บทที่ 16 : คิดถึงไอติมน้องไหม

เช้าวันใหม่

            เช้าวันใหม่ปวริศารู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งร่าง เธอสัมผัสได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจของใครอีกคน เธอทบทวนความคิดแล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้น ภาพที่เห็นเป็นผนังห้องสีเทาขาวที่เธอไม่คุ้นเคย เธอกลอกตาไปรอบๆ แล้วใช้ความคิดก่อนที่จะนึกอะไรบางอย่างออก เธอหลุบตาลง แล้วก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ตนเองกำลังนอนหนุนอยู่ไม่ใช่หมอน แต่เป็นแผ่นอกแน่นของใครอีกคน แล้วเป็นใครกัน

            ปวริศาเด้งตัวลุกขึ้น แล้วก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อรู้ว่าตัวเองอยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่า

            “ว้าย”

            แล้วเธอก็ต้องดึงผ้าห่มมาปิดร่างตัวเองไว้ มือข้างหนึ่งยกมาปิดปากค่อยๆ หันหน้าไปสำรวจข้างกายว่าใครกันนะที่เธอหนุนนอนมาทั้งคืน และอาจจะมากไปกว่าการหนุนนอนด้วย

            “บอส”

            ปวริศาตกใจตาโตเมื่อเห็นชายหนุ่มหน้าตาคมเข้มกำลังมองมาที่ตนเองแล้วยิ้มให้

            “อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป้ง หลับสบายดีไหม”

            “เอ่อ.. ทำไมเรามาอยู่สภาพนี้กันละคะ”

            “น้อยใจจัง พี่แป้งจำเรื่องระหว่างเราเมื่อคืนไม่ได้เลยหรือครับ”

            “พี่แป้งงั้นหรือ”

            ปวริศาทวนคำพูดของเจฟฟ์ แล้วนึกย้อนไปเมื่อวาน ใช่แล้วเมื่อวานเธอไปช่วยเจฟฟ์หาข้อมูลแล้วเขาก็พาเธอไปกินไปดื่ม ใช่แล้วเธอเมา แล้วภาพที่เธอยื่นหน้าไปจูบชายหนุ่มก็ไหลเข้ามาในหัว

‘นี่เราเป็นฝ่ายเริ่มก่อนงั้นหรือ’

ปวริศาเริ่มทบทวนอีกครั้ง แล้วภาพและเสียงต่างๆ ก็ค่อยๆ โหลดเข้ามาให้หัวแม้จะไม่ได้มาทั้งหมด แต่เธอก็เริ่มปะติดปะต่อได้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับเขา พอรู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นใบหน้าเจ้าหล่อนก็เห่อร้อนทันที เจฟฟ์มองหญิงสาวที่นั่งนิ่งเอามือกอดผ้าห่มไว้เพื่อปกปิดเรือนร่าง หน้าขึ้นสีแดงจัดเลือดสาวสูบฉีดไปทั่วใบหน้าและลำคอ

“อย่าบอกนะว่า พี่แป้งจำเรื่องระหว่างเราเมื่อคืนไม่ได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นเรามาทบทวนความทรงจำกันหน่อยดีไหม”

เจฟฟ์คว้าเอวบางดึงเข้ามากอด ปวริศาตกใจได้แต่ขืนตัวไว้

“อย่าค่ะบอส”

“ที่นี่ไม่มีบอส มีแต่น้องเจย์เดนคนน่ารักของพี่แป้ง”

ปวริศาตกใจอีกครั้งกับประโยคที่เจ้านายหนุ่มตรงหน้าพูดออกมา

“เอ่อ.. บอสว่าอะไรนะคะ”

            “บอสหรือเจฟฟ์ของคุณปวริศา ก็คือน้องเจย์เดนของพี่แป้งไงครับ”

“เจย์เดน”

ปวริศาทำหน้าเครียดขมวดคิ้วขึ้นแล้วเมินหน้าหนีมองไปอีกทางเจฟฟ์เข้าสวมจากด้านหลังแล้วเอาคางเกยไว้ที่ไหล่ของหญิงสาวแล้วหอมแก้มนุ่มไปฟอดใหญ่

“ไม่ต้องเลย สนุกไหมที่ทำแบบนี้”

“ทำอะไร ทำแบบนี้เหรอ”

เจฟฟ์กดจูบไปแก้มของปวริศาอีกครั้ง

“ก็ตอนนั้นที่ถามว่าเราเคยรู้จักกันไหม แล้วบอกว่าไม่รู้จัก ก็ไม่ต้องมารู้จักกันเลย ปล่อย ปล่อยนะ”

“ผมพูดตอนไหนว่าไม่เคยรู้จัก ผมเพียงแค่บอกว่าตอนนี้ผมเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น เจฟฟ์ หลุย กาเบรียล แล้วนะ ก็เท่านั้นเอง ไม่เคยบอกว่าไม่รู้จักกันเสียหน่อย มีแต่พี่แป้งนั่นแหละที่เอาแต่หว่านเสน่ห์หนุ่มๆ ไปทั่ว ผมหึงรู้ไหม”

“พี่ไม่เคยหว่านเสน่ห์ใครนะ”

“ก็หนุ่มไอทีหน้าตี๋ที่เดินตามพี่ต้อยๆ ไหนจะมีคนส่งดอกไม้มาให้อีก แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยววันจันทร์ผมจะไปเปิดตัวเลยนะ”

“ไม่ได้นะ”

“ทำไมล่ะ กลัวแฟนคลับพี่หายหรือ”

“เปล่า มันดูแปลกๆ แล้วมันอาจจะดูไม่ดีอะ”

“ไม่เห็นต้องแคร์เลย”

“...”

“ผมถามอะไรพี่หน่อยได้ไหม ทำไมเมื่อตอนเก้าปีที่แล้วพี่ถึงหายจากผมไป”

“เอ่อ.. คือ.. คือว่า”

“พี่มีคนใหม่ใช่ไหม”

“เปล่านะ พี่ไม่เคยมีใคร”

เจฟฟ์ทำหน้าครุ่นคิด เขาจำได้ว่าตอนนั้นทางบ้านเขาส่งรูปถ่ายหญิงสาวกับชายหนุ่มที่มีท่าทางสนิทสนมกันเกินเพื่อนมาให้เขา แล้วเขาก็ไม่สามารถติดต่อหญิงสาวได้ มันทำให้เขาคลั่งและซึมเศร้าไปพักใหญ่

“เชื่อพี่นะคะ พี่แป้งไม่เคยมีใคร พี่มีเจย์เดนเด็กดื้ออยู่ในใจเพียงคนเดียว”

สายตาวิงวอนออดอ้อนถูกส่งออกมา เพียงแค่นี้เจฟฟ์ก็ไปไหนไม่ได้แล้ว เขาได้แต่คิดในใจว่า ไม่เป็นไร วันนี้พี่แป้งอาจจะไม่พร้อม แต่ต้องมีสักวันที่เราจะต้องรู้ความจริงให้ได้ เพื่อที่จะได้ลบล้างสิ่งที่ติดค้างคาใจมานาน

“ครับ น้องเชื่อพี่ พี่แป้งครับอยากได้มอนิ่งคีสนะครับ นะ นะครับ”

เจฟฟ์ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ปวริศาได้แต่เขินเอียงอายแต่พอเจอลูกอ้อนของคนรักก็จำยอมยื่นริมฝีปากไปจุ๊บที่ริมฝีปากอีกคนแล้วรีบถอยกลับมา

“ยังไม่ทันรู้สึกเลย”

เจฟฟ์โน้มตัวเข้าไปจูบ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม และนี่ถือเป็นครั้งแรกที่เขาทั้งสองคนได้จูบกันเฉกเช่นคนรักที่พึงแสดงออกซึ่งกันและกัน ปวริศาเริ่มหายใจไม่ทันจึงฝืนตัวเองออกมาแล้วได้แต่ก้มหน้างุด

“เมียผมนี่น่ารักที่สุดเลย”

“อย่าพูดแบบนี้สิน่าเกลียด”

“ผมพูดความจริงจะมาว่าน่าเกลียดได้อย่างไรคะ เมียจ๋า”

“ไม่เอา พี่ไม่ชิน”

            “งั้นก็ต้องทำให้ชิน ขอผัวจูบหน่อย”

“เจย์เดนอย่าแกล้งสิ”

“พี่แป้งหิวไหม”

ปวริศาครุ่นคิด ถ้าคนตรงหน้าไม่ถามเธอก็จะไม่รู้สึกอะไร แต่พอถูกถามก็เริ่มรู้สึกนิดๆ แล้ว เธอจึงพยักหน้าเบาๆ

“ถ้าอย่างนั้นกินไอติมน้องเจย์เดนก่อนไหม”

            ปวริศาได้ยิน ภาพในอดีตที่เธอเคยถูกเด็กโข่งหรอกให้กินไอติมก็เด้งเข้ามาในหัว แล้วใบหน้าก็เปลี่ยนสีราวกับว่าเส้นเลือดทุกเส้นในร่างกายพุ่งตรงมาที่ใบหน้าเธอเพียงอย่างเดียว

“โตแล้วยังมาลามกเหมือนเดิมอีก”

            “ใช่โตมากกว่าเดิมด้วย เมื่อคืนพี่อาจจะจำไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นมารื้อฟื้นกันหน่อยไหมครับ”

“พอเลย เด็กลามก”

“ผมไม่เด็กแล้วนะ ไม่เชื่อก็ดูสิ”

เจฟฟ์ไม่พูดเปล่าเขาเปิดผ้าห่มออก เผยให้เห็นมังกรผงาดที่อัดอั้นมาเต็มที่ ปวริศามองด้วยความตกใจเจฟฟ์ในตอนนี้ช่างใหญ่โตกว่าเจย์เดนตอนนั้นอีก ไม่น่าเชื่อว่าเมื่อคืนมันจะเข้าไปในตัวเธอได้ แต่เธอก็ต้องเชื่อเมื่อเห็นซากถุงยางที่ข้างเตียง

“พี่แป้งจ๋า น้องเจย์เดนอึดอัด ช่วยปลดปล่อยให้หน่อยสิครับ”

“ก็ไปทำเองในห้องน้ำนู่นเลย”

“ถ้าพี่แป้งไม่ทำให้ เดี๋ยวผมจะโทรไปบอกคุณภาวินีตอนนี้เลยบอกว่าวันจันทร์ให้ย้ายโต๊ะเมียผมไปไว้ในห้องผม เพราะผมอยากได้กำลังใจในการทำงาน อยากเห็นหน้าเมียตลอดเวลา ไม่เชื่อหรือครับ งั้นผมโทรนะ”

“เดี๋ยว”

เจฟฟ์หันมายิ้มร้าย ปวริศาได้แต่ทำหน้างอน

“จะให้ทำอะไรล่ะ”

“ช่วยปลดปล่อยให้หน่อย พี่แป้งอยากกินไอติม หรืออยากควบผมยอมพี่หมดแล้ววินาทีนี้”

“เจ้าเล่ห์นัก เดี๋ยวจับตัดทิ้งเลย”

“โอ้ว.. ใจร้ายจัง ไม่กลัวผัวพิการหรือคะ”

“ไม่ต้องมาคะขาเลย”

ปวริศาตัดสินใจจะใช้มือช่วย เธอยื่นมือไปสัมผัสท่อนเนื้อร้อนทันทีที่มือนุ่มสัมผัสเจฟฟ์ก็ถึงกับขนลุกซู่แล้วครางต่ำมา ปวริศาเหลือบมองเจ้าของแท่งร้อนในมือก็เห็นสายตาของเขาจ้องมองมาที่เธอพอดี เธอใช้ทั้งสองมือกอบกำเจ้าแท่งร้อนแล้วขยับไปขึ้นลง คนตัวโตหายใจหอบแรงและครางเสียงต่ำเป็นระยะ ยิ่งได้ยินเสียงครางแหบพร่าเธอก็เริ่มมีอารมณ์ร่วม อยากทำให้มากกว่านี้ เธอละสายตาจากชายหนุ่มแล้วมาสนใจสิ่งที่อยู่ในมือแทน แท่งลำลึงค์ขนาดใหญ่อุ่นร้อนและแข็งตัวทำให้เห็นเส้นเลือดปูดปูนชัดเจน เธอใช้ปลายนิ้วสัมผัสส่วนปลายของลำลึงค์อย่างแผ่วเบา ซึ่งมันสร้างความเสียวซ่านให้กับชายหนุ่มมาก

ปวริศาขยับตัวไปนั่งระหว่างขาของเจฟฟ์ เจฟฟ์จ้องหน้าและอากัปกิริยาของหญิงสาวไม่วางตา หญิงสาวผมตรงยาวสีดำขลับ กับเรือนร่างที่ใครเห็นก็ต้องอิจฉาด้วยหน้าอกที่ซ่อนรูปยามใส่เสื้อผ้ามองดูธรรมดา เป็นเพราะหญิงสาวมักใส่เสื้อที่พรางหน้าอก แต่ตอนนี้มันตู้มมากตู้มตามธรรมชาติไม่ได้ผ่านมีดหมอ หญิงสาวเอาหน้าอกทรงใหญ่เข้ามาใกล้แล้วก็จับเจ้าท่อนเนื้อที่ตอนนี้ตั้งแข็งชูชันเข้าไปอยู่ระหว่างกลางระหว่างเต้าทั้งสองแล้วรูดขึ้นลงยั่วไปมา

‘โอ้ว... พี่แป้งโคตรเซ็กซี่ ยั่วมาก ไปเอาท่านี้มาจากไหนกันนะ’

จากที่เสียวอยู่แล้วก็เสียวหนักไปอีก เจฟฟ์พยายามจะกลั้นไว้ สายตาจับจ้องมองสองเต้านุ่มนิ่มที่กำลังครูดถูแท่งเนื้อของเขาอย่างเชื่องช้าทำเขาสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ครางเสียวซ่านไม่หยุด

“ไม่ไหวแล้วครับ พี่แป้ง.. อ่าห์ ดีจัง พี่แป้งจ๋า อมให้น้องหน่อยสิคะ”