All Chapters of คนโหดโหมดหลงเธอ: Chapter 11 - Chapter 20

[พาร์ท : เพชฌฆาต]หลายชั่วโมงหลังจากนั้นไม่คิดว่าเดทแรกน้องเดียร์จะพามาที่ผับแฮะไม่ใช่ว่าไม่เคยเที่ยว แต่ส่วนมากจะไปสิงที่ร้านเหล้าอาเจ๊กมากกว่า ผมไม่ค่อยชอบบรรยากาศที่มีคนพลุกพล่านแถมแสงสีสาดเข้าเบ้าตาจนน่ารำคาญแบบนี้แต่พูดก็พูดเหอะ เมื่อเช้าตอนที่มาส่งที่มหาลัยก็แยกย้ายกันไปเรียน แต่ไม่รู้ว่าไอ้เอ๋อนั่นจะกลับยังไงเหมือนกัน เพราะพอผมเลิกคลาสน้องเดียร์ก็แชทมาว่าอยากไปซื้อเสื้อผ้าที่ห้างแถวๆ นั้น เพราะจะไปต่อที่ผับตอนห้าทุ่ม ผมเลยขับคาวาซากิพาน้องเดียร์ไปช็อปปิ้งตั้งแต่บ่ายสาม โดยที่ในใจก็กังวลเหมือนกัน เพราะปกติขากลับผมจะต้องไปส่งไอ้อ้ายที่ห้องก่อนแล้วถามว่าเงินค่าเสื้อผ้าใครเป็นคนจ่าย?เออ เงินกูนี่แหละ ก็เป็นผู้ชายนี่หว่า เขาหยิบอะไรมาก็ต้องควักให้ มารู้ตัวอีกทีก็หมดไปเกือบหมื่น แถมยังมาต่อที่บาร์โดยที่น้องเดียร์สั่งค็อกเทลที่น่าจะแพงหูรูดสั่นมาอีก ผมที่นั่งดูดบุหรี่อยู่ข้างๆ โดยที่น้องเดียร์ไม่มีทีท่าว่าจะเหม็นเหมือนไอ้เด็กอ้ายนั่น ก็เลยได้แต่ทำใจจะมีแฟนเป็นดาวมหาลัย ก็คงจะต้องเงินหนาหน่อยล่ะวะโชคดีที่ในบัญชียังพอมีอยู่บ้าง“พี่หน้าโฉด ชนแก้วหน่อยค่ะ” แล้วดูเหมือนคนตัวเล็กจะก

เช้าวันต่อมาปะ... ปวดหัวสุดๆ เลยเน้อหนูกระพริบตาตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันรุ่งขึ้น รู้สึกแสบแปลบๆ ที่ช่วงกลางกายเหมือนได้ไปเสียดสีอะหยังก็บ่ารู้มาอย่างหนักหน่วงทั้งคืน ในขณะที่ค่อยๆ ลุกขึ้นมาท่ามกลางผ้าห่มที่ไม่คุ้นเคย เป็นสีผ้าห่มเหมือนของผู้ชายหนูก้มลงมองตัวเอง แล้วก็พบว่าร่างกายเปลือยเปล่า แถมตรงหน้าอกอวบยังเต็มไปด้วยรอยกัดรอยจ้ำจนน่ากลัว“!!”หนูเบิกตากว้าง รีบแลซ้ายแลขวา ก่อนที่จะพบกับต้นตอที่ทำให้หนูตกอยู่ในสภาพแบบนี้ แผ่นหลังที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและรอยสักพญาเสือโคร่งกับภาษาโบราณแปลกๆ ที่กลางหลัง ทำให้รู้ได้ในทันทีว่าเป็นใครหนูเม้มริมฝีปากแน่น ทำไมเปิ้นมานอนอยู่ข้างๆ หนูได้ล่ะ แถมที่แผ่นหลังของเขายังมีรอยเล็บจนเนื้อถลอกแถมแดงไปหมดใครยะตัวเขา หนูยะเองเหรอ?หนูยังอ๊องๆ อยู่ ก็เลยขยี้ตาตัวเองหลายๆ ทีจนแสบไปหมด จนมารู้สึกตัวอีกทีข้อมือเล็กๆ ของตัวเองก็ถูกคว้าไว้ด้วยฝ่ามือใหญ่ของคนที่ดูเหมือนว่าจะยังหลับไม่ตื่นอยู่พอผละมือออกจากดวงตา ก็เห็นว่าเปิ้นเอื้อมมือมาคว้าข้อมือหนูไว้ทั้งๆ ที่เขายังหันหลังให้จนเขาพลิกกลับมาเท่านั้นล่ะฉ่าหนูถึงกับหน้าร้อนวูบวาบโดยไม่มีสาเหตุ ไม่รู้ว่าเพ

หนูนิ่งไป ก่อนที่จะหลุบตาลงต่ำ มองมือเล็กๆ ที่สั่นเทาของตัวเองที่ถูกวางบนชีทเรียนหนูก็บ่ารู้หรอกว่าหนูเป็นอะหยังสำหรับเปิ้นกันแน่ บ่าใจ้ว่าตอนที่ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วเห็นว่าหมู่เฮาเปลือยเปล่ากันทั้งคู่หนูจะไม่รู้สึกอะไรเลยเน้อ บ่าฮู้สิ จนถึงตอนนี้ ที่ระหว่างขาก็ยังปวดหน่วงๆ อยู่เลย เหมือนกับว่าถูกกระทุ้งด้วยของใหญ่มาแล้วจนข้างในแทบแหลกละเอียดมาซะอย่างงั้นล่ะหนูรู้สึกนะ... แต่ทำเหมือนว่าไม่รู้สึกก็ความสัมพันธ์ของเปิ้นกับหนู มันคลุมเครือมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วนี่เน้ออีกอย่างเปิ้นก็เคยอู้จะอี้กับหนูตอนเด็กๆ ว่า แม้หนูจะชอบเขามากแค่ไหน เขาก็จะบ่ายอมรับหนูเป็นเจ้าสาวอย่างเด็ดขาดเปิ้นบ่าเคยนึกชอบเด็กอย่างหนู เด็กที่เขาคิดว่าเป็นน้องที่ได้มาโดยบ่าได้เต็มใจ เด็กที่ขี้มูกเกรอะกรัง แล้วก็ชอบโดนข่มเหงเป็นเรื่องปกติ เป็นคนที่บ่าคิดแม้แต่จะปกป้องตัวเอง ดีแต่ให้เปิ้นมาคอยช่วยเหลือถึงหนูจะชอบเปิ้นมากปะล่ำปะเหลือขนาดไหน ก็เป็นเจ้าสาวของเปิ้นบ่าได้หรอกถ้าเกิดว่าเมื่อคืนเปิ้นกับหนูเราลึกซึ้งเหมือนในหนังสือที่เคยอ่านจริงๆ นั่นก็คงเป็นเรื่องปกติของผู้ชายใช่ก่อ?ผู้ชายเขามีความใคร่เป็นเรื่องปกติใช่ก่อ ที

“ถ้าทำแล้วเจ็บขึ้นมา อย่ามาด่าพ่อกูละกัน”“บ่าด่าเปิ้นหรอกเจ้า”มันโต้กลับมาแทบจะทันที ใบหน้าที่แดงก่ำสะท้อนอารมณ์หวามไหวออกมาเมื่อผมเคล้าคลึงหน้าอกอวบเต่งตึงของมันอย่างหนักหน่วง หน้าอกที่ใหญ่เป็นทรวดทรงสวยงามถูกผมขยำขยี้จนเป็นรอยแดง เพราะอยู่ดีๆ ก็รู้สึกมันเขี้ยวกับร่างกายสุดเอ็กซ์แตกของเมียตัวเองขึ้นมาซะดื้อๆผมไม่รู้หรอกว่ะว่าทำไมมันถึงยอมแล้วทำเหมือนต้องการผมเหมือนกัน ผมไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง แม้ว่าผมจะแอบมั่นใจว่ามันต้องชอบผมอยู่ไม่น้อย หรือไม่มันก็แค่ไอ้เด็กโง่คนนึงที่ไม่รู้ว่าความรักกับเซ็กซ์คือเหี้ยอะไร แค่ทำไปตามที่ใจต้องการแต่ถ้าเป็นความต้องการจริงๆ ของมัน ผมก็พอมีหวังใช่มั้ยวะ?ผมจ้องมองหน้าอกใหญ่โตอวบสวย ยอดอกสีชมพูอ่อนที่บุ๋มเข้าไปในเนื้อถูกปลายนิ้วแกร่งของผมบดเบียด บดขยี้ด้วยปลายนิ้วหยาบ สลับกับเขี่ยยอดอกของเธอไปมา จนร่างเล็กต้องแอ่นอกขึ้นอย่างเสียดเสียว“อ๊า... เปิ้น ตรงนี้มันรู้สึกแปลกๆ” มันครางออกมาเสียงหวานหยดย้อย บิดเร้าไปมาอย่างต้องการเมื่อผมโน้มใบหน้าลงไปดูดเลียยอดอกมันอย่างแนบชิด ดูดดื่ม ร้อนแรง และหนักหน่วง “อื้อ... เปิ้น”แม่งเรียกชื่อผมไม่หยุดเลย เรียกด้วยน

ทันทีที่ขึ้นมาบนห้อง เปิ้นก็รวบเอวหนูเข้ามาใกล้ แล้วบดขยี้จูบลงมาอย่างดูดดื่มร้อนแรง เสียงหมู่เฮาแลกน้ำลายกันดังก้องไปทั่วทั้งโถงทางเดินที่ไม่มีคนอยู่ จนเปิ้นปิดประตูลงแล้วเอนแผ่นหลังกว้างเรียบตึงพิงเข้ากับบานประตู แล้วประสานมือยึดสะโพกผายของหนูไว้หลวมๆ ในขณะที่ริมฝีปากนุ่มๆ ของเราจรดกันอย่างแนบแน่น“แฮ่ก... เปิ้น” หนูเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงหวามไหว ทำไมเล่า มาพูดอะไรที่ไม่เข้าใจก่อนจะมาส่งที่ห้อง แต่พอขึ้นมาอยู่ตรงหน้าห้องก็รุกหนูเข้ามาแบบนี้อ้ายตามบ่าทันแล้วนะเจ้า“ให้ตายดิ” เขารั้งกระโปรงพลีทของหนูขึ้นสูงจนตึดกับบั้นท้ายกลมกลึง ก่อนที่จะบีบขยำมันอย่างหนักหน่วง “อย่าไปทำหน้ายั่วๆ แบบนี้กับใครเลยนะ ไอ้เด็กเวรนี่”“อื้มมม อ้ายก็บ่าได้ทำกับใครสักหน่อย” พอเขาทิ้งระเบิดไว้แบบนั้น เปิ้นก็เอนใบหน้าลงมาแนบกับซอกคอขาวนวลของหนู กัดแล้วดูดเม้มแรงๆ จนรู้สึกเสียววูบวาบที่ท้องน้อย หนูก็เถียงออกไปเสียงอ่อน “อ๊ะ... กว่าจะใช้คอนซิลเลอร์ปิดรอยได้มันนานนะเจ้า”“เดี๋ยวนี้มึงรู้จักเครื่องสำอางแล้วเหรอไง เห็นเมื่อก่อนไม่รู้จักแม้แต่แป้งแคร์ด้วยซ้ำ” เขายังคงนัวเนียกับซอกคอของหนู ส่วนมือหนาก็ค่อยๆ ปลดกระด