Semua Bab รักสุดท้ายของอาชา: Bab 21 - Bab 30

ขณะที่ ธง มาส่งที่ไร่ชาพรหมเทพของ อาชา ก็ค่อนข้างมืดและเปลี่ยว กว่าจะถึงไร่ชาก็เกือบ 2 ทุ่มแล้ว ธงมาในฐานะ ผู้ช่วยผู้จัดการฝึกงานวิศวกรเครื่องยนต์ ในไร่ชาที่จะต้องทำการฟื้นฟูและดูแลบำรุงรักษา ธงจึงต้องมาฝึกงานเพื่อให้เรียนรู้ในตำแหน่งนี้ก่อนเป็นระยะเวลา 3-6 เดือน หรือจนกว่าจะผ่านโปร“ข้างหน้านี่ก็น่าจะถึงแล้วค่ะ แล้วกระเป๋าเสื้อผ้าอะไรของพี่ธงอยู่ไหนหรอคะ เหมยเองก็ลืมถามเพราะมัวแต่เจอเรื่องชุลมุนอยู่”“กระเป๋าเสื้อผ้าพี่ส่งมาที่ไร่ชาแล้วตั้งแต่วันสองวันก่อนหน้านี้ แต่ตัวพี่เพิ่งจะมาวันนี้เพราะติดธุระที่กรุงเทพฯ เลยบินมาช้ากว่า” ธงเอ่ยปากบอกเหมยในสิ่งที่เหมยถามอย่างรวดเร็ว“อ๋อค่ะพี่” เหมยก็ตั้งใจขับรถตรงเข้าไปบริเวณไร่ชา ขณะที่กำลังเลี้ยวรถจอดตรงหน้าคาเฟ่ ซึ่งมีคนกำลังนั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศวิวภูเขาไร่ชาและชมดาวที่ท้องฟ้าดูโปร่งสวยสดใส พร้อมกับแสงไฟระยิบระยับทั้งไร่ ทำให้บรรยากาศดีเข้าไปอีกเหมยจอดรถตรงลานจอดที่หน้าคาเฟ่ พอดีจังหวะนั้น เสือ เดินออกมาจากคาเฟ่พร้อมกับอาชา และเห็นเหมยมากับธง อาชาถึงกับโกรธควันออกหู“ไอ้เวรนั่นมากับเหมยได้ยังไง ไอ้เสือ มึงไปสืบมาให้กูเดี๋ยวนี้” อาชาออกคำ

อาชาแค่ได้ยินชื่อของเมฆินทร์ก็รู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อย ที่โดนหมาลอบกัด เมฆินทร์ที่ ฃพยายามจะขึ้นเป็นหนึ่งในทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นไร่ชาหรือมหาวิทยาลัย ตระกูลของเมฆินทร์ก็พยายามที่จะขึ้นมาชิงความเป็นหนึ่ง“ไอ้หมาลอบกัดไม่เลิกจริง ๆ เลยนะไอ้เมฆินทร์” อาชาพูดสบถเบา ๆ“แล้วเราจัดการคนของมันยังไง” อาชาหันมาถามเสือ“ผมให้ไอ้บิ๊กเค้นเอาข้อมูลทั้งหมดมาครับ เห็นว่าสาวไม่ถึงตัวของไอ้เมฆินทร์ เพราะคนที่สั่งไอ้ลูกกระจ๊อกคนนี้มามันบอกว่าได้รับเพียงอีเมลนิรนามสั่งการพร้อมกับโอนเงินมาจากต่างประเทศ" "มันไม่ยอมพูด ว่าเท่าไหร่ แต่พอมันพูดก็ดูเหมือนจะไม่ได้ความ ครับ ไอ้เมฆินทร์มันระวังตัวแจเลยครับนาย”“หมาลอบกัดตัวนี้มันรอบคอบไม่ธรรมดา ปล่อยให้ไอ้ลูกกระจ๊อกคนนี้ให้มันทำงานต่อไป” อาชาคุยกับเสือ“ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะครับนาย ทำไมเราถึงไม่เก็บมันทิ้งซะ เดี๋ยว มัน จะคาบข่าวไปบอกไอ้เมฆินทร์ได้นะครับนาย”“อย่าลืมนะเสือ บางครั้งหมากตัวเล็ก ๆ ก็สำคัญในกระดานนี้ได้ เป็นหมากที่ใคร ๆ ก็อยากจะเขี่ยทิ้ง ลองปล่อยให้หมากตัวนี้มันเดินเกมของมันดูส

วันที่อาชาแยกกับเหมย วันนี้เป็นวันที่ 5 แล้ว ที่เหมยไม่ได้ติดต่อหรือพูดคุยกับอาชา มีเพียงหนูลิลลี่ที่โทรหาเหมยผ่านวิดีโอคอล กลายเป็นว่าตลอดทั้งอาทิตย์เหมยจะมีมือถือหนึ่งเครื่องที่แยกออกมาสำหรับหนูน้อยลิลลี่ ที่เอาแต่คุยกับเหมยผ่านแท็บเล็ต วันนี้ก็เช่นกัน "คุณครูขา เมื่อไหร่คุณครูจะมาหาลิลลี่คะ" ลิลลี่หันมาพูดคุยกับคุณครูเหมยของเธอผ่านหน้าจอแท็บเล็ตอย่างไม่จริงจังนัก ขณะที่เธอกำลังนอนเล่นอยู่บนเตียงกว้างพร้อมกับระบายสีเพื่ออวดให้คุณครูของเธอดู "เอาไว้อาทิตย์หน้าเจอกันนะคะ ครูจะเตรียมแผนการสอนให้กับลิลลี่ไงคะ" เหมยที่กำลังยืนทำอาหารอยู่ในครัว ก็กลายเป็นว่ามีเพื่อนตัวน้อยอย่างลิลลี่ตามติดชีวิตยิ่งกว่าเงาตามตัว แต่กลับไม่รู้สึกหงุดหงิดหรือรำคาญ แต่กลับรู้สึกดีใจด้วยซ้ำ เหมือนมีเพื่อนต่างวัย "คุณครูทำอะไรทานคะมื้อเย็นวันนี้" ลิลลี่ที่นอนอยู่บนเตียงก็ยังคงถามอย่างสม่ำเสมอ "วันนี้คุณครูจะทำข้าวต้มกุ้งมื้อเย็นค่ะ แล้วลิลลี่ล่ะคะ ป้าแจ่มทำอะไรให้กินเย็นนี้" เหมยก็ถามไปด้วย มือก็ทำกับข้าวไปด้วย "ลิลลี่ยังไม่ทราบเลยค่ะ ป้าแจ่มไม่ได้มา บอกค่ะ คุณครูขา" วันทั้งวันลิลลี่ก็เอาแต่หมกตัว

ขณะที่ลิลลี่กำลังพูดคุยอยู่กับเหมย อาชาได้วางหลานสาวไว้บนโซฟา แล้วเดินออกไปที่ระเบียงด้วยท่าทีหงุดหงิดและยกหูโทรหาใครคนหนึ่งผ่านไปไม่นานเสียงโทรศัพท์ของธงได้ดังขึ้นหลังจากที่อาชาวางสาย"สวัสดีครับคุณเสือ มีอะไรหรือเปล่าครับเห็นโทรหาผมหลายสาย" ธงที่รับสายของเสืออย่างไวเพราะอยู่ดี ๆ เสื่อก็โทรหาเขาโดยที่เป็นเวลาเลิกงานแล้ว"คุณธงครับตอนนี้คุณธงอยู่ไหน"เสือแกล้งถาม"พอดีผมออกมาข้างนอกหาอะไรกินนะครับคุณเสือมีอะไรหรือเปล่า"ธงถามย้อนกลับไป"พอดีเครื่องจักรที่คุณธงดูแลวันนี้มันเกิด เครื่องกระตุก แล้วหยุดทำงานรบกวนคุณเสือกลับมาดูด่วนให้หน่อยได้ไหมครับ""เออ....คือ.."ธงตั้งท่าจะปฏิเสธแต่ก็โดนเสื่อพูดแทรกขึ้นมา"เราจำเป็นจะต้องแพ็คกล่องชาเพื่อนำไปส่งลูกค้าในวันพรุ่งนี้ครับ ยังไงต้องรีบซ่อมเครื่องแพ็คครับ" เสือรีบยกข้ออ้างว่าเครื่องที่ธงได้ดูแลเกิดเสียขึ้นมาทั้งที่ข้อเท็จจริงเสือเห็นแล้วว่าสายพานมันสึกกร่อนกำลังจะขาดจริงๆใช้ใครมาเปลี่ยนก็ได้แต่เขาก็ต้องช่วยเจ้านาย"ตอนนี้เลยหรอครับคุณเสือ ผมไม่แน่ใจว่าจะกลับไปทันหรือ"เปล่าธงรีบอ้างขึ้นมาพร้อมไม่อยากเสียช่วงโอกาสทองที่ได้อยู่กับเหมย"ยังไงคงต้

หลังจากรถหรูของอาชาก็แล่นมาถึงหน้าบ้านสวนของพ่อแม่เหมยหลังจากจัดแจงทุกอย่างเรียบร้อยเชิญอาชาเข้าบ้านพร้อมกับแม่หนูน้อยลิลลี่ ก่อนที่อาชาจะเข้าไปได้สั่งการบางอย่างให้กับเสือจัดการ"เสือคืนนี้แกให้บอดี้การ์ดมาดูแลรอบ ๆ นี้แล้วกันนะ ส่วนแกไปพักเถอะเหนื่อยกับฉันมามากละ""แต่ว่าผมไม่ไว้ใจ.."เสือเอ่ยขึ้น"ไม่เป็นไรหรอก ส่งบอดี้การ์ดคนอื่นมา ตอนนี้ไอ้เมฆินทร์มันคงไม่กล้าเคลื่อนไหวอะไรแกไปพักเถอะ""ครับนายผมได้โทรเรียกบอดี้การ์ดตามมาที่นี่จำนวนสิบคนเพื่อดูแลนายกับคุณหนูลิลลี่""ขอบใจมาก" อาชาเดินลงมาที่รถพร้อมกับถือกระเป๋าสีชมพูในมือและกระเป๋าเสื้อของตัวเองทุกคนในครอบครัวของเหมยออกมาต้อนรับอาชาอย่างเป็นกันเองฟิวส์ครอบครัวและอบอุ่น ในเวลานั้นก็ได้เข้ามาพูดคุยกันในบ้านอย่างสนุกออกรถออกชาติลิลลี่ที่เห็นเหมยก็รีบวิ่งตรงมาหาเหมยด้วยความคิดถึงลิลลี่ที่เห็นหมอยถือดอกกุหลาบในมือก็ทำหูตาเป็นประกายเหมือนอยากจะได้บ้าง"คุณครูเหมยขา....".ลิลลี่โผล่เข้ากอดไหมอย่างออดอ้อนเหมือนย่อตัวลงแล้วโอบกอดรัดตัวลิลลี่เอาไว้แน่นเช่นกันราวกับแม่ลูกที่ไม่ได้เจอกันมานานทั้งที่เพิ่งจะวางสายจากกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมงฟอด