ใครแปลซับหรือมีคำบรรยายไทยสำหรับ ละอองดาว ย้อน หลัง ทุกตอน

ในโลกที่เปี่ยมไปด้วยแสงสีของวงการบันเทิง หยางซูมี่คือชื่อที่ไม่มีใครไม่รู้จัก เธอเป็นนางแบบลูกครึ่งไทย-จีนวัย 25 ปี ที่ครองตำแหน่งท็อปโมเดลของประเทศ ด้วยความงามที่ตราตรึงใจและความมั่นใจที่สะกดทุกสายตา แต่ภายใต้ภาพลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบนั้น ไม่มีใครรู้ว่าเบื้องลึกในหัวใจของเธอเต็มไปด้วยคำถามที่ไร้คำตอบ และความรู้สึกที่โหยหาบางสิ่งที่ไม่อาจอธิบายได้ เมื่อการทำงานที่เหน็ดเหนื่อยสิ้นสุดลง ซูมี่ตัดสินใจเดินทางกลับไปเยี่ยมอากงอาม่าในชนบทของจีน หมู่บ้านเล็กๆ ที่เธอเคยใช้เวลาในวัยเด็ก ความเงียบสงบของสถานที่และความอบอุ่นจากครอบครัวช่วยปลอบประโลมจิตใจที่อ่อนล้า แต่การเดินทางครั้งนี้กลับพาเธอไปสู่จุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิต จุดเริ่มต้นของโชคชะตาที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง ในวันที่เธอไปเยือนวัดโบราณอันเก่าแก่ที่ตั้งอยู่บนยอดเขาสูง เธอได้พบกับพระชรารูปหนึ่งโดยบังเอิญ ขณะที่เธอยืนอธิษฐานหน้าศาลเจ้า พระรูปนั้นยื่นกำไลหยกขาวเรืองรองให้เธอ พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงลึกลับว่า “ถึงเวลาหวนคืนแล้ว เจ้าจงเตรียมตัวให้พร้อม” คำพูดนั้นดังก้องในจิตใจของซูมี่ แม้เธอไม่เข้าใจความหมายของมัน แต่ความรู้สึกบางอย่างบอกเธอว่าสิ่งนี้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอตลอดกาล…

นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อรุ่นลูกของ ป้าน่ะเมียผมนะ 25+++ ใครที่เข้ามาอ่านแนะนำให้ไปอ่านรุ่นพ่อแม่ก่อนนะจ้ะได้เข้าใจที่มาของตัวละคร นิยายเรื่องนี้จะประกอบไปด้วยทั้งหมดสองตอนด้วยกัน 1.คุณหมอบิวตี้(หนูสวย)25+++(พ่อตาขาโหด) 2.พี่สมาร์ท(สุดหล่อ)25+++

ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ไม่ใช่แค่ถูกคู่หมั้นหักหลังโดยนอกใจเธอไปมีชู้ แต่ทว่าธุรกิจครอบครัวของเธอยังถูกริบไปด้วย หนำซ้ำเธอยังถูกหลอกให้หลับนอนกับคนแปลกหน้าในคืนวันแต่งงาน จนในที่สุดเธอได้ให้กำเนิดลูกของชายแปลกหน้าคนนั้น! คู่หมั้นของเธอใช้การนอกใจครั้งนี้เป็นข้ออ้างเพื่อจะทิ้งเธอกลางที่สาธารณะ ทำให้เธอกลายเป็นตัวตลกของเมือง คืนนั้น ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ดื่มเพื่อให้ลืมและสาบานที่จะหาทางแก้แค้น แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอตื่นขึ้น เธอก็พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงของแซคคารี คอนเนอร์! เธอยิ่งประหลาดใจมากไปกว่านั้นเมื่อแซคคารีขอเธอแต่งงาน! “แต่งงานกับผมสิ แล้วผมจะทำให้คุณเปล่งประกาย” แซคคารี คอนเนอร์คือใครกัน? เขาเป็นที่รู้จักในฐานะจักรพรรดิแห่งความมืดแถมยังเป็นคนรวยสุด ๆ เสียด้วย! มีข่าวลือว่าเขาเป็นเกย์ แล้วไง ใครจะสนกันล่ะ? ยังไงเขาก็เป็นคนเส็งเคร็งอยู่ดี เพราะงั้น เธอจึงตัดสินใจตามน้ำไปเพื่อที่เธอจะแก้แค้นกับสิ่งที่เขาทำไว้! พวกเขาจดทะเบียนและแต่งงานอย่างเป็นทางการ จากนั้นเป็นต้นมา ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์เตรียมพร้อมและเริ่มแผนสร้างความวุ่นวายให้แซคคารี คอนเนอร์ หลังจากที่ทำให้เขาทุกข์ทรมานแล้ว หล่อนเคาะประตูในคืนนั้นและพูดว่า “คุณคอนเนอร์ ฉันต้องการหย่าค่ะ” อย่างไรก็ตาม วันต่อมา ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์เดินออกจากห้องด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว “เธอกล้าดียังไงที่จะทิ้งฉันในเมื่อเธอเป็นของฉันอยู่แล้ว?”

เจ้าบ่าวของข้ามีฝาแฝดผู้พี่อยู่คนหนึ่ง ทั้งคู่มีหน้าตาเหมือนกันมากจนแทบจะแยกไม่ออก สิ่งเดียวที่จะสามารถใช้เป็นเครื่องจำแนกได้ก็คือ ที่หางตาของสามีข้ามีไฝเสน่ห์อยู่เม็ดหนึ่ง ทุกครั้งก่อนที่เราจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน ข้ามักจะต้องลูบเบาๆ ไปที่ไฝเม็ดนั้นก่อนเสมอถึงจะเบาใจ มีบางครั้งเหมือนกันที่เขาใช้น้ำเสียงที่แหบพร่าถามข้าออกมาว่า “หากไม่มีไฝเม็ดนี้ เจ้าจะยังสามารถแยกข้าออกหรือไม่?” และทุกครั้งที่ถาม เขาก็มักจะรุกรุนแรง จนข้าแทบจะรับมือไม่ไหว จึงได้แต่พูดตอบกลับไปอย่างเจ็บปวดว่า “...ได้สิ”ชีวิตหลังแต่งงานของพวกเรา ก็อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งวันหนึ่งที่ข้าได้พบกับความลับของเขาและพี่ชายฝาแฝด...

ในฐานะลูกเขย เขามีชีวิต ที่น่าสังเวช ไม่มีใครเห็นหัว แต่ทันทีที่เขาได้อำนาจมาอยู่ในมือ ทั้งแม่ยายและน้องสะใภ้ต่างต้องคุกเข่าและสยบลงต่อหน้าเขา แม่ยายของเขาได้ขอร้องอ้อนวอนเขาว่า “ได้โปรด อย่าทิ้งลูกสาวฉันไปเลย” ไม่แม้แต่แม่ยายเท่านั้นที่ต้องมาขอร้องเขา น้องสะใภ้ของเขาก็เช่นกัน “พี่เขย ฉันผิดไปแล้ว…”

เมื่อรวมรวมทุกอย่างเรียบร้อยก็ถึงเวลาสำรวจตัวเอง เธอตื่นขึ้นมาในร่างที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ร่างกายอ้วนฉุ ผิวพรรณหยาบกร้าน และใบหน้าที่เต็มไปด้วยจุดด่างดำ นี่คือร่างของ ซูเว่ยหราน สตรีอัปลักษณ์และร้ายกาจแห่งหมู่บ้านชาวประมงในยุคจีนโบราณ! "นี่ไอ้คนแซ่หลี่ ข้าอยากตกลงกับเจ้าหน่อย บ้านเจ้ามีผู้ใหญ่มากมายแต่กลับให้ลูกข้าอายุแค่สีขวบไปรับจ้างหาเลี้ยง ข้าว่าเราหย่ากันเถอะ ลูกข้าจะเอาไปด้วย" "เจ้าไม่มีญาติที่ไหน เอาลุกไปลำบากกับเจ้าหรือ" "ถ้ามีญาติประสาแดกและเห็นแก่ตัวแบบบ้านหลี่เจ้า ข้ายอมโดดเดี่ยวดีกว่า" ซูเว่ยหรานเดินลงเขาไม่สนใจเขาอีก หลี่จื่อหานยืนงง เป็นนางที่วางยาเขาเพื่อได้แต่งงาน อยู่ๆบอกจะหย่าก็หย่าและยังจะเอาลูกไปเลี้ยงเอง นี่ท่านย่าทุบนางจนสติผิดเพี้ยนไปแล้วหรือ