Semua Bab ทาสรักท่านชายอคิราห์: Bab 21 - Bab 30

“นั่งสิ”คุณหญิงบงกชเพชรมองเด็กสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ตอนนี้นังเด็กคนนี้คงไม่ใช่เด็กกระโปโลอีกแล้วสินะ “ขอบคุณค่ะ”ขวัญข้าวนั่งลงบนโซฟาอีกตัวตรงข้ามกับคนทั้งสอง พร้อมกับปรายตามองเหล่าบรรดาคนรับใช้ที่แอบซุ่มมองดูเหตุการณ์อยู่ข้างๆ “น้องชายของเธอไปไหนเสียล่ะ” “ภัทรยังเรียนต่อค่ะไม่ได้กลับมาพร้อมกับดิฉันค่ะ”สรรพนามแทนตัวเองของขวัญข้าวเปลี่ยนไป ความเป็นผู้ใหญ่ทำให้เธอมีประสบการณ์เรียนรู้สังคมมากขึ้น “ถูกใจห้องที่ชายคินน์จัดให้หรือเปล่าล่ะ” “เรื่องนี้ ดิฉันจะขอคุยกับคุณหญิงอยู่พอดีค่ะ ดิฉันกลับมาครั้งนี้ ไม่ได้ต้องการที่จะมาอาศัยอยู่บ้านหลังนี้หรอกนะคะ ดิฉันจะออกไปอยู่ข้างนอกค่ะ ที่ผ่านมาดิฉันรบกวนคุณท่านมาพอสมควรแล้ว ครั้งนี้ก็เลยไม่อยากรบกวนอีกค่ะ” “ฉันไม่ได้เป็นคนตัดสินใจที่จะให้เธออยู่หรือไปหรอกนะ ชายคินน์ต่างหากที่เป็นเจ้าของที่นี่ อีกอย่าง ฉันก็ไม่ได้คิดที่จะสนใจเรื่องของเธอแล้ว ไม่ว่าเธอจะอยู่หรือไป”ตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมาตั้งแต่เด็กทั้งสองคนนี้ออกจากบ้านไป คุณหญิงบงกชเพชรเองก็เริ่มคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ มากมาย ด้วยความที่วัยของ

[ร้านอาหารญี่ปุ่น...ช่วงเวลายามบ่าย] “เตยจะบอกข้าวว่า เตยไม่รู้ว่างานที่เตยไปสมัครนั้นเป็นบริษัทของท่านชายคินน์งั้นเหรอ สาบานนะว่าไม่รู้จริงๆ” “อือ ไม่รู้ แต่ไม่สาบานนะ” “สรุปคือรู้ใช่มั้ย” “อือ...ทำไมล่ะข้าว ไปทำงานนี่นั่นก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย เตยไม่ได้เกี่ยวข้องหรือมีประเด็นอะไรกับท่านชายคินน์ซะหน่อย ก็ปกตินะ” “ก็ไม่ได้มีอะไรหรอก ข้าวแค่แปลกใจก็เท่านั้นเอง ก็ไม่ได้คิดที่จะต่อว่าเตยเลย และข้าวยิ่งรู้มาว่าคุณธนนท์เป็นรองประธานบริษัทด้วยแล้ว ข้าวก็เลิกสงสัยแล้วแหละ” “ข้าวรู้มั้ยว่าพี่นนท์เขายังโสดนะ หืม หล่อขึ้นเป็นกองเลยนะ เตยเห็นตรงบอร์ดผู้บริหารตอนไปสัมภาษณ์งาน พี่นนท์ดูเป็นผู้ใหญ่มาก ตอนนี้พี่เขาก็น่าจะอายุ 29 แล้วแหละ เตยสนใจแค่พี่นนท์เขายังโสดนี่แหละ พี่นนท์คือแรงจูงใจอย่างหนึ่งนะ ที่ทำให้เตยทำข้อสอบตอนสมัครงานผ่านน่ะ” “เตย...คุณนนท์เขาเจ้าชู้มากเลยนะ ข้าวว่าเอาเวลาที่เตยไปคลั่งไคล้คุณนนท์เนี่ย ไปจีบหนุ่มคนอื่นดีกว่า เตยทั้งสวยและน่ารักออกอย่างนี้ ข้าวเชื่อว่าหาได้หล่อกว่าคุณนนท์ซะอีก” “แต่เตยชอบพี่นนท์

[บริษัทวรารักษ์เมธานนท์] “ขอโทษนะคะ คือว่าดิฉันยังไม่ได้สอบข้อเขียน และสัมภาษณ์เลยนะคะ คุณจะให้ดิฉันเริ่มงานวันพรุ่งนี้เลยเหรอคะ”ขวัญข้าวมาสมัครงานที่บริษัทวรารักษ์เมธานนท์ในวันรุ่งขึ้น ในตำแหน่ง Sales Engineer ตามที่บริษัทได้ประกาศรับ เธอพึ่งจะกรอกใบสมัครไปใช้เวลาไม่ถึงสิบนาที ขวัญข้าวก็ทราบผล เธอรู้สึกไม่โอเคกับสิ่งที่คุณธนนท์ทำมากนัก เธอไม่อยากเป็นเด็กเส้นในสายตาของคนอื่น สังคมการทำงานของเธอก็จะลำบากมากขึ้น “คุณธนนท์เธอได้บอกไว้แล้วค่ะ ว่าถ้าคุณขวัญข้าวมา ก็รับได้เลยแค่กรอกใบสมัครก็พอค่ะ รายละเอียดต่างๆ ในการทำงานอยู่ซองกระดาษนี่นะคะ ดิฉันเตรียมเรียบร้อยแล้วค่ะ” “ดิฉันขอคุยกับคุณธนนท์หน่อยได้มั้ยคะ” “คุณธนนท์ไม่อยู่ค่ะ เธอไปจังหวัดระยองกับเลขา และฝ่าย Sales Engineer คนใหม่ตั้งแต่เมื่อเช้าค่ะ” “Sales Engineer คนใหม่เหรอคะ เอ่อ ไม่ทราบว่าเธอชื่อชมพูนุทหรือเปล่าคะ”เมื่อเช้าเพื่อนของเธอได้แชทหาเธอตั้งแต่เช้า ว่าจะรีบออกไปทำงาน วันแรกของชมพูนุทก็ดูจะรีบร้อนไปหมด “ใช่ค่ะ คุณชมพูนุทพึ่งมาทำงานวันนี้วันแรกค่ะ เผอิญมีลูกค้าใหญ่ที่

“อึก! อึก!” ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างขึ้นมาด้วยความตกใจที่จู่ๆ ริมฝีปากของชายหนุ่มก็ฉกวูบลงมาด้วยความเร็วแสงประกบจูบปากของเธออย่างรวดเร็ว ขวัญข้าวพยายามสะบัดหน้าหนี แต่ทว่าก็ถูกมือใหญ่บีบปลายคางของเธอเอาไว้ ลมหายใจปัดผ่านข้างใบหน้าใกล้ชิด ลิ้นหนาเกี่ยวกวัดลิ้นเล็กไว้ในปากอย่างหิวกระหาย อีกมือก็เกี่ยวกระหวัดร่างบางเข้ามาแนบร่างแกร่งราวกับงูใหญ่กำลังรัดเหยื่ออย่างหิวโหย“อึ้ม...” ขณะที่ริมฝีปากของเขาแนบสนิทก็ไม่อาจซ่อนรอยยิ้มอันพึงใจไว้ได้ ความหวานที่เคยลิ้มลองไม่เคยลดน้อยลงไปเลยสักนิด ชายหนุ่มตะโบมจูบอย่างร้อนแรงและหนักหน่วงจนได้ยินเสียงอู้อี้ในลําคอของอีกฝ่าย“ไม่! อึก!” ขวัญข้าวพยายามดิ้นเพื่อหนีริมฝีปากร้อน แต่เธอก็ไม่สามารถจะหลบหลีกริมฝีปากความเร็วแสงนั้นได้ มือทั้งสองข้างของเธอผลักอกแกร่งจนสุดแรง แต่ทว่ามันก็เหมือนกับผลักหินผาก็ไม่ปาน สะโพกมนเกยอยู่บนโต๊ะทำงานในสภาพกึ่งนั่งกึ่งยืน โดยที่ตัวของชายหนุ่มใช้ร่างของเขากันเธอเอาไว้ ไม่ให้หนีออกไปได้สำเร็จ“อืม...หวานเหมือนเดิมนี่”อคิราห์ถอนริมฝีปากของตัวเองออก พร้อมกับก้มมองใบหน้าของเธอ ที่ตอนนี้มีสภาพแดงเห่อไปทั่วทั้งหน้า ชายหนุ่มยกยิ้มอย่า

“ค่ะ...” “ฉันอยากจะขอโทษเธอ...ขวัญข้าว ขอโทษในสิ่งที่ฉันทำไม่ดีกับเธอและน้องของเธอ อภัยให้ฉันเถอะนะ...” “ค่ะคุณผู้หญิง ดิฉันให้อภัยคุณผู้หญิงค่ะ และดิฉันเชื่อว่าแม่ของดิฉันก็คงจะคิดเหมือนกันค่ะ เรื่องราวในอดีต ดิฉันไม่ได้เก็บเอามาคิดอีกแล้วค่ะ คุณผู้หญิงไม่ต้องคิดมากนะคะ” “ขอบใจเธอมากนะขวัญข้าว ฉันขอบใจเธอจริงๆ บ้านหลังนี้เธออยู่ได้สบายเลยนะ ไม่ต้องย้ายออกไปอยู่ที่ไหนแล้ว นอกเสียจากเธอจะแต่งงานมีครอบครัวไป นั่นก็แล้วแต่เธอนะ ฉันไม่ได้มีอำนาจที่จะตัดสินใจ อย่างที่บอก ชายคินน์ต่างหาก ที่เป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้ และในตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไม ทั้งชายคินน์กับนนท์ลูกชายของฉัน ทำไมถึงยังไม่แต่งงานมีครอบครัวกันอีก เรื่องนี้ก็ทำให้ฉันกลุ้มใจอยู่พอสมควร” “ท่านชายคินน์กับคุณนนท์อาจจะมีแล้วก็ได้นะคะ คุณทั้งสองอาจจะยังไม่เปิดตัวก็ได้ค่ะคุณผู้หญิง” “ไม่มีหรอก...ฉันตามสืบมาหมดแล้ว” “ห๊ะ! อะไรนะคะ คุณผู้หญิงตามสืบเหรอคะ”คำพูดของคุณหญิงบงกชเพชรทำให้ขวัญข้าวตกใจเป็นอย่างมาก หัวใจเธอเต้นแรงแทบจะทะลุออกจากอก ขวัญข้าวกังวลเรื่องเธอกับท่านชายในอดีต