All Chapters of ฉันเป็นลูกสาวของนางร้าย : Chapter 1 - Chapter 10

“พ่อกับแม่คิดว่าจะให้ทั้งสองหมั้นกันไว้ก่อน สักสามสี่ปีให้น้องโตกว่านี้หน่อยค่อยแต่ง” คำพูดของภาสเหมือนฟ้าผ่าลงมากลางหัวของภูมิ หมั้นงั้นเหรอ หมั้นกับยายเด็กนี่เนี่ยนะ เขากับน้ำขิงวางแผนว่าจะเปิดตัวในเร็ว ๆ นี้ แล้วนี่มันเรื่องบ้าอะไร “ผมไม่ได้ทำอะไรผิด อีกอย่างผมไม่ได้รักลูกพีช จะให้ผมหมั้นกับคนที่ผมไม่ได้รักเนี่ยนะ” คำพูดของภูมิเหมือนมีดกรีดลงกลางอกของสาววัยเพิ่งพ้นมหาวิทยาลัย น้ำตาของเธอไหลรินอีกครั้ง “พี่ภูมิไม่ได้ทำอะไร หรือว่าจำไม่ได้กันแน่” เบญญาชี้ไปที่ข้างคอพ้นขอบของคอเสื้อยืดที่ลูกพีชใส่อยู่ รอยกุหลาบสีสดมองก็รู้ว่าเพิ่งเกิดขึ้นไม่เกินยี่สิบสี่ชั่วโมง “คือ...” ภูมิอยากจะปฏิเสธ แต่เมื่อเห็นหลักฐาน เขาก็เริ่มไม่แน่ใจกับความคิดของตัวเอง เสียงสะอื้นเบา ๆ ที่พยายามอดกลั้นของลูกพีช ทำภูมิปวดหัวใจทุกครั้ง เสียงร้องไห้ของยายเด็กนี่มีผลกับเขาตั้งแต่จำความได้ ทั้งยังใบหน้าของคุณน้าทั้งสองอย่างอาไนท์และน้าพิซซี่นั่นอีก น้าฝากน้องให้เขาช่วยดูแล แล้วตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น คำพูดที่อยากจะปฏิเสธออกไป แต่ก็ทำไม่ได้ ยิ่งได

เพราะในสูติบัตรของลูกไม่ใช่ชื่อเธอและอัครพล เป็นชื่อพ่อแม่ของเธอแทน หลานที่กลายเป็นลูก ลูกที่กลายเป็นน้องชาย ด้วยความรู้เรื่องกฎหมาย เธอจึงหาทางซิกแซ็กด้วยการแอบไปคลอดในต่างจังหวัดที่ห่างไกล แล้วให้ใต้โต๊ะด้วยเงินพอสมควรทีเดียว อย่างว่าแหละ เงินมันซื้อได้ทุกอย่างจริง ๆ เธอจึงให้ค่ากับเงินมากเป็นพิเศษ ส่วนพ่อของลูกที่ยังกุมความลับของเธอ อัครพลยินดีอยู่อย่างลับ ๆ เพื่อความสุขสบายของเขาและเธอ อัครพลทำหน้าที่เป็นคนขับรถของนางเอกสาวตั้งแต่เริ่มมีชื่อเสียง แลกกับเงินเดือนและการได้เป็นผัวลับ ๆ ของนางเอกคนดัง ทำไมไอ้พลมันจะไม่เอา แต่คนอย่างไอ้พลมันก็มีข้อดีที่แหววแหววพอใจ คือไม่ว่านางเอกสาวจะมีข่าวกับใคร นอนกับใคร ไอ้พลมันไม่เคยแสดงความหึงหวง ผู้จัดการสาวเลยไม่เห็นประโยชน์ที่จะห้ามปรามอย่างจริงจังในความสัมพันธ์ของคนขับรถกับนางเอกคนดัง ซึ่งข้อดีของไอ้พลสำหรับนางเอกสาวคือลิ้นของมันนั่นแหละ มันเลียดีตั้งแต่ปลายเท้ายัน... สิ่งที่ทำให้น้ำขิงเป็นนางเอกที่มีผลงานอย่างต่อเนื่องและมีคนชื่นชอบ ก็เพราะเธอสร้างภาพเป็นนางเอกสาวผู้บริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่มีข่าวเสียห

แค่หมั้นกัน เขาก็สุดจะทน ไม่มีทางที่เขาจะแต่งงานกับคนอย่างลูกพีช ตอนเด็กน่ารักมากมาย เป็นน้องสาวที่เขารักและหลงมาก เขาไม่เคยลืม แต่พอโตเป็นสาวขึ้นมา ความแสบของเธอมากขึ้นทุกวัน มากจนทำให้เขามองเธอเป็นนางมารร้าย ร้ายจนเขาไม่อาจจินตนาการได้อีกแล้ว จากเหตุการณ์ที่เขาโดนวางยานอนหลับแล้วคนที่กอดก่ายทั้งคืนคือลูกพีช อะไรคงไม่เลวร้ายมาถึงขั้นหมั้นหมายถ้าเธอยอมเปิดปากพูดกับพ่อแม่ของเขา แต่เธอเลือกไม่พูดและเอาแต่ร้องไห้สะอึกสะอื้น สุดท้ายเพื่อไม่ให้ทั้งสองครอบครัวบาดหมางกันหรือมองหน้ากันไม่ติด เขาจึงต้องหมั้นทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรเธอ แค่หมั้นกันมาสามปีนี่ก็เกินพอแล้ว นี่อะไร เธอจะแต่งงานกับเขาเนี่ยนะ ฝันไปเถอะ ถ้าต้องแต่งงานกับผู้หญิงอย่างลูกพีช เขายอมตายดีกว่าสี่เดือนผ่านไป งานแต่งงานที่ไม่เต็มใจของเจ้าบ่าวถูกจัดขึ้นภายในบ้านของอดีตนางร้ายคนดังอย่างพิซซี่ ลูกพีชคือลูกสาวคนโตของนางร้ายสายฝอกับเชฟไนท์ ซึ่งพ่วงตำแหน่งหมอฟันที่เคยน่าฟันสุดมาด้วย พิซซี่มองภาพลูกพีชในชุดไทยสวยงามจนคนเป็นแม่ต้องร้องไห้ออกมาหลายต่อหลายครั้งเพราะความดีใจ คงมีแต่เจ

“อุ๊ย!” “เจ็บเหรอ” เสียงร้องของเธอทำเขาชะงักมือ ไม่รู้ว่าช่างทำผมจะติดกิ๊บอะไรมาเยอะแยะขนาดนี้ ติดทุกตารางเซนติเมตรเลยหรือไง ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห เขาพยายามเบามืออย่างที่สุด แต่ดูจากผมที่หลุดติดกิ๊บมานี่ เธอคงเจ็บไม่น้อย “เดี๋ยวพีชทำเอง” ลูกพีชคิดว่าทำเองเจ็บเองน่าจะง่ายกว่าให้เขาทำ พอเขาอยู่ในชุดคลุมแบบนี้ ผมเปียกน้ำหมาด ๆ ปรกหน้าหน่อย ๆ กับแผงอกแน่นแบบนี้ ไม่ดีต่อหัวใจของเธอเลยจริง ๆ เขาจะได้ยินเสียงเต้นของหัวใจเธอไหมนะ จะว่าเธอน่าเกลียดอีกไหมนะ “อยู่นิ่ง ๆ น่า” ภูมิชักเสียงอย่างไม่พอใจ ทำให้คนฟังต้องรีบก้มหน้าหลบสายตาดุในกระจก “ทำไมต้องดุด้วย” เธอบ่นพึมพำ “ต้องใช้สมาธิ มันต้องค่อย ๆ ดึงออก เดี๋ยวเจ็บ” เสียงภูมินุ่มนวลลงกว่าก่อนหน้านี้ เห็นน้องน้ำตาคลอ เขาก็ใจไม่ดีอีกนั่นแหละ ที่ต้องทำเสียงดุ ใช้คำพูดร้าย ๆ เพราะไม่อยากเผลอใจกับการแต่งงานครั้งนี้ ลูกพีชมองภาพผู้ชายตัวโตที่ตั้งใจดึงกิ๊บออกจากศีรษะของเธออย่างระมัดระวัง ลูกพีชได้แต่ยิ้มให้กับกระจกตรงหน้า เขาก็เป็นอย่างนี้แหละ น่ารัก แสนดี แล้วจะไม่ให้เธอรักได้อย่างไรกัน

เธอรักเขา เพราะรักเขาถึงต้องโกหกคำโตถึงสองครั้ง ท้องอย่างนั้นเหรอ ท้องบ้าท้องบออะไรกัน เขาจะรู้ไหมว่านอกจากเขา เธอไม่เคยต้องการผู้ชายคนไหนเลย ให้ตายสิ! คนอย่างพีช รักฝังใจตั้งแต่นมยังไม่ขึ้นเต้า แค่เอาที่ตรวจการตั้งครรภ์ไปจุ่มฉี่คนท้องสักคนมันจะยากอะไร เขาดันโง่เอง โง่พอ ๆ กับที่ไม่รู้ตัวว่าเขารักเธอนี่แหละ เห็นน้ำตาเธอแบบนี้แล้วเขาก็แพ้ทุกครั้ง ไม่รักแล้วจะให้เรียกว่าอะไร เสียงสะอื้นของเธอทำให้เขาทิ้งแฟนทุกคนที่เคยคบแล้วกลับมาหาเธอทุกครั้ง แล้วแบบนี้ยังไม่เรียกรัก จะเรียกว่าอะไร ทำไมเขามันโง่นัก ไอ้คนโง่... “ปล่อย ถ้าจะด่าก็ไม่ต้องมาจับ วันนี้พีชเหนื่อย” เธอสะบัดมือเขาออกจากการเกาะกุม น้ำตายังคงไหลพรากเพราะความเสียใจ เขาใจดีกับเธอตลอด แล้วดูตอนนี้สิ เขาไม่รักเธอจริง ๆ แล้วใช่ไหม เรื่องทั้งหมดเป็นอย่างนี้ก็เพราะเขานั่นแหละ “บอกว่าอย่าร้องไห้ไง” คนแพ้น้ำตาน้องได้แต่ก่นด่า น้ำตาใครไม่เคยมีความหมายกับเขา แต่ไม่ใช่น้ำตาของยายเด็กนี่ น้ำตาของเธอทำให้เขาปวดใจทุกครั้ง “อย่ามายุ่ง” ลูกพีชปัดมือที่พยายามซับน้ำตาให้เธอออก “