“ผมกลับแล้วครับ แล้ววันอาทิตย์จะพาว่าที่ลูกสะใภ้ไปหา” ออสตินตัดบทไม่สนญาติแม่ที่มาส่งสายตาหวานฉ่ำอยู่ตรงหน้าหรอก เพราะเขามีของที่ดีกว่านี้เยอะ ทั้งอร่อยจนกินเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ อย่าหวังจะชายตามองของพื้น ๆ ดาษดื่นหาได้ทั่วไปตามท้องถนน เขาหยิบมือถือขึ้นมาก็พบว่าเพื่อนของเขาอาสาไปส่งข้าวหอมแล้วก็ถอนหายใจ คิดว่าเมียงอนแน่ ๆ แต่ก็เข้าไปเคลียร์เรื่องเอกสารในผับให้เสร็จ จากนั้นก็มุ่งตรงไปยังคอนโด แต่เมื่อถึงห้องกลับเปิดไม่ออก อ่าวล็อก!!! เขาแตะการ์ดในมือแต่ดูเหมือนจะเป็นการ์ดผิดใบ จึงขึ้นไปหาการ์ดห้องของเธอ แต่เขาหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ฉิบหายละกู...เมียยึดการ์ดเข้าห้อง! ออสตินเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้อง ตอนนี้มันเป็นเวลาตีสี่แล้ว เขาเองก็ง่วงเต็มทีและก็อยากนอนกอดเมียด้วย ในเมื่อเข้าห้องไม่ได้ก็ต้องกลับห้องไปนอนก่อน เอาไว้เดี๋ยวตอนสาย ๆ ค่อยมาดักรอ ข้าวหอมรู้สึกปวดหัวและปวดเนื้อปวดตัวเป็นอย่างมากเธอหลับจนลืมเวลา ตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าเป็นเวลาบ่ายโมงแล้ว...เมื่อคว้ามือถือที่ปิดอยู่มาเปิดขึ้น ก็พบว่ามีทั้งข้อความ ทั้งเบอร์โทรเข้าเยอะจนเธอตาลาย
Last Updated : 2025-11-04
LOGIN
