All Chapters of รักหมดใจยัยเด็กดื้อ: Chapter 41 - Chapter 50

พีทมองจ้องเดียร์แบบส่งความรู้สึกไปด้วย เขาเห็นเธอมองแล้วยิ้มแต่ไม่พูดอะไร นี่เขาจะทำให้เธอเขินไม่ได้จริงๆใช่มั้ย พีทคิดแล้วก้มหน้ากินข้าว เช้าวันรุ่งขึ้นทุกคนต่างก็แยกย้ายกันทำงานตามหน้าที่ เดียร์กับเพื่อนผู้หญิงคอยทำอาหารและช่วยทำบอร์ดแล้วสอนหนังสือกับเล่านิทานให้เด็กๆแถวนั้นฟัง ส่วนพีทก็คอยช่วยพวกผู้ชายปรับปรุงอาคารเรียนและเขาก็แอบถ่ายรูปของเดียร์ไปด้วย จนกระทั่งเย็นต่างก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำ กินข้าวแล้วพักผ่อน เดียร์กำลังจะเดินไปเข้านอน "เดียร์..พี่ขอคุยด้วยได้มั้ย"เก้าถาม "ได้ค่ะ..พี่เก้ามีอะไรคะ" "เอ่อ..ออกไปคุยกับพี่ข้างนอกได้หรือป่าว" "ได้ค่ะ" เดียร์บอกแล้วเดินตามเก้าออกไปด้านหน้าอาคารที่ใช้นอน พีทเห็นและได้ยินที่เก้ากับเดียร์คุยกันเพราะเขากำลังจะเดินมาหาเดียร์พอดีจึงได้ยิน ใจหนึ่งก็อยากตามออกไปฟังแต่อีกใจก็ไม่กล้า เขารู้ว่าเก้าจะพูดอะไรกับเดียร์ แต่เขากลัวคำตอบของเดียร์ที่จะบอกเก้ามากกว่าจึงไม่กล้าออกไปฟัง "พี่เก้ามีอะไรคะ"เดียร์ถามเมื่อเดินออกมาข้างนอกแล้ว "คือ..พี่อยากจะบอกเดียร์ว่า..พี่ชอบเดียร์..ชอบมาตั้งแต่เดียร์เข้ามาเรียนแรกๆแล้ว...เดียร์จะคบกับพี่ได้มั้ย..เป็น

"ขอบใจนะ..พี่ต้องหายเร็วแน่ๆถ้ามีเดียร์คอยดูแลใกล้ๆแบบนี้" "เก็บคำพูดพวกนี้ไปใช้ออ้นสาวคนอื่นๆบ้างก็ได้ค่ะ" "พี่จะไม่มีวันไปใช้คำพวกนี้กับใครอีก..นอกจากเดียร์คนเดียวเท่านั้น" "แล้วเดียร์จะคอยดูค่ะ..พี่พีทหลับตาได้แล้ว" "คับ" เดียร์อมยิ้มแล้วจึงเดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากโซฟามากนัก แล้วลงมือทำการบ้านที่เธอหยิบมาด้วยตอนที่ไปเอายาให้พีท พีทนอนมองเดียร์ที่นั่งทำการบ้านที่โต๊ะแล้วก็ยิ้ม เธอทั้งสวยและน่ารักแถมมีนิสัยแบบนี้จึงทำให้มีแต่คนรัก แล้วเขาจะปล่อยให้หลุดมือไปได้ยังไงล่ะ เดียร์นั่งทำการบ้านจนเสร็จ เธอเห็นพีทนอนหลับสนิทแล้วก็อมยิ้มออกมา เธอนึกถึงตอนที่เจอเขาครั้งแรก ตอนนั้นเธอคิดว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้จึงค่อนข้างระแวงและระวังตัว แล้วษาเองก็บอกให้เธออยู่ห่างๆเขา เธอจึงพยายามไม่เข้าใกล้แต่เขากลับพยายามเข้าใกล้เธออยู่ตลอด จนกระทั่งได้มาคุ้นเคยกับเขาจริงๆจึงได้รู้ว่า เขาไม่ใช่คนเจ้าชู้จีบไม่เลือก แต่เขาไม่เคยจีบใครมาก่อนเลยต่างหาก เขาจึงใช้คำพูดจีบเธอตรงๆครั้งแล้วครั้งเล่า และพอถูกเธอถามหรือแซวกลับไป เขามักจะไปไม่เป็นแล้วเก็บอาการไม่ค่อยอยู่แถมยังออกจะเขินๆ มันทำให้เธอ

เช้าวันรุ่งขึ้นเดียร์ทำข้าวต้มแล้วตักเอาไปให้พีทที่ห้อง เธอกดกริ่งแล้วพีทก็มาเปิดประตู "นี่ข้าวต้มกับน้ำขิงค่ะ..แล้วนี่ไปทำงานไหวใช่มั้ยคะ"เดียร์เห็นเขาแต่งชุดเตรียมไปทำงาน "ทำไหวคับ..ขอบใจนะ..พี่จะทำตามที่เดียร์บอก..กินยาต่ออีกวัน" "ดีค่ะ..งั้นเดียร์ไปมหาลัยก่อนนะคะ..เดี๋ยวจะสาย" "คับ..ขับรถระวังนะ" "ค่ะ..พี่พีทก็เหมือนกันนะคะ" เดียร์ยิ้มแล้วเดินไปที่ลิฟต์ พอเดียร์ลงลิฟต์ไปแล้ว พีทก็เดินยิ้มเข้าห้องไปนั่งกินข้าวต้มกับน้ำขิงแล้วจึงไปบริษัท เมื่อถึงบริษัทพิศาลก็มาหาพีทที่ห้องทำงาน "เป็นยังไงบ้างเจ้าพีท..ไปออกค่ายมาน่ะ"พิศาลถาม "ดีคับพ่อ..แต่กลับมาก็ป่วย..ดีที่ได้เดียร์คอยมาดูแลน่ะคับ"พีทยิ้ม "อ้อ..ถึงว่า..หน้าตาดูสดใสเชียวนะ..เออ..พ่อว่าจะถาม..ห้องทำงานของลูกทำไมถึงมีกลิ่นหอมแปลกๆล่ะ" "เป็นกลิ่นบุหงาน่ะคับพ่อ..เดียร์ทำเอง..ผมเลยขอมาไว้ที่ห้องทำงาน..ห้องผมที่คอนโดก็มีนะคับ" "หนูเดียร์นี่เก่งนะ..ทำเป็นหลายอย่างเลย..ถึงว่าลูกถึงได้รักหนูเดียร์มาก" "นี่ล่ะคับ..ว่าที่ลูกสะใภ้ของพ่อ..ถูกใจมั้ยคับ" "ถูกใจมาก..ว่าแต่หนูษายังมาหาลูกอยู่มั้ย" "มาคับ..สุดาบอกว่าษามาหาผม..ตั้งแต่วั

พีทเดินกลับเข้ามาในห้อง "เป็นไงมึง..เดียร์โกรธหรือป่าววะ"ชัยถาม "กูถามแล้ว..เดียร์ว่าไม่ได้โกรธว่ะ..แถมหาว่ากูคิดมากระวังจะแก่เร็วอีกด้วย"พีทบอก "เดียร์ก็เป็นอย่างนี้ล่ะค่ะ..มองยากว่ารู้สึกยังไง...แต่เดียร์เขินพี่พีทนะคะ...ช่าเห็นแต่ยังเก็บอาการอยู่..แต่แบบนี้คงอีกไม่นานหรอก"ชาช่ายิ้ม "ผมก็คิดเหมือนช่านะคับ"แอนดิวบอก "ที่นี้ก็เหลือแค่เรื่องของษา..ที่ยังต้องจัดการ"ชัยบอก "ค่ะ..ถ้าวันไหนษาไปเห็นรูปที่ห้องพี่พีท..เราคงต้องมาคอยระวังไม่ให้ษาหาโอกาสมาทำร้ายเดียร์ได้..เพราะคนอย่างษา..ไม่ยอมง่ายๆแน่ค่ะ"ชาช่าบอก "พี่พร้อมจะปกป้องเดียร์เสมอ..และจะไม่ยอมให้ใครหรืออะไรมาทำร้ายเดียร์ได้แน่นอน"พีทบอก "พวกกูก็เหมือนกัน..เดียร์ก็เหมือนน้องสาวของพวกกู..มึงไม่ต้องกังวลไป..ถ้าเราช่วยๆกัน..ษาก็ทำอะไรเดียร์ไม่ได้หรอก"ชัยพูด "ขอบใจมึงกับแอนดิวและช่ามากนะ"พีทบอก "ไม่เป็นไรค่ะ..นั่นน้องสาวช่านะคะ..ใครมาทำร้ายช่าเอาตายแน่ๆ"ชาช่ายิ้ม แล้วพีทก็นั่งกินข้าวที่เดียร์ทำมาให้และคอยจนกระทั่งเลิกงาน จึงขับรถตามเธอจนถึงคอนโด วันนี้เป็นวันศุกร์ เดียร์มาถึงร้านของชัยช้าไปหน่อยเพราะรถติดมาก พีทโทรหาเธอหลายครั

เดียร์มองหน้าพีทเมื่อได้ยินที่เขาพูด แล้วก็ต้องหันหน้าหลบมองไปที่พวงมาลัยต่อ ก็เขาเล่นส่งความรู้สึกมาทางสายตาจนเธอไม่กล้าสบตาด้วยเลย "ร้อยมาลัยต่อเถอะค่ะ..จะได้ไปไหว้แม่เดียร์กัน..เดี๋ยวเดียร์จะไปทำอาหารอีก"เดียร์บอก เธอไม่มองหน้าใครสนใจแต่เข็มร้อยมาลัยตรงหน้า "พี่ป้อนขนมจีบให้นะ..จะได้มีแรงไปทำอาหาร" พีทยิ้ม ก่อนจะจิ้มขนมจีบส่งให้เดียร์ที่ปาก เธอก็กินแต่ไม่มองหน้าเขา หลังจากร้อยมาลัยเสร็จแล้ว เดียร์ก็พาทุกคนเข้าไปหานาวินแล้วก็เดินไปที่ห้องพระที่มีรูปของวิภาวีตั้งอยู่ หลังจากที่ไหว้แม่แล้ว เดียร์ก็เข้าไปในครัวเพื่อทำอาหาร โดยที่ทุกคนเดินตามไปด้วย เดียร์ทำอาหารจนเสร็จก็ให้คนงานยกเอาไปใส่ที่รถที่ลุงสมขับแล้วก็พาทุกคนไปหานาวิน "ทุกอย่างเสร็จแล้วค่ะพ่อ..ไปได้แล้ว"เดียร์บอก "แล้วจะขับตามกันไปทั้งหมดนี่เลยเหรอลูก"นาวินถาม "นี่พี่พีท..จะไปด้วยหรือคะ"ษาถาม "ใช่..พี่จะไปด้วย"พีทพูดแข็งๆ เขายังไม่พอใจกับคำพูดของษา "งั้น..ษาไปด้วยนะคะ" ษายิ้มแล้วทำท่าเหมือนจะเดินมากอดแขนของพีท แต่ชาช่ามายืนขวางไว้ก่อน "สงสัยฝนจะตกใหญ่ล่ะมั้ง..งานนี้..เอ่อ..ช่าว่า..ลุงวินกับเดียร์ไปรถพี่พีทกับช่าแล