หลิวจินหลันกับความรักครั้งที่สองบทที่ 1องค์หญิงรอง หลิวจินหลัน ลมกลางคืนเย็นเฉียบ เสื้อคลุมสีม่วงอ่อนปักลายดิ้นทองหรูหราโบกพลิ้วตามกระแสลม ทั้งที่อากาศกลางคืนค่อนข้างเย็น ทว่าบนหน้าผากมนและตามขมับของ ‘หลิวจินหลัน’ กลับมีหยาดเหงื่อผุดซึม เส้นผมสีดำที่หลุดลุ่ยจากมวนแนบติดข้างแก้มที่ซีดเผือด นางเชิดคางยืนมองหญิงผู้หนึ่งที่กำลังได้รับโทษทัณฑ์โบยสามสิบไม้ “...อึก...ดี...ตีข้า...ให้ตายไปเลย...ท่านแม่ทัพจะได้รู้ว่าองค์หญิงรองเหี้ยมโหดเพียงใด...ฮึก!” อดทนกับความเจ็บก่นด่าจนจบประโยค สาวใช้ผู้เคราะห์ร้ายก็กัดปากจนปริแตก หยดน้ำตาเม็ดเล็กร่วงพรูตามสองข้างแก้ม แลดูเป็นสตรีที่เด็ดเดี่ยวและน่าสงสารอะไรอย่างนี้ ทว่าชั่วอึดใจต่อมา เสียงด่าเปลี่ยนเป็นเสียงสะอื้นไห้ ก่อนจะตะโกนขอความช่วยเหลือจากเจ้าของจวน “ทะ ท่านแม่ทัพ...ท่านแม่ทัพ...ฮื่อ ช่วยเสี่ยวลู่ด้วยเจ้าค่ะ...องค์หญิงรองจะฆ่าเสี่ยวลู่แล้ว...” เป็นการขอความเห็นใจอย่างเวทนาเสียนี่กระไร กระนั้น หลิวจินหลันก็ไม่สะทกสะท้าน กลับเลิกคิ้วขึ้น จ้องมองสาวใช้ที่ถูกโบยด
Last Updated : 2025-06-24 Read more