Ayaw Ko

It's been one month, one month simula nung mapansin ko na there's something off about me, something's not normal at nag simula lahat after THAT night. "Shots! Shots! Shots! Shots!" "One shot! One shot! Woahhhhhh" "Truth or Dare?" "Dare!" "See that handsome guy on the bar counter wearing a black polo shirt? Get his number" "EZ! So easy!" Nag simula sa dare na dapat hihingin ko lang ang number and ended waking up next morning in a bed with a total stranger, BOTH NAKED.

“Kael…please…make it fast. I want you.” ungol ko. At ginawa nga ni Kael, mabilis siyang gumalaw sa ibabaw ko, at sa sobrang bilis niya gusto ko na siyang tumigil lalo na’t mabigat ang paghawak niya sa baywang ko habang binabayo ako. “Kael…stop, ” Hindi natapos ang sasabihin ko nang bigla siyang tumigil. Tumayo siya, mabigat ang bawat galaw. Nakatitig lang sa sahig. “Kael?” mahina kong tanong. Tahimik siya at saka dahan-dahan siyang tumingin sa akin. “Solene,” sabi niya, kalmado. “Let’s get a divorce.” Parang may sumabog sa tenga ko. “Ano?” halos hindi ko marinig ang boses ko. “Ano’ng sinabi mo?” Tuwid ang tindig niyang sumagot. “I already talked to my lawyer.” Huminga ako nang malalim, pilit na pinapaklam ang sarili ko. “Bakit?” “She’s sick.” Tumigil siya sandali bago tumingin sa akin. “Si Natalyn… she only has six months left.” Namilog ang mga mata ko. “So?” “She wants to spend her last days as my wife.” Walang pagbabago sa tono niya. “After that… I’ll come back to you.” Napangiti ako. Mapait. “Babalik ka?” bulong ko. “Para ka lang aalis sa bakasyon.” “Please, Solene.” Mahina pero mariin. “She’s dying. Don’t make this harder.” Natahimik ako. Ang hangin sa pagitan naming dalawa ay mabigat. Ang mga kamay kong kanina’y nakayakap sa kanya, ngayo’y nakalapat sa kama, nakakuyom. Anong kahibangan ito? Hindi pa kami tapos sa ginagawa namin pero bigla nalang siyang titigil at isang nakakagulat na balita ang sasabihin sa akin?

Hindi inaasahan ni Ailey na makikita niyang muli ang dating bilyonaryong nobyo sa bar pagkatapos ng halos tatlong taon. Pinilit niya itong iwasan dahil ayaw nitong bumalik pa ang sakit ng nakaraan at ayaw niyang malaman nito ang totoo . Umalis siya ng bansa para doon na manirahan pero tila sinusubukan siya ng tadhana. Nasa bingit ng pagkakalugi ang kanilang kompanya at isa lang ang paraan upang maisalba ito, iyon ay ang kuning investor ang kompanya ng dati niyang bilyonaryong nobyo. Pero hindi ganoon kadali ito para sa kanya dahil mukhang siya naman ang iniiwasan at pinapahirapan nito. Gusto na sana niyang sumuko subalit may trahedyang kinasangkutan ang kanyang anak at ang tanging magsasalba rito ay ang dating kasintahan. Ito na kaya ang paraan upang mapansin siya nito? o titiisin niya alang-alang sa pinakaiingatang sikreto?

"Magkano ang kailangan mo, upang layuan ang anak ko?" tanong ni donya Marsha kay Estella, "hindi kita maaaring tanggapin dahil isa ka lamang dukha! saan ka ba napulot ni Ludwig? sa club? At sinong nakakaalam, kung yang dinadala mo, ay sa anak ko?" Isang sampal iyon para kay Estella. Ang inaasahan niyang maayos na pagtanggap sa kanya, ay magiging isa palang bangungot! Ang akala niya, matapos niyang matakasan ang matandang ipinagkakasundo sa kanya ng kanyang ama, ay magiging maayos na ang buhay niya, hindi pa pala. Kaharap niya ngayon ang isang repleksiyon ng matapobre niyang madrasta. Kuyom ang kamao, nilisan niya ang lugar na iyon, upang hindi na maalipusta pa, ng kahit na sino, sa pamilya ni Ludwig, dala dala ang anak nilang kambal, na hindi pa man naiisilang, ay itinakwil na. "Ako ang bahala sa inyo mga anak. Hindi ko hahayaang may mang-api pa sa inyo, gaya ng naranasan ko," kinakausap niya ang mga bata sa kanyang tiyan. "Babangon ako, at maniningil!" Tiningnan niyang muli ang mansiyon, sa huling pagkakataon. Hinulma niya sa isipan ang sinabi sa kanya ng kanyang biyenan. Saka hilam ng luha ang mga matang lumayo, na hindi alam kung saan tutungo.

Spain – isang tahimik na parke. Isang araw na dapat ay tulad ng iba, ngunit isang pamilyar na presensya ang yumanig sa mundo ko. "Mommy!" Napalingon ako sa sigaw ni Selene, mabilis na tumatakbo palapit sa akin. Kasunod niya si Cassian, mahigpit na nakahawak sa kamay ng isang matangkad na lalaki. Isang lalaki na hindi ko kailanman inakalang muli kong makikita. Nanlamig ang buong katawan ko. Hindi maaari. Dahan-dahan siyang lumuhod, bahagyang tinatapik ang ulo ni Cassian bago bumaling sa akin. "They got lost," malamig ngunit malalim ang tono niya. "I figured their mother would be worried." Napalunok ako, hindi makapagsalita. Alam kong nakita niya. Alam kong ramdam niya. "You…" bulong ko, halos hindi lumalabas ang boses ko. Ngunit bago pa ako makakilos, isang mas mabigat na presensya ang lumunod sa paligid. "Seraphina!" Napapitlag ako nang marinig ang boses ng taong matagal ko nang tinakasan. Si Daddy kasama si Mommy… at si Victor Alaric Vasquez. Malamig ang titig ni Daddy nang mapadako ang tingin niya sa kambal. "Who are these children?" malamig niyang tanong. Bago pa ako makasagot, isang malakas na tinig ang pumuno sa hangin. "They're mine." Napalingon ako sa kanya sa lalaking minsan ko lang nakilala ngunit ngayo'y handang ipaglaban ako.

Isang binatang nagngangalang Hagan Agustino ang dinala ng kanyang kapalaran sa mundong ni sa panaginip ay ayaw niyang paniwalaan. At ito ay ang mundo ng Gaia, o ang nakatagong mundo para sa mga kakaibang nilalang at alamat sa libro. Ang misyon niya roo'y bantayan ang pinakabatang myembro ng m

Ang buong akala ni Monica ay makakasama na niya ang kanyang nobyo na hindi niya nakita ng matagal na panahon dahil sa pangingibang bansa ngunit laking gulat niya sa kanyang paguwi ay may ibang babae na pala ang kaniyang nobyo. Sa sakit at paghihinagpis, napilitan si Monica na tanggapin ang alok ng kanyang madrasta na mag pakasal sa anak ng isang mayamang pamilya, ang pamilya Monterde. Pinaalalahan siya ng kaibigan niyang si Patricia na magiingat sa gagawin niyang desisyon dahil hindi basta basta ang papasukin niya ganun din ang pamilya nang papakasalan niya. Ngunit buo na ang loob ni Monica at handang gawin ang lahat dulot na lamang ng sakit na ginawa ni Jhorby, kahit na alam niya na tatlong buwan na lamang ang nalalabi sa buhay ng kaniyang papakasalan. Naiayos na ng mga magulang nila ang papel sa kanilang kasal at ang tanging hinihintay na lamang nila ay magkaanak at dalawa ngunit sa kasamaang palad ay ayaw ng lalaki kay Monica dahil alam rin nito na pera lamang ang habol nito at kanilang ari arian. Pero matapang at buong loob pa rin sa Monica sa kaniyang binabalak. Sa umpisa ng kanilang pagsasama ay, makikita na ayaw na ayaw talaga ni Fabian kay Monica ngunit may mga bagay na pinapatunayan si Monica at napapabilib nito ang lalaki at abangan sa mga susunod na kabanata kung ano nga ba kahihinatnan nang kanilang pagsasasama.

Sa araw, siya ang mahinhin at maparaan na chief secretary, at sa gabi, siya ang malambot at charming na kapares sa kama. Paglipas ng tatlong taon ng mutual support, akala niya ay minahal siya nito. Nagpropose siya sa binata, ngunit narinig niya ang sinabi nito: "Ito ay laro lamang na kasali ang katawan pero hindi ang puso. Sa tingin mo seseryosohin ko to?" Sobra siyang nasaktan at lumingon paalis. Simula non, ang buhay niya ay umangat, umangat din siya sa career, at naging gold medal lawyer na walang sino mang nangahas sa legal community. Merong hindi mabilang na manliligaw sa paligid niya. Pinagsisihan iyon ng binata at tinulak siya sa dingding na may namumugtong mata: "Ang katawan ko, ang buhay ko, lahat ay sayo, will you marry me?" Maliwanag ang mga ngiti niya: "Pasensya na, gumilid ka, hinaharangan mo ang panibagong buhay ko."

Limang taon. Ang akala ni Agatha ay makakaya ng panahon para umibig din sa kanya si Noah, pero sa paglipas ng limang taon na kasal siya dito ay hindi nagbago ang pagtingin nito sa kanya. Naghintay siya, ngunit dumating na sa puntong hindi na niya kaya, napagod na siya sa paghihintay kay Noah. Sumuko na siya lalo na at bumalik na rin ang babaeng una nitong minahal bago siya nito pinakasalan. Ngunit kung kailang handa na siyang ibigay ang kalayaan nito, kung kailan gusto na niyang makalaya sa kasal nila ay ayaw naman nitong ipawalang bisa ang kanilan kasal. At ang lagi nitong dahilan kung bakit ayaw siya nitong palayain; Isa lang siyang tagapagligtas sa paningin nito at ang kabayaran ng pagliligtas niya sa buhay nito ay ang manatili silang kasal kahit na pareho na silang nasasakal.

Noong pandemic, para kumita ng mas malaking pera para magbayad ng bills, bumalik ako sa aking dating part-time na trabaho bilang bulag na masahista. Subalit, hindi ko inasahan na sa top floor ng office building, merong tagong special service na inaalok. Ang unang customer ko ng pumunta ako sa top floor para magtrabaho ay ang magandang CEO sa aking full-time na trabaho, si Rosaline Dunne. Humiling siya ng espesyal na masahe mula sa akin…