Ariel Rivera Sa Aking Puso Lyrics

(Sequel of Accidental Surrogate For Alpha. Can be read alone.) Ariel was looking forward to her arranged marriage as the perfect princess, only to discover that she was being seen merely as a surrogate. Determined to escape the impending wedding, Ariel found herself with nowhere to turn. Her brothers helped her disguise as a boy, and she entered the mysterious and formidable Alpha Academy. To her surprise, Ariel stumbled upon her mate within its walls, and not just one … but more? However, her outward identity remained that of a young man… Will her true identity be uncovered, and can Ariel survive the harsh trials of Alpha Academy?

Ako si Eloisa Macaraeg, 19 yrs. Old.. Nag-iisang anak ng babaeng bulag na si aling sonya Lumaki akong hindi nasilayan ng aking ina ang aking naging itsura.. At Dahil sa ginahasa lamang siya ng aking ama. Nang isilang ako ng aking ina, sinikap niya akong buhayin mag-isa, sa paglalabada lamang.. Dahil matapos na magahasa ang aking ina ng lalakeng adik. Mula noon hindi na ito nagparamdam pa sa aking ina. Sinikap akong pag aralin ng aking ina. At dahil sa biniyayaan ako ng katalinuhan, nagiging iskolar ako sa mga pinasukan kung school, mula elementary hanggang sa ako'y makapag tapos ng high school.. Ngunit sa kasamaang palad ng ako'y mag kokolehiyo na.. Hindi ko na ito natapos.. Hanggang 2 yrs. Lamang ang nakayanan ko, dahil nagkasakit na ang aking ina ng malubha.. At walang mag-aalaga sa kanya. Lingid sa kaalaman ng aking ina, lumalaki akong isang napakagandang bata. Maganda rin ang hubog ng aking katawan na namana ko sa aking ina. Hindi ako kaputian, pero makinis ang aking balat. Dahil sa kapos kami sa pagkain.. Nagdalaga akong balingkinitan lamang ang aking katawan, matangkad ako at natural ang pagka curly ng hair ko. Nang ganap na ika 19 years old ko.. Nagpasya na akong pumunta ng maynila upang makapaghanap ng trabaho. At napansin ko rin naman na medyo gumanda na ang kalusugan ng aking ina. Sa pag punta ko sa maynila, nakahanap ako ng magandang trabaho, ngunit may naging kapalit.. At ito ay ang pagka durog ng aking puso.. Nang malaman ang lihim ng aking pagka tao.. May pag Asa pa kaya akong makaahon sa hirap? At maging masaya?..

Aliyah Mendez was driven by her desire for Kyler eyes where beaming with lust looking at her nakedness. Marahas niyang tinanggal ang aking bra, exposing my big breast. Nakikita ko sa kanyang mga mata ang matinding pagnanasa. Kaya agad niya itong sinunggaban na para bang sanggol na sinumulang halik-halikan at sinipsip ang aking nipples. Walang sawa niya itong dinidilaan, sinipsipsip at nilamas-lamas. Basang-basa at namumula ang dalawa kong ut*ng nang ito'y kanyang iwanan. Dinilaan niya ang gitna ng aking dibdib pababa sa aking pusod at sinipsip. "Fuck!" mura niya. "You're so fucking good!" Halos mapugto ang aking hininga sa kakapigil ng aking nararamdaman. Pilit kong sinasabunutan ang kanyang buhok upang maalis ang kanyang labi sa aking pusod na ngayon ay dumadampi na sa gitnang bahagi na aking pinaka-iingatan. "Stop this, Kayler!"

Puno ako ng paghihiganti sa aking sarili! Hindi ko lubos akalain na mangyayari din sa akin ang nangyari sa aking ina!'' Sana Hindi ako nagpadala sa aking emosyon. Sana nanatili akong matapang at hindi iniisip ang salitang paghihiganti! Naging maayos sana ang buhay namin ng aking anak. Kakayanin ko ba o nang aking anak na makita ang kanyang ama na may anak na rin? Sana ''Hindi pa huli ang lahat!''

Sa gabi ng aking kasal, nasagasaan ako ng kababata ng aking fiancé. Nilagay nito sa panganib ang aking buhay. Sinubukan ng aking best friend na tawagan ang aking fiancé, pero agad niyang ibinaba ang tawag. Pinadalhan niya rin ito ng isang text message. “May sakit si Ruth. Wala akong oras para riyan.” Tinawagan ng aking best friend ang kaniyang boyfriend na isang artista na may malawak na koneksyon. Pero sinabi nito na, “May sakit si Ruth. Kailangan niya ako sa tabi niya ngayon.” Pagkatapos ng isang gabi ng resuscitation, tiningnan namin ang isa’t isa sa ward bago kami sabay na magsalita. “Ayaw kong magpakasal.” Pero nasurpresa kami nang mawala sa sarili ang aming mga fiancé nang ikansela namin ang aming mga kasal.

Childhood love. Diyan nagsimula ang lahat. Akala ko matamis ang unang pag-ibig. Pero ito pala ang magtuturo sa akin na sa buhay ay hindi puro kasiyahan lamang— na ang reyalidad sa mundo ay may kaakibat na paghihirap at sakit. Ibinigay ko ang lahat na kahit ang pangarap kong maging engineer ay isinakripisyo ko alang-alang sa lalakeng minamahal ko. Akala ko ay sapat na iyon para masungkit ko ang puso niya at ipaalala sa kanya ang mga pangakong binitiwan niya. Pero hindi pa pala sapat kahit na pati sarili ko ay ibinigay ko ng buo sa kanya. Walang kulang, labis-labis na pagmamahal. Lumayo ako dala ang bunga ng aking pagmamahal at ng kanyang kapusukan. Hindi ko sinalba ang sarili ko, sinalba ko ang magiging anak ko. Muli, inakala kong nakalaya na ako sa bulag na pag-ibig. Pero sadyang mapagbiro ang tadhana— nagkita kaming muli sa hindi inaasahang pagkakataon. Wala siyang maalala. Ginamit ko iyon para makapaghiganti. Pero hanggang kailan ko lolokohin ang sarili? Hanggang kailan ako tatakbo para hanapin ang sariling minsang nawala dahil sa aking unang pag-ibig?

Biglang inatake sa puso ang aking mom, at mabilis na umapaw ang kaniyang medical bills bago pa man ako makahinga nang maayos.   Desperado na ako kaya agad akong humarap sa mayaman kong boyfriend sa pagasa na baka makatulong siya sa akin, o makaisip manlang ng solusyon sa sitwasyon. Pero sa halip na suporta ang aking matanggap, nagpakawala siya ng isang tirada na mas matindi pa sa kahit na anong salitang narinig ko.   “Ito ba ang dahilan kung bakit ka sumama sa akin? Para sa pera ko? Wala kang pinagkaiba sa ibang mga babaeng nagbibigay sa kanilang mga sarili sa akin. Parepareho kayong lahat—kaawa awa at walanghiya kayong mga babae kayo!”   Bago pa man ako makapagreact, agad niya na akong itinulak palabas ng pinto.   At nang maintindihan niya ang buong kwento, binigyan niya ako ng isang bank card nang hindi nagtatanong ng kahit na ano. “Candice”, tahimik nitong sinabi gamit ang nagsisisi niyang boses. “Birthday mo ang password nito.”   Hindi ako nagsabi ng kahit na ano sa kaniya. Hinayaan kong mahulog ang card sa sahig bago ako umalis nang hindi lumilingon sa kaniya.

"I'm sorry Ariel, I never knew that happened years ago. Just like how we meet, I was drugged. Can you ever forgive me?" Dylan questioned with a little warmth in his eyes. Ariel sighed, she didn't know how to feel. Finding out he was the father of her child from the past 3 years, was a shock to her. "Just give me sometime to decide... I can't say anything now." Ariel responded and walked away.

Ang saya ko habang sakay ng isang magandang sasakyan, labis ang aking katauwaan ng makalabas sa ampunan. Buong akala ko ay magbabago na ang takbo ng aking buhay sa paglabas sa bahay na aking kinagisnan. Ngunit bakit,bakit mas sobra pa ang lupit na aking naranasan sa mga taong ang akla ko ay kaya akong iahon sa kamangmanangan. Maawa ka tulongan mo ako__Anne Gonzalis.

"No! I will never be your mate!" Ariel screamed, swiftly raising her gun and aiming straight at the heart of Elijah Jaeger, the Werewolf King. “You’re mine, Ariel,” he murmured with a possessive voice as he pressed me into the table, I looked up at him to see him placing the tip of the gun in front of my vagina. "What?!" My pupils widened. He was going to **** me with a gun?! I was shaking all over, and I started to back away in fear. "No, please. No..." I begged, crying. *** In the year 2200, humanity exists as slaves under werewolf rule, with humans ranked even lower than omegas, subjected to severe abuse daily. Ariel lives within werewolf-controlled territory. Smart and resilient, she wakes up each day with one burning desire—to shoot a werewolf in the heart with a weapon of her own design. Her father was killed by werewolves, and her mother couldn’t bear the heartbreak, passing away suddenly. Ariel is consumed by pain, yet she steels herself to stay strong because she has a twin sister, Alice, and a friend, Ron, to protect. She’s determined to make the werewolves pay for their actions. But fate is merciless; Alice, driven by her own desires, betrays Ariel, and even Ron—her ever-loyal friend—begins to believe that Ariel’s death could be his ticket to freedom. Ariel refuses to break. Her greatest motivation for survival is to kill the Werewolf King—the one she believes responsible for her father’s murder. But destiny has a cruel twist in store: on the very day she intends to kill Elijah, she’s discovered to be his mate! As she finds allies willing to stand by her, will Ariel abandon revenge, or will she choose to forge a new path with Elijah?