All Chapters of รักสุดท้ายของอาชา: Chapter 71 - Chapter 80

หลังรับรู้ความจริง เหมยรู้สึกตกใจจนพูดไม่ออก โลกที่เคยสดใสและปลอดภัยในไร่ชาพรหมเทพพลันมืดมนลง เธอไม่คิดเลยว่าการมีอยู่ของเธอจะทำให้เกิดเรื่องร้ายแรงขนาดนี้ “คุณอาชา... เหมยไม่เป็นไรจริง ๆ ค่ะ” เธอพูดเสียงแผ่ว ปนกังวลอยู่ดีๆเธอก็ตกเป็นเป้านิ่งให้กับธงและแฟนเก่าของอาชา “เหมยไม่คิดว่าพี่ธงเขาจะเป็นคนที่มีด้านลบขนาดนี้ ขอโทษนะคะที่มันอาจจะเป็นเพราะเหมยทำให้กลายเป็นตัวภาระและทำให้คุณเดือดร้อน” อาชากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น เขาเข้าใจความรู้สึกของเธอดี แต่ครั้งนี้เขาไม่ยอมให้เธอเป็นฝ่ายหลบหนีอีกแล้ว “ไม่ คุณเหมยต้องรับรู้เรื่องนี้” อาชาพูดเสียงจริงจัง “ผมไม่เคยรู้สึกว่าเธอเป็นความเดือดร้อน คุณเหมยเป็นสิ่งที่ผมอยากปกป้องที่สุด เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะไปบ้านพักตากอากาศริมทะเลของผมดีกว่าไปพักผ่อนสมองกันสักพักก่อนที่หนูน้อยลิลลี่จะเปิดเทอมดีไหมครับ”อาชาถามเหมยด้วยรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นเพราะเขามีแผนการบางอย่างเอาไว้ในใจ เหมยเงยหน้าขึ้นมองอาชาด้วยสายตาที่สับสนและกังวลใจแต่เธอรู้ว่าอาชาเป็นผู้ชายที่เธอเลือกและรักไปแล้วเธอจะเชื่อใจเขาอย่างสุดหัวใจ "ก็ดีเหมือนกันค่ะ เหมยว่าก่อนเราไปพักผ่อนก่อนที่ยายหนูลิล

หลังจากที่อาชารวบรวมหลักฐานทั้งหมดได้จากโรงแรมที่ธงและดารินไปเริงสวาทกันเขายกยื้มมุมปากอย่างผู้มีชัย ในเมื่อคนทั้งสองหญิงผยองลำพองใจว่าตนนั้นอยู่เหนือทุกคนในกระดานนี้ อาชาจะสั่งสอนคนอย่างธงที่ริอาจทำร้ายผู้หญิงของเขา และยังอาจเอื้อมที่จะแตะต้องเหมย วิธีนี้จะว่าเขาโหดร้ายก็ไม่ได้ ในเมื่อคนอย่างธงไม่รู้จักประมาณตนไอ้เสือเอกสารหลักฐานทั้งหมดมึงเก็บไว้ให้ดีเพราะดูแล้วกูจะได้ใช้ในวิชานี้อาชาหันมาสั่งเสียงเข้มปกติเขาไม่ค่อยอยากจะทำร้ายใครก่อนแต่คนอย่างไอ้ธงหนักกว่าคนอย่างเมฆินทร์เป็นร้อยเท่าแม้กระทั่งผู้หญิงที่ตัวเองหมายปองก็ยังคิดปล่อยข่าวลือทำลายชื่อเสียงได้ลงคอครับนาย เสือกล่าวรับแล้วโค้งคำนับเดินออกไปนอกห้องอาชากำลังจมดิ่งกับความคิดที่จะจัดการกับธงอย่างไรดีเพื่อกำจัดทั้งธงและดารินไปให้พ้นทางแบบสูญสิ้นไม่มีพี่ให้ได้เดินต่อเมื่อเสียงฝีเท้าของเสือลับไปพร้อมกับเอกสารในมือ อาชาก็ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ สายตาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างกระจกใสบานกว้างที่เผยให้เห็นวิวเมืองยามค่ำคืน แต่ความคิดของเขากลับไม่ได้อยู่ที่แสงสีเหล่านั้นภาพของเหมยที่เคยยิ้มแย้ม สดใส และใบหน้าที่เศร้าสร้อยเมื่อ

ขณะที่ธงและดารินกำลังจมดิ่งสู่ความมืดมิด อาชาก็เริ่มต้นชีวิตบทใหม่ที่สดใสกว่าที่เคย ทุกเช้า อาชาจะตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อออกกำลังกายในไร่ชาเขียวขจี จากนั้นเขาจะเข้าไปตรวจดูงานในส่วนต่างๆ และแน่นอนว่าเขาจะแวะไปหาเหมยที่บ้านพักของเธอเสมอ อาชามักจะนำชาพันธุ์ดีที่เขาคัดสรรมาให้เธอ และบางครั้งก็ลงมือชงให้เธอด้วยตัวเอง "วันนี้คุณอาชาจะทำอะไรต่อคะ" เหมยถามด้วยรอยยิ้มขณะจิบชาที่เขายื่นให้ "คงต้องเข้าไปคุยกับคุณพ่อของคุณเหมยเรื่องของเราสองคนครับ ผมจริงใจกับเหมยนะ" อาชาอยากจะไปคุยกับพ่อแม่ของเหมยเรื่องการขอเหมยแต่งงานอย่างเป็นทางการเพราะเขาเองก็ไม่ได้อยากจะเสียเหมยให้กับเมฆินทร์หรือใครหน้าไหนทั้งนั้นตอนนี้หัวใจของเขาอยู่ในกำมือของเหมยคนเดียวเท่านั้น ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุข เสียงโทรศัพท์ของอาชาก็ดังขึ้น เป็นสายเรียกเข้าจากเมฆินทร์ "ฮัลโหล" อาชารับสายด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "แก! ไอ้สารเลว! มึงทำอะไรกับกู!" เสียงของธงดังลั่นด้วยความโกรธ "มึงทำลายทุกอย่างของกู!"เสียงของธงตวาดอย่างไม่พอใจและอาฆาตมาดร้ายอาชา "ฉันแค่สั่งสอนคนที่กล้ามาแตะต้องคนของฉัน" อาชาตอบกลับอย่างเยือกเย็น "และถ้

หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายบนชายหาด อาชาพาเหมยและคุณพ่อคุณแม่ของเขากลับมาที่โรงแรมเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะนัดแนะไปดินเนอร์กันที่ร้านอาหารริมทะเลในตอนค่ำ บรรยากาศของร้านเต็มไปด้วยความโรแมนติก แสงไฟจากโคมไฟระยิบระยับสะท้อนผิวน้ำทะเลที่มืดสนิท อาชาจับมือเหมยไว้แน่นตลอดเวลาที่เดินไปที่โต๊ะ ราวกับจะย้ำเตือนกับทุกคนว่าเธอคือคนของเขา"คุณแม่คะ เหมยขอโทษนะคะที่ทำให้วุ่นวาย" เหมยพูดขึ้นด้วยความรู้สึกผิดคุณหญิงวสุธรยิ้มอย่างอ่อนโยน "ไม่เป็นไรหรอกหนูเหมย แม่รู้ว่าหนูไม่ได้ตั้งใจ" ท่านหันไปมองหน้าลูกชายที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ "แต่ตาชานี่สิ...นิสัยไม่ดีเลย!"อาชาได้แต่ทำหน้ามุ่ย ไม่ได้เถียงอะไรออกมา แต่ก็ยังคงกุมมือเหมยไว้ไม่ปล่อย ตลอดมื้ออาหาร อาชาคอยตักอาหารให้เหมยและดูแลเธอไม่ห่างสายตา คุณบุญรอดและคุณหญิงวสุธรที่เห็นภาพนั้นก็ยิ้มอย่างมีความสุขหลังจากทานอาหารเสร็จ อาชาชวนเหมยไปเดินเล่นที่ตลาดกลางคืน เหมยตื่นเต้นมาก เพราะเธอไม่เคยมาเที่ยวตลาดกลางคืนที่พัทยามาก่อน อาชาจูงมือเธอเดินชมร้านค้าต่าง ๆ มากมาย ทั้งร้านขายของที่ระลึก ร้านเสื้อผ้า และร้านอาหารข้างทางขณะที่ทั้งคู่กำลังเลือกซื้อของที่ระลึ

เมื่อทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี อาชา รีบเดินทางกลับประเทศไทยทันที เขาคิดถึงเหมยใจแทบขาด การมาดูธุรกิจครั้งนี้เหมือนเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับ เมฆินทร์ เป็นการลดศัตรูคู่ อาฆาต ที่เฝ้าคอยจะทิ่มแทงกันมาตลอดหลายสิบปีตั้งแต่รุ่นพ่อจนมาถึงรุ่นเขา และตอนนี้มันกำลังจบที่รุ่นของเขา"นายคิดว่าทำอย่างนี้ถูกต้องแล้วใช่ไหมครับ" เสือหันมาถาม อาชา ที่กำลังนั่งอยู่บนเครื่องบินส่วนตัว"ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ควรต้องทำ การที่ฉันเสียดิวไปหนึ่งดิวไม่ได้แปลว่าฉันจะเสียทรัพย์สินทุกอย่างไป" สิ่งที่ อาชา พูดทำให้ เสือ ได้คิดตามอาชา อดคิดถึงเมียตัวน้อยไม่ได้ เขาจึงเปิดกล้องที่แอบซ่อนไว้ในบ้านของเหมยมานาน และได้เห็นเมียตัวน้อยในชุดกระโจมอกอาบน้ำ ผมเปียกเล็กน้อย หยดน้ำที่เกาะอยู่ตามร่างกายที่สวยงาม ทำให้ อาชา อยากจะกระโจนเข้ากอดร่างบางที่อยู่ในหน้าจอมือถือ"เดี๋ยวเราจะได้เจอกันเร็ว ๆ นี้เหมย" อาชา คิดในใจพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์เครื่องบินของ อาชา จอดที่ประเทศไทย ใช้เวลาเพียงไม่นานสิ่งที่เขาทำคือรีบมาหาเหมยที่บ้านสวนของเธอ เขากลับมาโดยที่ไม่ได้บอกเธอและอยากจะไปหาเหมยอย่างเงียบ ๆทางด้านเหมยที่กำ