All Chapters of โซ่แค้นจองจำใจ: Chapter 61 - Chapter 70

94 Chapters

บทที่ 61

นางในดวงใจของกริชกำลังเตรียมอุปกรณ์สำหรับทำเทียนหอมอีกครั้ง หญิงสาวเริ่มทดลองจากการทำกลิ่นดอกไม้ก่อน แต่ความเป็นแม่ที่มักจะนึกถึงลูกอยู่เสมอทำให้เมลานีนึกอยากทำเทียนหอมกลิ่นตะไคร้ไล่ยุงเพิ่มขึ้นมาเพราะไม่อยากให้หนูพายสูดดมสารอันตรายจากผลิตภัณฑ์ไล่ยุงตามท้องตลาดเมลานีคิดว่าเธอควรจะหาอาชีพเสริมมารองรับและทำอย่างจริงจังเสียที คำพูดของกริชทำให้เธอคิดได้ เงินวันละร้อยสองร้อยคงไม่สามารถเปลี่ยนชีวิตของเธอให้ดีขึ้น หากเธอต้องการอยากจะดูแลลูกสาวให้ดีที่สุดตามลำพัง เธอจำเป็นต้องมีธุรกิจที่แม้จะไม่ร่ำรวยแต่ก็ไม่ถึงขนาดกับจนตรอกจนมองไม่เห็นอนาคตไว้รอลูก“ณัช เมลจะลองสมัครเปิดแฟนเพจและเพิ่มช่องทางขายด้วยกลุ่มแม่และเด็ก เทียนหอมเป็นสินค้าสิ้นเปลืองใช้แล้วก็หมดไป ถ้าเราลองทำดี ๆ บางคนจะกลับมาซื้อเราอีกด้วย แถมกลุ่มเป้าหมายก็ยังหลากหลาย กลิ่นตะไคร้นี่ไล่ยุงได้ ส่วนกลิ่นดอกไม้บางคนก็ใช้เพื่อให้ผ่อนคลายสดชื่นกระปรี้กระเปร่า บางคนก็ชอบกลิ่นหอมเพื่อให้หลับสนิท ณัชว่าดีไหม”“เมลเอาจริงใช่ไหม”“ใช่ ติดต่อวัตถุดิบมาแล้ว เราต้องซื้อแบบมีจำนวนพอสมควรถึงจะคุ้มทุน เมลถอยไม่ได้อีกแล้วณัช”“แต่ถ้าเราไปเรียนต่อที
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

บทที่ 62

ในชั้นผู้บริหารของไพน์กรุ๊ป กริชนั่งมองโมเดลรถรุ่นที่กำลังจะเปิดตัว อีกมือค่อย ๆ ล้วงเอาซองซิปล็อกที่บรรจุเก็บลูกสนเล็ก ๆ สีน้ำตาลแห้งขึ้นมาลูบเล่น บางจุดมันเริ่มมีร่องรอยแห่งการผุพัง แต่ความรู้สึกของเขากลับไม่เคยลดน้อยถอยลงหรือมีทีท่าว่าจะลบเลือนไปตามกาลเวลากริชสัมผัสไปที่พระกลางอกอีกครั้ง...หลับตาลงนิ่ง ๆ เขาทบทวนกับตนเองซ้ำไปซ้ำมา ตัวตนและความคิดเหมือนนั่งอยู่กลางเรือลำน้อยที่โล้ขึ้นลง วนเวียน หัวใจเหมือนอยู่ระหว่างจุดที่ต้องเลือกระหว่างดำดิ่งลงในความรักที่รู้สึกผิด หรือเลือกรักษาจุดที่ตนเองตั้งมั่นแม้จะเจ็บปวดและแสนอ้างว้างชายหนุ่มเปิดเปลือกตาขึ้นช้า ๆ ด้วยความหวั่นไหว...สองเท้าพาตัวเองไปยืนอยู่มุมฉากกั้น เขาเห็นเมลานีลากเอารีพอร์ตปึกหนามาแผ่ไว้ที่โต๊ะกลาง หน้าดำคร่ำเครียดมาตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว ความจริงไม่จำเป็นต้องให้หญิงสาวมาทำเลย ระบบตัดสต็อกใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางบัญชีและมีออดิตตรวจสอบซ้ำอีก เพียงแต่นึกไม่ออกว่าจะเอาหญิงสาวขึ้นมาเก็บไว้บนนี้ได้อย่างไรกริชแอบหัวเราะในลำคอเบา ๆ ให้กับความบ้าผู้หญิงของตนเอง...เป็นถึงขนาดนี้แล้วยังจะมาคิดอะไรมากอีกสองขายาวก้าวเข้าไปใกล้ ๆ ทีละนิ
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

บทที่ 63

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นที่ไหนสักแห่งใกล้ ๆ หู กริชผงกศีรษะขึ้นจากโซฟาเบดที่เขานั่งซดวิสกี้ลำพังตั้งแต่หัวค่ำจนเมาพับหลับไปตอนไหนไม่รู้ เขารู้สึกเหนื่อย ผิดหวัง และก็ดันมีความเข้าใจจนถึงขั้นเห็นอกเห็นใจ หญิงสาวคนนั้น รับเอาความเจ็บช้ำของเธอมาเป็นความทุกข์ของตัวเองไปด้วย เธอโกรธ เกลียดหรือจะแค้นเขาก็ไม่แปลกหรอก แต่เขาเองก็เหนื่อยหัวใจจนอยากเมาให้หลับ ๆ ไป จะได้ลืมสายตาเย็นชาจนทำให้ใจเจ็บจากผู้หญิงคนนั้นแอลกอฮอล์ทำให้หัวหนัก ๆ และขาดความสดชื่น กริชควานมือลงไปหาโทรศัพท์แล้วพบว่ามันหล่นอยู่ด้านล่าง เขาหยิบมันขึ้นมาดู ปรากฏเป็นชื่อของป้าละไม“วันนี้ป้ามาทำความสะอาดให้กริช สะดวกให้ขึ้นไปไหม”ชายหนุ่มเสยผมลวก ๆ ลืมไปเสียสนิทว่าขอย้ายวันทำความสะอาดจากวันเสาร์เป็นกลางสัปดาห์แทน ชายหนุ่มจึงรีบลงไปรับหญิงชราขึ้นมาด้วยกัน แล้วก็ต้องอมยิ้มเมื่อเห็นร่างจ้ำม่ำที่โดนจูงมือเตาะแตะเข้ามาด้วย แถมหนูน้อยยังสะพายกระเป๋ารูปแตงโมเข้ากันดีกับรองเท้าสีแดงที่เจ้าตัวสวมใส่“ตื่นเช้าจังเลยค่ะหนูพาย มีเสบียงมาด้วยเหรอคะ” หนูน้อยเอียงคอมองทำตาปริบ ๆ ใส่ กริชคิดว่าคำพูดของเขาคงยากเกินกว่าเด็กน้อยจะเข้าใจ อีกอย่างคำว่
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

บทที่ 64

“มองตาแป๋วเลย สวยไหมคะ” เห็นหนูน้อยมองภาพเคลื่อนไหวในจอตาเป็นประกาย ส่งยิ้มหวานเจี๊ยบให้เขาเป็นของแถม“ฉวย”เด็กไม่พูดโกหกสินะ กริชหัวเราะในลำคอเบา ๆ คว้าร่างของหนูพายมานั่งบนตักแล้วเริ่มสอนหนูน้อยให้พูดตามช้า ๆ“เมลสวย”“แมะ แมะ ฉวย”“เอาใหม่ค่ะ เมลสวย”“แมะฉวย” เด็กน้อยหวีดร้องแล้วทำตาหยีอย่างน่ารักน่าชัง แถมยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนเกือบหัวคะมำถ้ากริชไม่จับเอาไว้ก่อน มือน้อย ๆ พยายามตีแปะ ๆ ไปที่หน้าจอแล้วเจื้อยแจ้วซ้ำ ๆ “แมะ แมะ”“เป็นอะไรหมูพาย คิดถึงแม่หรือหิวนม ฮึ” ป้าละไมที่จัดการห้องนอนของกริชเรียบร้อยแล้วออกมาเจอหลานสาวกำลังทำตัวซุกซนใส่ชายหนุ่ม พอหญิงชราเข้ามาใกล้ ๆ คนที่แอบส่องสาวก็รีบปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ลงเหมือนร้อนตัว ทว่าหนูน้อยกลับหวีดเสียง เบะปากร้องไห้เสียอย่างนั้น“แมะ” หนูพายร้องไห้หน้าแดงพลางชี้ไปที่คอมพิวเตอร์ จนกริชต้องคว้าร่างน้อยอุ้มเดิน ตบก้นพลางก็ยังไม่หายโยเย จนป้าละไมต้องช่วยหลอกล่ออีกแรงโดยการหยิบกระเป๋าสัมภาระของหนูน้อยออกมา“กินขนมกันดีกว่า กินไหมเจ้าอ้วน” ละไมชักชวนและต้องการปลอบประโลมหลานตัวน้อย“ปูกัด ปูกาด” เด็กน้อยหันหน้าไปตามเสียงของคุณยาย และจ้องมองสิ
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

บทที่ 65

เสียงเบียดพื้นของล้อรถยนต์กำลังม้าสูงดังเอี๊ยดอ๊าดตามอารมณ์เหวี่ยงหมุนของพวงมาลัย แล้วคืนล้อเข้าในช่องจอด เพียงแต่อารมณ์แกว่งไหวของกริชไม่คืนกลับมาง่าย ๆนิ้วแข็งแรงบีบลงไปที่วงของพวงมาลัยแน่น ก่อนจะทิ้งตัวลงไปด้านหลังแนบกับเบาะหนังชั้นดีอย่างหมดแรง เพียงครู่ของดวงตากะพริบขายาว ๆ ก็ก้าวออกจากตัวรถ ปิดประตูเสียงดังสนั่นเพื่อค้นหาความจริงในประตูอีกบานหนึ่งเมลานีมองชายหนุ่มที่อยู่ ๆ ก็ก้าวพรวดมาถึงตัว เขาดุดันและดูคุกคามคาดคั้นจนเมลานีต้องลุกหนีโดยสัญชาตญาณ“เรามีเรื่องต้องคุยกันหลายอย่างเลยหนูเมล”“เป็นบ้าอะไรของคุณ” เมลานีหวีดร้องขึ้นมาเมื่อแขนเรียวถูกกริชดึงรั้งและเหวี่ยงเธอเข้ามากอดแนบแน่น ผลักไสเท่าไรก็ไม่สามารถแยกร่างหนาออกจากตัวเธอได้“พี่จะเป็นบ้าอยู่แล้ว พี่กำลังจะเป็นบ้า เมลเข้าใจไหม”“ปล่อยนะ อะไรของคุณเนี่ย”“ทำไมไม่บอกพี่เรื่องย่าแก้ว” สายตาของเขารวดร้าว ทั้งรู้สึกผิดแต่มันก็เต็มไปด้วยความตื้นตันเช่นเดียวกัน เด็กผมเปียคนนั้นพยายามรับผิดและไถ่โทษเท่าที่จะทำได้ ตลอดเวลาสามปีก่อนย่าเขาจะสิ้นลมหายใจ เด็กหญิงเมลานีคอยวนเวียนเป็นความสุขเล็ก ๆ ให้ย่าของเขาได้คลายเหงาแทนหลานชายในไส
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

บทที่ 66

กริชเดินวนเวียนบริเวณหน้าทาวน์เฮาส์ของเมลานีเหมือนหนูติดจั่น เขานึกคำพูดต่าง ๆ มากมายเพื่อเตรียมมาขอโทษ ขอโอกาส หรือง่าย ๆ คือขอคืนดี นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่เคยตื่นเต้นแบบนี้ ดีใจที่ตนเองได้รับรู้ว่ามีลูกเมียที่น่ารัก แต่ก็หวาดกลัวที่จะไม่มีแม้แต่โอกาสได้ครอบครองหรือใกล้ชิดอีกครั้งป้าละไมเดินออกมาเจอเขาเพียงลำพัง กริชกวาดตามองหาลูกเมียที่เขาอยากพบจนถึงกับชะเง้อ ใจร้อนจนจะก้าวเข้าเขตบ้านโดยไม่ได้รับอนุญาต“เดี๋ยวตากริช หนูเมลกับเจ้าพายไม่อยู่หรอก”“ไปไหนครับ” เสียงกริชโหยละห้อยขึ้นมาทันที เขารับรู้เรื่องราวทุกอย่างโดยละเอียดเกี่ยวกับหญิงสาว ทั้งความลำบากที่ต้องออกจากมหาวิทยาลัยเพราะไม่มีเงิน อุ้มท้องระหกระเหินมาคลอดลูกที่บ้านเก่า อดทนทำงานเล็กงานน้อยขอเพียงมีเงินเพิ่มเข้ามาเป็นค่าอาหารค่านมให้ลูก แม้กระทั่งมาทำงานที่บริษัทของเขาเธอก็ยังพยายามทำขนมขายเพิ่มเติม ทั้งหมดเพียงเพราะอยากมีเงินสำรองไว้รักษาลูกลูกที่เขาไม่เคยได้อุ้มชูดูแล...เมลานีเคยพูดถึงเงินหลักล้านกับเขาหลายต่อหลายครั้ง กลืนความหยิ่งทระนงลงขอร้องเสียด้วยซ้ำ แต่เขากลับทำเป็นล้อเล่นจนถึงขั้นแกล้งให้อับอายเหมือนเป็นเรื่องสนุก
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

บทที่ 67

ชายหนุ่มตัวสูงหน้าตาคมคายอุ้มเด็กหญิงขาวจั๊วะอวบอ้วนเหมือนซาลาเปาในชุดสีแดงเรียกสายตาคนให้หันมองมาอย่างชื่นชม ส่วนคนถูกจับจ้องเองก็ยืดอกยิ้มร่าด้วยความภาคภูมิใจแปลก ๆที่ผ่านมาชีวิตเคยเป็นทั้งวัยรุ่นเกเร นักศึกษาหัวกะทิ ผู้ต้องโทษในเรือนจำ หรือแม้กระทั่งประธานบริษัทที่ประสบความสำเร็จ อยู่บนตึกสูงกลางกรุง เขาสัมผัสมาแล้วทุกรูปแบบทุกความรู้สึก แต่ไม่เคยมีครั้งใดที่รู้สึกว่าตนเองผงาดเข้มแข็งเพื่อพร้อมปกป้องผู้อื่นในขณะเดียวกันก็อ่อนโยนจนแทบจะหลอมละลาย เพื่อจะได้โอบกอดร่างน้อยที่เป็นชีวิตและดวงใจของเขาความรู้สึกของคนที่ได้เป็นพ่อมันซับซ้อนแต่ก็ชัดเจนดีเหลือเกิน...วันนี้เขามีนัดสัมภาษณ์พนักงานที่ได้รับเสนอชื่อเข้ารับทุนการศึกษาไปเรียนต่อที่ฮ่องกง ความจริงตั้งใจจะมอบหมายภารกิจนี้ให้คนอื่นจัดการ แต่พอคิดขึ้นมาได้ว่าหนึ่งในผู้ที่ได้รับการคัดเลือกคือณัชชา เขาจึงต้องการมาพูดคุยกับเพื่อนของเมลานีด้วยตนเอง“อยากมาทำงานกับพ่อไหมลูก ฮึ” กริชถามร่างจ้ำม่ำที่หันหน้าไปทางโน้นทีทางนี้ที มัวสงสัยในความแปลกใหม่ของสถานที่และความมากหน้าหลายตาของผู้คนที่หลากหลาย เด็กน้อยจึงไม่ได้สนใจสิ่งที่บิดาของตนเองตั้
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

บทที่ 68

เมลานีตื่นขึ้นเพราะเสียงหัวเราะที่คุ้นเคย กะพริบตาเพื่อปรับให้ชินกับความสว่าง ก็เห็นลูกสาวร่างจ้ำม่ำกำลังกระโดดโลดเต้นโดยมีกริชที่ยกนิ้วชี้แตะไปที่ริมฝีปาก ทำเสียง “ชู่” เบา ๆ เพื่อบอกให้ลูกสาวเงียบเสียงก่อน แต่เพราะหน้าตาเขาคงตลกพิลึก หนูพายเลยยิ่งหวีดเสียงหัวเราะดังลั่นขึ้นไปอีก ทำเอาคุณพ่อมือใหม่ทำตัวไม่ถูก ได้แต่นั่งดึงทึ้งหัวตัวเองด้วยความจนใจดี!...จะได้รู้ซะบ้างว่าเลี้ยงเด็กคนหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนที่คอยสั่งหรือตวาดพนักงานตัวเล็ก ๆ อย่างเธอให้ทำงานงก ๆ“ขอโทษที่ทำให้ตื่น” กริชพูดเสียงเบาพร้อมทำหน้าละห้อย เขารู้ว่าเมลานีคงเหนื่อยกับการที่ต้องคอยดูแลเลี้ยงลูกและทำทั้งงานประจำไหนตอนนี้จะหารายได้เสริมจากการทำเทียนหอมอีกเมลานีขยับลุกขึ้นนั่ง เมื่อคืนเธอหาวิธีศึกษาเกี่ยวกับช่องทางการจัดจำหน่ายเทียนหอมจนดึกดื่น รวมถึงมีเรื่องว้าวุ่นใจจนนอนไม่หลับ ใครจะไปคิดว่าสุดท้ายก็แอบมาอู้หลับกลางวันในเวลาทำงานให้ต้องขายหน้า“หนูพายมาหาแม่สิคะ”“ม่าย ม่าย” หนูพายยิ้มทะเล้นเหมือนจะหยอกให้แม่เล่นไล่จับ แล้วใช้ขาอ้วนป้อมพาตัวเองมานั่งบนตักกว้างของชายหนุ่ม ยกมือตบแผ่นอกของผู้เป็นพ่อเล่น จากนั้นย
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

บทที่ 69

โลกนอกบ้านคือสิ่งแปลกใหม่สำหรับหนูพาย เด็กน้อยจึงเดินเตาะแตะไปทั่ว เมลานีปล่อยให้ลูกสาวได้ลองเล่นและเคลื่อนไหวอย่างอิสระ ภายในห้องนี้ไม่มีของมีคมหรือปลั๊กไฟติดตั้งอยู่ในระดับต่ำ รวมถึงพื้นก็ปูพรมหนาหากสะดุดล้มเจ้าตัวน้อยก็ไม่เจ็บตัวเท่าใดนักหญิงสาวละสายตาจากลูกน้อยเพื่อมาดูเอกสารในหน้าที่ของตนเอง ก่อนจะมีฝีเท้าหนักกระแทกกระทั้นเดินมาให้ได้ยินใกล้ขึ้น ครั้งแรกเมลานีนึกว่าเป็นกริชกลับมาพร้อมกับขนมของหนูพาย แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมองกลับเป็นหญิงสาวปากแดง แต่งหน้าจัดบรรจงขัดกับสีหน้าบูดบึ้งเกรี้ยวกราดของเธออย่างสิ้นเชิงตั้งแต่พบกับอีผู้หญิงมารยาที่ตึกแห่งนี้ จารวีก็รู้ว่าเรื่องคงไม่จบง่าย ๆ เด็กสาวที่เธอคิดว่าหงอและโง่งมไม่ทันคนจนฉีกเช็คเงินสดหนึ่งล้านบาททิ้ง ที่แท้แผนสูง ปล่อยท้องโย้เพื่อจับผู้ชายให้อยู่หมัดทันเวลาที่กริชกลับมาจากต่างประเทศจะได้อุ้มลูกเข้ามาแสดงตัว“ฉันคิดแล้วไม่มีผิด แกปล่อยอีมารหัวขนไว้มาจับพี่กริชจริง ๆ ด้วย”“อีมาร น่าจะหมายถึงคุณมากกว่านะคะ” เมลานีสวนกลับด้วยความโมโห สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในโลกใบนี้คือลูกสาว ไม่ว่าวิเศษวิโสมาจากไหนก็ไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องของรักของเธอ“ฉั
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

บทที่ 70

ในทาวน์เฮาส์หลังเล็ก ๆ คับแคบขึ้นมาถนัดใจเมื่อเพื่อนเล่นคนใหม่ของหนูพายเข้ามานั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่ด้วย ตั้งแต่เมลานีตบตีจารวีจนลามมาตบหน้าเขาเมื่อตอนบ่าย จวบจนอุ้มลูกสาวขึ้นรถกลับมาที่บ้านเช่า หญิงสาวก็ยังไม่พูดกับเขาเลยสักคำ ความจริงอย่าว่าแต่พูดเลย แม้กระทั่งหน้าเมลานีก็ไม่มองเสียด้วยซ้ำตอนเขาส่งเธอกับลูกที่หน้าบ้าน หญิงสาวยกมือขึ้นชี้ไปที่แนวรั้วเป็นการบอกอาณาเขตไม่ให้ย่างกรายล้ำเกินเส้น ดีว่าลูกสาวตัวน้อยที่สวรรค์ส่งมาช่างแสนดีต่อเขาเหลือเกิน หนูพายจึงเป็นฝ่ายเดินมาจับมือเขาจูงเข้าบ้าน ไม่อย่างนั้นเมลานีคงเอาน้ำสาดไล่เขาแล้วป้าละไมกลับจากซื้อของสด ชะงักไปเพียงเล็กน้อยที่เห็นกริชนั่งอยู่กลางบ้าน แต่สายตาก็มาสะดุดกับรอยแผลแตกที่ริมฝีปากจนต้องถามออกมาด้วยความอยากรู้อยากเห็นเพราะกริชน่าจะเลยวัยของการชกต่อยตีรันฟันแทงมานานพอควร“โดนหนูเมลตบมาครับ” ชายหนุ่มบอกหน้าจ๋อย ๆ กับหญิงชราที่เขานับเป็นญาติไปแล้วอีกคนหนึ่งแม้ในคราแรกป้าละไมจะโกรธเคืองชายหนุ่มที่เป็นต้นเหตุทำให้เมลานีต้องมามีชีวิตตกระกำลำบาก แต่ความสงสารและเห็นใจที่มีต่อกริชก็ไม่น้อย สำคัญที่สุดคือเจ้าหมูอ้วนที่นั่งเล่นตุ๊กต
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more
PREV
1
...
5678910
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status