Rachell asteria Santos, the kind and soft hearted girl who will endure the pain she was feeling and continue to love her husband Kevin Sy riego that would not allow her to be happy and free from their bond being a husband and wife. How long will Rachell endure the pain and suffering she was experiencing with her own husband? With her beloved heartless husband. "Your mine. No one can own you. Not even your oh-so-called friend." "K-Kevin... I-I'm pregnant." "K-Kevin w-wait saan mo ako dadalhin?" "Sa lugar Kung saan pwedeng tanggalin yang nasa tyan mo." And that's the time she will choose to run and hide from her heartless husband, Kevin Sy Riego. Rachell Asteria Santos and Kevin Sy Riego story.
View More"Hey, nagising ka ba ng kambal?" May lambing na boses na tanong ni rachell sa asawa ng makita itong nakasandal na nakaupo sa suede sun lounger chair na palaging kong inuupuan sa tuwing ayaw mag pababa sa buhat ni baby ezekiel lalo na pag may nararamdaman ito. "Hey, babe." Sa halip ay Bati ni kevin kay Rachell. Nasilip ni Rachell tulog na tulog na sa bisig ng asawa ang napaka iyakin na si baby ezekiel kabaligtaran ng kapatid nitong napaka tahimik At madalang kung umingit At umiyak. "Hey you too." Sagot niya dito sabay ganti ng saglit na halik sa labi ng asawa. "Bakit hindi mo ako ginising, napuyat ka pa tuloy ni baby kiel, May pasok ka pa naman mamaya. Wala ka ng itutulog nyan paniguradong aantukin ka mamaya." Dagdag niya pa dito. Hinaplos ni Rachell ang buhok ng asawa na parang sinusuklay niya ito. Hindi nga siya binigo ni Kevin dahil mag mula ng mag sama muli Sila a
"Kevinnnnnnnnnnnnnnnnnnnn." Tili ko nag kukunwari makirot ang tyan at manganganak na, my kinalat pa akong mantika sa paligid ng sahig. Nasa pangalawang palapag ito at sa library office niya nalang ginagawa ang lahat ng trabaho niya sa kadahilanang kabuwanan ko na at hindi maaaring maiwan ako at ang mga anak namin ng kami langsa loob ng bahay.Hindi kasi ako pumayag na mag karoon ng katulong dahil nasanay na ako yan ang dahilan ko sa kanya "ang kambal nga nagawa kong mailuwal ng wala si kevin, ngayon pa kaya na andito na andito na siya?" Wala itong nagawa ng bantaan ko itong iiwan kaya heto tiis tiis muna siya dahil siya ang gumagawa ng lahat ng gawain hanggat buntis at hindi pa ako nanganganak.Pinigil kong humagikgik ng makarinig ng galabog mula sa taas tila natataranta to na bumaba para puntahan ako at tignan ang kalagayan ko.&
Kevin POV "Kung gusto mo talaga bro yang chick na yan bakit hindi mo lapitan, napaka torpe mo talaga kahit kailan." Saad ng kapatid niya hindi niya ito pinansin at patuloy niya lamang tinignan ang isang dalaga na tahimik na nag babasa sa gilid ng canteen walang pake sa paligid ito at tila hindi na didistract sa napaka ingay na paligid. Makita niya lang ito kumpleto na agad ang mundo niya hindi niya alam kung anong meron sa babaeng ito at nagagawa nitong kunin ang atensyon niya. Maraming babae na ang nag kakandarapa sa kanilang mag kakaibigan sa kanilang paaralan at natatanging ito lamang ang hindi nag kakandarapa sa kanila. Lalo na sa kanya. "Baka naman inlababo ka na dud or baka na titrill ka lang sa chick na yan dahil hindi tayo hinahabol habol ni ang kiligin saatin hindi nito magawa tomboy ata yan e." Papahag ni Paul na ikinatingin niya dito. <
Rachell POV"Manang kayo na po ang bahala sa bahay at kay Rachell saglit lang po kami at babalik din po." Rinig kong sigaw ni kevin. Pababa ako sa hagdanan ng marinig ko ito. Umaga umaga aalis nanaman ito? Takang tanong ko sa sarili ko.Napigtas ang pag tataka ko ng makita kong kasama nanaman nito ang magina. Hindi pa ba ako nasanay? Simula ng dinala ako ni kevin dito ay walang araw o oras na di ito umaaalis na di kasama ang magina. Ni minsan nga di ako nito ipinasyal at ang kausap kausapin hindi rin nito magawa ang huling pag uusap namin ay yung araw na pinag bantaan ko itong lalayasan ko ito at luluwas ako mag isa sa maynila.Ni hindi natakot ang loko. palibhasa alam niyang di ako makaka alis sa lugar na ito e. Sobrang stress na ako sa kakaisip sa mga bagay bagay katulad ng paano na ang marriage namin? Ang mga anak namin kung sakali man makikipag hiwalay na ito saa
Rachell POVAng dapat na pag alis ko sa lugar na ito ay naudlot bukod sa wala akong pera pamasahe wala din gustong mag hatid saakin pamanila. Bakit ba inaasahan ko na susundin ako ng mga tauhan ng asawa ko at tutulungan ako ng mga ito e ang loyalty ng mga taong andito ay para lang kay kevin. Kay kevin lang sila nakikinig miski ang mayordoma ng bahay na nag iisang kasundo ko ay kay kevin din ang loyalty.Naiinis na naiiyak na ako sa halo halong emotion na nararamdaman ko dagdag pa ang pag iisip ko sa kung ano nang mangyayari saaming mag iina? Hihiwalayan na ba ako ni kevin dahil dito? Kaya niya ba ako hinahabol dahil gusto niyang makipag hiwalay? Iniisip ko tuloy na baka acting lang ang lahat ng pinapakita nito saakin na hindi totoo ang lahat ng kwentong sinabi nito saakin tungkol sa tunay nitong nararamdaman para saakin. Isama pa ang mga matatam
Rachell POV"Nay? Umuwe po ba si kevin kagabi? Parang kanina ko pa po kasi siya di nakikita e." Tanong ko kay manang matapos makaupo sa hapag kainan. ngayon lang nangyari na di ako ginugulo ni kevin, hindi ako sanay namimiss ko ang amoy nito.Hapon na pero ni anino ni kevin di ko pa din nakikita. Napaisip tuloy ako kung sobra na ba talaga lahat ng mga sinasabi ko at pinapagawa sa kanya kaya hindi siya nag papakita saakin? Kaya hindi niya ako ginugulo ngayon."Nakauwe na anak kaninang madaling araw din siya nakauwe pero umalis din pag dating ng alas otso ng umaga kasama ang mga bisita niya ipinasyal niya." Sagot nito habang nag hahain ng pag kain."Ganun po ba. sino pong mga bisita? Bakit di niya po ako ginising para nakasama ako." Nag hahaba ng ngusong saad ko habang sumasangdok na ako ng pag kain ko."Mga bisita ni kevin yun mula sa manila na lumuluwas dito tuwing bakasyon." Saa
Rachell POVHindi ko alam kung paano ko pakikitunguan si kevin matapos nitong umamin saakin ng tunay na nararamdaman niya para saakin, gusto kong maniwala dito pero kinakain ng takot ko na ba gawa gawa lang nito ang lahat ng sinasabi nito, na baka nga di pa nito nakukuha ang mana nito kaya patuloy akong ginugulo nito, na baka kaya hindi niya ako hinanap ng ilang buwan para hindi na siya mahirapan pa sa kakahanap, hinintay nalang niya na ako mismo ang lumapit sa kanya.Hindi ko alam kung dapat ko pa bang pag katiwalaan si kevin matapos ng lahat lahat ng nangyari. Up until now sinusungitan ko pa din si kevin hindi ko alam kung dahil ba yun sa inis at galit na nararamdaman ko o dahil dala lang ng pag dadalang tao ko, sakanya ko din inuutos ang lahat ng pag kain at inumin na gusto ng pang lasa ko at kapag nalalaman kong hindi si kevin mismo ang bumili o ang gumawa ng gusto kong kainin ay nag kukulong ako sa kwarto. lumilipas lang ang tampong nar
Rachell POV"Kaya naman pala." Rinig niyang saad ng boses ng isang lalaki napaka laki ng boses pero mahinahon lang ito mag salita."Anong kaya naman pala?" Tanong pa ng isa pang boses. Boses lalaki din ito pero hindi kagaya ng isa ang boses nito ay hindi malaki at malalin kung pakinggan at base sa lakas ng boses ng mga ito tila napaka lapit ng mga ito sa mukha niya.Gusto niyang idilat ang mga mata niya pero di niya magawa dahil sa hilong nararamdaman niya bukod dito tila hinihila din siya ng kama na hinihigaan niya para matulog muli. Ito ang unang beses na katulog siya ng napaka himbing, ni ang pag susuka ay hindi niya nararamdaman ngayon tanging pag kaantok at ang bahagyang pagkirot ng ulo niya lang ang iniinda niya na kaya naman idaan sa tulog."Wala, naisip ko lang yung mga panahon nabaliw sa kakahanap si boss sa asawa niya dahil sa biglang pagtakas ng asawa niya. Tignan mo kaya naman pala nabali