Semua Bab ประธานจอมเจ้าเล่ห์: Bab 1 - Bab 10

"คุณดวงดาว ขจรวิทย์ค่ะ...คุณดวงดาว...คุณดวงดาวอยู่ไหมคะ" ฉันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงคนถามหาฉันเมื่อกี้ฉันดันมัวแต่คิดถึงเรื่องราวในอดีตในตอนนั้นที่ฉันแค่อายุ 17 ปี"มาแล้วค่ะ มาแล้วค่ะ" ฉันรีบตอบและวิ่งไปหาพนักงานคนที่ประกาศเรียกฉันทันทีเพราะวันนี้ฉันมาสัมภาษณ์งานในตำแหน่งเลขาของผู้บริหาร"เชิญข้างในค่ะ" พนักงานพูด ฉันเดินเข้าไปข้างในห้องนั้นก็เห็นมีคณะกรรมการนั่งอยู่ 3 คน ผช. 2 คน ผญ. 1 คน อายุราว 40 กว่าและในห้องนั้นยังมีกล้องตัวใหญ่ๆ อีก 2 ตัวด้วยสงสัยคงไว้อัดคลิปสัมภาษณ์งานของผู้สมัครแหละมั้ง"สวัสดีค่ะดิฉันชื่อดวงดาว ขจรวิทย์ค่ะ" ฉันรีบแนะนำตัวทันทีด้วยน้ำเสียงความมั่นใจ "ค่ะ สวัสดีค่ะคุณดวงดาวจบสาขาอะไรมาคะ" กรรมการคนที่ 1 ถามฉัน"ดาวจบจากคณะบริหารธุรกิจสาขาภาษาอังกฤษด้านการสื่อสารธุรกิจมหาวิทยาลัย xxx ค่ะ" ฉันตอบ"แล้วเคยทำงานอะไรมาบ้างครับ" กรรมการคนที่ 2"ดาวทำงานครั้งแรกตอนอายุ 18 ค่ะงานที่ทำส่วนใหญ่เป็นงานบริการในผับและร้านอาหาร" ฉันตอบ กรรมการทั้ง 3 คนหันหน้ามองหน้า"เอ่อ...ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ ดาวหมายถึงงานเด็กเสิร์ฟ งานต้อนรับ งานปั๊ม งานแม่บ้านอะไรประมาณนี้อะค่ะ" ฉันรีบแก

ทศราช Partหลังจากการสัมภาษณ์จบลงผมได้สั่งให้กรรมการ อย่าพึ่งตัดใครหรือรับใครเข้าทำงานในตำแหน่งเลขาของผมเพราะผมต้องการตรวจสอบบางอย่างในแน่ชัดก่อนแต่ผ่านไป 3 วันแล้วผมก็ยังไม่ได้ข้อมูลอะไรเลยก๊อก ก๊อก ก๊อก"เข้ามา" คนที่เพิ่งเดินเข้ามาก็คือชัชวาลผู้ช่วยคนสนิทของผมเอง"มีอะไร" ผมถามแล้วก้มหน้าลงไปสำคัญพิมพ์งานในโน๊ตบุ๊คต่อ"ขอโทษที่รบกวนครับท่านประธานแต่ข้อมูลที่ท่านสั่งไปผมไปสืบ ผมได้มาแล้วครับ" ชัชตอบ ผมยังคงก้มหน้าอยู่แต่เหลือกตาขึ้นไปมองชัชด้วยความสนใจแล้วจากนั้นผมก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาช้าๆ เพื่อไม่ให้ดูกระตือรือร้นมากจนเกินไป ผมใช้เอามือกดหน้าจอโน๊ตบุ๊คลงมาครึ่งนึง"ว่ามาสิ" ผมพูดเอนตัวไปกึ่งนอนกึ่งนั่งบนเก้าอี้ทำท่ากอดอกให้มีมาดสักหน่อย"ครับ คุณพ่อของคุณดวงดาวคือคุณอนุวัฒน์จริง ๆ ครับ คุณอนุวัฒน์กับคุณวันเพ็ญแม่ของคุณดวงดาวพวกเขาอายุเท่ากันทั้งสองคนแต่งงานกันอย่างเงียบๆ เมื่อ 26 ปีก่อนหลังจากแต่งงานกันเกือบ 2 ปี ทั้งคู่ได้มีลูกสาวด้วยกัน 1 คนชื่อว่า "ดวงดาว" ครับแต่หลังจากนั้นประมาณ 3 ปี คุณอนุวัฒน์ได้ตกเป็นข่าวดังในแวดวงนักธุรกิจว่ากำลังคบหากับคุณหญิงผกากรองลูกสาวของพลเอกสุรศักด

ฉันนั่งอ่านหนังสือสัญญาอย่างละเอียดก็ไม่มีข้อไหนที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าไม่โอเคหรือมีปัญหาเลย ฉันเลยตัดสินใจลงชื่อบนเอกสารจ้างงานแล้วเดินเอาไปส่งให้กับพี่นุ่นทันที"พี่นุ่นค่ะ"ฉันเรียก"นี่ค่ะ" ฉันพูดแล้วส่งหนังสือสัญญาให้กับพี่นุ่น"อ่านละเอียดดีแล้วใช่ไหม" "ค่ะ" พี่นุ่นรับสัญญาในมือฉันแล้วหันไปหาพี่บอส"บอสเดี๋ยวพาคุณดาวขึ้นไปรอท่านประธานบนห้องให้พี่หน่อยนะ" พี่บอสทำหน้าตกใจ"เอ่อ~...มันจะดีหรอครับพี่นุ่น ผมว่ารอให้ท่านประธานมาถึงก่อนดีไหมครับผมไม่อยากทำผิดกฎข้อสำคัญ พี่นุ่นก็รู้นิครับว่าท่านประธานไม่ชอบให้ใครเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวก่อนได้รับอนุญาต...โอ๊ะ! เอางี้ไหมครับพวกเราขอร้องให้ชัชจัดการเรื่องนี้ให้แทนดีไหมยังไงซะถึงตอนนั้นถ้าท่านประธานโกรธจริง ๆ ก็คงไม่ว่าอะไรยังไงซะถ้าเป็นชัชก็ดีกว่าพวกเราแน่นอน" ฉันได้แต่สงสัยว่าทำไมเขาต้องห้ามขนาดนั้นด้วยก็แค่ห้องทำงานไม่ใช่เหรอหรือว่ามันมีของมีค่าอะไรอยู่ในนั้นหรือเปล่า"ไม่เป็นไร ท่านประธานเป็นคนบอกกับพี่ไว้เอง" "ฮะ! จริงหรอคะ" พี่แหม่มรีบหันมาถามทันทีเหมือนไม่อยากจะเชื่อ"จริงสิ ไม่งั้นพี่จะกล้าบอกให้บอสพาขึ้นไปหรอ" "ไม่อยากจะเชื่อเลย~ พว

ดวงดาวฉันกำลังจัดของอยู่ที่โต๊ะทำงานอยู่ส่วนคุณชัชเองก็นั่งพิมพ์หัวข้อการประชุมในวันพรุ่งให้กับคุณทศอยู่ที่โต๊ะทำงานฝั่งตรงข้าม แต่แล้วจู่ๆ ก็มีพนักงานเดินตรงมาที่ห้องทำงานของคุณทศ พอคุณชัชเห็นก็รีบเบรกเธอทันที"ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าชื่ออะไรครับ" คุณชัชรีบลุกขึ้นออกจากโต๊ะพุ่งตรงมายืนข้างหน้าเธอ"ดิฉันนิรชาค่ะ" เธอตอบ"คุณนิรชามามาจากแผนกไหนครับ" คุณชัชถาม"ดิฉันมาจากแผนกบัญชีค่ะเอาเอกสารเงินเดือนพนักงานมาให้ท่านประธานเซ็นต์รับรอง" เธอตอบ"ครับ รอสักครู่นะครับ" คุณชัชพูดแล้วเดินไปกดโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของเขา"ท่านประธานครับฝ่ายบัญชีนำเอกสารเงินเดือนพนักงานมาให้ท่านประธานครับ/ครับ/ได้ครับ" คุณชัชพูดจบก็วางสายไป"ขอเอกสารด้วยครับเดี๋ยวผมเอาเข้าไปส่งท่านประธานเองครับ ยังไงถ้าท่านประธานเซ็นต์เสร็จแล้วผมจะเอาไปส่งให้ที่แผนกนะครับ" คุณชัชพูดแล้วยื่นมือไปขอแฟ้มเอกสารจากเธอ"ฝากด้วยนะคะ" พูดจบเธอก็เดินออกไป มันอาจเป็นเรื่องปกติของพนักงานที่นี่แต่สำหรับฉันมันเป็นอะไรที่น่าทึ่งมาก กับอีแค่ส่งเอกสารยังมีขั้นตอนมากมายที่รู้สึกว่าไม่จำเป็นด้วยซ้ำเลยแต่ก็นั่นแหละฉันก็ทำได้เพียงแค่สงสัยและยแมรับไป

"หลังจากที่ผมเรียนจบผมตั้งใจจะมาช่วยงานที่บริษัท KTK แต่เนื่องจากยังไม่มีประสบการณ์อะไรทั้งนั้นผมเลยไม่อยากเข้ามาเป็นภาระคนอื่นเขาครับ อย่างที่คุณดาวเห็นบริษัทของเรามีโครงการหมู่บ้านอยู่ในหลายๆ จังหวัดแถมยังรับงานออกแบบและหลายๆ อย่างอีกมากมาย ผผมไม่มีประสบการณ์ด้านอสังหาริมทรัพย์มาก่นกลัวว่าถ้ามาทำงานเลยจะทำให้คุณเรวัตท่านเสียหน้าได้ ผมเลยตัดสินใจไปสมัครงานที่บริษัทอื่นดูก่อนกะไว้ว่าจะหาประสบการณ์สัก 2-3 ปีแล้วค่อยกลับมาทำงานที่บริษัทนี้ ผมยื่นใบสมัครไปมากกว่า 10 ที่แต่ก็ไม่มีที่ไหนอยากเอาคนไม่มีประสบการ์อย่างผมไปทำงานด้วยเลย ป้าของผมท่านก็เลยเป็นห่วงครับกลัวผมจะหมดกำลังใจก็เลยไปขอคำปรึกษาจากคุณเรวัต หลังจากที่คุณเรวัตท่านทราบเรื่องว่าผมเป็นคนว่างงานท่านเลยบอกให้ป้าพาผมไปพบท่านผมเพื่อพูดคุยกันและสุดท้ายผมเลยได้มาลงเอยอยู่ที่บริษัทนี้หลังจากจบมาหลายเดือน" คุณชัชพูด ฉันส่งยิ้มให้คุณชัช "คุณป้าของคุณชัชน่ารักจังเลยนะคะท่านดูรักคุณชัชมากๆ เลย" ฉันพูด"ใช่ครับ แต่ว่าพอผมได้เข้ามาทำงานที่นี่แทนหัวหน้าทีมการตลาดคนเก่าเพราะตอนนั้นเธอลาคลอดพอดีแต่ว่าทุกคนในแผนกไม่พอใจมากเพราะคิดว่าผมใช้เส้นส