ตลอดเวลาที่ติดตาม 'Boruto' ฉันมองเห็นแฟนฟิคหลายชุดมองฮิมาวาริเป็นคนที่จะพลิกโฉมอนาคตของโลกนินจาอย่างเงียบๆ แรงดึงดูดหลักมาจากความเป็นลูกของสองตระกูลยักษ์ใหญ่—พลังของอูซึมากิบวกกับสายเลือดฮิวงะ—ทำให้แฟนๆ ชอบจินตนาการว่าพลังของเธอจะไม่ใช่แค่การสืบทอดธรรมดา แต่มันอาจกลายเป็นรูปแบบใหม่ของ dojutsu หรือเทคนิคการป้องกัน-เยียวยาที่ผสมผสานทั้งสองตระกูล
ในแฟนฟิคบางเรื่อง ฮิมาวาริถูกวาดเป็น 'ผู้รักษา' รูปแบบใหม่ที่ไม่ได้ออกไปสู้ในแนวหน้ากับศัตรูโดยตรง แต่นำพาความสมดุลกลับมาให้สังคมหลังสงคราม ด้วยการใช้พลังเซลล์อูซึมากิเพื่อซ่อมแซมร่องรอยของการทำลายล้างและสายตาแบบฮิวงะในการสังเกตผู้คน ทำให้เธอกลายเป็นศูนย์กลางของการฟื้นฟู เสียงเล็กๆ ของเธอกลายเป็นที่พึ่งพิงที่ผู้คนไม่เคยคาดคิด
มีแฟนฟิคอีกชุดที่เดินเรื่องตรงกันข้ามโดยให้เธอก้าวขึ้นมาเป็นตัวเดินเรื่องหลักใน
สมรภูมิแบบคลาสสิก โดยอาศัยเหตุการณ์ฉุกเฉินที่ทำให้เธอต้องตื่นรู้พลังบางอย่างอย่างรวดเร็ว เรื่องพวกนี้ชอบเล่นกับภาพว่าเด็กสาวธรรมดาเติบโตเป็นผู้นำที่คนรอบข้างคาดไม่ถึง ซึ่งอ่านแล้วให้ทั้งความอบอุ่นและความตื่นเต้น พร้อมกับความรับผิดชอบที่หนักหน่วงเหมือนกับบทของลูกหลานตระกูลฮีโร่ในนิยายคลาสสิก สุดท้ายแล้ว โมเมนต์เล็ก ๆ ในฉากบ้าน ๆ ของเธอกลับเป็นวัสดุชั้นดีสำหรับแฟนฟิคที่อยากสร้างตัวละครให้มีมิติ ทั้งในบทบาทผู้เยียวยาและผู้นำฝ่ายหน้า — มุมนี้ทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ