All Chapters of เพลิงสวาททาสรักฟาโรห์: Chapter 11 - Chapter 20

54 Chapters

บทที่ 11 ตลาดค้าทาส

เธอตื่นขึ้นพร้อมกลิ่นดินทรายและความเย็นของยามรุ่งสาง ท้องฟ้าครามอ่อนถูกไล้ด้วยสีส้มจาง คลื่นทรายทอดยาวสุดสายตา เสียงลมลากเม็ดทรายให้ไหลไปตามสันเนิน ร่างบางขืนกายลุกนั่ง หัวใจยังเต้นแรงเหมือนเพิ่งขึ้นจากผิวน้ำ“ที่นี่…ที่ไหน” เสียงแห้งจนเกือบไม่เป็นเสียงเธอสำรวจตัวเองอย่างนักภาคสนาม โทรศัพท์? ไร้สัญญาณ มีดพกเล็กยังอยู่ ซองเกลือแร่หนึ่งซอง น้ำ…ไม่มี เธอตั้งสติหาที่ร่มหาน้ำ เลือกทิศตามสัญญาณ สันทรายด้านหน้าพาเธอปีนขึ้นไปเมื่อโผล่พ้นยอด เธอก็ชะงัก ริ้วสีเขียวเข้มของพืชน้ำตัดกับแถบน้ำสีเทอร์ควอยซ์ไกลลิบ และเหนือไปคือเงา “เมือง” สลัว ๆ เสาเรียงเป็นแถวยอดประดับทองส่องประกาย เธอหรี่ตาเสียงพายเรือบางเบาแว่วมา กลิ่นชื้นอ่อน ๆ ลอยปะทะจมูก ทั้งหมด “จริงเกินไป” สำหรับภาพลวงตาเสียงกริ๊กเบา ๆ ดังที่ท้ายทอย คล้ายเสียงลูกธนูขึ้นสาย“อย่าขยับ” ภาษาแปลกหูแต่เธอกลับเข้าใจโดยไม่รู้ตัว อาริสาค่อย ๆ ยกมือขึ้นอย่างยอมจำนน ชายสามคนล้อมเข้ามา ผ้าลินินเนื้อหยาบพันศีรษะเคราดำ มือหนึ่งคันธนูอีกมือมีกรีฑสั้น สายตาแบบนักล่า“ชุดแปลก กลิ่นผมหอม เหมือนลูกมะเดื่อแห้ง” คนห
last updateLast Updated : 2025-11-17
Read more

บทที่ 12 “พิธีตรวจพรหมจรรย์”

อาริสาเริ่มจับจังหวะของลมหายใจตัวเองให้สม่ำเสมอ เมื่อความวุ่นวายของตลาดทาสค่อย ๆ ถอยห่างออกไป เธอถูกบังคับให้เดินขึ้นตรอกแคบ ๆ ที่ฝุ่นทรายฟุ้งจนแสบจมูก ผ่านเรือนไม้เตี้ยสลับผนังอิฐดินดิบซึ่งเรียงตัวเป็นบล็อก ๆ ฝังตัวแน่นอยู่ข้างกำแพงเมืองปลายตรอกเชื่อมเข้ากับสนามกว้างกึ่งปิด มีหลังคาผ้าใบสีน้ำตาลหม่นกางรับแสงแดด เงาทอดยาวลงบนพื้นแข็งจนเห็นลวดลายผ้าทอจากเงา เธอได้ยินเสียงผู้คุมคุยกันเรื่อง “ค่าธรรมเนียมเข้าตลาดในค่ำนี้” กับเสียงหัวเราะเย็นชาที่ทำให้อาริสาขนลุกวาบท่ามกลางชุลมุน สมองเธอเริ่มหาหนทางจัดระเบียบความจริงทีละข้อ เหตุการณ์ทั้งหมดอาจอธิบายด้วยภาพลวงตา ภาวะขาดน้ำ หมอกควัน…แต่กลิ่นควันยางไม้ที่คละคลุ้งในอากาศ เสียงสำเนียงบางคำที่เธอเคยเห็นบนจารึกแต่ไม่คิดว่าจะได้ “ยิน” ในชีวิตจริง และวิธีที่ผู้คนแต่งกายผ้าลินินทอแน่นพันลำตัว เข็มกลัดทองแดงแบบที่เธอเคยเห็นในตู้จัดแสดงทุกอย่างชี้ไปทางเดียวกัน เสียงในหัวเธอประมวลภาพทั้งหมดนี่มัน…อียิปต์โบราณจริง ๆเธอหายใจเข้าลึก สูดเอากลิ่นปนกันของเหงื่อ เครื่องเทศ และดินทราย อารมณ์เหมือนนักโบราณคดีที่เผลอหล่นทะลุหน้ากระดาษต
last updateLast Updated : 2025-11-18
Read more

บทที่ 13 ลานประมูลทาส

“ดูสิ ดอกไม้งามแห่งแดนไกลผู้นี้…กลีบอันบริสุทธิ์ช่างตอบสนองได้รวดเร็วยิ่งนัก” นางหยุดนิ้วชั่วครู่ แต่สายตายังคงตรึงร่างของอาริสาราวเหยี่ยวที่เล็งเหยื่อ นางหัวเราะในลำคอ เสียงนั้นทั้งเยาะเย้ยและยั่วยวน “ผู้ใดได้ครอบครองเจ้า ต้องหลงใหลจนลืมแม้กระทั่งแสงสุริยะของเทพรา!”เธออยากจะกรีดร้องกับความโสมมนี้ ที่ทั้งรุกล้ำและยั่วยุเกินกว่าที่ใจจะรับไหว มันไม่เจ็บกายมากนัก แต่เจ็บลึกในศักดิ์ศรีจนเธอแทบหายใจไม่ออก แก้มร้อนแดงราวไฟลาม อับอายจนเกินกว่าจะพูดออกมา ท่ามกลางสายตาของนางทาสและสาวใช้ที่จับจ้องราวประเมินสมบัติล้ำค่า“นางยังเป็นสาวพรหมจรรย์” นางประกาศเสียงดังลั่นเสียงซุบซิบฮือฮาตามมา สาว ๆ บางคนหลบตาอาริสา บางคนถอนหายใจเหมือนโล่งอกแทน หัวหน้าสตรีค้าทาสเพียงพยักหน้าเบา ๆ แล้วให้สาวใช้เข้ามาคลุมผ้าลินินใหม่รอบกายเธอหญิงสาวนั่งนิ่ง มือกำผ้าที่คลุมอกแน่น เธอรู้สึกเหมือนตัวเองถูกเปิดโปง ถูกทำให้อับอายที่สุดในชีวิต แต่ก็รู้ว่าถ้าขัดขืน เธออาจไม่ได้มีชีวิตนั่งตรงนี้แล้ว และไม่ใช่เพียงแค่เธอทุกคนในที่นี้ก็ถูกตรวจเช่นกันเมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น สาว ๆ แต่ละคนถูกแต
last updateLast Updated : 2025-11-19
Read more

บทที่ 14 การแย่งชิงที่เดือดระอุ

 เสียงกลองหนังดัง “ตุบ! ตุบ!” สองครั้งตามด้วยเสียงแตรทองเหลืองลากยาว ประกาศว่าการแสดงสุดท้ายของคืนนี้กำลังจะเริ่มขึ้น เสียงพูดคุยจอแจทั่วลานประมูลเงียบลงชั่วขณะ ราวกับทุกคนพร้อมใจกันรอฟังพ่อค้าทาสสูงผอมผู้เป็นโฆษกยืนอยู่กลางเวทีไม้ แสงคบเพลิงสาดส่องให้เงาเขายาวเหยียดขึ้นไปบนผนังอิฐเบื้องหลัง เขาแย้มยิ้มเหยียดที่เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน พลางชูมือขึ้นสูง“ท่านทั้งหลาย…! สิ่งที่พวกท่านรอคอยตลอดทั้งวัน” เสียงเขาดังก้องสะท้อนด้วยความมั่นใจ “ดอกบัวจากแดนไกล งดงามประหนึ่งของขวัญจากเทพเจ้า! นางไม่เหมือนหญิงใดในแผ่นดินนี้ทั้งยังบริสุทธิ์พรหมจรรย์ยังไม่ถูกมือบุรุษใดแตะต้อง!”เสียงฮือฮาดังก้อง ผู้คนลุกจากที่นั่ง บ้างตะโกนถามชื่อ บ้างหัวเราะเสียงต่ำอย่างหื่นกระหาย“เร็วสิ! เอานางออกมา!”“อย่าให้ข้าคอยนาน!”พ่อค้าทาสผายมือไปทางม่านผ้าหนา ดวงตาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจราวกับตนกำลังจะเปิดเผยสมบัติแห่งโอซิริสเสียงกุกกักเบื้องหลังดังขึ้น ก่อนที่สองผู้คุมกำยำจะลากสาวน้อยร่า
last updateLast Updated : 2025-11-20
Read more

บทที่ 15 มีใครให้มากกว่านี้หรือไม่!?

เขาก้มหน้าลงจะใช้ปากแตะกลีบอก อาลิสาหันหนี สะบัดไหล่ พยายามยกมือขึ้นปิด น้ำตาไหลพราก แต่ถูกล็อคด้วยผู้คุมไว้ทำให้เธอขยับแทบไม่ได้เธอร้องเสียงแตก“อย่า… ไม่…!”ผู้คุมเวทีพุ่งเข้ามากั้น ชายคนนั้นหัวเราะหึ ๆ ถอนปากออกไปด้วยความเสียดายผู้ดำเนินประมูลรีบยกมือ“พอ! ยังไม่จบการเสนอราคา! สัมผัสได้แต่ห้ามล้วงล้ำ!”ชายคนที่สาม นักรบเร่ร่อนจากทะเลทราย เขาก้าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว เขาไม่รอพิธี ไม่รอคำอนุญาต สองมือใหญ่ของเขาพุ่งเข้ากอบกุมอกอิ่มของหญิงสาวทั้งสองข้าง บีบแรง จนกลีบเนื้อปลิ้นหนีบนิ้วหัวแม่มือเขาสะกิดยอดอกวนซ้ำ ๆ เหมือนตั้งใจจะให้เจ็บ แรงบีบทำให้เนื้อขาวนวลขึ้นรอยแดงเป็นปื้น ยอดอกแข็งตั้งขึ้นเองเพราะทั้งความหนาวและแรงกระทำเสียงฝูงชนโห่เฮบางคนหัวเราะสะใจ บางคนตะโกนสรรเสริญผู้คุมบนเวที… เงียบ ไม่ห้าม เพราะชายผู้นี้คือ “ลูกค้าคนสำคัญ” ที่มีเงินถุงเงินถังทุกคนรู้ แต่ไม่มีใครกล้าพูดอาริสาก้มหน้า สะบัดตัวหนีแต่ถูกล็อคไว้แน่น น้ำตาไหลจากหางตาไหลอาบแก้ม หยดลงบนอกที่ถู
last updateLast Updated : 2025-11-21
Read more

บทที่ 16 โชว์ดำเนินต่อไปพร้อม “ความอับอาย”

เสียงฝูงชนโห่ร้องอึกทึกเหมือนระลอกคลื่น ราคาที่ทะยานสูงขึ้นทุกครั้งทำให้ผู้คนตื่นเต้นราวกำลังดูมหรสพ พ่อค้าทาสเดินวนรอบอาริสาเหมือนนักเชิดหุ่นไม้ ชูแขนเธอขึ้นให้เห็นกล้ามเนื้อเรียวสวย ดึงให้หันซ้ายขวาเพื่อให้ทุกสายตาได้ชมหญิงสาวหน้าซีดเผือด รีบยกมือปิดอกอิ่มแน่นที่ถูกกระชากผ้าออกไป น้ำตาคลอเบ้า ขืนตัวพยายามต่อต้านอย่างไร้เรี่ยวแรง แต่ยิ่งเธอห่อร่างกายเพื่อปกปิดตนเอง ส่วนเว้าโค้งกลับยิ่งปรากฏเด่นชัดไหล่บอบบาง เอวคอดรับกับสะโพกผายงามจนยิ่งทำให้ผู้ชมตื่นตะลึงสายตาของบรรดาผู้ประมูลรอบลานเต็มไปด้วยความกระหาย ริมฝีปากหนาของชายคนหนึ่งยกยิ้มเหยียดอย่างไม่ปิดบัง ดวงตาวาวโรจน์จับจ้องเธอราวกับสัตว์นักล่าพบเหยื่ออ่อนแอ บางคนเลียริมฝีปากตนเองขณะตะโกนราคาดังลั่น อีกคนกำหมัดแน่นเหมือนแทบอดกลั้น ไม่ไหวที่จะกระโจนขึ้นเวทีเธอกัดริมฝีปากจนเลือดซึม หัวใจเต้นแรงราวจะหลุดออก จากอก เสียงประมูลดังรอบกายเหมือนคำพิพากษาแต่ละประโยค เธอรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นเพียงของประดับที่ทุกคน อยากได้ในความอึกทึกโสมมนั้น กลับมีเพียงหนึ่งสายตาที่แตกต่าง สายตาคมกริบราวคมดาบที่ซ่
last updateLast Updated : 2025-11-22
Read more

บทที่ 17 การแย่งชิงที่เดือดระอุสิ้นสุด

ผู้ดำเนินประมูลที่อยู่กลางเวทีเห็นเหตุการณ์วุ่นวาย รีบยกมือขึ้นสูง ตะโกนเสียงดังกลบฝูงชน“พอแล้ว! หยุดมือ! ประมูลต่อไป!”“ข้าจะรับราคาใครที่จ่ายได้มากที่สุดเพื่อเอาหญิงนี้ไป เดี๋ยวนี้!”เสียงเขาดังก้องฝูงชนเงียบลงชั่วครู่ สายตาหลายคู่หันไปหาชายแปลกหน้าที่เพิ่งใช้กรีฑาปักมือคนเมื่อครู่ และแล้ว… เสียงทุ้มต่ำที่ตัดผ่านความวุ่นวายก็ดังขึ้นเสียงฮือฮาและโห่ร้องยิ่งดังระงมไปทั่วลานประมูล บางคนตะโกนราคาสูงขึ้น บางคนหัวเราะอย่างตื่นเต้น เสียงเหล่านั้นโหมซัดเข้าหูเหมือนพายุโสโครกที่บดขยี้เกียรติยศของนางจนแทบแหลกสลายพ่อค้าทาสยกเสียงขึ้นเหนือฝูงชน ดวงตาเต็มไปด้วยความกระหายผลกำไร“ดูสิ! ของดีขนาดนี้จะหนีไปไหนได้เล่าผิวเนียนราวงาช้าง อกแน่นราวผลทับทิมสุก ใครได้ครอบครองคงไม่มีวันปล่อยให้รอดเงื้อมมือ!” เสียงหัวเราะเย้ยหยันของเขาปะปนกับเสียงโห่ร้อง ช่วยตอกย้ำให้หญิงสาวร่างเล็กขดกายตัวสั่นสะท้านยิ่งกว่าเดิม เธอกอดตัวเองแน่นเหมือนอยากจะหายไปจากสายตาทั้งหมด สิ่งเดียวที่เธอปรารถนาในนาทีนี้ คือหนีออกไปจากสถานที่ป่าเถื่
last updateLast Updated : 2025-11-23
Read more

บทที่ 18 จุมพิตของผู้ล่ากับแมวป่าในพันธนาการ

  ชายหนุ่มก้าวเข้ามาอย่างเงียบงัน เงาของผ้าคลุมศีรษะปิดบังใบหน้าไว้แนบสนิท ใบหน้าคมสันที่มีรัศมีอำนาจแผ่รอบกาย ดวงตาคมดุจเหยี่ยวจับจ้องรอบห้อง ก่อนจะหยุดอยู่ตรงมุมที่เงามืด เพล้ง! อาริสาใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดฟาดแจกันหินลงไปเต็มแรง เป้าหมายคือศีรษะของเขา แต่เสียงเพียงดังสนั่นเพราะชายหนุ่มก้าวหลบอย่างรวดเร็วอย่างนักรบผู้ผ่านศึกมานับครั้งไม่ถ้วน แขนแกร่งเหยียดออก คว้าข้อมือเธอไว้มั่น ก่อนดึงเข้ามากอดตรึงแน่นกับอกกว้าง ร่างบางดิ้นรนสุดกำลังแต่แรงทั้งหมดกลับ ไร้ประโยชน์ “แมวป่าแสนซน…” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยใกล้หู ริมฝีปากประดับรอยยิ้มบางที่ทั้งอ่อนโยนและอันตรายในเวลาเดียวกัน “เจ้าคิดหรือว่าจะเอาชนะข้าได้ด้วยแจกันเพียงใบเดียว” ลมหายใจอุ่นเป่ารดขมับ อาริสาหน้าแดงจัดไม่รู้ว่าเพราะพิษกำยานหรือความใกล้ชิดนี้ ร่างกายอ่อนแรงแต่หัวใจยังเต้นแรง เธอพยายามสะบัดตัวหนีแต่กลับยิ่งถูกกอดแน่นขึ้น “ปล่อย!” เธอพยายามตะโกน
last updateLast Updated : 2025-11-24
Read more

บทที่ 19 ดวงตาแห่งเทพ และหญิงสาวจากแดนไกล

หญิงสาวหอบหายใจแรง ร่างกายที่ถูกยากำยานกัดกร่อนจนไร้เรี่ยวแรงเริ่มอ่อนลงทุกขณะ ดวงตาสีทะเลพร่ามัวริมฝีปากยังสั่นสะท้านจากรอยจูบครู่ก่อน แต่สุดท้ายเธอก็หมดแรง สติหลุดหายร่างน้อย ๆ ทรุดลงในอ้อมอกชายหนุ่มฟาโรห์ราเมเซสประคองเธอไว้แนบอกด้วยท่วงท่าอ่อนโยนกว่าที่ใครเคยเห็น มือใหญ่ลูบศีรษะนางเบา ๆ สายตาคมเปลี่ยนจากความดุดันเมื่อครู่เป็นแววหวงแหนที่ยากจะอธิบาย“เจ้าวางยาแมวป่าของข้า…”เขากระซิบเสียงต่ำ กราดเกรี้ยวแฝงอยู่ใต้ความสงบเขาเงยหน้าขึ้น เสียงเรียกดังแผ่วแต่เฉียบขาด “เคเบน”ชายร่างกำยำในเกราะหนังดำก้าวออกมาจากเงามืด คุกเข่าลงเบื้องหน้า “ฝ่าพระบาท”“กวาดล้างที่นี่” ฟาโรห์ราเมเซส ตรัสช้า ๆ แต่ชัดทุกถ้อยคำ “โรงค้าทาสนี้ จงลบให้สิ้นซากเผาทุกคอก ฆ่าทุกคนที่อยู่เบื้องหลัง ไม่ให้เหลือซากอีก”เสียงนั้นหนักแน่นจนผนังห้องสะท้อนสะท้าน เคเบนก้มศีรษะรับคำโดยไม่ลังเล “รับบัญชา”ทันทีที่เขาก้าวออกไป เสียงดาบชัก เสียงโห่ร้อง และเสียงหวีดร้องดังขึ้นรอบโรงประมูล ไฟคบเ
last updateLast Updated : 2025-11-25
Read more

บทที่ 20 นี่คือ…ดวงตาแห่งฮอรัส

ไม่นานทหารก็แบกแผ่นหินสลักขนาดใหญ่เข้ามาวางกลางห้อง จารึกบนแผ่นหินเต็มไปด้วยอักษรเฮียโรกลีฟและภาพสัญลักษณ์ของเทพเจ้าดวงตาเหยี่ยว, งูเห่า, สัญลักษณ์ชีวิตอังค์ และประโยคที่สลักไว้เพื่อลองปัญญาราเมเซสเหลือบมองอาริสา “ถ้าเจ้ามาจากอนาคตจริง เจ้าต้องรู้จักสิ่งเหล่านี้ บอกข้ามามันว่าอย่างไร”อาริสากลืนน้ำลาย หัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุอก เธอเดินเข้าไปใกล้แผ่นศิลา ปลายนิ้วไล้ไปตามร่องลึกที่สลักไว้อย่างละเอียดแสงอาทิตย์ยามเช้าที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่างสะท้อนบนผิวหิน เผยให้เห็นความลึกซึ้งของลายเส้นที่ถูกสลักด้วยมือคนโบราณ“นี่คือ…ดวงตาแห่งฮอรัส” เธอเอ่ยช้า ๆ “มันเป็นสัญลักษณ์แห่งการปกป้อง…และยังหมายถึงพลังของราชันย์ที่แท้จริง”สายตาของราเมเซสวาวโรจน์เล็กน้อย แต่ยังไม่พูดอะไรอาริสากวาดตาลงต่ำ เห็นสัญลักษณ์งูเห่าโค้งอยู่รอบดวงตา “นี่…คือวัจเชต ผู้ปกป้องฟาโรห์จากศัตรู ผู้ที่มองตรงเข้าตาจะถูกทำลายด้วยไฟแห่งเทพี”เธอสูดหายใจลึกอีกครั้ง มือชี้ไปที่เครื่องหมายอังค์“และนี่…คือช
last updateLast Updated : 2025-11-26
Read more
PREV
123456
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status