2 Birds One Stone

“You’re mine now, Wifey. You don’t call the shots; I do.” Just weeks before her wedding, Kourtney Allen’s world shatters when she catches her fiancé in bed with her sister. Her devastation deepens when her family sides with her sister, forcing Kourtney to walk away from the life she thought was hers. Writhing in pain and coughing up blood, she plots her revenge. Unexpectedly, she got a husband — Sebastian Woods, the ruthless, untouchable billionaire feared as “The Stone-Hearted CEO.” Known for his cold demeanor and strange aversion to women, he’s shocked to discover Kourtney doesn’t trigger his mysterious condition. Intrigued, he offers her an escape: a marriage on his terms. But the man’s idea of marriage is control, and Kourtney refuses to be tamed. As secrets from her past emerge and his first love returns, their fiery dynamic threatens to explode. Can Kourtney break free from the chains of his obsession, or will she surrender to the man she swore to despise?

Suddenly Zeva Adelia, a freelance photographer, got a client who expressed his interest in her after spending a day together on the first day they met. However, without clarifying what their relationship was and only introducing his name as Zero, the next day Zero immediately returned to his country. He left only a trail of his handmade sketch of Zeva's face and a tiny letter asking Zeva to keep her heart's loyalty to him only. Strangely enough, by only communicating via chat, even without video or phone calls, Zeva feels that Zero has succeeded in conquering her heart. Then, can Zeva undergo a status-less relationship and a long-distance relationship with Zero? How long can Zeva endure waiting for Zero to come back for her? Also, how much does Zeva trust Zero's loyalty to her, when there's another girl like 24/7 beside Zero?

เมื่อวิสุทธิ์ รักแรกที่ลืมยากของ ราม กลับมาใช้บริการร้านนวด GeorKing Massage อีกครั้ง ทำให้เขาได้พบกับ ไททันและพีเจ หมอนวดคนใหม่ที่ลีลาแข็งกล้าไม่แพ้ราม ที่การกลับมาครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งก่อน 100%

Alors qu’Evalina se découvre une nouvelle famille et que les mystères concernant sa naissance se brisent peu à peu, les événements prennent une tournure dramatique. Emportée de force au Cœur de Réturis, elle comprendra vite que dans la guerre qui l’oppose à l’ennemi, le risque de tout perdre est omniprésent. Face à la noirceur qui l’habite, nombreux sont ceux qui commencent à voir en elle un être pire que la Démone. Les Surnaturels la craignent, mais lorsque l’un d’eux est brusquement assassiné, c’est toute l’alliance avec les métamorphes qui menace de voler en éclat. Comment continuer à se battre quand on devient son propre adversaire ? Le véritable ennemi de Réturis s’est-il vraiment montré au grand jour ?

"The moment I realized that I am not the protagonists of my own fairytale." Solving crimes inside the academy is like a puzzle and a chess game. Some will be eaten by hatred, some willbe blinded by love and some will be over powered by emotions . They thought that it was just their only opponent, but they were wrong. Their death is inevitable. Everyday is like a nightmare in disguise— multiple cases need to be solved, some lives will get the justice, but some will be wasted. But their real mission is to protect the Queen, find the cursed child and lastly... destroy the game.

Prologue: Moi: Mais papa enfin! Lui: N'insistes pas ma décision est prise. Moi: Tu n'as même pas essayer de m'écouter! Elle: Quand l'homme parle, la femme écoute et se tait. Moi: Maman!... 0_0... Je n'arrive pas à croire qu'elle soutienne la décision de papa. Qu'est-ce que je dis?... Elle a toujours été de son côté de toute fâçon. Mais j'espérais pour une fois qu'elle prenne ma défense vu les enjeux. Moi: comment vous pouvez prendre de telles décisions? Lui: Ce n'est pas à toi de décider ma fille mais à moi. Et j'estime que tu as trop fait l'école. Dans nos traditions la femme ne doit même pas y mettre les pieds mais toi tu y es allée alors maintenant c'est fini. Moi:...mais... Quoi? À cause de ces stupides traditions encore?...je ne sais même plus quoi dire, quoi faire pour les convaincre de me laisser continuer.

ซินน์ + หมอนาวิน ซินน์...ผู้หญิงเอาแต่ใจที่สุดในสามโลก ชอบแกล้งละเมอออกไปเที่ยวกลางคืน แต่โกหกไม่เนียนไปเรียนมาใหม่! พ่อแม่เริ่มไม่ไหว ต้องรีบหยุดก่อนที่จะเสียตัวเลยเถิดไปมากกว่านี้ ท่านจึงงัดไม้เด็ดหาสามีให้ลูกสาวทันที นั่นก็คือจัดคุณหมอฟันดีกรีลูกเจ้าของโรงพยาบาล ที่ทั้งดุและชอบฟัน เข้ามาฟัน เอ้ย! ดัดนิสัยยัยซินน์ตัวแสบ •_________• ไออุ่น + เวียร์ เวียร์...นักธุรกิจสุดหล่อ เจ้าของโรงแรม ห้าง โรงงานเหล้า เขาทั้งสุขุม ทั้งเย็นชาหาใครเปรียบไม่ได้ แต่ไออุ่นขอผ่าน! ขอหนีไปไกลๆ หล่อรวยเพอร์เฟ็คที่ไหน?! ผู้ชายอะไร๊... บงการไปถึงสีกางเกงในของเธอ •________• น้ำปั่น + ไทม์ สัตวแพทย์อย่างน้ำปั่น...กำลังจะทำหมันคน ฟังไม่ผิดหรอก! เพราะเธอทนกับพฤติกรรมนักธุรกิจหนุ่มเพลย์บอยอย่างไทม์ไม่ไหว เธอโดนเขาล่วงเกินทุกครั้งที่เผลอ โดยที่เขาบอกว่าตัวเองมีสิทธิ์! แถมยังบอกว่าพ่อแม่เราอยากให้ได้กัน ยังไงก็ต้องได้ ตายๆนั่นปากเหรอไอ้บ้า!? ไม่มีวันซะหรอก!

Menikah dengan pria yang baru ditemuinya dalam hitungan hari tidak masuk dalam bayangan dan juga pikiran Naila. Permasalahan dengan pria dari masa lalunya telah selesai tapi tidak dengan dokter yang dijanjikan sebuah jawaban, dan Naila tidak akan bisa menjawab apapun pada dokter tersebut yang tidak lain adalah sahabat sepupunya. Irwan menikahi Naila karena pertemuan pertama saat melamar kerja di cafe milik ayah Naila, pertemuan kedua tanpa sengaja membuat Irwan yakin untuk menikahi Naila. Kemudahan di dapat dengan kehadiran saudaranya yang memiliki hubungan dekat dengan keluarga Naila, saat itu juga Irwan memutuskan menikahi Naila dengan kesederhanaan ketika mereka liburan. Apa tujuan Irwan menikahi Naila? Cinta atau ada sesuatu hal lain? Bagaimana dengan masa lalu Naila?

'ไม่อยากเป็นแล้วเพื่อน ขอเลื่อนสถานะได้ไหม?' เมื่อเพื่อนสนิทตั้งแต่วัยเด็กเริ่มคิดไม่ซื่อ ได้แต่เก็บงำความรู้สึกเอาไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ เพื่อรักษาสถานะความเป็นเพื่อนให้คงเดิม ทั้งที่รู้อยู่ในอกว่าเขาเริ่มคิดกับเธอมากกว่าคำว่า เพื่อน

Ils s’aiment comme on se noie : sans retenue, sans air, sachant que chaque vague les rapproche du fond. Leurs jours sont des nuits blanches, leurs caresses des batailles, leurs silences des aveux trop lourds. Puis un matin, sans un mot, elle part. Non par lassitude, mais par lucidité. Certains incendies sont trop beaux pour devenir des cendres. Elle emporte l’incendie entier dans sa poitrine. Une cicatrice à vif qui, désormais, éclaire toutes ses nuits. L’amour passe. L’intensité, elle, demeure.