Semua Bab ทวงรักคืนใจนายเจย์เดน: Bab 11 - Bab 20

ที่งานสัมมนาของสมาคมธุรกิจส่งออก ปวริศาและปรียาพรเป็นตัวแทนของบริษัทมาร่วมฟังงานสัมมนา ซึ่งงานนี้ผู้ที่มาร่วมงานก็มีทั้งผู้ประกอบการรายใหญ่ รายย่อย ทั้งคนที่เป็นเจ้าของกิจการเอง หรือไม่ก็ตัวแทนฝ่ายขายอย่างปวริศาและปรียาพร “คนเยอะมากเลย แต่ละคนที่มาดูทรงแล้วเป็นผู้บริหารหรือเจ้าของกิจการทั้งนั้น แป้งว่าเราสองคนมาผิดงานไหมเนี่ย” ปรียาพรมองบรรยากาศการลงทะเบียนก่อนเข้างานแล้วหันคุยกับเพื่อนตน “นั่นสิ งานนี้คนเป็นบอสหรือไม่ก็พี่ศศิเนอะ” สองสาวลงทะเบียนเสร็จเดินเข้างาน แล้วก็มีคนเสียงใครบางคนเดินเข้ามาทัก ทำให้ทั้งคู่ต้องหันไปมอง ชายหนุ่มหน้าตาคมเข้ม คิ้วหนา ผมดำ ผิวขาวราวกับหนุ่มอาหรับเดินเข้ามาทักแล้วยิ้มให้หญิงสาว “สวัสดีครับ” ปรียาพรยิ้มหวานให้ในขณะที่ปวริศามองหน้าชายแปลกหน้าแล้วครุ่นคิดในใจว่าหน้าแบบนี้ คุ้นจัง แต่เธอก็ไม่ต้องสงสัยนาน เมื่อชายแปลกหน้ายื่นนามบัตรมาให้ “ผมแพทริกครับ เราเคยเจอกันครั้งก่อน แต่ยังไม่ได้มีโอกาสได้แลกนามบัตรกัน คุณออกไปเสียก่อน” ปรียาพรยิ้มเจื่อนลงเมื่อ

ปวริศาเดินเข้าไปในร้านหรูที่ตกแต่งสไตล์ยุโรปในโรงแรมชื่อดังใจกลางเมือง ปวริศาเคยเห็นดาราและเหล่าเซเลปมาเช็คอินที่ร้านนี้ผ่านโซเชี่ยลมาหลายครั้ง แต่ไม่เคยได้เข้ามาสักที ปวริศาเดินมาหยุดที่หน้าร้านกำลังตัดสินใจว่าจะเข้าไปเลย หรือจะโทรไปหาคนที่นัดหมายดี ก็ตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วมีพนักงานต้อนรับสาวในชุดสูทกระโปรงสีดำ เสื้อตัวในเป็นเชิ้ตสีขาวมีระบายตรงปกเข้ามาทักทายเธอ“ขอประทานโทษค่ะคุณผู้หญิงได้จองโต๊ะไว้หรือยังคะ”“เอ่อ.. คือมีคนจองไว้แล้วค่ะ”“คุณผู้หญิง คือ คุณปวริศาใช่ไหมคะ”“ใช่ค่ะ”ปวริศาทำหน้างง ส่วนพนักงานต้อนรับสาวยิ้มหวานให้แล้วผายมือเชิญเธอเข้าไปในร้าน“เชิญทางนี้ค่ะ”“ขอบคุณค่ะ”ปวริศาเดินตามพนักงานต้อนรับไปที่มุมด้านหนึ่งของร้านที่มีผู้ชายสวมสูทสีดำ กับเสื้อเชิ้ตสีขาวภายใน หล่อสมาร์ทนั่งอยู่ พอเขาเห็นเธอเดินเข้ามาก็ลุกขึ้นยิ้มทักทายแล้วผายมือเชิญเธอให้เข้ามานั่ง พร้อมมาขยับเก้าอี้ให้“สวัสดีค่ะ”ปวริศากล่าวทักทายพร้อมรอยยิ้มแล้วนั่งลง“คุณแป้งดื่มอะไรเย็น ก่อนดีครับ”แพทริกยกแก้วแชมเปญให้เป็นการเชื้อเชิญ ปวริศายิ้มแล้วส่ายหน้าเบาๆ“ยังอยู่ในเวลางานอยู่ค่ะ ดื่มไม่ได้”

“ไปต่อห้องผมนะครับพี่แป้ง”หลังจากคำนี้ รู้ตัวอีกทีทั้งคู่ก็เข้ามาเปิดประตูเข้าห้องที่คอนโดมิเนียมหรูริมน้ำเจ้าพระยาชั้นสามสิบห้า ทันทีที่ประตูห้องปิด ทั้งคู่ก็กระโจนเข้าหากันราวกับแม่เหล็กต่างขั้วที่ดึงดูดกันริมฝีปากบางนุ่มของปวริศาถูกทาบประกบถูกฉกชิมทั้งบนและล่างซ้ำไปมาจนพอใจ เรียวลิ้นร้อนค่อยๆ แทรกแหวกว่ายเข้าชิมความหอมหวาน มือข้างหนึ่งของเขาประคองศีรษะปรับองศาเข้าหากัน มืออีกข้างลูบไล้ที่สะโพกกลมกลึง นานแค่ไหนแล้วนะ ที่เขาไม่ได้สัมผัสสิ่งสวยงามนี้ เจฟฟ์คิดในใจ ถึงแม้ช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาจะมีผู้หญิงเข้าหามากมาย หลายคนเป็นคู่นอน หลายคนเลื่อนขั้นมาเป็นคู่เดท แต่ก็ไม่มีใครทำให้หายหวนคิดถึงคะนึงหาหรือทดแทนผู้หญิงในอ้อมกอดเขาคนนี้ได้เลยจูบที่ดูดดื่มราวกับจะดึงกระชากวิญญาณให้ออกจากร่าง ทำให้ปวริศาไม่สามารถประคองตัวได้ เพราะก่อนหน้านี้ก็โดนพิษของแอลกอฮอล์จากไวน์ชั้นดีที่ตัวเธอเองประโคมเข้าร่างแทบไม่ได้หยุดหย่อนจนเมามายเกือบไม่ได้สติ และตอนนี้ร่างกายของเธอมาตกอยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นของคนที่เคยถวิลหามาแสนนาน รสจูบที่เร่าร้อนแทบทำให้ร่างกายเธอหลอมละลาย เวลานี้ไม่ว่าเจฟฟ์จะชักจูงเธอไปทางไหน ท

“ไม่ไหวแล้วครับ พี่แป้ง.. อ่าห์ ดีจัง พี่แป้งจ๋า อมให้น้องหน่อยสิคะ”ปวริศาแลบลิ้นออกมาเลียปัดไปมาที่ส่วนปลาย ทำเอาเจฟฟ์ถึงกับหลับตาพร้อมกับหายใจหอบถี่ ปวริศาหยอกล้อกับส่วนปลายได้สักพัก ก็ครอบปากลงไปที่ส่วนปลายแล้วดูดดัง “จ๊วบ”“อ่าห์... พี่แป้งจ๋า”หญิงสาวยิ้มส่งสายตาหวานให้ชายหนุ่มอันเป็นที่รัก ก่อนจะอมเจ้าแท่งร้อนไปทั้งแท่งจนสุดความยาวและเข้าลึกไปจนชนผนังด้านในลำคอของหล่อน เธอรูดปากขึ้นลง จนเจฟฟ์ทนไม่ไหว เขาเอื้อมมือมาจับประคองศีรษะของคนพี่แล้วเป็นฝ่ายเด้งเอวใส่จนสุด เขารัวเอวถี่ยิบจนปวริศาเริ่มเจ็บปาก แล้วเจฟฟ์ก็ถึงปลายทาง เขากดแช่ในปากอันอ่อนนุ่มแล้วฉีดน้ำรักอุ่นเข้าไปปากของคนรัก ปวริศากลืนลงไปอย่างไม่รังเกียจ บางส่วนที่ล้นลงคอไม่ทันก็เยิ้มออกมาที่มุมปากเป็นสีขาวขุ่น เป็นภาพที่เซ็กซี่มาก ปวริศาดูดรีดจนหมดแล้วใบหน้าของหล่อนก็แดงซ่านอีกครั้ง“ขอบคุณครับที่รัก ผมรักพี่แป้งมาก รักที่สุดเลย”เจฟฟ์จุมพิตไปที่หน้าผากของหญิงด้วยอบอุ่น ดึงหญิงสาวมากอดแล้วกระซิบข้างหูแผ่วเบาว่า“พี่ช่วยผม ให้ผมช่วยพี่แป้งกลับนะครับ” “พอเลย ยังไม่ได้ขอสักหน่อย”“แต่ตรงนี้ของพี่มันแฉะ มันเรียกร้

ช่วงนี้ปวริศากับศศิวิมลต้องหามรุ่งหามค่ำลุยงานโปรเจคยักษ์ใหญ่เตรียมยื่นซองประมูลงานใหม่ซึ่งถือว่าเป็นงานที่เป็นความหวังและเติมฝันให้กับบริษัทซึ่งโปรเจคนี้เจฟฟ์ลงมือมาลุยเองกับมือด้วยเหมือนกัน เขาจึงตั้งชื่อเรียกโปรเจคนี้เป็นโค้ดลับโดยให้ชื่อว่า “สตาร์โปรเจค” หรือ “โปรเจคแห่งความหวัง” ถ้าสำเร็จได้โปรเจคนี้มาจะทำให้รายได้ของบริษัทเพิ่มขึ้นอีกปีละหลายร้อยล้านเลยทีเดียว และการที่เจฟฟ์ต้องเดินทางมาประจำที่ไทยโปรนี้ก็มีส่วนด้วยเหมือนกัน เช้านี้ทั้งสามคนประชุมกันเครียดในห้องทำงานของเจฟฟ์ คนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับโปรเจคจะไม่มีโอกาสได้รับรู้เรื่องราวโปรเจคนี้เป็นอันขาด เพราะถือว่าเป็นโปรเจคลับสุดยอด แม้แต่ในทีมของฝ่ายประสานงานขายต่างประเทศของศศิวิมลเองนอกจากปวริศาแล้วลูกน้องคนอื่นแม้กระทั่งปวีณาหรือปรียาพรก็ไม่สามารถเข้ามารับรู้เรื่องราว รายละเอียดหรือความเป็นไปของโปรเจคได้เลย เจฟฟ์มีสีหน้าเคร่งเครียด หยิบถ้วยกาแฟดำขึ้นมาจิบ“ผมได้ข่าวมาว่ามีคู่แข่งหลายรายเข้าร่วมแข่งเสนอราคายื่นซองบิดงานงานนี้ด้วย มีทั้งคู่แข่งรายใหม่ และรายเดิม”“บอสมีกังวลในส่