นักแสดงซีรีย์เดย์ คนไหนรับบทโดดเด่นที่สุด?

มีนักแสดงคนหนึ่งใน 'เดย์' ที่สำหรับผมแล้วโดดเด่นที่สุด คือผู้ที่รับบทเป็นตัวเอกซึ่งแบกเรื่องราวทั้งอารมณ์และการเปลี่ยนแปลงของเรื่องไว้บนไหล่ ตั้งแต่ฉากเปิดเรื่องที่ยังเย็นชาและเก็บกด ไปจนถึงฉากสุดท้ายที่เผยบาดแผลและความอ่อนแอออกมาเต็มๆ ความสามารถของนักแสดงคนนี้ไม่ได้อยู่แค่ที่การถ่ายทอดบทพูด แต่เป็นการใช้ภาษาเฉพาะของร่างกาย เสียง และการเว้นจังหวะ ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวละครมีชีวิตจริงๆ ฉากที่เป็นการเผชิญหน้ากันแบบเงียบๆ ในห้องครัวหรือฉากที่ร้องไห้อย่างเงียบๆ จนแทบจะไม่มีเสียง เสน่ห์ตรงนี้ทำให้บทที่อาจจะซ้ำซากกลายเป็นอะไรที่จับต้องได้และเจ็บปวดจนคนดูสะเทือนใจไปด้วย

การแสดงที่โดดเด่นยังมาจากการสร้างสีสันร่วมกับนักแสดงสมทบด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นความเข้มข้นของคู่หูที่เป็นเพื่อนหรือความเย็นชาของฝ่ายตรงข้าม ทุกคนช่วยเสริมให้มิติของตัวเอกเด่นชัดขึ้น แต่สิ่งที่ทำให้ผมชอบนักแสดงนำคนนี้เป็นพิเศษคือความสามารถในการบาลานซ์ระหว่างความอ่อนโยนกับมิติที่มืดมน เขาไม่เคยทำให้ฉากดราม่าดูเกินจริง แต่สามารถทำให้คนดูเชื่อได้ทันทีว่าเหตุการณ์นั้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่นๆ ก็ทำได้ลงตัว ทั้งเคมีที่บางฉากอบอุ่นและการปะทะทางสายตาที่ทำให้หัวใจเต้นแรง เหมือนตอนดูฉากใน 'นิยายรักสมัยใหม่' ที่เสียงเงียบกลับพูดได้มากกว่าคำพูดเสียอีก

ถ้าจะพูดถึงมุมเทคนิค ผมชอบการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ที่นักแสดงใส่เข้าไป เช่นการเปลี่ยนท่าทางเล็กน้อยเมื่อเจอสิ่งกระตุ้นหรือการปรับระดับเสียงลงอย่างจงใจเวลาอยากปกป้องใครสักคน ฉากหนึ่งซึ่งถูกพูดถึงบ่อยๆ ในชุมชนแฟนๆ คือฉากที่ตัวเอกต้องตัดสินใจครั้งใหญ่ แทนที่จะใช้การตะโกนหรือน้ำตา ท่าทีที่นิ่งและสายตาที่เปลี่ยนไปเพียงแค่เสี้ยววินาทีกลับหนักแน่นกว่าคำพูดหลายหน้า นั่นแหละที่ทำให้บทบาทนี้ยังคงติดตาและถูกพูดถึงนานหลังจากจบซีซั่น สำหรับผมแล้ว การได้เห็นการแสดงแบบนี้เป็นเหตุผลที่ยังอยากกลับไปดูซ้ำๆ และนั่งคิดถึงตัวละครอยู่นานหลังจบตอนหนึ่งๆ ความจริงจังและอ่อนโยนของการแสดงยังทำให้ผมนึกถึงความเป็นมนุษย์ตัวจริงอยู่เสมอ