เจ้าสาวประมุขหุบเขามืด (จบ) のすべてのチャプター: チャプター 11 - チャプター 20

43 チャプター

11.วัดใจกันไปเลย!

  วัดใจกันไปเลย! “เห็นทีว่าท่านคงไม่อยากใช้ชีวิตอิสระอีกต่อไปแล้ว ก็ดี...เรียกทหารมาเลย”“เจ้าพูดอะไรของเจ้ากัน”“ทาสสินะ ทาสที่หลบหนีเสียด้วย”ถานถานหน้าถอดสี ความลับที่เขาเก็บซ่อนมานานนับสิบปี แม่นางผู้นี้รู้ได้อย่างไรกัน มาถึงตอนนี้เสวียนหนี่ไม่ได้เป็นรองเขาอีกต่อไป นางละสายตาไปยังกลุ่มทหารที่กำลังตรงมาหา เห็นท่าทีตื่นกลัวของถานถานนางยิ่งมั่นใจว่าตนเป็นฝ่ายเหนือกว่าบอกเขาต่ออย่างไม่เกรงกลัว“ทหารมานู่นแล้ว  ข้าจะไม่หนี แต่ท่านกล้าวัดใจกับข้าหรือไม่เจ้าคะ”“เจ้าขู่ข้างั้นรึ”“ตัวข้านั้นรอดจากความตายมาหลายครั้ง ความตายหาใช่สิ่งน่ากลัวสำหรับข้าไม่ ตายแล้วก็หลุดพ้นแล้ว ๆ กันไป แต่ท่านนี่สิ ข้าดูก็รู้ว่าท่านโหยหาชีวิตอิสระเพียงใด หากถูกจับกลับไปเป็นทาสรองมือรองเท้าพวกขุนนางชั่วช้า อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว ถูกทรมานโขกสับทั้งเช้าเย็นจะตายก็ไม่ได้ตาย ท่านว่าชีวิตที่เหลือของข้ากับท่านใครจะน่าเวทนาก
last update最終更新日 : 2025-06-27
続きを読む

12.ผ่านด่านเมืองหลวง

  ผ่านด่านเมืองหลวง  เช้าวันรุ่งขึ้น เสวียนหนี่ตื่นขึ้นมาพร้อมเสียงร้องของสัตว์บางชนิด นางลุกขึ้นจากเตียงไม้ไผ่ผุพังในกระท่อมของถานถานแล้วเดินออกมาขยี้ตาดู ที่หน้ากระท่อมนั้นถานถานกำลังจูงล่อมาหนึ่งตัว ล่อตัวนี้ลักษณะดี แข็งแรงเหมาะแก่การใช้เป็นพาหนะในการแบกขน เจี่ยนถานถานมัดมันไว้กับเสาหน้าบ้านแล้วเดินมาดื่มน้ำดื่มท่าให้หายเหนื่อย“ท่านเอามันมาจากที่ใดเจ้าคะ”“ซื้อมา”“เอาเงินจากไหนไปซื้อมา”“ก็ปิ่นปักผมกับต่างหูนั่นอย่างไร อ้อ มีแหวนด้วย”“ปิ่นและต่างหูของข้าท่านเอาไปตอนไหน”“ตอนเจ้าหลับ”คราวนี้เป็นเสวียนหนี่บ้างที่เป็นฝ่ายกัดฟันกรอดอย่างเหลืออด นางอยากจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ แต่ก็ระงับสติได้ทันกลัวว่าถานถานจะไม่พานางไปหุบเขาอูยา เขายังดื่มน้ำในถุงหนังสัตว์อย่างไม่เป็นเดือดเป็นร้อนในขณะที่เสวียนหนี่ตอนนี้โมโหสุดขีดเพราะได้กลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัวโดยสมบูรณ์ความต
last update最終更新日 : 2025-06-28
続きを読む

13.เจ้าสาวผี

  เจ้าสาวผี  เข้าสู่วันที่สิบของการออกเดินทาง เสบียงที่นำติดตัวมานั้นเริ่มร่อยหรอเต็มที เสวียนหนี่ก้มลงมองถุงผ้าที่นางห่อเสบียงแล้วมองไปรอบ ๆ ข้างทางที่ผ่านมานั้นไม่มีลำธารหรือบ่อน้ำให้เห็น เป็นเพราะเส้นทางที่เขาพามาไม่ได้สะดวกอย่างเช่นที่เขาได้บอกไว้ก่อนหน้า ฉะนั้นการหาเสบียงเพิ่มจึงเป็นปัญหาหลักของการเดินทางครั้งนี้“ตาแก่ถาน ข้ากระหายน้ำ”“แถวนี้ไม่มีน้ำหรอก อดทนอีกหน่อย พ้นจากตรงนี้ไปราวยี่สิบลี้น่าจะมีน้ำตกถ้าข้าจำไม่ผิด”“ยี่สิบลี้เลยหรือเจ้าคะ”ในขณะที่เสวียนหนี่กำลังหดหู่สิ้นหวังสายตาของนางเหลือบไปเห็นป่าไผ่ข้างทาง นางชี้มือไปที่ป่าไผ่พร้อมบอกเขาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจ“ตาแก่ถาน นั่นป่าไผ่เจ้าค่ะ”“ป่าไผ่แล้วอย่างไร”“ข้าหิวน้ำ ในต้นไผ่มีวุ้นสามารถกินแก้กระหายได้”“เจ้าก็ว่าไปเรื่อย คุณหนูอย่างเจ้าจะไปรู้เรื่องของป่าได้อย่างไร”เขาหัวเราะนางอย่างขำขัน แต่ก็ยังดึงบังเหียนบังคับล่อให้หยุด เมื่อจอดสนิทแล้วเสวียนหนี่กระโดดลงมาจากเกวียน&nb
last update最終更新日 : 2025-06-29
続きを読む

14.รับบทคนขุดสุสาน

  รับบทคนขุดสุสาน  “โมโหขนาดนี้อย่าบอกนะว่าเจ้าจะช่วยนาง”ถานถานดึงแขนเสวียนหนี่เข้ามากระซิบกระซาบถามเป็นครั้งที่สอง“ตาแก่ถาน ท่านพอจะช่วยลูกของนางได้หรือไม่เจ้าคะ”“เหอะ อย่าฝัน” หลังอาทิตย์อัสดงที่สุสานบรรพชนตระกูลผิง“เจ้าบ้าไปแล้วรึ ตัวเองยังเอาตัวไม่รอดยังจะแส่หาเรื่องอีก”เขาตำหนินางด้วยน้ำเสียงที่เบาพอสมควร บรรยากาศรอบตัวเงียบสงัดวังเวง ท้องฟ้ายามนี้สิ้นแสงไปได้ระยะหนึ่ง เสียงสัตว์ที่ออกหากินตอนกลางคืนดังหวีดหวิวน่าหวาดกลัว ในขณะที่ทั้งสองเดินตามทางรกร้างแคบ ๆ เสวียนหนี่เกาะชายผ้าชายแก่ไว้เพราะรู้สึกกลัวจนขนหัวลุก  ทุกย่างก้าวของนางสั่นเครือเกือบจะก้าวต่อไปไม่ไหวสำหรับถานถานไม่ใช่เรื่องที่น่าตื่นกลัวอะไรเลย เพราะในบางวันที่เขาเข้าป่าไปหาตัดไม้ก็มักจะนอนกลางป่ากลางเขาเป็นเรื่องปกติ ไม่ว่าจะในสุสานหรือพงไพรล้วนบรรยากาศอึมครึมไม่แพ้กัน สัตว์ป่าที่ส่งเสียงน่ากลัวใ
last update最終更新日 : 2025-06-30
続きを読む

15.ทิ้งเด็กไว้แล้วไปต่อ

  ทิ้งเด็กไว้แล้วไปต่อ  ถึงแม้มารดาของเด็กจะยังไม่มาตามนัด แต่ถานถานและเสวียนหนี่ไม่อาจทนรอจนฟ้าสางได้  ถานถานควบเกวียนเข้ามาในตลาด พอถึงแหล่งชุมชนเขาอุ้มเด็กลงจากเกวียนแล้วปล่อยให้นางยืนโดดเดี่ยวทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่ตรงนั้น ด้วยความสงสารเสวียนหนี่พยายามขอร้องเขาแต่ถานถานก็ไม่คิดจะใจอ่อน“พื้นฐานจิตใจของท่านข้าคิดว่าไม่ใช่คนใจร้าย”“เจ้าจะไปรู้ดีกว่าข้าได้อย่างไร”“ท่านไม่สงสารนางหรือเจ้าคะ”“ไม่ ออกเดินทางได้แล้ว เราเสียเวลามามากพอแล้ว”“...”เขาบอกให้นางขึ้นเกวียนแล้วตนเองก็เข้าไปนั่งประจำที่ของตน ก่อนจากไปเสวียนหนี่ไม่ยอมละสายตาจากเด็กน้อยที่กำลังยืนร่ำไห้ ชีวิตต่อจากนี้ไปจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรก็ไม่อาจทราบได้ ที่เสวียนหนี่ทำได้คือช่วยให้นางมีลมหายใจต่อ แต่เสียใจที่ไม่อาจช่วยได้ตลอดรอดฝั่งเกวียนของทั้งสองออกจากจุดนั้นไม่นานก็มาหยุดอยู่ที่โรงพนัน เสวียนหนี่ชะเง้อมองเข้าไปข้างในเห็นผู้คนม
last update最終更新日 : 2025-07-01
続きを読む

16.จับกด

  จับกด  ย่างเข้าสู่ชุนเทียน กลีบบุปผาร่วงหล่นอำลาต้นสู่พื้นดินเผยให้เห็นยอดอ่อนใบใหม่ที่กำลังจะแตกออก สีของยอดอ่อนนั้นแลดูเขียวขจีน่าชื่นชม ไม้บางชนิดได้ทิ้งใบแต่คงไว้ซึ่งดอกที่กำลังบานสะพรั่ง ทิวทัศน์งามแต่งแต้มด้วยสีสันสรรสร้างโดยธรรมชาติ บรรยากาศบริเวณนี้น่าชื่นชมไม่ยิ่งหย่อนไปจากสวรรค์เก้าชั้นฟ้าตามจินตนาการของผู้คน กลิ่นอายลมหวนพัดโชยมาคละคลุ้งกลิ่นหอมของมวลดอกไม้ ทำให้เพียนเพียนสูดหายใจไปเต็มปอดเสวียนหนี่มองเด็กหญิงตัวน้อยแล้วอดที่จะแย้มยิ้มตามไม่ได้ ตอนที่นางอายุเท่าเพียนเพียนนั้น ถึงแม้จะเติบโตในชนบทแต่ทว่าทิวทัศน์รอบกายไม่ได้สวยงามมากมายเพียงนี้ ในยุคโบราณผืนป่ายังคงความอุดมสมบูรณ์ ในขณะที่บ้านเกิดของเสวียนหนี่ในยุคปัจจุบันเริ่มมีการตัดต้นไม้มาสร้างตึกรามบ้านช่องจนเขาบางลูกกลายเป็นเขาหัวโล้นไปแล้ว“เพียนเพียน”“เจ้าคะ”“อีกเพียงร้อยลี้ก็จะถึงจุดหมายปลายทางของพวกเรา ผ่านเขาลูกนั้นไปก็เข้าเขตหุบเขาอูยาแล้ว”
last update最終更新日 : 2025-07-02
続きを読む

17.มาถึงไวกว่าที่คิด

  มาถึงไวกว่าที่คิด  “ท่านประมุขจะกลับเข้าหุบเขาอูยาตอนนี้เลยหรือขอรับ”หลีเหว่ยถามขึ้นในขณะที่หงอี้เฉินกระโดดขึ้นหลังม้า เขามองมายังสหายเพียงหนึ่งเดียวของเขาแล้วทอดมองทางคดเคี้ยวเบื้องหน้า นี่ก็เป็นเวลาเก้าวันแล้วที่เขาออกจากหุบเขาอูยามาเพื่อทำการธาราบำบัดตามคำแนะนำของผู้เป็นอาจารย์ น้ำตกเล็ก ๆ แห่งนี้คือแหล่งน้ำบริสุทธิ์ชั้นยอด เหมาะแก่การใช้บำบัดร่างกาย ทำให้สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระและยังรู้สึกผ่อนคลายไปในตัว อีกทั้งอี้เฉินยังชอบวิธีการบำบัดร่างกายด้วยวิธีนี้เป็นพิเศษ เพราะเขาต้องการฝึกจิตใจให้สงบไปพร้อมกัน เขาเชื่อว่าผู้มีสติดีเท่านั้นจึงจะสามารถแก้ไขสถานการณ์ได้เป็นอย่างดี“นี่เพิ่งจะเก้าวันเองนะขอรับท่านอาจารย์”ผู้ติดตามหนุ่มหันไปสอบถามความคิดเห็นของโม่โฉว เขาพยักหน้าช้า ๆ คล้ายจะบอกว่าเห็นด้วยกับอี้เฉิน โม่โฉวรู้นิสัยอี้เฉินดีว่าถึงเขาทัดทานไว้ให้อยู่ต่ออี้เฉินก็จะไปตามใจปรารถนาอยู่ดี จะมีผู้ใดค้านเขาได้บ้าง ในเมื่อเขาเป็นคนที่ตัดสินใจแล้วมั
last update最終更新日 : 2025-07-03
続きを読む

18.เจ้าสาวประมุขมี 2 คน

   เจ้าสาวประมุขมี 2 คน  “เข้าไม่ได้”บุรุษสองนายที่กำลังทำหน้าที่เฝ้าทางเข้าออกหุบเขาชักดาบออกมาขวางถานถานไม่ให้เดินฝ่าเข้าไปด้านใน ถานถานใช้มือหยาบกร้านดันดาบคมกริมนั้นออกห่างตัวก่อนจะเสแสร้งหัวเราะประจบ“เหอะ ๆ เหตุใดเข้าไม่ได้ละ ข้าก็บอกแล้วว่าแม่นางผู้นี้คือคนที่ประมุขหงต้องการตัว"เขาดันหลังเสวียนหนี่ออกมายืนข้างหน้า หญิงสาวเดินออกมาอย่างเกร็ง ๆ เพราะสิ่งที่ขวางทางอยู่นั้นคือกระบี่คมที่สามารถสะบั้นนางให้ขาดเป็นสองท่อนได้เพียงตวัดแกว่งแล้วใครเล่าจะไม่เกรงกลัว“เมื่อวานนี้ก็มีสตรีมาหาท่านประมุขนางอ้างตัวว่าเป็นว่าที่ฮูหยินท่านประมุข แล้วคนผู้นี้มอมแมมเหมือนยาจก บุรุษหรือสตรีก็มิอาจทราบได้ เราจะกล้าเสี่ยงปล่อยให้เข้าไปได้อย่างไร”หนึ่งในผู้คุมประตูเดินเข้ามากระซิบกระซาบอีกคน ถานถานเงี่ยหูฟังแล้วย่นคิ้วงงงวย เขาจำได้ดีว่าเสวียนหนี่เคยบอกว่าตนเองคือว่าที่ฮูหยินประมุขหง หรืออาจจะมีอะไรผิดพลาดไปตรงไหน เหตุใดถึงได้มี
last update最終更新日 : 2025-07-04
続きを読む

19.มารยาสาไถย

  มารยาสาไถย  "เจ้ากล้ามากเลยนะที่ดูถูกการต้อนรับอย่างดีของข้า อ๋อ...ข้าเข้าใจแล้ว เจ้าคงทราบแล้วว่ามีสตรีนางหนึ่งอ้างตัวว่าเป็นฉู่เสวียนหนี่เช่นกัน ข้าให้นางพักอยู่อย่างดีในเรือนไป๋เหอ หากยังให้เจ้านอนในห้องขังก็ดูจะไร้ความเป็นธรรมเกินไป""ข้าไม่ได้มาขอให้ตนเองไม่ต้องนอนที่ห้องขังเจ้าค่ะ แต่ข้ามาขอให้สหายของข้าไม่ต้องอยู่ในห้องขังเพราะทั้งสองคือคนแก่และเด็ก ที่นั่นทั้งหนาวยะเยือกและอับชื้น พวกเขาไม่อาจทนต่อความหนาวเย็นตลอดทั้งคืนในนั้นได้ หากท่านประมุขเมตตาเปลี่ยนที่คุมขัง ข้าขอรับรองว่าถานถานจะไม่หลบหนีแน่นอน""ไม่ได้"ถานถานยังมีความผิดติดตัวจึงไม่สามารถให้ออกจากห้องขัง คำขอของนางฟังดูตลกเกินไปสำหรับเขา นางไปเอาความกล้าจากที่ใดถึงเอ่ยปากขอในสิ่งที่เขาให้ไม่ได้ หากได้ยินถึงหูชาวบ้านว่าเขาได้ปล่อยถานถานออกมาเพราะคำขอร้องของสตรีนางเดียวยังจะมีผู้ใดยำเกรงต่ออำนาจเขาได้อีก  "ถานถานคือนักโทษหลบหนี ส่วนเจ้าก็ยังพิสูจน์ตัวเองไม่ได้ว่าเป็นเสวี
last update最終更新日 : 2025-07-05
続きを読む

 20.ใครคือตัวจริง

   ใครคือตัวจริง  "รื้อคดีหาใช่เรื่องที่ควรทำ""ทำไมหรือขอรับท่านประมุข"หลีเหว่ยรีบถามขึ้นโดยทันที ส่วนอาจารย์โม่โฉวก็เห็นด้วยกับอี้เฉินจึงพยักหน้าตามช้า ๆ"ท่านอาจารย์เห็นด้วยกับท่านประมุขหรือขอรับ""ถูกแล้ว ตอนที่คลังเสบียงถูกเผาครั้งนั้นผู้ที่ทำหน้าที่ดูแลคลังเสบียงให้ประมุขอี้เจ๋อคือห่าวอู๋ แต่ไม่คิดเลยว่าประมุขหงจะมีใจเป็นห่วงเป็นใยถานถานถึงเพียงนี้" เมื่ออ่านใจศิษย์เอกออกโม่โฉวก็ระบายยิ้มละมุนออกมา ยิ่งทำให้หลีเหว่ยมึนงงไปกันใหญ่ เขามองทั้งสองคนสลับไปมา"ข้างงไปหมดแล้วขอรับ...ข้าไม่เข้าใจว่าเหตุใดท่านอาจารย์ต้องพูดว่าประมุขหงเป็นห่วงตาแก่ถานถานด้วย ดูขัดกับนิสัยท่านประมุขหงนะขอรับ"พูดจบหลีเหว่ยก็หัวเราะแห้ง ๆ เพราะสายตาเฉียบคมที่มองมาทางเขาทำให้เขารู้สึกหนาว ๆ ร้อน ๆ "การรื้อคดีไม่ใช่เรื่องดีสำหรับถานถาน เขาอาจจะถูกฆ่าปิดปากก็เป็นได้หากรื้อคดีขึ้นมาใหม่ สู้ให้เขายอมรับผิดแล้วหาวิธีการอื่นไถ่โทษจะดีกว่า"
last update最終更新日 : 2025-07-06
続きを読む
前へ
12345
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status