บททั้งหมดของ กรงรัก: บทที่ 1 - บทที่ 10

ศรายุทธ หนุ่มใหญ่วัยสามสิบห้าปีที่มีหน้าตาหล่อเหลาคมคาย ดวงตาของเขาคมกริบ จมูกโด่งเป็นสัน ผมหยักศก และมีผิวสีแทนอย่างชายไทย กำลังเดินเข้าในร้านอาบอบนวดที่เขามาใช้บริการเป็นประจำในช่วงหนึ่งปีหลังมานี้เมื่อปีที่แล้ว ศรายุทธสูญเสียภรรยาอันเป็นที่รักไป เขาใช้เวลาอยู่นานกว่าจะทำใจได้ แต่ก็ยังไม่คิดจะหาใครมาแทนที่เธอ และหาวิธีปลดปล่อยความต้องการโดยการเที่ยวกลางคืนและใช้บริการที่ร้านจัดให้อย่างคุ้มค่าพอศรายุทธเดินเข้าร้านก็มีสาวน้อยสาวใหญ่ส่งสายตาให้เขาเพื่อเรียกร้องความสนใจอยากเป็นตัวเลือกของเขากันทั้งนั้น เพราะศรายุทธมาเพียงสัปดาห์ละครั้ง แต่คนที่เขาพาขึ้นห้องแต่ละครั้งนั้นได้ค่าตอบแทนนอกเหนือจากค่าตัวที่ทางร้านจ่ายให้อีกคนละหลายพัน“วันนี้มีเด็กใหม่เพิ่งเข้ามาทำงานค่ะ คุณยุทธมาได้ถูกวันเลย ให้เจ๊ไปเรียกมานั่งด้วยไหมคะ หรือจะเลือกดูน้องๆ ในร้านก่อน” ชมพูนุชหรือเจ๊นุชถามศรายุทธด้วยน้ำเสียงที่ดูเอาอกเอาใจ“จัดมาเลยก็ได้ครับ” ศรายุทธบอก เขานั่งลงที่เก้าอี้ทรงสูงหน้าเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม แล้วส่งบรั่นดีมาหนึ่งแก้วเพื่อดื่มย้อมใจ คำว่าเด็กใหม่ของชมพูนุช สำหรับศรายุทธก็คือใหม่สำหรับเขาในคืนนี้

บัวบงกชเก็บโต๊ะเสร็จก็เดินไปหาเขาที่ห้องนอน ที่ตอนนี้อาบน้ำทำความสะอาดร่างกายไว้รอเธอแล้ว เขานอนรอที่เตียงแล้วหันหน้ามามองเธอที่เดินเข้ามา “พรุ่งนี้ฉันจะเอาเสื้อผ้ามาทิ้งไว้ที่นี่ เผื่อได้ค้าง” เขาบอก “แสดงว่าคืนนี้คุณไม่ค้างงั้นหรือคะ” เธอถามเขา “ไม่ล่ะ” ศรายุทธบอกแล้วเรียกเธอให้เข้ามาหาเขา บัวบงกชยิ้ม เธอเดินไปพลางถอดเสื้อของเธอออกไป มาถึงขั้นนี้แล้วไม่มีอะไรต้องอาย เธอต้องเอาใจเขาเพื่อเงินก้อนใหญ่ที่เธอจำเป็นต้องใช้ในอีกไม่กี่วันนี้ ศรายุทธมองลีลาการเยื้องย่างของเธออย่างพอใจ แล้วก็จ้องเรือนร่างที่หยุดยืนแก้ผ้าตรงหน้าของเขาด้วยความปรารถนา “วันนี้ปล่อยข้างในได้ใช่ไหม” เขาถามเธอ “อยู่ในช่วงปลอดภัยพอดีค่ะ เดี๋ยวบัวก็จะเป็นประจำเดือนแล้ว ถ้าคุณอยากปล่อยข้างใน ต่อไปบัวจะทานยาคุมให้ค่ะ” เธอบอกเขาเสียงอ้อนอย่างเอาใจ “ดีมาก” เขาบอกแล้วรั้งเอวบางเข้ามาหาตัวเขาแล้วเริ่มจูบเล้าโลมเธออย่างดูดดื่ม ศรายุทธดึงเธอลงมาทับเขาไว้แล้วดันศีรษะเธอลงไปข้างล่างให้ใช้ปากให้เขา ซึ่งเธอก็ทำตามอย่างว่าง่ายแล้วปรนนิบัติเขาอย่างสุดความสามารถ บัวบงกชเลื้อยตัวขึ้นมาแล้วพรมจูบหน้าท้องของเขาไล่มาจนจึงแผง

ศรายุทธให้คนที่ไว้ใจได้เอารถไปส่งให้บัวบงกชที่บ้าน เขาสั่งให้เรื่องนี้เป็นความลับสูงสุดไม่ให้คนของเขาบอกเรื่องบัวบงกชให้ใครรู้ โดยเฉพาะสินีนาถเพราะไม่อยากให้เธอคิดมากและเป็นกังวล เพราะจิตใจผู้หญิงยากที่จะเข้าใจอาจนำพาเรื่องร้ายมาในภายหลังได้ บัวบงกชรับรถจากคนของศรายุทธมาเธอก็ยิ่งรู้สึกติดหนี้บุญคุณเขามากขึ้นเรื่อยๆ คิดว่ายิ่งเอากับเขามากเท่าไร เธอก็จะหลุดจากเขาได้ยากขึ้นเท่านั้น เธอจึงตั้งใจว่าจะขอเขาเท่าที่ต้องใช้จ่ายจริงๆ และไม่ฟุ่มเฟือย เพื่อตอนที่เธอไปจากเขาจะได้ไม่รู้สึกผิดมากนัก ถึงจะใช้ร่างกายเข้าแลก แต่ความสุขสบายที่เธอได้รับนั้นมันมากเกินกว่าคนที่ตัดสินใจทำอาชีพอย่างเธอจะได้รับ บัวบงกชขับรถไปที่มหาวิทยาลัยแล้วจอดไว้ที่คณะอื่นเพราะไม่อยากให้เพื่อนเห็น เธอทำเรื่องยื่นฝึกงานที่บริษัทของศรายุทธตามที่เขาบอก โดยมีเพื่อนบางคนเห็นเธอลงชื่อบริษัทเลิศประจักษ์เป็นอันดับแรกต่างก็เตือนเธอว่าที่นี่ไม่รับนักศึกษาฝึกงาน เพราะงานที่นั่นมีความลับสูง เสี่ยงให้คนภายนอกล่วงรู้ข้อมูลไม่ได้ บัวบงกชอ่านหนังสือติวสอบกับเพื่อนๆ จนถึงช่วงเวลาบ่ายแก่ๆ เธอก็ขอตัวกลับเพราะไม่มีเรียนต่อ แล้วเดินแยกไปขึ

บัวกงกชมารายงานตัวกับฝ่ายบุคคลของเลิศประจักษ์กรุ๊ปแล้วถูกส่งตัวให้ไปหาเลขานุการของศรายุทธศิรินุชคือสาวใหญ่วัยสี่สิบห้าปีที่เป็นเลขานุการของศรายุทธที่ทำงานกับเขามาตั้งแต่บิดาของเขายังไม่วางมือจากตำแหน่งประธานบริหารศิรินุชพอใจที่บัวบงกชใส่กระโปรงนักศึกษาที่ไม่รัดรูปและยาวคลุมเข่า ซึ่งหาได้ยากในสมัยนี้ เธอสอนวิธีจัดตารางงาน วิธีการดูตารางเวลานัดหมาย และขั้นตอนการนำเอกสารไปให้ศรายุทธเซ็น รวมถึงวิธีชงกาแฟให้ศรายุทธด้วยว่าเขาดื่มกาแฟประเภทไหน และควรเสิร์ฟเวลาไหนบ้าง“ท่านประธานปกติจะเข้างานไม่เกินเก้าโมงเช้า กาแฟถ้วยแรกเสิร์ฟตอนสิบเอ็ดโมง บ่ายสอง กับสี่โมงเย็นตามลำดับ” ศิรินุชอธิบายกับบัวบงกช เธอพยักหน้าเรียนรู้งานได้อย่างรวดเร็วศรายุทธเดินเข้ามาพร้อมกับผู้ติดตามอีกสองคน เขามองหน้าบัวบงกชด้วยสีหน้าที่ดูเคร่งขรึมและเป็นทางการกว่าปกติ แล้วพยักหน้าทักทายศิรินุชเบาๆ ก่อนจะเข้าห้องไปกับผู้ติดตาม เพื่อคุยธุระของเขาศิรินุชรอจนผู้ติดตามของศรายุทธออกมาจากห้อง เธอก็เคาะห้องสามที ก่อนจะเปิดประตูพาบัวบงกชไปแนะนำตัว“ท่านประธานคะ นี่บัวบงกช เป็นเด็กฝึกงานที่จะมาฝึกงานในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาค่ะ ดิฉันจะใ

บัวบงกชที่นอนคิดมากทั้งคืนเพราะศรายุทธไม่พอใจเธอก็มาทำงานตามปกติ เธอหันซ้ายหันขวากลัวว่าจะเจอผู้ชายคนนั้นอีก เพราะศิรินุชบอกว่าเธอให้ฝ่ายบุคคลแจ้งเตือนเขาไปแล้วว่าไม่ให้ทำเรื่องอย่างนั้นอีก บัวบงกชเลยกลัวว่าเขาจะโกรธแล้วยิ่งหาเรื่องเธอบัวบงกชก้าวเข้าไปในลิฟต์ ประตูกำลังจะปิดแต่ก็มีมือมาขวางเอาไว้ก่อน ประตูเลยเปิดออกอีกครั้ง เป็นชายหนุ่มคนเมื่อวานอย่างที่เธอกลัว“พี่ไปด้วยคนสิครับ” เขาบอกแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และดูไม่เป็นมิตรสำหรับบัวบงกชเขากดปิดลิฟต์แล้วก็มีมือใครบางคนมาขวางเอาไว้อีกรอบ เป็นศรายุทธที่ขวางประตูลิฟต์นั้น เขาไม่อยากเชื่อว่าเขาจะมาแอบดักรอเธอขึ้นลิฟต์ และพอเจอพนักงานหนุ่มจอมตื้อแอบรอเธออยู่ก่อนหน้านี้ เขาก็ยิ่งแทบทนไม่ไหว แต่ถ้าจะรังแกพนักงานตัวเล็กๆ ก็คงดูไม่ดีอย่างที่บัวบงกชบอก เขาเลยต้องอดทนและทำตัวให้นิ่ง“ผมไปด้วยคนสิ” เขาพูดเสียงเรียบ แล้วก้าวเข้าไปในลิฟต์บัวบงกชดีใจที่อย่างน้อยก็มีศรายุทธอยู่ในลิฟต์ด้วย ถึงจะกังวลเรื่องที่เขากำลังโกรธเธออยู่ แต่ก็อุ่นใจที่เขาอยู่ตรงนี้“วันนี้ท่านประธานมาเช้าจังเลยนะคะ” บัวบงกชพูดกับเขา“พอดีอยากลองเข้างานเช้าดู เผื่อว่าจะได้เห็