอะค่ะ:-)""กลับ!""ไม่กลับค่ะ พี่บอกซีมาตรงๆดีกว่าว่าชอบน้ำหนาวจริงๆมั้ย?"".......""ถ้าพี่ชอบเพื่อนซีจริงๆ ซีก็จะช่วยเต็มที่เลยค่ะ ^_^""ช่วย?""อื้ม! ซีไม่อยากได้พี่โรสเป็นพี่สะใภ้หรอกนะคะ ไม่เอาเด็ดขาด!""รู
