All Chapters of บุตรชายข้าเป็นประมุขพรรคมาร: Chapter 1 - Chapter 10

บทนำ ‘หมู่บ้านสาวสองพันปี’ อยู่ในพื้นที่ห่างไกลเมืองหลวง แหล่งพักพิงใหม่ที่หวงชุนเอ๋อร์อยู่อาศัยกับบุตรชายตัวน้อยวัย 5 หนาว นางเพิ่งหย่าขาดกับสามี! ตอนนี้ชุนเอ๋อร์กำลังนั่งอ่านตำราในศาลาใกล้บ้าน บางเวลาก็หวนคิดถึงยามที่ตนอาศัยอยู่ในจวนหลังใหญ่ แต่สุดท้าย

๒โรงเตี๊ยมอลเวง หมู่บ้านสาวสองพันปีอยู่ห่างจากตัวเมืองค่อนข้างไกล ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วยาม[1] ในการเดินทางมาที่นี่ “ครั้งต่อไปข้าว่าเราเปลี่ยนบรรยากาศจากในครัวบ้านข้า เป็นครัวบ้านคนอื่นดีหรือไม่เจ้าคะ นาน ๆ ได้นั่งรถม้าเข้าเมืองที ปวดเมื่อยไม่น้อย” “อะไรกัน! อายุเท่านี

๔นี่แม่ข้าเอง บรรยากาศภายในห้องรับแขกเงียบสนิทจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน บุคคลภายในห้องมีอยู่ด้วยกันทั้งหมดห้า หญิงหนึ่งชายสี่! ตามหลักการแล้วควรจะเป็นสตรีที่ต้องเกร็งเมื่อต้องอยู่ร่วมกับบุรุษหลายคน แต่ในกรณีนี้ ‘ไม่’ สตรีเพียงหนึ่งเดียวในห้องจ้องหน้าชา

๖ซีดแล้วซีดอีก ตอนนี้ในหัวของหลันเฟิงมีแต่คำว่าลูก ๆ ลอยวนซ้ำ ๆ เดิมทีเขาไม่คิดไปส่งมารดาในวันนี้ แต่พอทราบว่านางมีลูกรออยู่ที่หมู่บ้านก็ผุดลุกขึ้นจากโต๊ะชวนทุกคนไปที่นั่น ท่าทางของหลันเฟิงขึงขังเป็นอย่างมาก ชั่วขณะนั้นต่อให้ใครยังทานอาหารไม่อิ่มก็ต้องวางตะเกียบแล้ว

๘ เข้าครัว เหตุการณ์เมื่อวานจบลงได้ไม่ใช่เพราะว่าปรับความเข้าใจ แต่เป็นเพราะว่าหลังจากที่ชุนเอ๋อร์เดินออกไปกลางทุ่งนาได้ไม่ถึงเค่อ ฝนที่ไม่มีเค้าว่าจะตกลงมาเลยก็ดันตกลงมาเสียงั้น กลายเป็นหลันเฟิงที่ต้องถอดชุดคลุมของตัวเองออกแล้วใช้วิชายุทธ์ขั้นสูงวิ่งเข้ามาหาชุนเอ๋อร์แล้วพากลับเข้าเรือนโดยที่ไม