All Chapters of เมียไม่ปรารถนา: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter31ลัลณ์ลนินไม่อาจหลีกหนีความรู้สึกที่ได้รับ เป็นเพราะตอนนี้ข้อมือทั้งสองข้างของเธอถูกคล้องกุญแจมือไว้ กุญแจมืออีกข้างคล้องไว้กับเชือกที่คุณานนท์ทำขึ้นเพื่อการนี้โดยเฉพาะ นั่นเท่ากับว่า เธอไม่อาจดิ้นรนหนี หรือขยับตัวให้พ้นไปจากความกระสันที่รุมเร้าได้ ทำได้แค่ปล่อยเสียงครางระบายความกระสันซ่านที่แผ่กระจายไปทั่วร่าง อ่อนระทวยกับเรียวลิ้นอันเจนจัด ปากชำนาญงาน และนิ้วมือที่กำลังปลุกปั่นอารมณ์ให้เดือดยิ่งกว่าความร้อนใดใดในโลก มีความตื่นเต้นกับเกมรักเกมสวาทที่คล้ายกับถูกกักขังไร้ซึ่งอิสรภาพคุณานนท์ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ถูกเปลวไฟเสน่หาเล่นงาน กายแกร่งเติบใหญ่เต็มที่ มันดิ้นเร้าไปมาอยากมุดตัวเข้าไปในรังสวาทเต็มแก่ สรีระและความหอมหวานที่กำลังดอมดมเปรียบเสมือนน้ำมันใกล้กองเพลิง ร่างกายเขาร้อนระอุ เช่นเดียวกับโลหิตที่ไหลเวียนผิดปกติ มันสูบฉีดเร็วแรง ยิ่งได้ดื่มน้ำดอกไม้ในกายเธอ พลังทางเพศเขาเพิ่มพูน ความเกลียดชัง ความแค้นถูกเบียดบังจนแทบไม่รู้สึก เวลานี้คุณานนท์ต้องการเธอ ปรารถนาเรือนร่างลัลณ์ลนินเป็นที่สุดแม้ว่าความต้องการทางอารมณ์จะเต็มเปี่ยม ทว่าคุณานนท์ก็อยากทำอะไรต่อมิอะไรบนร่างกายเธอหลาย

Chapter3321.05 น.ดวงเดือนก้าวลงจากรถประจำทางเมื่อมาถึงป้ายรถเมล์ใกล้ๆ กับคอนโดที่ตนอาศัยอยู่ ในมือถือถุงเสื้อผ้าและถุงรองเท้าอย่างละถุง ระยะทางจากป้ายรถเมล์ไปยังคอนโดห่างกันราวหนึ่งร้อยเมตร เธอจึงเดินไปตามทางเท้าที่ต้องผ่านร้านอาหาร ร้านกาแฟ ร้านขายเสื้อผ้าและร้านอื่นๆ อีกหลายร้าน ดวงเดือนเดินไม่สนใจสิ่งรอบข้าง เธอมุ่งตรงไปยังคอนโดที่อีกไม่ถึงยี่สิบเมตรก็จะถึง ทว่าเท้าของดวงเดือนหยุดชะงัก ใบหน้าแสดงถึงความตกใจ เมื่อเห็นคนที่มาขวางไม่ให้ตนเดินต่อ “ก้อง” ดวงเดือนเอ่ยชื่อคนขวางหน้า ก้องเกียรติคือคนอันตรายที่ไม่น่าเข้าใกล้ เธอไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่ “พี่ก้องเองจ้ะน้องเดือน ไม่คิดว่าจะได้เจอน้องเดือนที่นี่ น้องเดือนอยู่แถวนี้หรือจ๊ะ”ก้องเกียรติถามเสียงหวาน เสียมารยาทเอื้อมมือมาจับแขนดวงเดือนที่รีบสะบัดอย่างรังเกียจทันที แน่นอนว่า ดวงเดือนไม่ทักทายตอบกลับ เธอหมายเบี่ยงเท้าเพื่อเดินหนี ทว่าก้องเกียรติก็เหมือนรู้แก้ว ขยับขานำตัวมาขวางไว้ “หลีกไปนะ”เสียงค่อนข้างสั่น เธอหันซ้ายหันขวาหาคนช่วย แต่ดูเหมือนว่าคนในเมืองกรุง ต่างไม่สนใจใคร แล้วคงคิดว่า เธอรู้จั

Chapter35ผ้าขนหนูบิดหมาดถูกนำไปเช็ดตามใบหน้าจอมพลที่เวลานี้ไม่รู้สึกตัวด้วยพิษไข้ แต่พอได้รับความเย็นจากผ้าขนหนุเขาสะดุ้งเล็กน้อย หลังจากเช็ดหน้าเขาเรียบร้อย เธอก็มาเช็ดตามลำคอและแขนของเขา เหลือเพียงส่วนลำตัวภายใต้ชุดนอนแบบมีกระดุมด้านหน้าที่ต้องเช็ดลำดับต่อไปด้วยอาชีพพยาบาล ดวงเดือนเช็ดตัวผู้ป่วยมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่มีครั้งไหนเลยที่ทำให้มือและหัวใจเธอสั่นได้เท่าครั้งนี้ หลังจากจัดการปลดกระดุมชุดนอนเขาออกทุกเม็ด มือเรียวสวยแยกสาบเสื้อชุดนอนให้แยกออกจากกัน เผยให้เห็นอกกว้างที่อุดมไปด้วยหมัดกล้าม หน้าท้องขึ้นลอนหรือที่เรียกกันว่าซิกแพค มีไรขนสีน้ำตาลเข็มขึ้นประปรายตรงช่วงอกไล่เป็นเส้นตรงมาถึงร่องกลางท้อง ทำให้เขาดูเซ็กซี่ชวนมองเธอไม่เคยใจสั่นเช่นนี้มาก่อน ทั้งที่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็นส่วนบนของจอมพล เธอเคยเห็นมาแล้วหลายครั้งหลายหน เขาชอบถอดเสื้อออกกำลังกายในร่มเช่นยกเวท ต่อยมวย และหลายครั้งที่เขามักถอดเสื้อใส่แต่กางเกงขาสั้นตัวเดียวเล่นน้ำในสระว่ายน้ำของบ้านบ้าง ในลำธารบ้าง การมองเห็นเขาเปลือยท่อนบนถือเป็นเรื่องปกติ อีกทั้งเคยเช็ดตัวให้ผู้ชายต่างวัยก็ไม่ใช่น้อย แต่ไม่มีใครทำให้หัวใจ

Chapter37มอรูมผับเป็นสถานที่ที่ประภาแก้วพบรักกับว่าที่สามี เธอจึงใช้สถานที่แห่งนี้ในการจัดปาร์ตี้สละโสด ประภาแก้วจองโต๊ะไว้สามโต๊ะเลี้ยงเพื่อนที่สนิทกันจริงๆ ทั้งฝ่ายเธอและฝ่ายว่าที่เจ้าบ่าว ที่มารวมๆ กันแล้วราวสิบเจ็ดคน ผับแห่งนี้แยกออกเป็นสองส่วน ส่วนแรกจะเป็นเธคที่ให้ลูกค้าได้เต้น ได้ครื้นเครงกันในหมู่เพื่อน มีดีเจเปิดเพลงเร้าใจดังกระหึ่ม ส่วนที่สองสำหรับลูกค้าที่ชอบความสงบ มีเสียงเพลงเบาๆ เคล้าคลอ มีทั้งแบบให้สาวๆ มาคอยเอาใจหรือชอบนั่งดื่มไร้คนรบกวน แน่นอนว่า คนรักเสียงเพลงและชอบการเต้นอย่างประภาแก้วต้องเลือกปาร์ตี้ในส่วนเธค ขณะที่ทุกคนกำลังสนุกกับเสียงเพลงและการเต้นสุดเหวี่ยง จะมีเพียงดวงเดือนคนเดียวที่นั่งหน้าบอกให้รู้ว่า อารมณ์ไม่ดี แม้แต่คนไม่เคยเที่ยวกลางคืนบ่อยนักอย่างลัลณ์ลนิน นานปีจะมีสักครั้งยังโยกตัวไปตามจังหวะเพลง “แกเป็นไรเดือน ตั้งแต่มาถึงฉันก็เห็นแกนั่งหน้าบูด ทะเลาะกับพี่พลมาหรือไง” ลัลณ์ลนินถามเพื่อน ดวงเดือนยิ่งหน้างอหนักขึ้นเมื่อได้ยินชื่อจอมพล “อย่าพูดถึงคนนี้ได้ไหม ไม่อยากได้ยินชื่อ” “ฉันคิดอยู่แล้วเช

Chapter39ดวงหน้าก็เช่นกัน วูบวาบตลอดเวลา อยากได้น้ำสักถังมาราดตัวให้ความร้อนทุเลาลง ซึ่งน้ำที่ว่านี้คงหาได้จากห้องน้ำตรงอ่างล้างหน้าล้างมือ คิดได้ดังนั้นเธอตั้งใจจะชวนลัลณ์ลนินไปเป็นเพื่อน แต่พอหันมาก็ไม่เห็นเพื่อนสนิท เธอมองไปยังกลุ่มเพื่อนที่กำลังเต้นรำกันอย่างสนุกสนานก็ไม่อยากรบกวน ดวงเดือนจึงลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำเพียงลำพัง ผึ้งที่คอยมองดูดวงเดือนอยู่ พยักหน้าให้ก้องเกียรติอย่างรู้กัน ดวงเดือนเดินเข้าห้องน้ำด้วยขาที่ค่อนข้างสั่น ร่างกายเธอร้อนผิดปกติขึ้นทุกที ร้อนวูบวาบไปทั้งตัว หัวใจสั่นอีกด้วย ดวงเดือนเปิดน้ำในอ่างล้างหน้า นำมือทั้งสองข้างรองสายน้ำที่ไหลออกมา ก่อนนำน้ำมาลูบใบหน้า ลูบแขนและลำคอ หวังให้ความร้อนในกายทุเลา ทว่ามันกลับไม่ดีขึ้นเลย “เป็นอะไรเนี่ย” ดวงเดือนถามตัวเอง “เป็นอะไรหรือเปล่าคะคุณลูกค้า”ผึ้งที่เดินตามเข้ามาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน หน้าตาเป็นห่วงคนถูกถามเต็มที่ “รู้สึกแปลกๆ ค่ะ” ดวงเดือนตอบ “คุณช่วยไปตามเพื่อนฉันที่อยู่โต๊ะเก้าให้ได้ไหมคะ เพื่อนฉันชื่อลัลณ์ค่ะ” “ได้ค่ะ แต่ฉันจะพาคุณไปนั่งพักก่อนนะคะ