Semua Bab กลรักวิศวะเลว/กักขังรักวิศวะเลว/พันธะรักคู่หมั้นวิศวะเลว: Bab 1 - Bab 10

"น้ำหวานตื่นได้แล้วเดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก"เสียงปลุกของแก้มใสเพื่อร่วมคณะแถมยังเป็นรูมเมทเธออีกด้วย ทำให้คนตัวเล็กที่กำลังหลับฝันดีสะดุ้งขึ้นมา อันที่จริงเธอตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้แล้วแต่ดูเหมือนว่าแก้มใสจะกลัวเธอตื่นสายจริงๆ "น้ำหวาน~~~!""โอ๊ยยยยตื่นแล้วๆ ไม่ต้องปลุกแล้ว"คนถูกปลุกอ้าปากหาวหวอดๆ ก่อนจะบิดกายไปมา เธอมองเพื่อนร่วมห้องที่เจอกันตั้งแต่วันย้ายเข้าหอแถมยังเรียนห้องเดียวกันอีกด้วย แก้มใสเป็นคนนิสัยดีเลยพูดคุยรู้เรื่องการที่เธอได้รู้จักเพื่อนคนนี้นับว่าเป็นโชคดีเหมือนกัน "รีบไปไหนเนี่ย""รีบดีกว่าสายนะ เร็วไปอาบน้ำเถอะฉันแต่งหน้าต่อก่อน""เคๆ"น้ำหวานพยักหน้าตอบก่อนจะลุกขึ้นเดินไปอาบน้ำ น้ำหวานเป็นนักศึกษาปี1ในมหาลัยชื่อดังแห่งนี้ เธอเป็นเด็กทุนของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ครอบครัวของเธออยู่ต่างจังหวัดพื้นฐานทางบ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมายแต่ก็ไม่ได้ยากจน ถือว่าอยู่ในระดับปานกลางเพราะบิดาของเธอรับราชการส่วนแม่เป็นแม่ค้าขายขนม น้ำหวานเป็นลูกคนเดียวของบ้านการที่มาเรียนที่นี่คนตัวเล็กต้องอ้อนพวกท่านอยู่นานกว่าเธอจะได้มา หญิงสาวเป็นคนนิสัยนิ่งๆ ถ้าไม่สนิทคือไม่พูดคุยอะไรเลย ใครๆ มักมองเธอว

น้ำหวานเข้ามาในห้องเรียนเกือบไม่ทันเวลาดีที่อาจารย์มาพอดีทำให้คนตัวเล็กรู้สึกโล่งใจไม่น้อยเลย เธอนั่งลงก่อนจะเอาหนังสือเรียนขึ้นมา หญิงสาวจับข้อเท้าแต่ก็ยังทนไหวอยู่รู้สึกหน้าอายมากๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นไม่รู้ว่ามีใครเห็นมากน้อยแค่ไหน คิดแล้วหญิงสาวก็ถอนหายใจออกมา ผ่านไปพักใหญ่"วันนี้พอแค่นี้นะคะนักศึกษา อย่าลืมอาทิตย์หน้ามีงานต้องส่ง ถ้าใครไม่ส่งไม่ได้คะแนนสะสมอย่ามาโทษอาจารย์นะ""ค่ะ/ครับ"พออาจารย์ออกไปหญิงสาวก็รีบเก็บของใส่กระเป๋าวันนี้เธอมีเรียนอีกวิชาเลยจะไปกินข้าวที่โรงอาหาร พอเห็นเพื่อนอย่างแก้มใสที่มาที่โรงอาหารแล้วเพราะคนตัวเล็กก็มีเรียนในวิชานี้เหมือนกันน้ำหวานก็รีบเดินไปหาทันที "ทำไมเดินแบบนั้นล่ะ""ล้มนิดหน่อยนะเลยเจ็บข้อเท้า""เป็นอะไรมากรึเปล่าไหวไหม ไม่ไหวอย่าทนนะเดี๋ยวเจ็บมากกว่าเดิม"สีหน้าตกใจของแก้มใสทำให้น้ำหวานอมยิ้มออกมาเล็กน้อย เห็นท่าทีของเพื่อนที่ดูเป็นห่วงเธอแบบนี้ก็รู้สึกขอบคุณไม่น้อยเลย "ขอบใจนะแต่น่าจะไหวอยู่""เคๆ กินไรดีวันนี้""ก๋วยเตี๋ยวไหม""ได้ เราไปซื้อให้นะเธอไม่ต้องเดินมากหรอก เฝ้าโต๊ะไป""ขอบใจนะน่ารักจัง""อิอิรู้ตัวดีจ้า"แก้มใสยิ้ม

วันต่อมาหลังจากที่เลิกเรียนน้ำหวานจึงจ้องมองข้อความที่อีกฝ่ายทักไลน์พร้อมกับส่งโลเคชั่นที่อยู่ของเขามาให้ เธอบอกกับเพื่อนสนิทว่ามีธุระไม่ได้บอกว่าไปไหนเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายชักถามว่าทำไมเธอต้องไปช่วยเตชินท์ทำความสะอาดห้อง คนตัวเล็กไม่ได้เล่าเรื่องอุบัติเหตุให้กับเพื่อนฟังอีกด้วยเธอไม่ได้เก็บเป็นความลับแต่ตอนนั้นคิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไร น้ำหวานนั่งรถแท็กซี่มายังสถานที่ที่ชายหนุ่มบอกพอมาถึงเธอถึงรู้ว่าที่นี่เป็นคอนโดสุดหรูและความหรูหราของมันทำเอาเธออดที่จะอ้าปากค้างไม่ได้หญิงสาวพิมพ์ข้อความตอบกลับไปว่าเธอมาถึงแล้วไม่นานร่างสูงก็เดินลงมาจากห้อง เตชินท์มีเรียนแค่ตอนเช้าพอนัดกับคนตัวเล็กเอาไว้เขาจึงรอเธอ น้ำหวานมีสีหน้าประหม่าไม่น้อยเลยกับการที่เธอมาที่นี่คนตัวเล็กยืนห่างจากคนตัวสูงพอสมควร ท่าทีของเธอทำให้เตชินท์ยกมุมปากเล็กน้อยก่อนที่เสียงประตูลิฟท์จะดังขึ้นเมื่อมาถึงชั้นห้องของชายหนุ่ม แต่ชั้นเหมือนจะมีเพียงไม่กี่ห้องขนาดแต่ละห้องก็กว้างขวางพอสมควรเสียงกดรหัสดังขึ้นก่อนที่ประตูจะถูกเปิดออก ชายหนุ่มหันหน้ามามองคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ด้านหลังก่อนที่เขาจะผายมือเชิญเธอเข้ามา หญิงสาวพยักหน้าพร

น้ำหวานทำงานอย่างตั้งใจ เธอยอมรับว่ามันเหนื่อยไม่น้อยเลยแต่ทว่าก็ไม่ถึงกับว่าทนไม่ไหวแต่เพื่อนของเธอนี่สิเริ่มบ่นเสียแล้ว แก้มใสดูเหนื่อยจนแทบไม่ไหวเพราะหญิงสาวไม่เคยทำงานหนักขนาดนี้มาก่อน ยกถานเครื่องดื่มจนเจ็บมือหมดแล้ว น้ำหวานจึงพยายามช่วยเหลือเพื่อน หน้าที่ของแก้มใสเธอก็อาสาทำแทนให้“ขอบใจนะหวาน”“ไม่เป็นไร เธอไปนั่งพักก่อนเถอะ เดี๋ยวโต๊ะเธอเราช่วยดูให้”“ไม่เอาดิ ไม่อยากเอาเปรียบเธอ ช่วยกันนี่แหละจะได้ไม่เหนื่อยมาก”แก้มใสฮึดสู้ขึ้นแต่ทว่าสายตาของเธอก็ต้องเบิกตาด้วยความตกใจเมื่อสบเข้ากับใครอีกคน คนที่เธอไม่คิดด้วยว่าเขาจะอยู่ที่นี่ในตอนนี้“บ้าจริง”“อะไรเหรอแก้มใส”“ปะ เปล่าเรารู้สึกจะปวดท้องเข้าห้องน้ำน่ะ เราขอตัวก่อนนะหวานเดี๋ยวเรามา”แก้มใสก้มหน้าลงหลบสายตาใครอีกคนที่ดูเหมือนว่าจะตกใจไม่ต่างจากเธอเหมือนกัน“ได้ๆ ไปเถอะ”น้ำหวานที่เข้าใจว่าเพื่อนปวดท้องจึงไม่ได้สงสัยอะไร เธอทำหน้าที่ของเธอต่อไปก่อนจะเดินไปหลังร้านเพื่อที่จะไปเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้กับลูกค้า แต่ก็ต้องสะดุ้งตกใจเมื่อมีใครอีกคนมายืนอยู่ด้านหลังเธอ“กรี๊ด!”เสียงกรีดร้องถูกปิดลงด้วยฝ่ามือของเตชินท์ทันที พอคนตัวเล็กเ

เตือน! การกระทำของพระเอกเป็นสิ่งที่ผิด ไรท์ไม่ได้สนับสนุนอะไรแบบนี้เพียงแต่มันเป็นแค่นิยาย นักอ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านแค่ความสนุกสนานเท่านั้น อย่าจริงจังมากนะคะพระเอกมันได้ชดใช้ผลกรรมตามหลังแน่นอน เตชินท์จ้องมองแก่นกายของตัวเองที่มีหยาดเลือดบริสุทธิ์ติดอยู่ ไม่คิดเหมือนกันว่าคนตัวเล็กจะไม่เคยผ่านมือใครมาเลยแบบนี้ค่อยสมกับที่เขาอยากได้หน่อย มือหนาของชายหนุ่มยกขึ้นมาบีบเค้นหน้าอกที่พอดีมือ คนตัวเล็กเรียกได้ว่าซ่อนรูปพอสมควรใครจะคิดว่าผู้หญิงจืดๆ จะมีร่างกายที่น่าสนใจขนาดนี้ มันทำให้เขาแทบคลั่งจริงๆ ใบหน้าหล่อเหลาของเตชินท์โน้มลงมาจูบริมฝีปากของคนไร้สติก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงมาซุกไซร้ซอกคอของเธอพร้อมขบเม้มทำร่องรอยเอาไว้ให้คนตัวเล็กดูต่างหน้า เมื่อใบหน้าหล่อเหลาผละออกจากซอกคอขาวผ่องรอยยิ้มพอใจก็เผยออกมา“เธอนี่แม่ง โคตรดี หวานสมชื่อจริงๆ หวานไปทั้งตัว”เขาเอ่ยออกมา จับจ้องมองคนตัวเล็กด้วยความรู้สึกมากมาย ขนาดหลับแบบนี้ยังดีสุดๆ ไม่อยากจะคิดตอนเธอตื่นเลยว่าการร่วมรักกันจะดีมากขนาดไหน“โทษฉันไม่ได้นะคนสวย เธอน่าสนใจเองทำไมล่ะ น่าสนใจจนทำให้ฉันทำแบบนี้ ถ้ายอมง่ายๆ ก็สิ้นเรื่องแล้ว”เข