พาฝันนั่งเหม่อมองแสงสีในเมืองหลวงของประเทศไทยในเวลาสามทุ่มแสงสีของเมืองที่ไม่เคยหลับงดงามเหลือเกิน งดงามจนกลบแสงของดวงดาวบนท้องฟ้า แต่ใครเลยอยากจะชมแสงของดวงดาวในเมืองหลวงกัน ไม่มีหรอกพรุ่งนี้เหรอที่เธอต้องไปเจอเขา อดีตคนรัก ความรักของเธอกับเขาเริ่มต้นตอนไหนกันนะย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง พาฝันในวัยสิบแปดปีนั่งอยู่ริมสนามฟุตบอลมองไปยังนักฟุตบอลหมายเลขสิบสาม เบอร์ที่ไม่มีใครอยากใส่เพราะเชื่อว่าจะนำความโชคร้ายมาให้แต่ทำไมกันสำหรับเขา เธอมองไม่เห็นความโชคร้ายที่ว่าเลยสักนิด เห็นแต่ความหล่อ กร้าวใจ “กะพริบตาหน่อยเพื่อน” เสียงแซวจากณัฐเพื่อนสาวสองคนสนิทของเธอ นัฐหรือฐานัฐเป็นเพื่อนในสาขาเดียวกับพาฝัน ทั้งสองสนิทกันตั้งแต่เทอมหนึ่งจนเข้าเทอมสอง “พี่ภามเขาหล่อจัง” พาฝันพึมพำกับความหล่อของหนุ่มในสนาม นักฟุตบอลในสนามตั้งยี่สิบสองคนรวมกรรมการอีกเป็นยี่สิบสาม แต่ทำไมเธอมองเห็นแค่เขาคนเดียวนะ อย่างนี้ใช่ไหมที่เรียกว่าคลั่งรัก “คู่แข่งแกเยอะมากพาฝัน ดูแถบนี้ก่อนเถอะ” ฐานัฐชี้ชวนให้ดูสาวที่นั่งข้าง ๆ พวกเธอต้องยอมรับว่าสแตนด์ฝั่งนี้
Last Updated : 2025-09-30 Read more