Semua Bab Chains, Vows, and the Billionaire’s Touch : Bab 1 - Bab 5

The bass trembled through the floor, mabagal at mabigat, parang tibok ng puso. Sa likod ng usok ng sigarilyo at pulang liwanag, may mga katawan na gumagalaw sa ritmo, mga siluetang magaganda at walang pakundangan, nilulunod ng musika at pagnanasa.Wala naman dapat doon si Isabella, lalo na sa ganong klase ng lugar. Not wearing a stranger’s jacket over a ruined silk dress, barefoot after running through Taguig’s narrow streets like a ghost fleeing her own life. Naririnig pa rin niya ang boses ng kanyang ama sa kanyang tainga."You will marry him, Isabella. For the company. For our name."Kaya naman nagdesisyon syang tumakas. Ngayon ay nakatayo sa harap ng isang pintuan kung saan naka engrave ang pangalang “Crimson R.” A man in a black suit had led her there, saying only, “He’s waiting.”Nanginginig pa ang mga kamay niya nang itulak niya ang pinto at nang sandaling pumasok siya roon, tila nag iba bigla ang buong mundo niya.The walls were painted a dark, intoxicating shade of red, and

Bago pa makapagtanong si Isabella, umalingawngaw sa hangin ang mga yabag ni Sergio. Mabilis na naglaho ang kasambahay, parang hindi kailanman nandoon. Huminto ito ilang talampakan ang layo nang may malamig na ekspresyon.“You shouldn’t wander alone in this part of the house.”“Naglalakad-lakad lang ako,” sagot niya, pinipilit panatilihing matatag ang tinig. “Hanggang sa makita ko siya.”Sumulyap si Sergio sa larawan, saka muling ibinalik ang tingin kay Isabella.“Dahlia,” he said simply. “My late wife.”Nanikip ang lalamunan ni Isabella. “Mahal mo siya.”“She died,” he said flatly. “That’s all that matters now.”Mas masakit iyon kaysa sa inaasahan niya.“Sa palagay mo ba gano’n din ang anak mo?” tanong niya bago pa man niya mapigilan ang sarili.Napahinto si Sergio. “Paano mo—”“Narinig kong binanggit ng isa sa mga tauhan ang pangalan niya. Her name’s Indigo. Hindi pa niya alam ang tungkol sa akin, hindi ba?”Bahagyang nag igting ang panga ni Sergio. Sa unang pagkakataon, bahagyang gu

Isang itim na kotse ang pumarada sa tapat ng hagdanan ng Medici estate. Mula roon ay bumaba ang isang lalaking naka-charcoal na coat. Matangkad ito, kalmado, at may kumpiyansa ng isang taong sanay mapabilang kahit saan.“Serg,” he greeted as Sergio emerged from the main hall. “It’s been a long time.”“Not long enough,” Sergio replied flatly.Mula sa hagdanan, lihim na nakamasid si Isabella, mahigpit ang pagkakahawak sa rehas. Tahimik ang pagitan ng dalawang lalaki, pero ramdam niya ang bigat ng tensyon sa bawat tinginan nila.Tumagilid ang tingin ni Luca, at sandaling nagtama ang kanilang mga mata. May init sa kanyang mga titig na saglit nagpahinto sa tibok ng puso ni Isabella.Makalipas ang tanghali, habang inaayos ni Isabella ang mga bulaklak sa sala, lumapit ang tagapamahala ng bahay.“Mananatili ng ilang araw si Mr. Santoro dito, Mrs. Medici,” magalang niyang sabi. “Inutusan siyang ayusin at i-catalogue ang mga painting sa south gallery.”“Mga painting?” ulit ni Isabella, pilit pi