Semua Bab ล่ารักมิติร้าย: Bab 31 - Bab 40

Killua Part“…ใคร?”“เป็นยมทูตซะเปล่า เสียชาติเกิดจัง”“…..” คริสตัล.. ร่างสูงชะงักนิ่งก่อนจะเหลือบมองไปยังห้องของคริสตัล บีเบลอยู่ในนั้นแถมใส่ชุดของเธออีก..“ทั้งที่ต้องรู้อยู่แล้วว่าเป็นข้า ท่านพี่ยังจะมีคำถาม?”“มาทำอะไร นี่ไม่ใช่เวลาที่เจ้ามา”“ข้าเบื่อ~ ดื่มเหล้าเป็นเพื่อนข้าหน่อย”“…ข้าดื่มไปแล้ว กลับไปเถอะ”“ทุกทีก็ดื่มกับข้าได้… ท่านพี่มีอะไรปิดบังข้าหรือเปล่า?” สายตาของคริสตัลไม่เคยมองพลาด หากจะทำให้ทุกอย่างเหมือนเรื่องปกติ.. ข้าจะต้อง…“เปล่า ข้าแค่ล้าๆ”“ล้า? ท่านพี่ไม่เก็บดวงวิญญาณจนระบบนรกแปรปรวน”“…..”“ยังจะมีอะไรมาทำให้ท่านพี่เหนื่อยล้า? ….หรือว่า~” สายตาที่หรี่มอง.. หาถูกสงสัยมากกว่านี้ เห็นทีโดนจับได้เป็นแน่เมื่อไหวตัวทัน คิรัวร์แสร้งถอนหายใจก่อนจะเดินเข้าหาคริสตัลแล้วหยิบขวดเหล้าที่มีพร้อมกับแก้วสองใบ“แค่กินด้วยก็พอใช่ไหม?”“ใช่” ร่างสูงเอวเล็กเดินถือกระเป๋าหนังงูราคาแพงมานั่งที่โซฟา ท่วงท่าสง่างามราวกับนางพญาเมื่อเทียบกับมนุษย์ทั่วไปหรือแม้แต่ยมทูตด้วยกันเอง“มีอะไรก็ว่ามา เจ้าคงไม่ได้มาหาข้าเพียงเพราะเบื่อเท่านั้น”“ท่านพี่จะยอมแลกจริงๆนะเหรอ?” ตรงไปตรงมาอย่างไ

ฉันจ้องมองใบหน้าราวรูปปั้นของร่างสูง ที่ดันตัวฉันให้ลงนอนกับพื้นอย่างเบามือ หัวใจของฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ยิ่งได้มองเห็นเรือนร่างอันสวยงามราวกับพระเจ้าประทานตรงหน้าแบบนี้.. บีเบลเผลอใช้ฝ่ามือน้อยสัมผัสกับแผงกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เป็นกล้ามลอนแข็ง มันขยับได้ราวกับมีชีวิตเป็นของตัวเอง ไล้มือลงต่ำไปเรื่อยๆพร้อมกับกลืนน้ำลายไปพลาง หยุดมือที่หัวเข็มขัด… ก่อนจะเงยหน้าสบมองใบหน้าที่มีปรอยผมหล่นปรกอย่างไร้การจัดทรง.. ฉันดู ตัวเล็กตัวน้อยมากเมื่อถูกคร่อมอยู่แบบนี้… ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ต้องไร้ยางอายหรือไม่ก็… ค่ำคืนก่อนหน้า.. มันทำให้ฉันร้องหาสัมผัสแห่งความอบอุ่นภายใต้ร่างที่มีความเย็นมากกว่าอุ่นร้อน“ฉันจะไม่ถอดเธอจนหมด บนนี้ ยิ่งดึก ยิ่งหนาว”“..ไหนบอกว่าค่ำคืนที่ฉันเลือกมากับนาย มันต้องดีกว่ามากับมูน~”“….”“ถ้าเรื่องแค่นี้นายยัง~”“เข้าใจละ”พรึ่บ! แรงจากคนตัวหนา ผลักดันให้ฉันล้มลงนอนกับพื้น ก่อนจะขึ้นคร่อมร่างฉันในเวลาต่อมา หัวใจของฉันมันไม่หยุดเต้นแรงๆแบบนี้สักที ยิ่งใบหน้าของคิรัวร์เข้ามาใกล้กันมากเท่าไหร่ มันมีแต่จะยิ่งทวีคูณความตื่นเต้นจนแทบทะลุปรอท ความมึนเมาที่ฉันมีไม่อาจสลัดไปให

“นี่คือคำตอบที่ข้าได้รับ?”“…..”“ฟีอาร์ ข้าจะถามเจ้าอีกเป็นสุดท้าย!” คริสตัลขึ้นเสียง โดยมียมบาลจ้องมองข้ารับใช้ติดตามคนน้อยอยู่ห่างๆ“ท่านพี่ของข้า..”“…..” แต่เพราะฟีอาร์ก้มหัวคำนับต่อท่านทั้งสอง ยิ่งทำให้คริสตัลแทบจะอกแตกตาย เพราะนั่นเป็นการยืนยันในข่าวสารที่ได้รับมา ในขณะที่ยมบาลเจ้าแห่งนรก มีรอยยิ้มกริ่มภายใต้มือที่ประสานราวกับกำลังครุ่นเครียดเป็นฉากบังหน้า“เห็นที ข้ากับท่านพี่!”“ช้าก่อน หลานข้า” คริสตัลสบัดผมหันหน้าไปหาปู่ของตนด้วยสีหน้าที่เหลืออดเกินจะทน“ข้ามีเพียงท่านพี่และท่านปู่ แล้วตอนนี้ท่านพี่ก็กำลังจะทิ้งข้าไปหายัยมนุษย์นั่น!”“เจ้ายังมีข้า”“มีท่าน? ท่านที่ไม่เคยรู้แม้แต่นิดว่าข้า ชอบกินของว่างสิ่งใด ชอบแต่งตัวสีอะไรและไม่ชอบให้ใครขัดใจเพราะอะไร! …ข้ายังมีท่านอีกหรือ?”“…..” แม้แต่ฟีอาร์ก็ยังนิ่งงัน“หากชีวิตข้าไม่มีท่านพี่ ไม่มีฟีอาร์… ข้าก็เป็นแค่ยมทูตตนนึง ที่มีชีวิตอยู่ภายใต้ความเกลียดแค้นของยมทูตตนอื่น” คริสตัลมีสีหน้าราวกับเด็กน้อย ที่น้อยใจในโชคชะตาของตน แต่ก็ซู้ดจมูกราวกับพยายามกลืนน้ำตาที่จะไหลออกมาให้หายไป“…..”“ข้าไม่รู้หรอกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น จะเรื่อ

“โทษทีนะมูน ฉันเองก็… ไม่ค่อยดีเท่าไหร่”“ไหนบอกไม่ได้เป็นอะไร?”“ก็ไม่ได้เป็นอะไร แต่แค่… รู้สึกเหมือนจะไม่สบายแค่นั้นแหละ”“…ไปหาหมอไหม ฉันพาไป” บีเบลส่ายหน้า ทั้งคู่ยืนร่ำลากันอยู่ที่หน้าประตูบ้าน นานเกินความจำเป็น พลางทำให้ใครบางคนเริ่มจะไม่สบอารมณ์“ไม่อะ”“แน่ใจ? ว่าจะฝากชีวิตไว้กับคนที่ซื้อหอยทอดไม่เป็น?” บีเบลเหลือบมองคิรัวร์นิดๆ ก็รู้ว่าเขาแอบฟังบทสนทนาของตัวเองกับมูน แต่ก็ทำท่านั่งเก๊กไปซะอย่างนั้น.. ก่อนจะหันกลับมาแล้วส่งยิ้มให้มูน“ไม่เป็นไรหรอก หมอนั่นสูงส่งเกินไปที่จะรู้จักหอยทอดนะ^^*”“==^”“เอาน่า ขอบคุณมาก เดี๋ยวฉันหายดีก็กลับไปทำงานนั่นแหละ”“ให้จริงละกัน.. ตั้งแต่ฉันเห็นมันโผล่มา เธอก็หาเรื่องลาไม่ไปทำงานสารพัด”“….” ฉันตบไหล่มูน ซึ่งมันก่อนพยักหน้าราวกับ(ต้อง)พยาพามทำความเข้าใจกับทุกเรื่องที่ฉันพูด ก็จริงอย่างที่มูนว่า.. ตั้งแต่คิรัวร์เข้ามา ชีวิตฉันก็สลัดเรื่องเร้นลับพวกนี้ไม่พ้น ทั้งได้เจอยมทูตมากกว่าสามตน ไอ้ที่ชอบเห็นผีก็มีหนักกว่าเดิมแต่แค่พยายามทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แล้วไหนจะ… ร่างกายที่เหมือนไม่ใช่ของตัวเองแบบนี้อีก ไอ้ที่คิดว่าเจอยมทูตแล้วจะมีโชคลาภ ถูกหวยแบ

“นี่สำหรับ.. ที่เจ้าทำกับผู้หญิงของข้า” เสียงของคิรัวร์… ภาพที่ฉันเห็น มันค่อนข้าง.. จะเบลอเลือน คิรัวร์กับผู้ชายอีกคนที่ไหลลงไปกองกับพื้น..“คิรัวร์ ทำอะไร~”“ก็ฆ่าพรรคพวกตัวเองเพราะเธอไงละ”“หะ.. ห๊ะ~”“นอนนิ่งๆเถอะน่า สภาพตอนนี้แม้แต่คลานก็ไม่มีปัญญา”“ท่านคริสตัลพูดจารุนแรงไปหรือเปล่าขอรับ”“ก็ถ้าหักลบกับที่ฉันยอมให้นอนหนุกตัก ถ้ารับไม่ได้ก็กัดลิ้นตัวเองตายไปเลยสิ”“…..”“เธอนะ.. ถ้าเปราะบางมากนักก็ไม่สมควรเคียงข้างกับพี่ชายฉัน”“…..”“ทั้งที่มียมทูตสาวพร้อมบำเรอ มอบความสำราญให้ท่านพี่ข้าทั่วทั้งนรกแท้ๆ… ดันใฝ่รักมนุษย์ที่ตายได้เยี่ยงเจ้า… โง่เสียจริง” “…..”“แล้วที่ทำไปเนี่ย.. สารภาพรักก่อนตายหรือไง จะรีบไปไหนห้ะ? จะบอกรักผู้ชายทั้งทีมันต้องไม่ใช่เวลาแบบนี้แล้วก็พูดพรวดออกไปฝ่ายเดียวแบบนั่น… ไม่ซึ้งสักนิด” แต่บีเบลกลับมีรอยยิ้มให้คริสตัลซะอย่างนั้น ยิ่งทำให้คริสตัลไม่เข้าใจและเอาแต่มองหน้าฟีอาร์“ถึงจะเกลียดฉันขนาดไหน แต่ก็พูดด้วยซะยาวเชียวนะ~ แค่ก~ ขอโทษนะ~ แล้วก็ขอบคุณด้วย~”“…จะมาขอบคุณข้าเรื่อง?” แต่บีเบลกลับไม่ตอบ พลางจะมองหาคิรัวร์ที่อยู่ไกลซะเหลือเกิน“พ่อ~”‘…เจ็บมากไหม