All Chapters of คุณคือแสงสว่างนำทางรัก: Chapter 41 - Chapter 50

ธีระภัทรดึงฉันให้นั่งลงบนบันได แล้วจึงเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบให้ฟังที่แท้ หลังจากที่ฉันช่วยเขาไว้บนเรือสำราญเมื่อครั้งนั้น เขาก็ไม่เคยลืมฉันเลย เขาคิดอยู่เสมอว่าจะต้องกลับมาตามหาฉันให้ได้ แต่ไม่คิดว่าจะต้องรอถึงสิบปีสิบปีผ่านไป ความทรงจำเกี่ยวกับฉันของเขาก็เลือนรางไปมาก นอกจากรูปถ่ายในบัตรประจำตัวที่ซีดจาง และรู้ว่าฉันนามสกุลรังสรรค์ไพศาล เป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลแล้ว เขาก็ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับฉันอีกเลย ด้วยความจำเป็น เขาจึงต้องตรวจสอบทีละคน และเนื่องจากแคลลี่เป็นลูกสาวของน้องสาวแท้ ๆ ของแม่ของฉัน ทำให้เธอดูคล้ายฉันอยู่ห้าส่วน ส่วนฉัน หลังจากกลับมาจากฝรั่งเศสในปีที่สอง ก็ทนการกลั่นแกล้งจากอารยาไม่ไหว จึงหนีออกจากบ้าน หลายคนที่ไม่สนิทกับตระกูลรังสรรค์ไพศาลจึงไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีตัวตนของฉันอยู่ ดังนั้นธีระภัทรจึงเข้าใจผิดคิดว่าแคลลี่เป็นฉันคงเป็นเพราะโชคชะตา ในคืนวันที่ธีระภัทรพบกับแคลลี่ ฉันก็บังเอิญวิ่งเข้าไปในห้องของเขา ความรู้สึกคุ้นเคยที่เขารับรู้จากตัวฉันยิ่งทำให้เขาดีใจอย่างสุดซึ้ง ดังนั้นเช้าวันรุ่งขึ้น เขาจึงส่งคนไปสืบประวัติของฉัน แต่กลับกลายเป็นว่า ฐานะ

ในที่สุดฉันก็เข่าใจในสิ่งที่อารยาจะสื่อ เนื่องจากภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันนี้ค่อนข้างพิเศษ ดังนั้นการถ่ายเลือดจะต้องมาจากญาติที่สนิทที่สุด ยิ่งถ้าเป็นพี่น้องร่วมสายโลหิตเดียวกันยิ่งจะดีที่สุด เพราะแบบนี้จะแทบไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านหรือภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ ตามมาฉันรู้สึกตลกขึ้นมาทันทีตอนนั้นสองแม่ลูกคู่นี้ร่วมมือกัน กลั่นแกล้งทำร้ายฉันสารพัด แทบจะอยากกำจัดฉันไปให้พ้นทาง แต่ตอนนี้ยังมีหน้ามาขอให้ฉันไปบริจาคเลือดให้แคลลี่อีก? ใครกันที่ให้ความกล้าแบบนี้กับเธอมา?ตอนแรกฉันอยากจะเยาะเย้ยเธอสักหน่อย แต่พอเห็นใบหน้าที่ไม่เหลือเค้าความงดงามในอดีตของอารยาใจของฉันก็แอบรู้สึกสงสารขึ้นมาเล็กน้อย“อารยา ฉันคิดว่าเธอคงยังไม่เข้าใจสถานการณ์นะ เธอบอกว่าแคลลี่ต้องการให้พี่น้องร่วมสายโลหิตเดียวกันไปบริจาคเลือดให้ แต่ขอโทษด้วย ฉันกับแคลลี่ไม่ได้เป็นแบบนั้น บางทีเธออาจจะต้องไปตามหาผู้ชายคนก่อนของเธอ เผื่อว่าเขาจะมีลูกคนอื่นอีก แบบนั้น เธออาจจะยังพอมีหวัง”ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เอาผิดกับความผิดที่พวกเธอก่อไว้ในอดีต แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันจะให้อภัยพวกเธอ อารยาแอบเป็นชู้กับพ่อของฉัน และทำให้แม่ของฉันเสียชีวิต

อุแว้...อุแว้...."คลอดแล้วค่ะ เป็นเด็กผู้หญิง"ธีระภัทรน้ำตาซึมเมื่อได้ยินพยาบาลสาววิ่งออกมาบอก เขาทั้งตื่นเต้นและดีใจไปพร้อม ๆ กันลูก... ลูกของเขากับวาริส...ในที่สุด เขาและเธอก็ได้เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์แล้วพวกเราสามคน พ่อ แม่ ลูก..."คุณพ่อเข้าไปหาคุณแม่ได้นะคะ เธอเพิ่งจะหลับไป อย่าเพิ่งเสียงดังรบกวนเธอนะคะ"ธีระภัทรพยักหน้าตอบรับคำของพยาบาล ก่อนที่จะเดินเข้าไปยังห้องพักฟื้นพิเศษของโรงพยาบาลในขณะนี้ วาริสยังคงหลับสนิทบนเตียงของโรงพยาบาล ธีระภัทรเดินย่องเท้าอย่างเบาที่สุดแล้วค่อย ๆ นั่งลงบนโซฟาเพราะกลัวว่าจะทำให้เกิดเสียงดังจนรบกวนทำให้เธอต้องตื่น"ลำบากเธอแล้วนะ..."เขามองไปที่วาริสที่นอนอยู่และพึมพำออกมาเสียงเบา เขารู้ดีว่าการคลอดลูกของผู้หญิงเป็นสิ่งที่ต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวดและทรมานมากที่สุด เขารู้สึกขอบคุณเธอและซาบซึ้งที่เธอยอมลำบากอุ้มท้องนานถึง 9 เดือน และยังทนเจ็บปวด คลอดเด็กทารกที่แสนน่ารักมาเติมเต็มครอบครัวให้กับเขาธีระภัทรนั่งมองวาริสอย่างไม่ละสายตา ในหัวของเขาเต็มไปด้วยความคิดต่าง ๆ นานา เป็นความคิดที่มีแต่คำขอบคุณ ความซาบซึ้ง แววตาที่เขาจ้องมองเธอก็เต็มไปด้วยความรั

วันไปเที่ยวธีระภัทรและวาริส ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อเตรียมตัวออกเดินทาง“หนูฝากของขวัญด้วยนะคะคุณแม่ พี่จิตตรี…. ของขวัญ ที่รักของแม่ ห้ามดื้อกับคุณย่าและพี่จิตตรีนะลูก”วาริสพูดจบเธอก็ก้มลงไปจูบหน้าผากเด็กน้อยอย่างแผ่วเบาด้วยความรัก “ไม่ต้องห่วงนะ แม่จะดูแลของขวัญให้เอง พวกเธอทั้งสองคนไปเที่ยวกันให้สนุกเถอะ พักผ่อนให้เต็มที่”“ขอบคุณครับคุณแม่ พวกเราไปแล้วนะครับ”ทั้งสองคนขึ้นรถและออกเดินทาง ใช้เวลาขับรถจากที่บ้านประมาณ 3 ชั่วโมงก็ถึงที่พัก ที่พักตรงนี้เป็นบ้านพักติดทะเลที่ธีระภัทรเป็นเจ้าของเอง นี่ก็ถือว่าเป็นอีกโครงการหนึ่งในเครือของกลุ่มบริษัททรัพย์วรากรณ์บ้านพักติดทะเลหลังนี้เป็นบ้านพักสุดหรูติดทะเลแบบ Poll Villa ที่มีทั้งอ่างจากุซชี่ และสระว่ายน้ำในตัว มองเห็นวิวทะเลได้ชัด ได้สัมผัสกลิ่นอายของทะเลอย่างเต็มที่ ทำให้วาริสถูกอกถูกใจเป็นที่สุด เพราะเธอเป็นคนที่ชอบทะเลเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว“โอ้โห!! ฉันชอบจังเลยค่ะ มีสระว่ายน้ำในตัวด้วย แบบนี้ต้องถ่ายรูปสวย ๆ ให้เยอะ ๆ เลยนะ ไม่ได้มาเที่ยวนานแล้ว พอได้มาก็รู้สึกดีนะเนี่ย”เธอพูดอ้อนเสียงหวานพร้อมเข้ามากอดซบร่างสูงคนรักของเธอ“ไปเป

“เราไปต่อกันที่เตียงกันดีกว่านะ”.................................................//เฮือก//วาริสสะดุ้งตกใจเฮือกใหญ่กับคำพูดที่ได้ยิน“ฉะ...ฉันเหนื่อยแล้วนะคะ”“ถ้าฟ้าไม่เปลี่ยนสี อย่าเรียกฉันว่า ธีระภัทรเลย ไม่ได้ทำมานาน คืนนี้ฉันจะกินเธอให้หายอยาก”เขาตอบแล้วยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ธีระภัทรในตอนนี้ก็ไม่ต่างจากหมาป่าที่หิวกระหาย มือหนาช้อนอุ้มวาริสขึ้นจากอ่างน้ำ แล้วเดินตรงไปที่เตียงโดยไม่ฟังคำทัดทานของเธอเลยแม้แต่น้อย“หะ...ห๊า.....อ๊ายยยยย คุณธีร์... ปล่อยฉันลงนะ”ตุ้บ!“คะ..คุณธีร์ อย่าเข้ามา พอแล้วนะคะฉันเหนื่อยแล้วจริง ๆ ”วาริสพยายามเอ่ยห้ามธีระภัทรที่ตอนนี้กำลังเดินย่างสามขุมเข้ามาใกล้ตัวเธอ สีหน้าท่าทางของเขานั้นราวกับเสือตัวใหญ่ที่กำลังเจอเหยื่ออันโอชะและพร้อมจะตะครุบ ตอนนี้เขาได้เข้ามาประชิดถึงตัวเธอแล้วพร้อมกับทาบทับร่างกายลงบนเรือนร่างงามอย่างไม่รีรอ“คะ...คุณธีร์ ฉะ...ฉันว่า....อื้อออออออ”“อื้มมมมมมมมม”คำพูดของวาริสถูกปิดด้วยริมฝีปากของธีระภัทร เขาไม่ปล่อยให้เธอได้พูดหรือเอ่ยห้ามอะไรอีก สัมผัสที่เร่าร้อนได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง และในค่ำคืนนี้ไม่รู้เลยว่าบทรักของเขาแล