ย่องเบาเข้าหาว่าที่เมีย

เมื่อทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี อาชา รีบเดินทางกลับประเทศไทยทันที เขาคิดถึงเหมยใจแทบขาด การมาดูธุรกิจครั้งนี้เหมือนเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับ เมฆินทร์

เป็นการลดศัตรูคู่ อาฆาต ที่เฝ้าคอยจะทิ่มแทงกันมาตลอดหลายสิบปีตั้งแต่รุ่นพ่อจนมาถึงรุ่นเขา และตอนนี้มันกำลังจบที่รุ่นของเขา

"นายคิดว่าทำอย่างนี้ถูกต้องแล้วใช่ไหมครับ" เสือหันมาถาม อาชา ที่กำลังนั่งอยู่บนเครื่องบินส่วนตัว

"ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ควรต้องทำ การที่ฉันเสียดิวไปหนึ่งดิวไม่ได้แปลว่าฉันจะเสียทรัพย์สินทุกอย่างไป" สิ่งที่ อาชา พูดทำให้ เสือ ได้คิดตาม

อาชา อดคิดถึงเมียตัวน้อยไม่ได้ เขาจึงเปิดกล้องที่แอบซ่อนไว้ในบ้านของเหมยมานาน และได้เห็นเมียตัวน้อยในชุดกระโจมอกอาบน้ำ ผมเปียกเล็กน้อย หยดน้ำที่เกาะอยู่ตามร่างกายที่สวยงาม ทำให้ อาชา อยากจะกระโจนเข้ากอดร่างบางที่อยู่ในหน้าจอมือถือ

"เดี๋ยวเราจะได้เจอกันเร็ว ๆ นี้เหมย" อาชา คิดในใจพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

เครื่องบินของ อาชา จอดที่ประเทศไทย ใช้เวลาเพียงไม่นานสิ่งที่เขาทำคือรีบมาหาเหมยที่บ้านสวนของเธอ เขากลับมาโดยที่ไม่ได้บอกเธอและอยากจะไปหาเหมยอย่างเงียบ ๆ

ทางด้านเหมยที่กำลังเริ่มปั่นต้นฉบับนิยาย ด้วยความรักที่ผ่านมาและการที่ต้องพบเจออะไรมากมายทำให้เธอมีพล็อตมากมายในหัวที่อยากจะเขียนและสื่อถึงผู้อ่านของเธอ เธอเขียนไปก็ยิ้มไปในขณะที่หัวใจของเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก

ทันใดนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น คือเพื่อนสาวของเธอทั้งสองคนที่ห่างหายไปอย่าง พราว และ เจสซี่ เหมยรีบวางมือจากการทำงานและไปรับสายเพื่อนรักทั้งสองที่วิดีโอคอลมาพร้อมกันเหมือนจงใจมาแกล้งเธอ

"ยังไงคะเพื่อนสาว เราไม่ได้คุยกันนานเป็นเดือนเลยนะ สบายดีหรือเปล่า" เจสซี่ เป็นคนเอ่ยขึ้นมาคนแรก

"ฉันสบายดี แล้วเธอล่ะเป็นยังไงบ้าง คิดถึงแกมากเลยอ่ะ ฉันมีเรื่องอยากจะเล่าให้แกฟังตั้งเยอะแยะเลย" เหมยบอกเพื่อนด้วยท่าทีอย่างมีความสุข

"ยายพราว ฉันก็อยากจะบอกว่าฉันกำลังจะแต่งงานแล้วนะ" เหมยที่หันไปบอก พราว ที่กำลังนั่งกินมาม่าอยู่หน้ากล้อง เธอถึงกับสำลักมาม่าแทบออกจมูก

"แต่งงาน!" สองสาวที่อยู่ในกล้องก็ต่างประสานเสียงเป็นเสียงเดียวกัน

"แต่งกับใคร?" พราว ถึงกับรีบเอ่ยขึ้นมา เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าน่าจะต้องเป็นผู้ชายที่มาง้อเพื่อนเธอเมื่อตอนที่เหมยหนีมาอยู่บ้านพักตากอากาศแน่ ๆ

"ใช่ผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า" เจสซี่ ถาม

"คนที่ทุกคนคิดก็คือคุณอาชา!" เหมยที่พูดถึง อาชา ก็อมยิ้มไม่หยุด เธอรู้สึกว่าเธอโชคดีมาก ๆ ที่ได้เจอคนที่เธอรัก

"มันตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ ทำไมพวกฉันถึงพัฒนาการช้าไปหรือไง" พราว ที่พูดอยู่ก็ถึงกับทำตาโตนั่งคิดตาม

"ก็ไหนตอนแรกเห็นงอน ไหงตอนนี้ดันไปตอบตกลงแต่งงานกับเขาซะอย่างนั้น" พราว หันมาพูดอีกครั้ง

"แกรู้เรื่องของพี่ธงกันหรือยังอ่ะ" เหมยเปลี่ยนเรื่องพูด

"ฉันพอจะได้ยินแว่ว ๆ นะ แต่ไม่ได้คิดว่าจะหนักขนาดนั้น" เจสซี่ ที่อยู่ออสเตรเลียยังได้ยินข่าวของ ธง เลย

พราว เองก็พยักหน้า

"พวกแกได้ข่าวของพี่ธงอีกไหม" เหมยเองก็รู้สึกผิด เธอรู้อยู่เต็มอกว่าคนที่จัดการได้เด็ดขาดขนาดนี้ก็คือ อาชา ว่าที่สามีในอนาคตของเธอ แต่เขาทำไปเพราะต้องการปกป้องเธอ

"ก็ได้ข่าวว่าตกอับสุด ๆ พ่อไม่ยอมให้กลับเข้าบ้านแล้วก็เห็นว่าเงินก็ไม่มีจะใช้เลยนะ" พราว ที่ได้ข่าวมาจากพวก สกาย และ ต๊อบ เพราะทั้งสองอยู่เชียงรายบินไปกลับสายงานใกล้ ๆ กันจึงได้พอรู้ข่าวกันบ้าง

"แต่อย่าไปสนใจเลย ฉันว่ามาแสดงความยินดีกับแกแล้วก็คุณอาชาดีกว่านะ" เจสซี่ บอกเพื่อนรักทั้งสองด้วยท่าทีตื่นเต้นมีความสุข

"แล้วได้ฤกษ์แต่งหรือยังอ่ะ ฉันจะได้ตัดชุดเจ้าสาวให้กับเธอ" เจสซี่ เธอเป็นทั้งดีไซเนอร์และนางแบบ และเธออยากจะออกแบบชุดเจ้าสาวให้เพื่อนรัก

"ก็รอคุณอาชากลับมาจากสิงคโปร์ เราก็น่าจะมีข่าวดีเร็ว ๆ นี้แหละ" เหมยที่มีความสุขยิ้มจนแก้มแทบแตก สามสาวพากันวิดีโอคอลคุยกันอยู่ร่วมชั่วโมงจนทุกคนหายคิดถึงก็วางสายไป

อาชา ที่รีบกลับมาหาเหมยที่บ้านสวนกว่าจะมาถึงก็ปาเข้าไปเกือบสี่ทุ่มแล้ว เหมยน่าจะเข้านอนไปเป็นที่เรียบร้อย เขาเลือกที่จะจอดรถเอาไว้ไกล ๆ แล้วเดินเท้าเข้ามาเงียบ ๆ เพื่อมาเซอร์ไพรส์ทำให้ว่าที่ภรรยาแปลกใจ

"อายจะย่องเข้าไปเงียบ ๆ อย่างนั้นจริง ๆ เหรอครับ" เสือ หันมาถามผู้เป็นเจ้านาย "จริง ๆ เข้าไปปกติก็ได้" แต่ผู้เป็นนายก็เลือกที่จะย่องเงียบเข้าไปหาว่าที่ภรรยา

"เอาน่า แกนั่งเฝ้ารถให้ฉันก่อน เดี๋ยวฉันเข้าไปข้างในได้แกก็ไปเปิดโรงแรมแถวนี้พักก็ได้" อาชา หันมาบอกบอดี้การ์ดที่ทำหน้าหงิกงอยิ่งกว่าผู้หญิงประจำเดือนไม่มาซะอีก

"ครับเจ้านาย" เสือ ที่ไม่มีทางเลือกมากนักก็ต้องตามใจผู้เป็นนายวัยสี่สิบแต่ทำตัวเหมือนหนุ่มสิบแปด เขาถึงกับส่ายหัวไปมาในความเจ้าเล่ห์เพทุบายของ อาชา

เขาคิดถึงเหมยใจแทบขาด ตอนนี้หัวใจของ อาชา เปี่ยมล้นไปด้วยความสุข เขาอยากจะให้เหมยได้รับรู้ว่าเขาคิดถึงมากแค่ไหน ของฝากมากมายที่ซื้อมาจากสิงคโปร์ถูกเก็บไว้บนรถหรูอย่างดีโดยมี เสือ ผู้เป็นราชรถคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง

ขณะที่ร่างบางกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงกว้างสีขาวด้วยห้วงนิทราที่หลับสนิท เหมยเธอกำลังนอนฝันหวานเข้าไปในห้วงลึกของการหลับใหล เธอไม่ได้ยินเสียงคนย่องเบาหรือคนที่กำลังพยายามเปิดประตูเข้ามาหาเธอ

ผู้ชายคนเดียวที่มีดอกกุญแจก็คือ อาชา เธอไม่เคยให้เขาเอาไว้แต่เขานั้นได้ทำการงัดแงะและปั๊มกุญแจประตูเอาไว้ตอนที่ให้ เสือ แอบมาติดกล้องที่บ้านของเธอ มันจึงเป็นทางที่สะดวกมากที่ อาชา จะย่องเบาเข้ามาหาเธอได้อย่างสบาย ๆ

อาชา ที่เดินเข้ามาจนถึงห้องสุดท้ายนั่นคือห้องนอนของว่าที่ภรรยาอย่างเหมยที่กำลังนอนหลับฝันหวานโดยที่ไม่รู้ว่าตอนนี้มีผู้ชายร่างสูงใหญ่กำลังจ้องเธอด้วยความหิวกระหาย

"หลับสบายเลยนะแม่คนดี ถ้าเป็นคนอื่นจะเป็นยังไง" อาชา ที่มองร่างเหมยผ่านแสงไฟหัวเตียงเล็กน้อยในชุดนอนผ้าสีขาวซาตินสุดเซ็กซี่ในสายตาของอาชา เขาคิดว่าหากคนที่ยืนตรงนี้ไม่ใช่เขาแล้วเป็นคนอื่นเหมยจะเป็นยังไง...