All Chapters of โซ่ร้ายกลายรัก: Chapter 1 - Chapter 10

จากหญิงสาวคนหนึ่งที่ไม่มีต้นทุนอะไรเลยในชีวิต เธอเติบโตมากับความฝันเรียบง่าย เรียนให้จบปริญญา หางานดีๆเพื่อดูแลครอบครัว แต่แล้วเส้นทางที่วาดหวังไว้กลับเปลี่ยนไป เพราะผู้ชายคนนั้น คนที่ทิ้งสิ่งมีชีวิตเล็กๆเอาไว้ในตัวเธอ ถึงแม้เขาจะไม่เคยมองเห็นคุณค่า แต่สำหรับเธอแล้ว เด็กน้อยคนนี้คือสิ่งล้ำค่าที่สุดในชีวิต เป็นกำลังใจเดียวที่ทำให้เธอเลือกจะยืนหยัดจุดเริ่มต้นของชีวิตแม่เลี้ยงเดี่ยวคือการขายของมือสองเล็กๆในเพจออนไลน์ พอเริ่มมีคนติดตามมากขึ้น เพื่อนๆก็นำของมาฝากขายพร้อมค่าตอบแทนเล็กน้อย เมื่อมีเงินเก็บ เธอตัดสินใจลงทุนในสิ่งที่รักอาหาร สุดท้ายเลือกเปิดร้านขายยำในห้องเช่าเล็กๆที่เพื่อนช่วยหาให้แต่เส้นทางกลับไม่ง่ายเหมือนความฝัน วันแรกๆ แทบไม่มีลูกค้า ความเงียบเหงาทำให้หลายครั้งคิดจะล้มเลิก หากแต่ทุกครั้งที่นึกถึงลูกน้อยที่กำลังจะลืมตาดูโลก เธอก็เตือนตัวเองว่า “จะล้มไม่ได้ ต้องสู้”เพราะเธอรู้ดีว่าการเกิดมาแล้วต้องเจอกับความลำบากมันเป็นอย่างไร และเธอจะไม่มีวันยอมให้ลูกต้องลำบากแบบนั้นด้วยความพยายาม เธอลองทำทุกวิถีทางเพื่อให้ร้านเป็นที่รู้จัก จากวันที่ทำทุกอย่างคนเดียวเสิร์ฟอาหาร ล้างจาน

เสียงฝีเท้าเร่งรีบดังใกล้เข้ามา ก่อนร่างสูงใหญ่ในชุดภูมิฐานจะหยุดยืนตรงหน้า"ธาน อยู่นี่เองหรอลูก แม่เดินหาอยู่ตั้งนาน แล้วผู้หญิงสองคนนี้เป็นใครกัน""คนนี้ชื่อนิว ส่วนอีกคนชื่อปริมครับ"สายตาอ่อนโยนหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างกัน พลางเอ่ยแนะนำด้วยน้ำเสียงอบอุ่น"น้องนิวนี่แม่พี่เองนะ""สวัสดีค่ะ""ดีจ่ะ"ชายหนุ่มรีบเอ่ยอธิบาย "พอดีว่าผมเดินชนน้องเขาอ่ะครับแม่ เลยช่วยถือของให้เพื่อเป็นการขอโทษ""ขอโทษแทนลูกชายด้วยนะ""ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เรื่องเล็กน้อย"ผู้เป็นแม่หันกลับไปสั่งเสียงเรียบ "งั้นธานเอาของคืนน้องเขา แล้วตามแม่มาคุณย่ารออยู่""แต่แม่ครับ ผมรับปากน้องเขาแล้วอ่ะ ว่าจะช่วยถือไปให้""ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวพวกหนูถือไปเองก็ได้"รู้ดีว่าลูกชายคิดอะไรอยู่ จึงเลือกตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ชายหนุ่มทำได้เพียงส่งของคืนด้วยความจำใจ ก่อนจะเดินตามร่างแม่ไปอย่างเสียดาย เพราะยังไม่มีโอกาสขอไลน์ผู้หญิงคนนั้นเลยด้วยซ้ำ"แม่รู้นะว่าลูกคิดอะไรอยู่""ผมไม่ได้คิดอะไรเลย""แม่ไม่เชื่อหรอก เสือผู้หญิงอย่างลูกนี่นะจะไม่คิดอะไร แค่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่"บทสนทนายืดยาวต่อเนื่อง แม่พูดด้วยความห่วงใย ส่วนลูกชายตอบ

เธอกำลังเตรียมตัวจะเข้านอน แต่ทันใดนั้นเอง เสียงแจ้งเตือนจากแอปไลน์ก็ดังขึ้น ทำให้เธอหยุดชะงัก : น้องนิวพอมีเวลาคุยกับพี่ไหม? : พี่ธานมีอะไรหรือเปล่าคะ : สะดวกโทรคุยไหมครับ : ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ : ครับ เธอมองไปที่เตียงของเพื่อนที่ยังหลับสนิท แล้วค่อยๆ เดินออกจากห้องอย่างระมัดระวัง เพราะไม่อยากรบกวนใคร : ว่าไงคะ ตอนนี้นิวออกมาข้างนอกแล้ว : งั้นพี่โทรไปเลยนะ : ค่ะ เมื่อสายโทรเข้าดังขึ้น เธอกดรับทันที "พี่ธานมีอะไรหรือเปล่าคะ" "พี่อยากถามว่า เพื่อนของน้องที่เพิ่งคลอดลูก เขาเป็นใครครับ" "พี่ธานอยากรู้ไปทำไมคะ" "เอาเป็นว่านิวบอกพี่ก่อน เดี๋ยวพี่จะบอกเหตุผลว่าทำไม" ใจของเธอเต้นแรงขึ้นทันที ความสงสัยที่สะสมมานานพุ่งขึ้นมา ผู้ชายที่เธอเพิ่งเจอวันนี้ จะใช่คนเดียวกับผู้ชายที่หลอกเพื่อนเธอหรือเปล่า? เธอจึงเล่ารายละเอียดทุกอย่างให้ชายหนุ่มฟัง ครอบคลุมทุกเรื่องที่คิดว่าเขาคงจำเพื่อนได้ และทันทีที่ชายหนุ่มได้ฟัง เขาก็รู้สึกจุกอกทันทีในสิ่งที่สงสัยมานาน "ทีนี้พี่ธานบอกนิวได้หรือยังคะ" "นิวสัญญากับพี่ก่อนว่าถ้าบอกไปแล้ว นิว

ณ โรงเรียนอนุบาลเอกชนแห่งหนึ่ง.. "ป้านิวมาแล้ววว..คุณลุงก็มาด้วย!" "ว่าไงตัวแสบ ไปเล่นซนที่ไหนมาผมเปียกเชียว" "วันนี้คุณแม่ไม่มารับน้องธามอีกแล้วหรอค้าบ?" "คุณแม่น้องธามกำลังยุ่งมากเลยครับ" "น้องธามอยากให้คุณแม่มารับ" "แต่ว่าคุณแม่ต้องทำงาน เพื่อที่จะได้มีเงินให้น้องธามเรียนหนังสือ มีเงินซื้อของเล่น และมีบ้านหลังใหญ่ๆให้วิ่งเล่นไงครับ" เด็กชายที่ได้ยินดังนั้นก็ทำหน้าเศร้าเล็กน้อย"งั้นน้องธามไม่เรียนหนังสือ ไม่เอาของเล่นได้ไหมค้าบ… คุณแม่จะได้ไม่ต้องทำงาน" ชายหนุ่มยิ้มอ่อนโยนพลางลูบหัวลูกชาย "ฟังลุงนะ น้องธามยังมีลุง มีป้านิว ไหนจะป้าอรอีกที่คอยมารับน้องธามที่โรงเรียน ลุงว่าน้องธามให้เวลาคุณแม่หน่อยนะครับ" เด็กชายพยักหน้า"แล้วเมื่อไหร่คุณแม่จะมีเวลามารับน้องธามที่โรงเรียนค้าบ?" "แล้วเวลาที่ลุงมารับหรือป้านิวมารับ น้องธามไม่ดีใจหรอครับ?" "ดีใจค้าบ แต่ถ้าคุณแม่มารับจะดีใจกว่า" "เอาเป็นว่าป้านิวจะลองคุยกับคุณแม่ให้นะค้าบ" "ค้าบบบ.." "น้องธามหิวยังคับ?" "หิวแล้วค้าบ" ชายหนุ่มและเธอพาเด็กชายไปหาอะไรอร่อยๆ กินในห้าง พร้อมพาไปเล่นของเล่นจนเด็กชายแสดงท่าทีต

งานปาร์ตี้​เล็กๆถูกจัดขึ้นโดยที่เธอเป็นคนจัดการทุกอย่าง​ด้วยตัวเอง​ ไม่ว่าจะเป็​นอาหารเครื่องดื่ม​รวมถึงของว่าง​" มิ้ง​ ทำไมแกไม่บอกฉันก่อนว่ามีงานปาร์ตี้​ฉันจะได้แต่งตัวสวยๆ​" ฉันอยากเซอร์​ไพรส์แกไง" แล้วนี่จัดปาร์ตี้​อะไรของแก งานวันเกิดก็ไม่ใช่​" ไม่บอก​ ก็บอกว่ามีเซอร์ไพรส์​ไง" แล้วงานปาร์ตี้​มีแค่ฉันกับแกกับปริมแล้วก็น้องธาม แค่สี่คนเองหรอ" เดี๋ยว​ก็รู้เองอย่าถามเยอะ​" เออ​ ไม่ถามก็ได้​นัดทุ่มนึง​ ​แต่ตอนนี้​ทุ่มกว่าๆแล้วยังไม่โผล่หน้ามาอีก​ บอกอยากเจอลูกแล้วนี่อะไรปล่อยให้ลูกรอเก้อ​ สักพักเธอก็ได้ยินเสียงรถยนต์​และจำเสียง​มันได้ว่าเป็นของเขา​ " ลุงธานมาแล้ววว​ เด็ก​ชายวิ่งเข้าหาทันทีเมื่อเจอเขา" เป็นไงบ้างตัวแสบไม่เจอกันตั้งหลายวันคิดถึง​ลุงไหมครับ​" คิดถึง​ค้าบ​ แล้วลุงธานคิดถึงน้องธามไหมค้าบ​" คิดถึง​ที่สุดเลยครับ​ " นิว​ นี่มันเรื่องอะไรอ่ะ​ ฉันงงไปหมดแล้ว​ " แกจำพี่เขาได้อยู่​ใช่ป่ะ" ได้สิทำไมจะไม่ได้​ ตอนนั้น​ที่ว่าหล่อนะ​ ตอนนี้​หล่อขึ้นกว่าเดิมอีก​ คนอะไรยิ่งแก่ยิ่งหล่อ แกดูเขาแต่งตัวทำผมสิอย่างกับพระเอกในนวนิยาย​ " เบาได้เบานะคะคุณ​ปริม " แล้วเขามาที่น