All Chapters of บงการรักนายวิศวะ: Chapter 31 - Chapter 40

เช้าวันต่อมา... @คฤหาสน์เชาวกรกุล...ห้องนอน... “อืม...”เสียงลมหายใจแผ่วพร่าหลุดจากริมฝีปากบาง หญิงสาวค่อย ๆ ขยับเปลือกตา เมื่อเธอรู้สึกถึงความผิดปกติที่สั่นไหวอยู่รอบกายความอุ่นร้อนจากมือและลมหายใจใกล้ชิดหนักหน่วงและพร่าไหว ความรู้สึกนั้น มันรบกวนให้เกวลินต้องสะดุ้งตื่นจากห้วงนิทราทันที “อึ้มมม์...”เสียงทุ้มต่ำครางกดอยู่ในลำคอ “มะ...มีอะไร...”ริมฝีปากบางเปล่งเสียงงัวเงียเล็กน้อย น้ำเสียงเจือความสงสัยและยังไม่เต็มตื่น แต่ทันทีที่เธอลืมตาขึ้น ภาพแรกที่เห็นนั้นร่างใหญ่กำลังโน้มลำตัวอยู่บนเรือนร่างของเธอ มือของเขากำลังทำบางสิ่งกับเธออย่างชัดเจน แววตาคมนั้นไม่ได้มีแค่ความอ่อนโยน แต่ยังสื่อถึงแรงปรารถนาอันร้อนแรงและความตั้งใจที่ทำให้หัวใจเธอเต้นรัว “ตื่นเถอะ...อึ้มม์...”ชายหนุ่มโน้มตัวลงมา จนเงาของเขากลืนร่างเล็กที่เพิ่งลืมตาตื่น ดวงตาคมวาวลึกไม่ปิดบังความปรารถนาที่พวยพุ่งออกมา ร่างกายกำยำกำลังคร่อมร่างอรชรเอาไว้ เอวหนาแทรกอยู่ระหว่างเรียวขาเล็ก ในขณะที่เบื้องล่างนั้น เจ้าแท่งเหล็กร้อนของเขากำลังถูไถร่องกุหลาบงามไปมา “นี่คุณ!!”เ

“สำหรับพี่ชินทร์ มันจะมีเหตุผลอะไรอีก นอกจากพี่ชินทร์จะชอบเธอจริงๆ คิดดูสิ หลังจากที่เธอกับมีอะไรกันเพราะอุบัติเหตุ จากนั้น พี่ชินทร์ก็จับตัวเธอมาเคลียร์ที่โรงแรมอีก แต่เธอก็ปฏิเสธพี่เขาอีก และครั้งนี้ พี่ชินทร์กลับมาในฐานะที่เหนือกว่าเธอ ก็เลยคิดที่อยากจะเริ่มความสัมพันธ์กับเธอหรือเปล่า”“เริ่มความสัมพันธ์? ที่พี่ชินทร์ทำกับฉัน มันคือการเริ่มความสัมพันธ์เหรอ? เธอรู้มั้ย ว่าเมื่อคืนเขาบอกฉันว่า เขาอยากนอนกับฉัน...”“ก็นี่แหละ...สไตล์พี่ชินทร์ก็ประมาณนี้ นิสัยเพลย์บอย บวกกับที่พี่ชินทร์เป็นลูกชายคนเดียว เป็นทายาทมหาเศรษฐี การแสดงออก ก็เลยจะต้องออกมาแนวนี้ พี่ชินทร์คงโดนพ่อแม่เขาตามใจมาตลอด เธอคิดดูสิ...”“แต่ฉันก็ไม่พอใจเขาอยู่ดี ที่เขาทำกับฉันเหมือนกับผู้หญิงข้างถนนเลย เอ่อ มีอะไรกับฉัน...”ใบหน้าเนียนร้อนผ่าว เมื่อนึกภาพระหว่างเธอกับเขา เมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา เกวลินไม่รู้ว่า เขาไปเอาเรี่ยวแรงมากมายมาจากไหนกัน ถึงทำกับเธอขนาดนั้น กว่าเธอจะได้นอน ความจริงเกวลินไม่เคยคิดจะนอนค้างที่บ้านเขาเลย แต่เป็นเพราะความเหนื่อยล้า เลยทำให้เธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกต่างหาก“มีอะไรกับเธอหลายครั้งเหรอ?”

@ บริษัทเตชะวรากูลเอนจิเนียร์ จำกัด แผนกฝ่ายขาย... “ทำไม? ต้องเป็นข้าวอีกแล้วคะพี่...”เช้าวันนี้ เกวลินถูกหัวหน้าเรียกพบด่วน และงานก็เข้าเธอแบบกะทันหัน “ก็คุณเตชินทร์บอกว่า ต้องเป็นเธอนี่ พี่ก็ต้องเรียกเธอมาสิ ไปให้พี่หน่อยนะ เลขาคุณเตชินทร์นัดเวลาเรียบร้อยแล้ว วันนี้ตอนบ่ายสอง เธอยังมีเวลาเตรียมตัวนะ...ข้าว”ขวัญรดาเริ่มจะเข้าใจสถานการณ์ ระหว่างลูกน้องเธอกับคุณเตชินทร์แล้ว สองคนนี้คงต้องมีอะไรมากกว่านั้น และคงไม่ใช่แค่ พี่รหัสน้องรหัสที่รู้จักกันแน่ “พี่ขวัญคะ...การเซ็นสัญญา มันเป็นเรื่องใหญ่นะคะ จะต้องให้หัวหน้าหรือผู้บริหารไปนะคะ พี่อย่าลืมสิคะ ว่าข้าวแค่เด็กฝึกงานนะคะพี่”ผู้ชายคนนี้ต้องการจะแกล้งเธอไปถึงไหน จะเลิกแกล้งเธอกี่โมงกันเนี่ย ทำไม เขาถึงเป็นผู้ชายที่ทุเรศที่สุด ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย ที่พยายามเอาเรื่องงานมากดดันเกวลินแบบนี้ “ไม่ได้เซ็นสัญญา ข้าวแค่ไปตรวจสัญญา และเอากลับมาให้คุณกวินท์เซ็นก็เท่านั้นเองนะ ไปเถอะ แป๊บเดียวเองนะ”ต้องเป็นคนเคยมีอดีตร่วมกัน หรือไม่ก็อาจจะปิ้งรักกันเด็กฝึกงานคนนี้เป็นแน่ แต่สำหรับขวัญรดาเธอเชื่ออย

“เมียงั้นเหรอ! กรี๊ดดดดดด!!!”เสียงกรีดร้องของเพนนีดังลั่นจนทะลุไปถึงข้างนอก เลขาที่เฝ้าดูสถานการณ์อันน่าหวาดเสียวนี้ ก็รีบวิ่งเข้ามาหน้าตาตื่น “คุณเตชินทร์คะ? มีอะไรหรือเปล่าคะ?” “ไม่มีอะไร...”เตชินทร์ตอบด้วยสีหน้าราบเรียบนิ่งเฉย ราวกับว่าเมื่อครู่ไม่ได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย เกมนี้เขารู้อยู่แล้ว ว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นอย่างไร “ปล่อยนะ...”เกวลินพยายามขืนตัวออกจากการอ้อมกอดของเขา พร้อมกับเหลือบมองไปที่ผู้หญิงอีกคน ที่ยืนตาโตหน้าแดงกำมือแน่นพร้อมเอาเรื่องได้ตลอดเวลา “เพนนีจะไม่ยอมถอนหมั้นให้พี่แน่นอน พี่ชินทร์ทำกับเพนนีแบบนี้ มันหยามเพนนีเกินไป คอยดู! เพนนีจะไปบอกคุณลุงกับคุณป้า ว่าพี่ชินทร์เอาผู้หญิงข้างถนน...อ่อ...ไม่ใช่แค่นั้นสิ...ยังเป็นนักศึกษาอยู่ด้วย เธอคงจะรอเวลานี้มานานแล้วสินะ!” “ดิฉันไม่ได้...”เกวลินกำลังจะโต้กลับ แต่ทว่าก็มีคำพูดหนึ่งแทรกขึ้นมาก่อน ประโยคนั้นทำให้เธอตกใจเพิ่มขึ้นไปอีก “นั่นมันก็แล้วแต่เธอเลย พี่คุยป๊ากับม๊าของพี่เรียบร้อยแล้วว่าพี่จะถอนหมั้นกับเธอ พี่ไม่ได้ชอบเธอ แต่พี่ชอบคนนี้”เตชินทร์กระชับอ้

“เหตุผล...ที่พี่ทำกับข้าวทั้งหมด...ก็เพราะ...พี่รักข้าวนะ”น้ำเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างนุ่มนวล หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างไม่เคยเกิดขึ้นกับใครมาก่อน แม้ใบหน้าคมยังคงฉาบด้วยท่าทีมั่นคง แต่ลึกลงไปภายในกลับปั่นป่วนจนแทบควบคุมไม่อยู่ ทุกถ้อยคำที่เขาพูดออกมานั้นล้วนมาจากความจริงในใจเขาทั้งหมด เพราะนี่คือสิ่งที่เตชินทร์ไม่เคยเอ่ยกับใคร“...!!!”ดวงตาของเธอเบิกกว้างในทันทีที่ได้ยินถ้อยคำที่หลุดออกมาจากปากเขา สมองของเกวลินเหมือนหยุดทำงานชั่วขณะ ร่างกายของเธอแข็งทื่อราวกับถูกตรึงให้อยู่กับที่หัวใจเธอเต้นแรงสะท้อนก้องอยู่ในอก ทั้งที่ปากอยากจะโต้กลับ อยากจะบอกว่ามันเป็นเรื่องเหลวไหล แต่กลับไม่มีเสียงใดเปล่งออกมา มีเพียงความเงียบที่ห่อหุ้มเธอเอาไว้ ดวงตาที่เธอไม่กล้าสบตรง ๆ กับเขาเพราะรู้ดีว่าในนั้นมีบางสิ่งร้อนแรงและจริงจังเกินกว่าจะปฏิเสธได้ง่าย ๆ“พี่รักเธอจริงๆ นะ ถึงเธอจะปฏิเสธพี่ แต่พี่ก็ยังรักเธออยู่ดี”เตชินทร์เผยความรู้สึกของตัวเองอย่างตรงไปตรงมา ตอนแรกเขาคิดว่า ‘แค่เสียหน้า เพราะถูกปฏิเสธ’ แต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ เขาชอบเธอต่างหากที่เป็นเรื่องจริง“เอ่อ...แล้วพี่...ทำไมถึงรักข้าวล่ะคะ?”เมื่อตั