นักออกแบบเกมจะใช้หนังสือ สามก๊ก เป็นแรงบันดาลใจอย่างไร?

มุมมองอีกแบบคือมองจากด้านจริยธรรมและการให้เกียรติประวัติศาสตร์ ซึ่งผมมักคิดเป็นข้อจำกัดที่สร้างความคิดสร้างสรรค์มากพอ ๆ กับการเป็นกรอบให้เล่น

ระบบเกมควรให้ความสำคัญกับการนำเสนอฮีโร่เป็นมนุษย์ที่มีทั้งดีและข้อบกพร่อง ไม่ใช่เทพเจ้าที่ทำอะไรได้ทุกอย่าง ผมมักออกแบบ choice node ที่บังคับให้ผู้เล่นแลกเปลี่ยนระหว่างหน้าที่กับมิตรภาพ เช่นการตัดสินใจส่งหน่วยช่วยเมืองพี่น้องหรือเก็บไว้รักษาพื้นที่ยุทธศาสตร์ เหตุการณ์แบบนี้ทำให้เรื่องราวมีน้ำหนักและผู้เล่นต้องพิจารณาจริยธรรมของตัวละคร

อีกด้านหนึ่งการนำตัวละครทางประวัติศาสตร์มาทำเป็นสินค้าหรือระบบสุ่มราคาถูกต้องระวัง ผมเชื่อว่าการออกแบบโมเดลการเงินที่เคารพผู้เล่นและบริบททางวัฒนธรรมจะช่วยให้เกมยืนยาวกว่า และยังเปิดช่องให้ผู้เล่นได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ผ่านระบบเกมอย่างเป็นธรรมชาติ สุดท้ายแล้วผมคิดว่าเมื่อนำ 'สามก๊ก' มาใช้ในเกม ถ้ามีความสุภาพและตั้งใจ เขาจะกลายเป็นแรงผลักดันให้เกมนั้นลึกและยั่งยืน ไม่ใช่แค่เปลือกหุ้มสวย ๆ

เวลาอ่าน 'สามก๊ก' ผมชอบมองเป็นชั้นๆ มากกว่าจะยึดติดกับพล็อตเดียว เพราะนั่นแหละคือของเล่นชั้นดีสำหรับนักออกแบบเกม

การเริ่มต้นที่ชัดเจนคือการแยกเลเยอร์ของเรื่อง: ตัวละคร, เครือข่ายความสัมพันธ์, การเมือง, และสงคราม ผมมักคิดว่าแต่ละเลเยอร์เหมือนระบบที่ต้องสื่อสารกัน—เช่นความจงรักของขุนพล (ใช้กลไกแบบ affinity หรือ bond) จะส่งผลต่อผลลัพธ์ในสนามรบได้จริง ๆ เหมือนฉากสาบาน桃園 (พิธีสาบานสวนท้อ) ที่สร้างความผูกพันระหว่างเล่าปี่ กวนอู เตียวหุย นำไปสู่ระบบปาร์ตี้หรือโบนัสร่วมทีมที่เปลี่ยนการตัดสินใจของผู้เล่น

เมื่อไดนามิกแบบตัวละครเชื่อมกับระดับภูมิภาค ผมจะดึงไอเดียจากเกมเช่น 'Total War: Three Kingdoms' มาใช้ในแง่ของการจัดการมณฑลและการเมืองเชิงกลยุทธ์ แต่ปรับให้เน้นเรื่องราวของตัวละครมากขึ้น เช่นทำเหตุการณ์เล็ก ๆ เป็นเหตุการณ์เชิงสัมพันธ์ที่ส่งผลต่อแผนที่ยุทธศาสตร์ การออกแบบเหตุการณ์ (event design) ที่มีหลายทางเลือกและผลลัพธ์ระยะยาว จะทำให้ผู้เล่นรู้สึกว่าแต่ละการตัดสินใจมีน้ำหนัก เหมือนการจดหมายการทูตหรือการทรยศที่เปลี่ยนชะตากรรมค่ายทั้งค่าย

สุดท้ายส่วนที่ผมให้ความสำคัญคือการสร้างเรื่องเกิดขึ้นเอง (emergent narrative) ด้วยระบบที่ชัดเจน—AI ของขุนพลมีบุคลิกต่างกัน, ระบบเสบียงและกำลังพลมีผลต่อ morale, และเหตุการณ์สุ่มที่สอดคล้องกับบริบทประวัติศาสตร์ จะทำให้เกมที่ได้ไม่ใช่แค่การเล่าใหม่ของ 'สามก๊ก' แต่เป็นการสร้างเรื่องราวใหม่บนรากฐานที่คุ้นเคย จบด้วยความตื่นเต้นกับความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด

พอคิดเป็นเกมอินดี้ ฉันมอง 'สามก๊ก' เป็นคลังไอเดียที่เหมาะกับการทดลองแนวเกมเล็ก ๆ มากกว่าจะยัดเป็นเกมมหากาพย์หนึ่งเดียว ฉันมักใช้แนวทางสั้น ๆ ที่จับต้องได้: ออกแบบระบบหนึ่งอย่างให้ลึก แล้วใช้ธีมและตัวละครจาก 'สามก๊ก' มาตกแต่งเพื่อเพิ่มมิติ
- หากอยากเล่นกับความขัดแย้งภายในก๊ก ให้ทำเป็นเกมการ์ดหรือเกมต่อสู้แบบฮีโร่ที่แต่ละตัวมี ability ที่สะท้อนบุคลิก เช่นความสัตย์ซื่อของกวนอูหรือความเจ้าแผนการของจูกัดเหลียง
- ถ้าชอบแอ็คชั่น ใช้แรงบันดาลใจจาก 'Dynasty Warriors' แต่กลับหัวแนวทางโดยให้ emphasis ที่การตัดสินใจแบบไดนามิกระหว่างการต่อสู้ (เลือกช่วยเมืองหนึ่งหรือไล่ล่าผู้นำอีกคน) เพื่อให้รู้สึกถึงผลของการกระทำ
- อีกเส้นทางคือทำเป็นเกมเหตุการณ์และการเจรจา (narrative negotiation) ที่อิงจากเหตุการณ์จริงใน 'สามก๊ก' เช่นการชิงเมืองหรือการแต่งตั้งขุนนาง เก็บเป็นเด็คเหตุการณ์และให้ผู้เล่นจัดลำดับความสำคัญของทรัพยากร

รายละเอียดศิลป์และซาวด์ก็สำคัญ: งานภาพใช้โทนหม่นของยุคสงคราม ผสมลายปกหนังสือโบราณ ส่วนเสียงเล่าเรื่องแบบผู้บรรยายเพิ่มความหนักแน่นโดยไม่ต้องพึ่งปริมาณคัทซีนมาก ฉันชอบวิธีนี้เพราะทำให้ผลงานเล็ก ๆ มีจิตวิญญาณของ 'สามก๊ก' โดยไม่ต้องงบมหาศาล

มุมมองอีกแบบคือมองจากด้านจริยธรรมและการให้เกียรติประวัติศาสตร์ ซึ่งผมมักคิดเป็นข้อจำกัดที่สร้างความคิดสร้างสรรค์มากพอ ๆ กับการเป็นกรอบให้เล่น

ระบบเกมควรให้ความสำคัญกับการนำเสนอฮีโร่เป็นมนุษย์ที่มีทั้งดีและข้อบกพร่อง ไม่ใช่เทพเจ้าที่ทำอะไรได้ทุกอย่าง ผมมักออกแบบ choice node ที่บังคับให้ผู้เล่นแลกเปลี่ยนระหว่างหน้าที่กับมิตรภาพ เช่นการตัดสินใจส่งหน่วยช่วยเมืองพี่น้องหรือเก็บไว้รักษาพื้นที่ยุทธศาสตร์ เหตุการณ์แบบนี้ทำให้เรื่องราวมีน้ำหนักและผู้เล่นต้องพิจารณาจริยธรรมของตัวละคร

อีกด้านหนึ่งการนำตัวละครทางประวัติศาสตร์มาทำเป็นสินค้าหรือระบบสุ่มราคาถูกต้องระวัง ผมเชื่อว่าการออกแบบโมเดลการเงินที่เคารพผู้เล่นและบริบททางวัฒนธรรมจะช่วยให้เกมยืนยาวกว่า และยังเปิดช่องให้ผู้เล่นได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ผ่านระบบเกมอย่างเป็นธรรมชาติ สุดท้ายแล้วผมคิดว่าเมื่อนำ 'สามก๊ก' มาใช้ในเกม ถ้ามีความสุภาพและตั้งใจ เขาจะกลายเป็นแรงผลักดันให้เกมนั้นลึกและยั่งยืน ไม่ใช่แค่เปลือกหุ้มสวย ๆ

พอคิดเป็นเกมอินดี้ ฉันมอง 'สามก๊ก' เป็นคลังไอเดียที่เหมาะกับการทดลองแนวเกมเล็ก ๆ มากกว่าจะยัดเป็นเกมมหากาพย์หนึ่งเดียว ฉันมักใช้แนวทางสั้น ๆ ที่จับต้องได้: ออกแบบระบบหนึ่งอย่างให้ลึก แล้วใช้ธีมและตัวละครจาก 'สามก๊ก' มาตกแต่งเพื่อเพิ่มมิติ
- หากอยากเล่นกับความขัดแย้งภายในก๊ก ให้ทำเป็นเกมการ์ดหรือเกมต่อสู้แบบฮีโร่ที่แต่ละตัวมี ability ที่สะท้อนบุคลิก เช่นความสัตย์ซื่อของกวนอูหรือความเจ้าแผนการของจูกัดเหลียง
- ถ้าชอบแอ็คชั่น ใช้แรงบันดาลใจจาก 'Dynasty Warriors' แต่กลับหัวแนวทางโดยให้ emphasis ที่การตัดสินใจแบบไดนามิกระหว่างการต่อสู้ (เลือกช่วยเมืองหนึ่งหรือไล่ล่าผู้นำอีกคน) เพื่อให้รู้สึกถึงผลของการกระทำ
- อีกเส้นทางคือทำเป็นเกมเหตุการณ์และการเจรจา (narrative negotiation) ที่อิงจากเหตุการณ์จริงใน 'สามก๊ก' เช่นการชิงเมืองหรือการแต่งตั้งขุนนาง เก็บเป็นเด็คเหตุการณ์และให้ผู้เล่นจัดลำดับความสำคัญของทรัพยากร

รายละเอียดศิลป์และซาวด์ก็สำคัญ: งานภาพใช้โทนหม่นของยุคสงคราม ผสมลายปกหนังสือโบราณ ส่วนเสียงเล่าเรื่องแบบผู้บรรยายเพิ่มความหนักแน่นโดยไม่ต้องพึ่งปริมาณคัทซีนมาก ฉันชอบวิธีนี้เพราะทำให้ผลงานเล็ก ๆ มีจิตวิญญาณของ 'สามก๊ก' โดยไม่ต้องงบมหาศาล

เวลาอ่าน 'สามก๊ก' ผมชอบมองเป็นชั้นๆ มากกว่าจะยึดติดกับพล็อตเดียว เพราะนั่นแหละคือของเล่นชั้นดีสำหรับนักออกแบบเกม

การเริ่มต้นที่ชัดเจนคือการแยกเลเยอร์ของเรื่อง: ตัวละคร, เครือข่ายความสัมพันธ์, การเมือง, และสงคราม ผมมักคิดว่าแต่ละเลเยอร์เหมือนระบบที่ต้องสื่อสารกัน—เช่นความจงรักของขุนพล (ใช้กลไกแบบ affinity หรือ bond) จะส่งผลต่อผลลัพธ์ในสนามรบได้จริง ๆ เหมือนฉากสาบาน桃園 (พิธีสาบานสวนท้อ) ที่สร้างความผูกพันระหว่างเล่าปี่ กวนอู เตียวหุย นำไปสู่ระบบปาร์ตี้หรือโบนัสร่วมทีมที่เปลี่ยนการตัดสินใจของผู้เล่น

เมื่อไดนามิกแบบตัวละครเชื่อมกับระดับภูมิภาค ผมจะดึงไอเดียจากเกมเช่น 'Total War: Three Kingdoms' มาใช้ในแง่ของการจัดการมณฑลและการเมืองเชิงกลยุทธ์ แต่ปรับให้เน้นเรื่องราวของตัวละครมากขึ้น เช่นทำเหตุการณ์เล็ก ๆ เป็นเหตุการณ์เชิงสัมพันธ์ที่ส่งผลต่อแผนที่ยุทธศาสตร์ การออกแบบเหตุการณ์ (event design) ที่มีหลายทางเลือกและผลลัพธ์ระยะยาว จะทำให้ผู้เล่นรู้สึกว่าแต่ละการตัดสินใจมีน้ำหนัก เหมือนการจดหมายการทูตหรือการทรยศที่เปลี่ยนชะตากรรมค่ายทั้งค่าย

สุดท้ายส่วนที่ผมให้ความสำคัญคือการสร้างเรื่องเกิดขึ้นเอง (emergent narrative) ด้วยระบบที่ชัดเจน—AI ของขุนพลมีบุคลิกต่างกัน, ระบบเสบียงและกำลังพลมีผลต่อ morale, และเหตุการณ์สุ่มที่สอดคล้องกับบริบทประวัติศาสตร์ จะทำให้เกมที่ได้ไม่ใช่แค่การเล่าใหม่ของ 'สามก๊ก' แต่เป็นการสร้างเรื่องราวใหม่บนรากฐานที่คุ้นเคย จบด้วยความตื่นเต้นกับความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด