3 คำตอบ
กึมที่หลายคนหมายถึงมักเป็นชื่อย่อของ 'แดจังกึม' ซึ่งมีเวอร์ชันซีรีส์ที่โด่งดังมากเมื่อครั้งออกอากาศครั้งแรกในเกาหลีใต้ในต้นทศวรรษ 2000 และกลายเป็นกระแสไปทั่วเอเชีย
ผมคลุกคลีอยู่ในวงการแฟนคลับมานานแล้ว เลยจดจำได้ว่าสองเวอร์ชันหลักที่คนพูดถึงบ่อยคือเวอร์ชันละครโทรทัศน์ชุดยาวต้นฉบับ กับเวอร์ชันการ์ตูน/แอนิเมชันที่ทำเป็นแนวสำหรับเด็กและวัยรุ่น การ์ตูนฉบับนั้นปรับโทนให้เบาลง มีการตัดรายละเอียดทางการเมืองและการแพทย์ออกไปมาก เพื่อให้เด็กดูเข้าใจและสนุกขึ้น แต่ยังคงธีมเรื่องอาหาร การแพทย์ และการฝึกฝนความอดทนไว้ได้ดี ละครต้นฉบับเองก็เป็นซีรีส์ที่เน้นพล็อตยาวตัวละครซับซ้อน ฉากปรุงอาหารและการแพทย์สมัยโบราณถูกถ่ายทอดอย่างพิถีพิถันจนเป็นที่กล่าวขวัญ
มุมมองส่วนตัวคือทั้งสองเวอร์ชันเติมเต็มกันได้ดี: เวอร์ชันละครให้ความเข้มข้นและรายละเอียดเชิงประวัติศาสตร์ ขณะที่เวอร์ชันการ์ตูนทำให้ประเด็นหลักเข้าถึงกลุ่มผู้ชมที่เล็กกว่าและอายุน้อยกว่า เห็นได้ชัดว่าการดัดแปลงแต่ละแบบมีเป้าหมายต่างกัน แต่ยังรักษาจิตวิญญาณของเรื่องไว้ได้ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเรื่องนี้ถึงยังถูกหยิบมาพูดถึงอยู่เรื่อยๆ
มุมมองอีกแบบที่ชอบเล่าแบบเป็นกันเองคือการมองว่ากึมไม่ได้ถูกแปลงเพียงแค่เป็นซีรีส์เท่านั้น แต่ยังถูกแปลงเป็นงานแสดงสด เช่น ละครเวทีหรือละครเพลงเวอร์ชันต่างๆ ที่ถูกจัดขึ้นเพื่อเจาะกลุ่มผู้ชมที่อยากเห็นฉากปรุงอาหารบนเวทีจริงๆ ซึ่งการแสดงสดเหล่านี้มักเน้นความอลังการของเครื่องแต่งกายและฉากสมัยโชซอน พร้อมกับปรับพล็อตให้กระชับและเน้นความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครหลักมากขึ้น การดัดแปลงแบบละครเวทีมักนำเสนอมุมใหม่ เช่น ใส่องค์ประกอบดนตรีสดหรือการเต้นรำ ทำให้ผู้ชมที่ไม่อินกับซีรีส์ต้นฉบับยังสามารถอินได้ง่ายขึ้น
นอกจากนี้ยังมีการทำเป็นสื่อการสอน เพลงประกอบเวอร์ชันพิเศษ และแม้แต่หนังสือภาพสำหรับเด็กที่จับธีมหลักแยกเป็นบทสั้นๆ เพื่อให้เด็กๆ เข้าใจแนวคิดเรื่องความพยายามและจริยธรรมของตัวเอก การดัดแปลงแบบไม่ใช่ซีรีส์นี้ช่วยยืดอายุของเนื้อหาและทำให้คนรุ่นใหม่ยังมีโอกาสได้รู้จักเรื่องราวแม้จะไม่ดูซีรีส์ยาวๆ ก็ตาม จบด้วยความคิดว่าเวอร์ชันต่างๆ เหล่านี้สะท้อนถึงพลังของเรื่องที่แปลงไปได้หลายรูปแบบโดยไม่สูญเสียแก่น
ในเชิงวิเคราะห์ผมมองว่ากึมถูกขยายออกไปเป็นหลายรูปแบบของซีรีส์และงานสื่อที่ตอบโจทย์ผู้ชมต่างกลุ่ม หนึ่งในรูปแบบที่ชัดเจนคือการนำไปออกอากาศในฉบับต่างประเทศที่ผ่านการพากย์หรือซับไตเติล ทำให้ผู้ชมจากหลายประเทศได้สัมผัสเรื่องราวและเกิดกระแสวัฒนธรรมร่วม เช่น การทำทัวร์สถานที่ถ่ายทำหรือการจัดนิทรรศการเกี่ยวกับฉากและเครื่องแต่งกาย นอกจากนี้ยังเห็นผลงานที่ได้แรงบันดาลใจจากธีมอาหารและการแพทย์ของเรื่องนี้ ถูกพัฒนาเป็นซีรีส์แนวสมัยใหม่ที่หยิบองค์ประกอบเรื่องการปรุงอาหารมาเล่น เช่น ซีรีส์ที่โฟกัสการประกวดทำอาหารหรือความสัมพันธ์ในครัวระดับเชฟมืออาชีพ ซึ่งเป็นการต่อยอดแนวคิดเดิมให้เข้ากับรสนิยมของผู้ชมยุคใหม่
ผมเองชอบมองว่าการดัดแปลงที่ประสบความสำเร็จไม่จำเป็นต้องซ้ำรอยต้นฉบับทั้งหมด แต่ควรเก็บแก่นเรื่องไว้แล้วนำเสนอในรูปแบบที่เข้ากับแพลตฟอร์มและกลุ่มอายุ เมื่อไหร่ก็ตามที่การเล่าเรื่องถูกปรับให้สอดคล้องกับผู้ชมสมัยใหม่ เรื่องราวก็จะยังคงมีชีวิต และนั่นคือสาเหตุว่าทำไมกึมถึงถูกแปลงในหลายรูปแบบและยังถูกพูดถึงจนถึงทุกวันนี้