Share

ข้อมูลของดวงดาว

Author: Plearn9
last update Huling Na-update: 2025-06-24 16:18:01

ทศราช Part

หลังจากการสัมภาษณ์จบลงผมได้สั่งให้กรรมการ อย่าพึ่งตัดใครหรือรับใครเข้าทำงานในตำแหน่งเลขาของผมเพราะผมต้องการตรวจสอบบางอย่างในแน่ชัดก่อนแต่ผ่านไป 3 วันแล้วผมก็ยังไม่ได้ข้อมูลอะไรเลย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"เข้ามา" คนที่เพิ่งเดินเข้ามาก็คือชัชวาลผู้ช่วยคนสนิทของผมเอง

"มีอะไร" ผมถามแล้วก้มหน้าลงไปสำคัญพิมพ์งานในโน๊ตบุ๊คต่อ

"ขอโทษที่รบกวนครับท่านประธานแต่ข้อมูลที่ท่านสั่งไปผมไปสืบ ผมได้มาแล้วครับ" ชัชตอบ ผมยังคงก้มหน้าอยู่แต่เหลือกตาขึ้นไปมองชัชด้วยความสนใจแล้วจากนั้นผมก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาช้าๆ เพื่อไม่ให้ดูกระตือรือร้นมากจนเกินไป ผมใช้เอามือกดหน้าจอโน๊ตบุ๊คลงมาครึ่งนึง

"ว่ามาสิ" ผมพูดเอนตัวไปกึ่งนอนกึ่งนั่งบนเก้าอี้ทำท่ากอดอกให้มีมาดสักหน่อย

"ครับ คุณพ่อของคุณดวงดาวคือคุณอนุวัฒน์จริง ๆ ครับ คุณอนุวัฒน์กับคุณวันเพ็ญแม่ของคุณดวงดาวพวกเขาอายุเท่ากันทั้งสองคนแต่งงานกันอย่างเงียบๆ เมื่อ 26 ปีก่อนหลังจากแต่งงานกันเกือบ 2 ปี ทั้งคู่ได้มีลูกสาวด้วยกัน 1 คนชื่อว่า "ดวงดาว" ครับแต่หลังจากนั้นประมาณ 3 ปี คุณอนุวัฒน์ได้ตกเป็นข่าวดังในแวดวงนักธุรกิจว่ากำลังคบหากับคุณหญิงผกากรองลูกสาวของพลเอกสุรศักดิ์ แก้วมณีแต่ตอนนั้นทั้งสองออกมาให้การปฏิเสธและอ้างว่าเป็นเพียงการจับมือร่วมงานในเชิงธุรกิจเท่านั้น" ผมตั้งใจฟังในสิ่งที่ชัชกำลังเล่าอย่างมากไม่รู้ทำไมแต่ผมสนใจเรื่องของเธอมากจริง ๆ 

"แต่แล้วในวันเกิดครบอายุ 3 ปีของคุณดวงดาวคุณอนุวัฒน์ก็ได้พาคุณหญิงผกากรองเข้ามาอยู่ในบ้านในฐานะภรรยานอกสมรสของเขาเพราะตอนนั้นคุณหญิงผกากรองเธอกำลังตั้งท้องลูกของคุณอนุวัฒน์อยู่ครับต่อมาเธอก็คลอดลูกออกมาหนึ่งคนซึ่งเป็นเด็กผู้หญิงชื่อว่า "ดวงเดือน" เธอเป็นน้องสาวต่างแม่ของคุณดวงดาวครับ ผมรู้มาอีกว่าคุณหญิงผกากรองเธออายุน้อยกว่าคุณวันเพ็ญถึง 5 ปีแต่กลับไม่เคยให้ความเคารพคุณวันเพ็ญในฐานะภรรยาเอกเลยแถมเธอยังยุให้คุณอนุวัฒน์เลิกกับคุณวันเพ็ญอยู่ตลอดเพราะเธออับอายที่ต้องอยู่ในฐานะเมียน้อยของคุณอนุวัฒน์ ทำให้เธอกับคุณวันเพ็ญมีปัญหาทะเลาะกันเป็นประจำ ลูก ๆ ของพวกเธอก็เลยพลอยไม่ถูกกันไปด้วยครับ ต่อมาพอคุณดวงดาวเธออายุ 16 ย่าง 17 ปีคุณผกากรองภรรยาคนที่สองของคุณอนุวัฒน์เธอก็ได้ตั้งท้องลูกคนที่สองแต่ว่าเธอก็เกือบแท้งไปครับ ซึ่งเหตุผลตรงนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเพราะอะไรแต่โชคดีที่เด็กยังรอดมาได้จากนั้นไม่นานคุณอนุวัฒน์กับคุณวันเพ็ญก็ตกลงหย่ากันไป หลังจากที่คุณผกากรองคลอดลูกชายแล้วเธอกับคุณอนุวัฒน์ก็ได้มีการจัดงานแต่งเล็ก ๆ ขึ้นเป็นงานที่มีแต่คนสนิทระดับชั้นผู้ใหญ่เท่านั้นมาร่วมงานครับ หลังจากที่พ่อกับแม่ของคุณดวงดาวหย่ากันเธอกับแม่ก็ออกมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาอย่างยากลำบากแถมพ่อของเธอก็ไม่เคยมาสนใจใยดีอะไรอีกเลย" ชัชเล่าให้ผมฟังอย่างละเอียดซึ่งมันทำเอาผมตกใจอยู่เหมือนกันที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึงอย่างเธอเคยเจอเรื่องราวแบบนี้ในชีวิต

 "หลังจากนั้นละ"

"อะไรนะครับ" ชัชตอบงงๆ

"เธอกับแม่เธอทำยังไงต่อ"

"อ๋อหลังจากนั้นผมทราบแค่ว่าคุณดวงดาวเธอมาเช่าบ้านอยู่ในซอยหลังตลาดคุ้มฟ้ากับแม่แล้วก็ป้าของเธอครับ เธอดรอปเรียนไปประมาณ 2 ปีเพื่อดูแลแม่ที่ไม่ค่อยแข็งแรงและก็ทำงานทุกอย่างที่มีคนจ้างไม่ว่าจะเป็นล้างจาน ซักผ้า รีดผ้า เสิร์ฟอาหาร ทำความสะอาด เอ่อ...ผมจำได้ไม่หมดน่ะครับ พอเธอเริ่มมีเงินเก็บบ้างบวกกับเงินฝากเดิมที่พ่อเธอเคยให้ไว้ตอนยังเด็ก ๆ เธอก็กลับไปเรียนต่อครับและพอจบมาได้ไม่นานก็มาหาสมัครงานกับบริษัทอื่น ๆ ไปทั่วรวมถึงบริษัทของเราด้วยครับ"

"แหล่งข่าวของคุณน่าเชื่อถือแค่ไหน" ผมถาม

"น่าเชื่อถือเลยละครับ ผมสั่งให้คนไปสอบถามจากคนในพื้นที่แถวตลาด ทุกคนตอบว่ารู้จักคุณดวงดาวจริง ๆ แต่เหมือนทุกคนจะรู้แค่ว่าเธอเป็นเด็กกำพร้าพ่อที่อาศัยอยู่กับแม่และป้าของเธอเท่านั้นแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเธอเคยเป็นคุณหนูจากครอบครัวใหญ่โตมาก่อนส่วนเรื่องภายในบ้านขจรวิทย์ผมได้จ่ายเงินซื้อมาจากคนสวนกับแม่บ้านเก่าแก่ที่เคยทำงานในบ้านของคุณอนุวัฒน์มาก่อนแต่ตอนนี้ก็ถูกไล่ออกกันหมดแล้วเพราะว่าคนเก่า ๆ ส่วนใหญ่เป็นคนของคุณวันเพ็ญครับ"

"มีแค่นี้เหรอ"

"ใช่ครับท่านประธาน"

"ขอบใจมากงคุณก็กลับไปทำงานต่อเถอะแล้วก็ฝากเรียกหัวหน้า HR มาให้ผมที"

"ได้ครับ" ชัชตอบแล้วก็เดินออกไปผมช็อคกับเรื่องราวของเธอมากไม่คิดว่าจะเศร้าขนาดนี้แต่อย่างน้อยสิ่งที่เธอพูดออกมาก็เป็นความจริง เธอดูเป็นคนจริงใจมากและตอนนี้ผมเองก็สนใจเธอมากๆ เรื่องราวของเธอมันทำให้ผมตัดสินใจได้แล้วว่าผมอยากจะลองทำงานกับเธอดู ขอแค่เธอตั้งใจ ซื่อสัตย์ กับบริษัทของผมเมื่อไหร่ถ้าเธอมีปัญหาไม่ว่าจะเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องเงินผมก็พร้อมจะยื่นมือเข้าช่วยเหลือเพราะสำหรับผมเรื่องพวกนี้มันไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ขออนุญาตค่ะท่านประธาน" เสียงพนักงานพูด

"เข้ามา"

"ท่านประธานมีอะไรให้นุ่นรับใช้เหรอคะ"

"ช่วยแจ้งทางคณะกรรมการและฝ่ายบุคคลด้วยว่าผมตัดสินใจได้แล้วว่าจะทำงานกับใคร ส่วนคนอื่นๆ ที่นัดมาสัมภาษณ์วันหลังให้ยกเลิกไปได้เลยและคุณก็ไปแจ้งกับคุณดวงดาว ขจรวิทย์ทีนะว่าให้เธอมาเริ่มงานกับเราได้เลยในสัปดาห์หน้า"

"ได้ค่ะท่านประธาน" เธอตอบแล้วหันหลังเดินออกไปจากห้อง 

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • ประธานจอมเจ้าเล่ห์   Valentine's Dinner

    คุณทศเดินไปเปิดประตูที่นั่งด้านหลังให้แม่กับป้าน้อย ทั้งคู่หันมามองที่ฉันเหมือนเป็นการถามเพื่อความแน่ใจว่าขึ้นไปได้จริง ๆ ใช่ไหมฉันเลยพยักหน้าตอบเพื่อให้พวกเขาสบายใจแม้แม่กับป้าน้อยจะรู้สึกเกรงใจคุณทศมาก ๆ แต่การที่เขาเปิดประตูรอแบบนั้นก็ทำเอาแม่กับป้าน้อยไม่อาจปฏิเสธได้เลย ฉันมองดูการกระทำของคุณทศที่ปฏิบัติต่อแม่และป้าน้อยอยู่ตลอดด้วยความพอใจเพราะถึงเขาจะเป็นถึงเจ้าของบริษัทแต่ไม่มีท่าทีเย่อหยิ่งหรือทำตัวไม่ดีต่อครอบครัวที่แสนจะธรรมดาของฉันเลยแม้แต่น้อยและเพราะเขาเป็นแบบนี้เนี่ยแหละฉันถึงยิ่งประทับใจเขามากขึ้นทุกที พอแม่กับป้าน้อยขึ้นไปนั่งบนรถแล้วคุณทศก็หันกลับมามองฉัน พอสบตากับเขาอีกครั้งฉันก็ถึงสะดุ้งเลยจากนั้นฉันก็รีบเดินไปเปิดประตูแล้วขึ้นไปนั่งฝั่งข้างคนขับทันที แม้จะไม่ได้หันไปมองหน้าเขาอีกครั้งแต่ฉันรู้สึกได้เลยว่าคุณทศต้องกำลังยืนขำท่าทางตลก ๆ ของฉันเมื่อกี้อยู่แน่ ๆ ร้านอาหารมาถึงร้านฉันก็บอกให้แม่กับป้าน้อยเข้าไปก่อนเลยเพราะฉันจองโต๊ะเอาไว้แล้ว"คุณไม่ลงเหรอ" ฉันค่อย ๆ หันหน้าไปหาเขาด้วยความตื่นเต้น "หรือว่าอยากจะกลับบ้านพร้อมกับผม" น้ำเสียงและสีหน้าทีเล่นที่จริงของเขา

  • ประธานจอมเจ้าเล่ห์   ให้ผมไปส่งนะครับ

    "เมื่อกี้คุณทศยิ้มให้เราเหรอ" ฉันถามตัวเองเบา ๆ ด้วยหัวใจที่เต้นรัวอย่างกับจะระเบิดออกมา"แล้วทำไมเราต้องดีใจขนาดนี้ด้วยละ...ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ เลย" หลังจากยืนคุยกับตัวเองอยู่แป๊ปนึงฉันก็เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานจากนั้้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแม่"ฮัลโหลค่ะแม่""ว่าไงจ๊ะลูก""วันนี้ช่วงบ่ายแม่กับป้าน้อยไม่ต้องทำกับข้าวออกไปขายที่ตลาดนะคะ""ทำไมล่ะลูก""ไม่มีอะไรหรอกค่ะ วันนี้ประมาณห้าโมงเย็นแม่กับป้าน้อยขึ้นแท็กซี่มาหาดาวที่บริษัทนะคะ""อะไรอีกล่ะเนี่ย""ต้องมานะคะ""จ่ะ ๆ ไว้เจอกันนะเดี๋ยวแม่ต้องไปช่วยป้าน้อยแกขายของต่อแล้ว""ค่ะ ดาวรักแม่นะคะ""จ่ะ แม่ก็รักดาวนะลูก"ทศราช Partผมนั่งมองกล่องสีดำเล็ก ๆ นั่นด้วยรอยยิ้มมาอยู่สักพักหลังจากที่เธอออกจากห้องไป"ของขวัญตอบแทนเหรอ ฮึ ๆ ดีกว่าที่คิดไว้อีกแฮะ" ผมพูดแล้วหยิบเสื้อสูทตัวโปรดที่คลุมอยู่บนเก้าอี้ขึ้นมาใส่จากนั้นก็ดึงปากกาด้ามเก่าที่เหน็บอยู่บนกระเป๋าเสื้อออกแล้วแทนที่ด้วยปากกาด้ามใหม่ที่เธอเพิ่งให้เมื่อกี้แทนดวงดาว Partหน้าบริษัทหลังจากเลิกงานฉันก็ออกมายืนรอแม่กับป้าน้อยอยู่หน้าบริษัท ในระหว่างที่ฉันยืนรออยู่นั้นรถของคุณทศ

  • ประธานจอมเจ้าเล่ห์   วาเลนไทน์ 2

    หลังจากเลิกงานฉันก็ออกไปพร้อมกับทุกคนโดยมีพี่บอสเป็นคนขับให้พวกเราห้างสรรพสินค้า (ร้านบุฟเฟ่ต์)"เฮ้อ...พี่แหม่มกับเจนเลือกของกันได้แล้วแต่ผมยังไม่รู้เลยว่าจะซื้ออะไรให้แฟนดี ขนาดชัชที่ไม่มีแฟนก็ยังเลือกได้แล้วแบบนี้ผมจะทำยังไงดีเนี่ย เลือกของให้ผู้หญิงมันช่างยากจริงๆ เลย" พี่บอสถอนหายใจแล้วก็บ่นออกมา"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทำไมเสือผู้หญิงอย่างพี่บอสถึงมาตกม้าตายกะอีแค่เรื่องของขวัญได้ล่ะครับ" คุณชัชพูดแล้วหัวเราะออกมา"นายจะไปรู้อะไร ผู้หญิงเนี่ยเบื่อง่ายจะตายไป ปีแรกได้ช็อกโกแลตกับเครื่องสำอางค์ ปีที่สองได้ดอกไม้กับตุ๊กตา ปีที่แล้วได้น้ำหอมกับกระเป๋าส่วนปีนี้พี่หมดมุกแล้วจริง" ทุกคนหัวเราะกับคำตอบของพี่บอสจากนั้นพี่บอสก็หันมามองฉันด้วยสายตามีความหวัง"แล้วน้องดาวละครับถ้าเป็นน้องดาวจะอยากได้อะไรเป็นของขวัญจากแฟนอ่ะ" พี่บอสถาม"ดาวก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ...พอดีดาวยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย" "ฮะ!!"ทุกคนอุทานออกมาแล้วมองมาที่ฉัน"นี่น้องดาวไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยเหรอ" พี่แหม่มถาม"หน้าตาแบบนี้รอดมาได้ยังไงเนี่ย" พี่เจนพูด"บุญวาสนาของพี่จริง ๆ ที่หน้าตาแบบนี้ยังหาสามีได้" พี่นุ่นพูด"ก็ตอนเด็ก ๆ พ่อของ

  • ประธานจอมเจ้าเล่ห์   วันวาเลนไทน์

    1 สัปดาห์ต่อมา ฉัันยังคงมาทำงานตามปกติเหมือนทุกวันแต่ที่ดูจะมีการเปลี่ยนแปลงไปบ้างก็คือการทำงานของฉันดูราบลื่นขึ้นมากและได้รับคำชมจากเพื่อนร่วมงานอยู่บ่อย ๆ แถมพนักงานหลายๆ คนก็เริ่มให้ความการเคารพฉันในฐานะเลขาของคุณทศบ้างแล้วจากที่ตอนแรกดูจะตึง ๆ และไม่ชอบฉันอย่างเห็นได้ชัด "คุณดาวหลังจากที่ทีมการตลาดได้โฆษณาออกไปผลตอบรับของโครงการหมู่บ้านที่พัทยาเป็นยังบ้าง" คุณ "ดีมากเลยค่ะคุณทศตอนนี้ลูกค้ากำลังให้ความสนใจโครงการของเราเป็นอย่างมากแล้วก็มีสปอนเซอร์รายใหญ่ติดต่อมาหลายบริษัทเลยค่ะ" "งั้นก็ดีแล้ว คุณไปทำงานต่อเถอะ" ฉันก็เดินออกจากห้องทำงานของเขาแล้วมานั่งทำงานของตัวเองต่อเหมือนเดิม พอใกล้ถึงเวลาอาหารกลางวันฉันก็กดสั่งอาหารมาไว้ให้เขาตามปกติก่อนจะลงไปทานมื้อกลางวันของตัวเองที่โรงอาหาร โรงอาหาร ทุกคนนั่งทานอาหารกลางวันและพูดคุยกันถึงปัญหาต่างๆ ในแต่ละวันกันอย่างสนุกสนานมีทั้งเรื่องรถติดบ้าง ทะเลาะกับสามีบ้าง มีปัญหาหากับเพื่อนร่วมงานบ้าง "น้องดาวเย็นนี้ว่างไหมจ๊ะ" "ก็ว่างนะคะพี่เจนพอดีดาวไม่ได้มีงานด่วนอะไรด้วย" งั้นน้องดาวไปกับพวกเราไหม" พี่เจนถาม "พวกพี่จะไปไหนกันหรอคะ"

  • ประธานจอมเจ้าเล่ห์   ศัตรูของ KTK

    "อะไรนะ!!" เสียงของอนุวัฒน์ดังขึ้นเมื่อลูกน้องคนสนิทมารายงานข่าวเรื่องที่ดิน ที่เขาเคยยื่นขอเสนอไปแต่ก็ถูกตัดหน้าไปก่อนอย่างหน้าเสียดาย"คึ...คือคุณลดาเธอบอกว่าเธอนำที่ดินไปลงทุนกับบริษัท KTK แล้วครับ" ดนัยตอบ (ลูกน้องของอนุวัฒน์)"เป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน ก็ในเมื่อเราติดต่อพูดคุยกับคุณลดาไว้ตั้งแต่หลายเดือนแล้วนิว่าเราจะขอซื้อที่ดินตรงนั้นของเธอด้วยเงินสด ทำไมเธอถึงยังปฎิเสธเราได้อีก นี่แกประสานงานยังไงกันแน่ว่ะ" อนุวัฒน์ถามด้วยความโมโห"คือผมทำตามที่คุณอนุวัฒน์สั่งจริงๆ นะครับแต่ผมทราบมาว่าคุณทศราชผู้บริหารคนใหม่ของทางบริษัท KTK ได้ยื่นขอเสนอให้คุณลดาเป็นหุ้นส่วนโครงการใหม่ที่ทางบริษัทนั่นกำลังจะทำขึ้นในอีกไม่ช้าแถมยังให้เปอร์เซ็นที่สูงอีกด้วย เธอก็เลยเกิดลังเลกับข้อเสนอของเราแล้วตกลงเซ็นต์สัญญากับทางนู้นครับ" ดนัยตอบ อนุวัฒน์รู้สึกโกรธยิ่งขึ้นอีกเมื่อรู้ว่าเด็กรุ่นใหม่ที่พึ่งจะก้าวเข้าวงการของธุรกิจอย่างทศราชมาชิงตัดหน้าเขาไป เขาติดต่อกับคุณลดามาเป็นเวลานานมากกว่าคุณลดาจะยอมเปิดใจอ่านสัญญาซื้อขายกับเขา เสียทั้งเงินทั้งเวลทไปก็ไม่ใช้น้อยเพื่อซื้อใจฝั่งนั้นแต่กลับมารู้ทีหลังว่าสิ่งที่เ

  • ประธานจอมเจ้าเล่ห์   ทานข้าวกับท่านประธาน

    ฉันค่อย ๆ นั่งลงตามที่คุณทศสั่ง "คุณทศจะไม่กลับบริษัทหรอคะ" "ผมหิวข้าวน่ะ" ฉันตกใจรีบยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกาทันทีถึงได้รู้ว่านี่มันเลยเวลาอาหารกลางวันของคุณทศมานานแล้ว "โอ้! จริงด้วย ดาวขอโทษนะคะที่ไม่ได้สั่งอาหารกลางวันมาให้คุณทศ" "เราอยู่กันที่ร้านอาหารนะไม่ใช่บริษัทถึงคุณจะสั่งอะไรมาให้ผมผมก็กินไม่ได้อยู่แล้วป่ะ" "ดาวขอโทษค่ะ" ฉันมัวแต่ลนจนทำขายหน้าคุณทศอีกแล้ว "อยู่กับผมคุณไม่จำเป็นต้องขอโทษอะไรที่ไม่ได้ทำผิด เข้าใจไหม! ได้ยินทีไรล่ะรู้สึกหงุดหงิดทุกที" "ขอโท- " ฉันกำลังจะเผลอพูดคำนั้นออกมาอีกครั้งแล้วแต่ก็เจอเข้ากับสายตาที่มองมาอย่างดุๆ ก็เลยชะงักไปก่อน "เอ่อ~ รับทราบค่ะ" "แล้วนี่คุณไม่หิวหรือไง" คุณทศถาม "ดาวว่าจะกลับไปทานที่บริษัทค่ะ" "นี่มันจะบ่ายสองแล้วกว่าจะไปถึงบริษัทก็เกือบเลิกงานพอดี ผมทนหิวขนาดนั้รไม่ไหวหรอกนะ" คุณทศตอบแล้วยกมือเรียกให้พนักงานมารับออร์เดอร์ "คุณอยากกินอะไรก็สั่งเลยนะเดี๋ยวผมเลี้ยงเอง" คุณทศพูดแล้วลงไปดูเมนูอาหาร ฉันรับเมนูจากพนักงานมาเปิดดูก็ถึงกับอึ้งไปเลยไม่รู้ทำไมอาหารทุกอย่างมันถึงได้แพงขนาดนี้ ราคาอาหารต่อจานโหดแบบนี้ฉันสามารถใช้เป็น

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status