All Chapters of STEP LOVE Loving My Wife's Daughter : Chapter 1 - Chapter 7

Tahimik lang ang opisina ni Cynthia nang araw na ’yon. Tila lahat ng tao’y naglalakad sa tapat ng salamin, maingat, walang gustong gumawa ng ingay. Ang tanging maririnig ay ang malumanay na tik-tak ng wall clock, at ang patuloy na tunog ng keyboard sa mesa ni Cynthia.Siya ang executive assistant ni Drake De La Joya—isang pangalang alam ng buong business world. Tycoon ng mga luxury cars at casino chains, kilala sa mundo ng mga elite, pero kilala rin sa opisina bilang lalaking hindi marunong ngumiti.“Ma’am Cyn, papunta na si Mr. De La Joya,” bulong ni Rona, ang receptionist, na parang nagbabalita ng bagyo.Ngumiti lang si Cynthia. “Salamat, Rona. Sabihin mong ready na ang presentation file.”Lahat ay tila nag-aayos ng sarili sa pagdating ng boss—parang darating ang presidente. Pero kay Cynthia, normal na iyon. Limang taon na siyang personal assistant ni Drake; kabisado na niya ang mga mood nito, pati kung anong kape ang gusto nito kapag stressed.Nang bumukas ang glass door, pumasok a

“Ms. Reyes,” tawag ni Drake nang dumating ako sa office niya.Kalma ako sa labas, pero nag-aalburuto ang loob.“Yes, sir?”“You have an answer for me?”Tahimik ako.Lumapit siya sa mesa, nakatingin sa akin—hindi bilang boss, kundi parang lalaking nag-aalok ng simula.“I’ll do it,” mahina kong sabi.“Marry you.”Halos hindi siya gumalaw sa loob ng ilang segundo, then… a rare smile escaped his lips.“Good. I’ll handle everything.”“Wait—don’t I get to decide anything?”“You just did,” sagot niya, matter-of-factly. “You said yes.”“Sir, at least explain why it had to be me.”He looked at me, eyes dark but soft.“Because you calm me down, Cynthia. And that’s something money can’t buy.”Napalunok ako.Bigla kong naramdaman ‘yung tibok ng puso ko—mabilis, hindi dahil sa takot, kundi dahil alam kong may kakaibang pader sa pagitan naming dalawa na unti-unting nagkakabitak.Nasa elevator kami pareho, tahimik.Ako, nakayuko, hawak ang bag. Siya, nakasandal sa pader, nakatingin lang sa kisame.“

Makulimlim ang langit nang dumating ang araw ng kasal ni Cynthia at Drake De La Joya. Parang sinadyang sakto ang ulap sa emosyon ni Liza—hindi maipinta ang mukha habang nakatingin sa malawak na hardin ng De La Joya estate. Sa malayo, abala ang mga tao—mga florist, event planners, photographers—lahat gumagalaw na parang orkestra sa iisang kumpas. Pero sa loob ni Liza, may bagyong hindi niya maipaliwanag.“Ang ganda mo, Mama,” sabi ni Liza nang makita si Cynthia sa bridal gown, suot ang eleganteng satin gown na may pearl beads sa neckline. Para siyang diyosa—mature, classy, glowing.Ngumiti si Cynthia at hinaplos ang pisngi ng anak. “Don’t cry, sweetheart. Today isn’t the end of anything… it’s a new beginning.”Pero sa mata ni Liza, tila kabaligtaran ang sinasabi ng kanyang ina. A new beginning for whom? Kasi kung para kay Cynthia, oo. Pero para kay Liza… parang unti-unting nawawala ang dating mundo nila—yung simpleng buhay, yung tawanan sa maliit nilang apartment, yung instant ramen sa

Tahimik ang De La Joya mansion sa umagang iyon. Ang mga sinag ng araw ay dumaraan sa malalaking salaming bintana, tinatamaan ang marmol na sahig na parang naglalaro sa liwanag. Sa kabila ng karangyaan, may kakaibang lamig na bumabalot sa paligid — hindi galing sa aircon, kundi mula sa mga hindi masabing emosyon na unti-unting tumitibay sa pagitan nina Liza at Drake.Nasa kusina si Liza, naka-oversized shirt at short shorts, nakatali ang buhok habang nagtitimpla ng kape. Hindi pa siya sanay sa dami ng staff, kaya madalas gusto niyang siya mismo ang gumalaw. Simple lang siyang babae, kahit ngayon ay anak na siya ng isang De La Joya sa papel.“Good morning, Ma’am Liza.”Ngumiti siya sa mga maid. “Just Liza, please. Don’t call me ma’am.”Sa kabilang banda, bumukas ang pinto ng veranda. Si Drake, bagong gising, naka-white shirt at loose sweatpants, basang-basa pa ang buhok. Hawak nito ang cellphone, pero agad siyang napatigil nang makita si Liza sa kusina.“Hi,” bati niya, mababa at malali