All Chapters of เมียเสือ: Chapter 91 - Chapter 100

ราวหนึ่งชั่วโมงต่อจากนั้นที่ภูพิงค์ พาเธอเดินทางมาถึงบ้านพักตากอากาศ เธอไม่ใช้คำว่าไม่เคยรู้ว่าครอบครัวของเขามีบ้านพักตากอากาศอยู่ที่นี่ เพราะรู้ดีว่าครอบครัวที่ฐานะระดับนั้นอาจจะมีหลายต่อหลายอย่างที่เธอคาดไม่ถึงอย่างแน่นอน"อากาศดีจัง" รอยยิ้มสดใสที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าสะสวย ภูพิงค์มองภาพนั้นพลางอมยิ้มออกมา"ที่สำหรับพักผ่อนในตอนที่อยากมาค้างคืนริมทะเลน่ะ""ขอบใจนะ ทั้งที่นายเองก็ต้องทำงาน ไหนจะช่วยเป็นธุระและดูแลพ่อช่วยฉันอีกต่างหาก ฉันรู้นะว่าการที่นายพาฉันมาที่นี่เพราะนายอยากทำให้ฉันอารมณ์ดีและหายเหนื่อย""ตั้งแต่ได้ฉันเป็นผัวเนี่ย รู้สึกว่าเธอจะรู้ใจฉันขึ้นเยอะเลยนะ""ปากอ่ะนะ เอาจริงๆ ฉันรู้ใจนายตั้งแต่ตอนที่เราเป็นเพื่อนกันแล้วต่างหาก""งั้นเหรอ แล้วเมื่อก่อนเวลาที่ฉันทำตัวลั้ลลาเธอหึงปะ""ก็เพราะการที่นายทำตัวแบบนั้นไงล่ะที่ทำให้ฉันเลือกที่จะเก็บความรู้สึกทุกอย่างให้มันอยู่เฉพาะในใจ" ว่าจบ ไอติมก็เลือกที่จะก้าวขาเดินเข้าไปในบ้านเป็นอย่างที่คิดเอาไว้ ภายในบ้านพักดูสะอาดสะอ้าน เห็นมีเครื่องอำนวยความสะดวกหลายๆ อย่าง เชื่อว่าการเดินทางมาที่นี่ตัวเปล่า ก็คงอยู่ที่นี่ได้โดยไม่ติดขัดอะ

ปึง~ ปึง~ ปึง~เสียงทุบประตูห้องพักส่งผลให้คนที่กำลังเตรียมพร้อมในการจู่โจมชะงักไปคิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากัน ใบหน้าคมคายที่กำลังจะซุกเข้าหาอกสวยจำต้องมองไปทางประตูแทน"ใครมาวะ""นั่นสิ นายนัดใครไว้รึเปล่า""นัดบ้าอะไรล่ะไอ นัดให้มาเป็นก้างขวางความสุขของเรารึไง""ลุกไปดูก่อนไหม" ภูพิงค์ดันปลายลิ้นกับมุมปาก คนตรงหน้าก็โคตรน่าสนใจ อีกใจก็อยากจะรู้ว่าใครกันที่โผล่เข้ามาปึง~ ปึง~ ปึง~"ไอ""หืม""เธอว่าฉันน่าหมั่นไส้ปะ?" แม้จะไม่เข้าใจในประโยคคําถาม แต่ความขี้เล่นของคนที่อยู่ตรงหน้าบางครั้งมันก็ทำให้รู้สึกหมั่นไส้จริงๆ นั่นแหละไอติมพยักหน้ารับเบาๆ เป็นจังหวะที่หนุ่มหล่อสอดใส่แกนกายร้อนสอดประสานเข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันทันทีที่เขาได้รับคำตอบจากเธอ"ภะ ภู..."ปึก~ ปึก!หนุ่มหล่อขยับสะโพกสองสามครั้ง ส่งผลให้แกนกายใหญ่ตอกตรึงเข้าไปในช่องแคบจนสุดความยาวของมัน"อ๊าส์!" ภูพิงค์เชิดหน้า เปล่งเสียงคำรามออกมาอย่างสุดจะกลั้น ร่างกายของไอติมเสมือนกับเกิดมาเพื่อเป็นของของเขาแค่คนเดียวไม่ว่าจะแตะหรือสัมผัสตรงไหนก็เข้ากันได้ดีไปซะหมดเลย"ที่ถามหมายความว่าไงอ่ะ" ไอติมเบ้หน้า ความกระสันเสียวที่ได้รับกำลังทำ

"ตกลง มีเรื่องอะไรที่ไม่เข้าใจกันรึเปล่าลูก" เบญญาเอ่ยถามอีกครั้งเมื่อหญิงสาวที่เธอและสามีได้ไปทาบทามสู่ขอซึ่งไม่นานเกินรอก็จะได้มาเป็นครอบครัวเดียวกันเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพที่เรียบร้อย ใบหน้าเกลี้ยงเกลาแต้มรอยยิ้มจางๆ แวบหนึ่งที่ไอติมปรายตามองแฟนหนุ่มตามด้วยการหันไปตอบคำถามผู้ใหญ่ที่กำลังรอคอยคำตอบจากเธอ "ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันค่ะคุณแม่ ภูเห็นว่าเป็นวันหยุดเลยชวนไอออกมาเปิดหูเปิดตา คงกลัวว่าการอยู่ที่เดิมมากๆ สมองจะไม่โล่ง และทำงานออกมาได้ไม่ดีน่ะค่ะ" "ถ้าเป็นแบบที่หนูไอว่าพ่อกับแม่ก็สบายใจ" ภีมพลแตะเบาๆ ที่ไหล่ของภรรยา ตั้งแต่ตอนที่ได้รับโทรศัพท์จากบุตรชายคนกลางว่าภูพิงค์และแฟนสาวมีปากเสียงกัน อกคนเป็นแม่แทบลุกเป็นไฟ เพราะบุคลิกที่เคยเจ้าชู้ ไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน มันไม่แปลกหากคนเป็นพ่อเป็นแม่จะกลัวว่าลูกชายตัวดีจะออกลายไปทำให้ลูกสาวเขาเสียใจ ภีมพลและภรรยาออกจากร้านอาหารทันทีทั้งที่กำลังรับฟังการรายงานจากผู้จัดการร้านอาหารที่ตั้งใจบอกเล่า ทันทีที่มาถึง และหากไม่ได้ยินเสียงบางสิ่งบางอย่างที่เล็ดลอดโดยปราศจากเสียงของการต่อสู้ เขาและภรรยาก็คงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เข้าไปด้านในโด

"อยากให้ฉันดูดวงให้ปะ""อย่าไร้สาระน่าภู""แต่ฉันดูแม่นนะ แค่ได้จ้องตาเธอฉันยังรับรู้เลยว่าต่อจากนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ" ดวงตากลมโตที่ถูกโอบล้อมด้วยขนตางามงอนกลอกกลิ้งไปมาตอบรับประโยคที่ได้ฟังเรียวปากเอิบอิ่มเม้มเข้าหากันก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก เรื่องอะไรเกี่ยวกับเธอที่เขารับรู้!และมันเป็นความล่วงรู้ที่เกิดจากความสามารถพิเศษที่เรียกว่าญาณทิพย์ หรือหมอนี่เพียงแค่อุปโลกน์มันขึ้นมา"ว่ามาสิ ฉันกำลังรอฟัง" ภูพิงค์ยกยิ้มที่มุมปากอย่างชอบใจ เวลาที่มีใครสักคนคล้อยตามในสิ่งที่เราพูด มันเป็นอะไรที่โคตรมีความสุขเลย หนุ่มหล่อโน้มตัวไปด้านหน้า กลิ่นหอมสะอาดสะอ้านทำใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ ขณะเดียวกัน ภูพิงค์ไม่ได้สนใจว่าการกระทำที่ฉาบฉวย ตรงไปตรงมา มันจะทำให้คนรอบข้างมองมาที่เขาด้วยความสนใจ และก่อนที่หนุ่มหล่อจะได้พูดอะไรออกไป เสียงเรียกจากคนที่เข้าไปเคลียร์กับพนักงานในร้านเพื่อหาที่นั่งก็ส่งเสียงเรียกกลับมาพอดิบพอดี "ตาภู น้องไอ ทางนี้ลูก" ไอติมมองไปตามทิศทางของเสียงเรียกพลางยิ้มกลับไป ไม่นานก็รีบหันกลับมาที่ภูพิงค์อีกครั้ง แอบคาดหวังว่าจะฟังในสิ่งที่ภูพิงค์ตั้งใจจะพูดออกมาก

"โบว์เกือบหลุดแหนะ" มือเรียวรีบติดโบว์บนกล่องของขวัญให้เป๊ะปังเหมือนอย่างตอนแรก จากนั้นก็ดึงสายตากลับมาที่เดิม"จิ๊ สนใจคำถามผัวบ้างรึเปล่าวะ""ว่าไงนะ" ไอติมละสายตาจากเค้กที่เธอประคองด้วยสองมืออย่างทะนุถนอมขณะเงยหน้าขึ้นมองที่เสี้ยวใบหน้าคมคายภูพิงค์ยกมือขึ้นเกาที่หว่างคิ้วของตัวเองเหมือนคนที่เริ่มวางตัวไม่ถูก"ฉันถามว่าหลังจากที่เราแต่งงานกัน เธออยากทำอะไรต่อจากนั้น""อยากขอตังค์นายไปซื้อที่ดินสำหรับปลูกสร้างร้านใหม่""ได้สิ เดี๋ยวเก็บตังค์แล้วเดี๋ยวบอกให้เฮียภูมิดูที่ให้""ใจดีจัง" เรียวปากเอิบอิ่มพำพึมเบาๆ หรือเขากำลังอารมณ์ดีเพราะวันนี้เป็นวันเกิดหลานๆ"อันดากับองศาน่ารักเนอะ""อืม น่ารักทั้งคู่เลย ได้แด๊ดดี้กับหม่ามี๊มาเยอะแหละ""แล้วเธอพร้อมยัง""พร้อม?""พร้อมที่จะมีลูกเป็นของตัวเอง!" ไอติมถึงกับอ้าปากค้าง ที่พูดถึงหลาน เพราะหมอนี่อยากมีลูกเป็นของตัวเองงั้นเหรอ?"ถ้านายยังไม่หยุดพูดเรื่องนี้ ฉันจะคิดว่าที่นายพูดบ่อยๆ เพราะนายอยากมีจริงๆ แล้วนะ""ก็ให้คิดปะ โตแล้วนะ อย่าอ้างคำว่าไม่พร้อม""งั้นก็ตอบก่อนดิว่าเพราะอะไรถึงอยากมี คนเรามันต้องมีเหตุผลถูกปะ""เหตุผลก็เพราะรัก อยากดู