Semua Bab บุตรชายข้าเป็นประมุขพรรคมาร: Bab 11 - Bab 20

๑๐บนภูเขา “โอ้โฮ! เห็ดเยอะจริงด้วย แล้วจะรู้ได้อย่างไร อันไหนทานได้อันไหนทานไม่ได้” จางจงกว่านตบอกตนเองอย่างมั่นใจ “เชื่อมือเสี่ยวกว่าน เราจะได้ทานเห็ดย่างที่อร่อยที่สุดบนภูเขา” “เชื่อก็ได้” ตอนแรกชุนเอ๋อร์คิดว่าจางจงกว่านขี้โม้ ใครจะไปคิดว่าเขาจะช่

๑๒ฝันหรือหลอก แสงสีทองเหลืองอร่ามคือสิ่งสุดท้ายที่ชุนเอ๋อร์เห็นก่อนที่จะสลบไป นางรู้สึกเหมือนตนเองแค่หลับตอนกลางวันแล้วตื่นขึ้นมาอีกทีตอนเย็น ร่างบางค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเตียงไม้ไผ่ในเรือนนอน “เดี๋ยวนะ ควันมาจากไหน” พอชุนเอ๋อร์เดินออกมานอกเรือน นางก็เห็นควันโขมงเต็มไปทั่วเ

๑๔ลูกแม่เป็นคนดี เข้าเมืองครั้งนี้ชุนเอ๋อร์รู้สึกใจหายเป็นอย่างมาก เพราะนางไม่เห็นเด็กน้อยผู้ชายทั้งสามอีกต่อไปแล้ว พอสอบถามพ่อค้าก็ได้รับคำตอบไม่รู้ไม่ชี้ ในใจเอาแต่คิดว่าจะเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นกับพวกเขา “ท่านแม่ หรือว่าพวกเขาจะโดนผู้ใดทำร้ายจนตายตกไปแล้ว” “เฟิงเอ๋อร์

๑๖เกิดมาเพื่อสิ่งนี้ วันนี้เฉียนจิ่นหงเดินทางมาที่หมู่บ้านสองพันปีแต่เช้า คนที่เดินออกมาต้อนรับเขาคือหลันเฟิงหนุ่ม ใบหน้าหงอยเหงาไม่สดใสแบบเดิมของหลันเฟิงทำให้เฉียนจิ่นหงเลิกคิ้วใส่ “เป็นอันใดไปเจ้าแสบ” หลันเฟิงก้มหน้าลง ท่าทางดูหางลู่หูตกยิ่งนัก เฉียนจิ่นหงเลยกอดคอเด็

๑๘เป็นพวกเจ้า หลันเฟิงไม่ได้ฉุกคิดเลยว่า ตอนที่เขาสามารถมองเห็นอดีตของมารดาได้ นางก็เห็นอดีตของเขาได้เช่นกัน ร่างโปร่งแสงของหลันเฟิงหายไปก่อนทำให้เขาไม่รู้ว่าหลังจากที่เขาได้หายไปปรากฏตัวอยู่อีกที่หนึ่งแล้ว ร่างกายของชุนเอ๋อร์ก็ค่อย ๆ สลายหายไปจากเรือนหลังนี้ แล้วไปปรากฏตัวอยู่อ