All Chapters of กังวานหวาน: Chapter 51 - Chapter 60

“ไม่ซีเรียสแล้วพี่กันต์เอามาให้หวานดูทำไมคะ แทนที่จะให้ดูงบ ดูกำไรไตรมาส”“ผมเชื่อว่าของแบบนั้น หวานคงดูผ่านตามาก่อน แล้วก็เก่งกว่าผมด้วย” เมื่อก่อนเขาเคยคิดว่าหญิงสาวเป็นไฮโซเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เกิดมาโชคดีกว่าคนอื่นแล้วก็ใช้ชีวิตรวยสวยไร้สาระไปวันๆ แต่แล้วก็พบว่าตัวเองคิดผิดและเต็มไปด้วยอคติ ไฮโซข้าวหวานเป็นคนเก่งมากเถอะ เธอเป็นนักลงทุนในธุรกิจสตาร์ตอัป รวมถึงเข้าซื้อกิจการที่ขาดสภาพคล่องและไม่นานหลังจากนั้นมันก็พลิกกลับมาเป็นกำไรตอนที่เจ้าสัวเพชรเปิดเผยชีวประวัติหลานสาวกางให้เขาดู กันต์ธียิ่งรู้สึกอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนี หาใช่อับอายที่เขาฐานะด้อยกว่าตัวเธอ แต่เป็นเพราะอายที่ตัวเองตัดสินคนอื่นอย่างผิวเผิน เป็นเขาเองต่างหากที่ตื้นเขินและโง่เขลาหรือต่อให้เธอไม่ใช่นักลงทุนมือฉมัง การเป็นนักดนตรีที่ประสบความสำเร็จ เปิดโรงเรียนฝึกสอนหลายสาขาก็เพียงพอจะการันตีว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ลอยไปลอยมาอย่างที่เคยปรามาสสักนิด ด้วยฐานะอย่างข้าวหวาน ต่อให้เธอจะหายใจทิ้งหายใจขว้างไปเล่นๆ ทั้งชาติมันก็ไม่ได้ผิดอะไรที่เกิดมารวย“นี่ชมกันจริงๆ หรือประชดคะ” อาจเพราะที่ผ่านมาชายหนุ่มไม่เคยมีมุมแบบนี้ให้เธอมาก

เมื่อพอจะเข้าใจความเป็นมาเป็นไปในโรงพยาบาลแล้ว ข้าวหวานก็ดูจะสนุกมากขึ้น รวมถึงเริ่มออกงานพบปะผู้คนในแวดวงธุรกิจแทนผู้เป็นปู่อยู่บ่อยครั้ง อย่างเช่นคืนนี้เธอมาพบกับกลุ่มเพื่อนฝูงของเหนือฟ้าที่สนใจทำทัวร์ท่องเที่ยวพ่วงเข้ากับการเข้ารักษาพยาบาลและตรวจสุขภาพ หญิงสาวคิดว่ามันเป็นช่องทางที่น่าสนใจ และประสบความสำเร็จในลูกค้ากลุ่มอาหรับแบบที่กันต์ธีเคยเริ่มต้นมาก่อนเมื่อก่อนไฮโซสาวไม่นิยมการสังสรรค์นอกบ้าน ทว่าเดี๋ยวนี้ด้วยความจำใจและหน้าที่ ไม่อยากมาก็ต้องมาอยู่ดี อาหนุ่มของเธอติดธุระด่วนไม่สามารถมาด้วยได้ แต่ยังดีที่เขาพอจะเข้าใจสถานการณ์อยู่บ้าง การพูดคุยกับเพื่อนเหนือฟ้าในวันนี้จึงเกิดขึ้นที่บาร์แอนด์เรสเตอรองต์ ไม่ใช่เลานจ์อย่างที่เคยเป็นเสมอมาที่มุมหนึ่งจากอีกฝั่งของร้าน…นีรามองหญิงสาวไฮโซที่เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับนักธุรกิจมาดดี จำได้ว่าสองปีก่อนเธอเองโดนกดดันจากบริษัทเก่า เรื่องที่ยอดขายไม่เป็นไปตามเป้า มันทำให้นีรายอมติดต่อไปของานจากข้าวหวานอีกครั้งแม้จะอยากหยิ่งยโสสักแค่ไหนก็ตามฝ่ายไฮโซสาวก็จัดการหาตำแหน่งงานให้ตามที่สัญญาด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่วโดยไม่ต้องรอหวังค่าคอมมิชชันหรืออ

ในที่สุดการแต่งงานของเราก็จบลงด้วยการเซ็นใบหย่า…กันต์ธีรักษาคำพูดของเขา หลังจากนี้ข้าวหวานก็จะรักษาใจของเธอเช่นเดียวกัน“ขอบคุณมากนะคะพี่กันต์”ศัลยแพทย์หนุ่มพยักหน้ารับเบาๆ สีหน้าของเขาดูไม่ดีเอาเสียเลย แม้แต่ดวงตาก็ยังมีรอยแดงช้ำที่รู้ว่าผ่านการร้องไห้มาหนัก ยิ่งมองหน้าอดีตภรรยา เขาก็รู้สึกเหมือนจะทนต่อไปไม่ได้อีก ชายหนุ่ม ผุดลุกขึ้นจากห้องทำงานในชั้นผู้บริหาร เดินเร็วออกมายังโถงลิฟต์และพบตัวเองอีกครั้งที่ชั้นดาดฟ้าของโรงพยาบาลบนลานกว้างเงียบเชียบร้างไร้ ราวกับมันถูกตระเตรียมไว้เพื่อรอเขาขึ้นมาร้องไห้กันต์ธีทรุดลงนั่งปล่อยโฮสุดเสียง สะอึกสะอื้นเหมือนเด็กผู้ชายคนหนึ่ง นานแค่ไหนแล้วที่ตัวเขาไม่ได้แสดงความรู้สึกออกมาอย่างซื่อตรง การเป็นผู้ใหญ่และความถือดีทำให้ชายหนุ่มยิ่งต้องอดทนและเข้มแข็งมากกว่าคนอื่น แต่กระนั้นครั้งนี้เขาก็ทนอีกต่อไปไม่ไหวลึกๆ เขาไม่เคยคาดคิดว่าทุกอย่างต้องจบลงแบบนี้ ไม่เคยคิดว่าการรอคอยเพียรพยายามมาตลอดสองปีจะจบด้วยการหย่าร้างนั่นเพราะกันต์ธีเชื่อว่าข้าวหวานยังรักกันอยู่ ส่วนตัวเขาก็แสดงออกแล้วเช่นกันว่ารักและต้องการเธอ เพียงแต่บาดแผลของเราไม่อาจประสานคืนเป็น

เลิกจากงานประชุมที่กระทรวงสาธารณสุขก็ช่วงบ่ายเจ้ากระทรวงคนดังเดินทักทายกับบรรดาแพทย์และผู้บริหารโรงพยาบาลที่มารวมตัวกันครืนครั่น ก่อนจะตรงมาหาหญิงสาวหน้าตาสะสวยที่บุตรชายเคยหมายตา แต่คงต้องผิดหวังเพราะคนที่ยืนประกบทายาทเจ้าสัวเพชรยังเป็นศัลยแพทย์มือดีคนเดิม“เดี๋ยวนี้ท่านเจ้าสัวสบายแล้วสินะ มีมือดีทำงานมาแทน ไม่เหมือนลุงยังต้องเหนื่อยลุยเองอยู่เลย”“พี่ทิมก็ทำงานหนักมากนะคะตอนนี้” ข้าวหวานเอ่ยถึงบุตรชายคนเดียวของรัฐมนตรีที่ก่อนหน้าเคยแวะเวียนมาจีบเธอ“ก็ต้องทำงานให้เป็นบ้าง เห็นร่ำร่ำอยากมีครอบครัว แต่ก็เพิ่งอกหักมานี่นะ” ข่าวที่ลูกชายบุกไปสารภาพรักกับเด็กสาวคนนี้แล้วหน้าแหกกลับมา เขาก็พอจะรับรู้อยู่เหมือนกัน ไม่ได้โกรธเคืองอะไรเรื่องของเด็กๆ เพียงแต่นึกตลกที่ลูกชายตัวเองเลอะเลือนกลับดูไม่ออกว่าผัวเมียคู่นี้ยังรักกันดีปกติ ไม่รู้อะไรดลใจให้กล้าสอดตัวเข้าไปแทรกกลาง จะเจ็บร้าวกลับมาก็ไม่แปลกนักหรอก ดูสายตาไอ้เจ้าหมอหนุ่มนี่ที่มันมองเมียมันเสียก่อนเถอะ ใครเห็นก็รู้ว่าทั้งรักทั้งหวง“เห็นอาเหนือว่าสาวในสังกัดเขาเยอะมากนี่คะ พี่ทิมต้องพาสะใภ้ไปไหว้คุณลุงเร็วๆ นี้แน่นอนเลยค่ะ” ข้าวหวานกระเ

ทั้งที่จัดการนีราออกไปจากชีวิตได้แล้วแท้ๆ แต่ข้าวหวานก็ยังนิ่งเงียบไม่คุยกับเขาตลอดทาง จะคว้ามือนุ่มๆ ขึ้นจับสาวเจ้าก็สะบัดออก กันต์ธีขมวดคิ้วมุ่น เพิ่งจะทำคะแนนเข้าหน้ากับเธอได้ติด สถานการณ์ก็เหมือนจะเลวร้ายลงอีกครั้ง หัวใจหมอหนุ่มว้าวุ่นเป็นกำลัง เธอโกรธกันอีกจนได้“ข้าวหวาน”เธอเงียบ“หวานจะมาโกรธผมได้ยังไงครับ ผมไม่รู้เรื่องด้วยเลยนะเนี่ย” นายแพทย์กันต์ธีทำเสียงออดอ้อน ร้องขอความเห็นใจจากหญิงสาวอีกครั้ง “ผมรักคุณคนเดียว ไม่ได้สนใจผู้หญิงคนนั้นแล้ว”“หวานจะแทรกเข้าไปในความทรงจำของพวกคุณได้ยังไงคะ”“หวาน ตอนนี้มันไม่มีความทรงจำบ้าบออะไรของคนอื่นอีกแล้ว ผมมีแค่คุณครับ”ไฮโซสาวมองหน้ากันต์ธีด้วยความโกรธผสมกับความสะเทือนใจบางอย่าง คำพูดต่อมาบอกถึงความเจ็บช้ำที่ฝังจำอยู่ในจิตสำนึกของเธอเสมอ เป็นแผลที่เจ็บมาก ทั้งที่อยากลืมแต่ก็ทำไม่ได้ “ขนาดว่าน้ำหอม ก็ต้องเป็นกลิ่นของผู้หญิงคนนั้น”เสียงเครือของหญิงสาวและดวงตาชุ่มน้ำของเธอทำให้กันต์ธีเคี้ยวฟันบดกรามกรอด มือหนาหักพวงมาลัยยูเทิร์นรถอีกครั้งเพื่อพาเธอมุ่งไปยังเส้นทางอื่น หาใช่แวะส่งที่คฤหาสน์หลังงามของเจ้าสัวตามความตั้งใจเดิม สภาพการณ์แบบ