All Chapters of 5/B สุสานมรณะ: Chapter 1 - Chapter 4

ยูเมะและเทนชิยืนประจันหน้ากัน กุมมือกันแน่นราวกับยึดเหนี่ยวชีวิตของอีกฝ่ายไว้ ก่อนจะก้าวข้ามผ่านประตูมิติที่เรืองแสงสีม่วงอย่างไม่ลังเล ทันทีที่เท้าของพวกเขาสัมผัสพื้นแข็ง ร่างกายก็ถูกดึงดูดเข้าสู่สุสานต้องสาปแห่งหนึ่งที่กว้างใหญ่ไพศาลและถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิดลมเย็นยะเยือกที่พัดพามาปะทะร่าง ทำให้ขนแขนของยูเมะลุกชัน เธอกระชับมือเทนชิแน่นขึ้นอีก ดวงตากลมโตของเธอกวาดมองไปรอบๆ สุสานเบื้องหน้าที่เต็มไปด้วยหลุมศพเก่าแก่ผุพังเรียงรายเป็นทิวแถวจนสุดลูกหูลูกตา บรรจบกับป่าไม้หนาทึบที่ดูราวกับถูกกลืนกินโดยเงามืดมิด"ที่นี่มัน...หลอนชะมัด" ยูเมะเอ่ยเสียงสั่นพร่าขณะลูบแขนตัวเองเบาๆ เพื่อไล่ความรู้สึกขนลุกเทนชิไม่ตอบ แต่หยิบกล้องส่องทางไกลคู่ใจขึ้นมาแนบตา ส่องไปรอบๆ อย่างใจเย็น แม้ใจจริงเขาจะรู้สึกถึงบรรยากาศที่ไม่น่าไว้วางใจไม่ต่างกัน "มันไปซ่อนอยู่ที่ไหนกันนะ" เขาพึมพำกับตัวเอง พยายามมองหาเบาะแสของเงาปีศาจ แต่ก็ไร้วี่แวว"งั้นเราไปดูที่โบสถ์ตรงนั้นไหม? เผื่อมีคนอยู่" ยูเมะชี้ไปยังโบสถ์เก่าแก่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ไม่ไกลนัก แสงไฟสีเหลืองนวลลิบหรี่ลอดออกมาจากหน้าต่างบานเล็กๆ อย่างน่าประหลาดใจเทน

แสงสลัวๆ จากตะเกียงน้ำมันส่องสว่างนำทางยูเมะและเทนชิขณะก้าวลงสู่ห้องใต้ดินที่มืดมิดและชื้นแฉะ อากาศอับชื้นปะทะเข้ากับใบหน้า พร้อมกลิ่นดินและกลิ่นอับจางๆ ที่ลอยคละคลุ้ง เมื่อลงไปถึงพื้นห้องใต้ดินที่กว้างขวาง ยูเมะและเทนชิแทบหยุดหายใจ ภาพเบื้องหน้าที่เห็นทำเอาพวกเขาตกตะลึงห้องใต้ดินไม่ได้เป็นเพียงที่หลบภัย แต่กลับเต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมากที่เบียดเสียดกันอยู่ท่ามกลางความมืดมิด พวกเขาซ่อนตัวอยู่หลังสิ่งของต่างๆ เช่น กล่องไม้, ผ้าห่มเก่าๆ หรือแม้แต่ก้อนหินขนาดใหญ่ สายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวจับจ้องมายังสองนักเรียนแปลกหน้า เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นแผ่วเบา ราวกับกระแสไฟฟ้าที่ไหลเวียนอยู่ในอากาศแห่งความตึงเครียด"นี่คือผู้คนที่รอดชีวิตจ้ะ" แม่ชีเอ่ยเสียงอ่อนโยน ราวกับจะคลายความตึงเครียด แต่สายตาของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าสร้อย "พวกเขากลัว...กลัวจนไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว""มีคนเยอะขนาดนี้เลยเหรอคะ?" ยูเมะพึมพำ เธอไม่เคยเห็นความหวาดกลัวที่รุนแรงถึงขนาดนี้มาก่อนเทนชิกวาดสายตาไปรอบๆ เขาเห็นเด็กเล็กๆ กอดแม่แน่น ผู้ชายวัยกลางคนตัวสั่นระริกอยู่มุมห้อง ทุกคนอยู่ในสภาพอ่อนล้าและหวาดผวา "พวกเขาอยู่ที่นี