Semua Bab วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท: Bab 161 - Bab 170

ท้องฟ้ายามเช้าปลอดโปร่ง แสงอาทิตย์อ่อนโยนในยามรุ่งอรุณทอแสงผ่านต้นเหมยที่ปลูกเรียงรายอยู่กำแพงจวน ลมเย็นโชยพัดผ่านอาณาเขตของจวนขุนนางตระกูลเหวิ่น องค์รัชทายาทหลี่หยวนเจ๋อและเหวิ่นจือหยูเดินทางมาพร้อมกับขบวนทหารองครักษ์ หลังจากการก่อกบฏถูกกำจัดจนหมดสิ้น วังหลวงกลับคืนสู่ความสงบ เป็นเวลาเหมาะสมที่ทั้ง

เสียงหยาดฝนโปรยปรายลงบนหลังคากระเบื้องเคลือบเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ท้องฟ้าภายนอกถูกบดบังด้วยเมฆดำทะมึน บรรยากาศเย็นชื้น แต่ภายในห้องบรรทมกลับอบอุ่นจากเปลวเทียนที่ส่องสว่างอยู่ปลายเตียงเหวิ่นจือหยูนอนหลับตาอยู่บนเตียงไม้แกะสลัก ดวงหน้าดูสงบ ทว่าหัวใจของนางกลับไม่เป็นเช่นนั้น ภาพในห้วงฝันชวนประหลาดปรากฏข

เหวิ่นจือหยูเบิกตากว้างมีบางอย่างเกี่ยวกับเลือดและศาลานั้น นางไม่แน่ใจว่าควรจะกลัวหรือไม่ แต่สัญชาตญาณบอกนางว่า นี่อาจเป็นกุญแจที่นำไปสู่คำตอบของทุกอย่างหลังจากการพบกับนักบวชหลิวซาน เหวิ่นจือหยูตกอยู่ในสภาวะหวาดหวั่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ภายในตำหนัก เหวิ่นจือหยูนั่งอยู่บนตั่งไม้ข้างหน้าต่าง สาย

ค่ำคืนไร้จันทร์ ท้องฟ้าดำทะมึนบดบังทุกแสงสว่างด้วยเมฆหนาทึบ สายลมเย็นพัดผ่านสวนกว้างของจวนตระกูลเหวิ่นปลิดใบไม้ร่วงปลิว ราวกับธรรมชาติกำลังเตรียมตัวเป็นสักขีพยานในเหตุการณ์สำคัญที่กำลังจะเกิดขึ้น กลางลานกว้างแสงสลัวจากคบไฟส่องต้องร่างของเหวิ่นจือหยูและองค์รัชทายาทหลี่หยวนเจ๋อที่ยืนเคียงข้างกัน มื

ลมหนาวพัดแรงเหนือทุ่งหญ้ากว้างที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา เหยี่ยวตัวหนึ่งโฉบลงจากฟากฟ้า ก่อนจะม้วนปีกร่อนลงยังแขนขององครักษ์หนุ่มที่ยืนรออยู่หน้าตำหนัก ขาของมันมีม้วนสารพันด้วยตราประจำตัวของอ๋องจิ้นอัน “ข่าวด่วนจากอวิ๋นโจว” องครักษ์เอ่ยพลางยื่นสารให้ขันทีผู้อาวุโสที่รออยู่เพื่อนำไปถวายฮ่องเต้