All Chapters of บุปผาเยียวยาใจ: Chapter 1 - Chapter 10

บทที่ ๑เหตุใดรู้สึกราวกับโดนตบหน้าณ แคว้นฝูหนึ่งในสี่แคว้นใหญ่อันได้แก่ ฝู เหลียง จิน จู กำลังอยู่ในช่วงที่คึกคักที่สุดแห่งปี เนื่องจากในวันนี้ของทุกปีจะมีการประกอบพิธีที่สำคัญของเด็กชายหญิงในวัย 8 หนาว นั่นคือการตรวจสอบพลังธาตุ อันเป็นตัวตัดสินชะตาชีวิตของเด็ก ๆ ทั้งหลายในอนาคตในเมืองหลวงแคว้นฝูยามนี้ ฝูงชนเนืองแน่น เพราะทุกคนมาร่วมส่งกำลังใจให้แก่บุตรหลานตน โรงเตี๊ยมมากมายต่างถูกจับจอง ลูกค้าตบเท้าเข้าออก มาใช้บริการมากมายจนเถ้าแก่ร้านยิ้มหน้าบานหากถามว่าเหตุใดปีนี้ถึงได้คึกคักกว่าทุกปี คำตอบคือปีนี้ต่างจากทุกปีในด้านของ ‘โอกาส’ จากแต่เดิมถูกจำกัดสิทธิ์การเข้าตรวจพลังธาตุได้เฉพาะเชื้อพระวงศ์ ลูกหลานขุนนางและลูกหลานพ่อค้าอันมีจะกินเท่านั้น ชาวบ้านตาดำ ๆ แม้จะฝันก็ยังอาจเอื้อมเกินด้วยเหตุนี้วีรบุรุษของลูกหลานชาวบ้านอย่างไท่จื่อฝูจินหลงในวัย 11 ชันษาที่ทรงเล็งเห็นถึงความต่างนี้จึงได้ยื่นฎีกาถวายแด่ฝูหวงตี้ให้ทรงพิจารณาถึงผลดีผลได้ของปวงประชา เนื้อความในฎีกาคือ…“ควรแล้วหรือที่จะสนเพียงฐานันดรจนละเลยความสามารถอันแท้จริง ในหมู่มวลผกาที่เหาะเวหา อยู่ใต้ฟ้าบนดินนี้ อาจจะซ่อนหงษารอ

บทที่ ๓เศษแก้วก็ดีเศษหน้าก็ดี ณ ดินแดนบุปผาสวรรค์ตำหนักที่โอ่อ่าที่สุดมีร่างอรชรของสตรีนางหนึ่งกำลังใช้ดวงตาคู่งามจับจ้องไปที่ภาพของหนึ่งเทพวัยกลางคนเด็กสาวตัวน้อยสายตาของนางนั้นไม่ได้ห่างไปจากเด็กสาวแม้แต่เพียงลมหายใจเดียว สายตาที่รักใคร่โอนโยนยิ่งกว่าบุปผาชนิดใดในดินแดนนี้ของนางราวกับดอกไม้ทั้งดินแดนจะตอบรับไอละอองแห่งความสุขที่แผ่ซ่านออกมาจากตัวนางได้ เห็นได้จากที่องครักษ์หญิงหน้าตำหนักสัมผัสกับกลีบดอกไม้ที่ร่วงโรยมาจากฟากฟ้า แผ่กลิ่นหอมกำจายทั่วดินแดนบุปผาองครักษ์หญิงทั้งสองหันหน้ามาสบตากัน กล่าวเสียงกระซิบ ใบหน้าติดรอยยิ้มยินดี“ท่านเทพบุปผากำลังมีความสุข”“นานแล้วที่ไม่เห็นท่านเทพมีความสุขเช่นนี้”“นั่นสิ! เรื่องดีอันใดกัน”การสนทนาของทั้งคู่หยุดอยู่เพียงเท่านี้เมื่อเห็นแสงสว่างจากฟากฟ้ากำลังเคลื่อนตัวมาที่ตำหนักใหญ่“คารวะท่านเทพแห่งดวงชะตา” พวกนางทำความเคารพผู้มาใหม่โดยพร้อมเพรียงกัน ผู้มาเยือนเองก็เข้าเรื่องทันที“ข้ามาขอพบท่านเทพบุปผา” ไม่รอให้องครักษ์เข้าไปรายงานก่อน เทพแห่งดวงชะตาก็ก้าวเท้าเข้าไปด้านในทันที ที่พูดว่า ‘มาขอพบ’ ก็ทำไปตามมารยาทเท่านั้น!เทพบุปผาได้ยิน

บทที่ ๕หลานรักของอาวันต่อมายามเซิน“เซียงฮวา นี่คือท่านอาจารย์ที่จะมาสอนพลังธาตุดินให้แก่เจ้า คำนับเสียสิ”แม้จะสงสัยถึงการคงอยู่ของคนพูด แต่ไช่เซียงฮวาก็คำนับท่านอาจารย์อย่างว่าง่าย“ไช่เซียงฮวาคำนับท่านอาจารย์เจ้าค่ะ”ท่านอาจารย์พยักหน้ารับการคารวะของเซียงฮวา แต่เมื่อเห็นลูกศิษย์คนใหม่ยังคงงุนงงอยู่ก็หันไปมองหน้าเด็กชายอีกคนให้เขาเป็นผู้เฉลย“นี่คือท่านอาจารย์หวาง เป็นหนึ่งในผู้เยี่ยมยุทธ์พรรคหยิ๋นมี่ ท่านอาจารย์เชิญมาสอนเจ้าโดยเฉพาะ”ท่านอาจารย์ที่ฝูเฮยหลงกล่าวย่อมเป็นท่านอาของไช่เซียงฮวา นางถึงกับขอเวลานอกทันทีเพราะความสงสัยทำให้ไม่อาจรับข้อมูลใดได้อีก เมื่ออาจารย์พยักหน้าเป็นเชิงอนุญาตให้ไปได้ก็ส่งสัญญาณให้เฮยหลงเดินตามมาเมื่อพาสหายมาหยุดอยู่ที่สวนดอกไม้ซึ่งไม่ไกลจากที่ท่านอาจารย์ยืนอยู่นัก นางก็พยักหน้าหนึ่งครั้งเป็นเชิงให้อีกฝ่ายอธิบายมาฝูเฮยหลงเป็นคนพูดน้อยและหน้านิ่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอเขาเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งจึงดูกวนประสาทในสายตาไช่เซียงฮวาจนนางหลุดพูดภาษาจากชาติภพก่อน“ชอบแบบ speedy quiz ถามเร็วตอบเร็วใช่หรือไม่ ได้! เช่นนั้นตอบให้ทันแล้วกัน”ไช่เซียงฮวาดีดนิ้วแล้วตั

บทที่ ๗ฐานทัพใหม่ของเซียงฮวา“หยุด~”เสียงคนบังคับรถม้าดังขึ้นบ่งบอกว่าการเดินทางมาร่วมครึ่งชั่วยามนี้สิ้นสุดลงแล้วไช่เซียงฮวาเปิดม่านหน้าต่างรถม้า สำรวจสภาพแวดล้อมแปลกใหม่ที่เพิ่งมาเยือนเป็นครั้งแรก“ถึงแล้วหรือเจ้าคะท่านอาจารย์”ไช่เซียงฮวาถามอาจารย์หวางที่อยู่บนอาชาสีดำนำหน้ารถม้า เจ้าตัวไม่ตอบแต่พยักหน้ารับเบา ๆ“มา! คุณหนูรอง”ไช่เฟิงหยูที่โดยสารรถม้ามาด้วยกันลงจากรถม้าก่อนเพื่อรออุ้มหลานสาวตัวน้อย ไช่เซียงฮวาให้ความร่วมมือเต็มที่ ยื่นแขนให้เขาอุ้มลงช่วงบ่ายอาจารย์หวางรับไช่เซียงฮวามาฝึกวิชาตามที่นัดแนะกับนางเอาไว้ นอกจากฝูเฮยหลงแล้วก็ยังมีท่านอาติดสอยห้อยตามมาด้วย มาในปีนี้ฝูเฮยหลงสามารถควบม้าได้แล้ว เห็นอีกฝ่ายมีพัฒนาการที่ก้าวกระโดด ในฐานะที่เป็นสหายกับเขามาตั้งแต่เด็ก นางรู้สึกยินดีด้วยประหนึ่งเป็นมารดาหรือญาติพี่น้องก็ไม่ปาน“ไม่ได้มาที่นี่ตั้งหลายปี ไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด”ไช่เฟิงหยูหันไปกล่าวกับอาจารย์หวางที่เป็นหนึ่งในสหายคนสนิทพูดถึงพลังธาตุ…ธาตุดิน น้ำ ลม ไฟเป็นธาตุที่หาได้ทั่วไปธาตุไม้ หากผู้ใดมีพร้อมกับธาตุไฟก็สามารถเป็นผู้ปรุงโอสถได้ ธาตุสายฟ้า ธาตุมืด ธาตุมิต

บทที่ ๙เปิดไหมถามใจดูร่างกายที่ไม่แข็งแรงของไช่เซียงฮวาสลบไปทันทีหลังจากที่ดูดซับพลังธาตุได้ครั้งแรก ตื่นมาอีกครั้งนางก็เห็นว่าตนนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนแล้วปลุกพลังธาตุได้ครั้งแรกว่าน่าดีใจแล้ว แต่ไม่เท่ากับเมื่อคืนที่นางได้เรียนรู้เกี่ยวกับตำราสวรรค์หมื่นบุปผาเพิ่มความใฝ่รู้ทำให้นางไม่สนใจความเหนื่อยล้าของร่างกาย ฝืนตัวเองหยิบตำราสวรรค์หมื่นบุปผามาจากช่องลับของเตียง ตอนนั้นนางเผลอคิดว่าหากไม่ต้องซ่อนตำราไว้ในช่องลับก็คงดี ไม่คิดว่าจะเกิดแสงสว่างวาบขึ้นท่ามกลางความมืด ตำราที่อยู่บนตักหายวับไปทันทีนางลองเก็บสิ่งของอื่น ๆ ดูแต่ก็ไร้ผล สิ่งที่นางสามารถเก็บได้มีเพียงตำราสวรรค์หมื่นบุปผาเท่านั้นแน่นอนว่าสามารถเรียกออกมาใช้ได้เช่นกัน“ไก่ของพี่หญิงใหญ่น่ารักดีนะเจ้าคะ”เสียงของไช่ปิงฮวาดึงความสนใจของไช่เซียงฮวาจากความสำเร็จเล็ก ๆ เมื่อคืนไช่ฮั่วฮวาหน้าตึงเมื่อโดนดูถูก แต่เมื่อเห็นถุงหอมที่อีกฝ่ายกำลังปักอยู่ก็เหยียดยิ้ม หาคำโต้ตอบกลับไปได้ “ดอกหญ้าที่น้องสามกำลังปักอยู่ ก็เหมาะกับน้องสามเช่นกัน”“พี่หญิงใหญ่!”ไช่ปิงฮวากดเสียงต่ำเรียกพี่สาวคนโตเสียงเขียว เนื่องจากว่าอาจารย์นั่งอยู่