Buod Ng Kabanata 2 El Filibusterismo

Suegra: "Dejarás a mi hija inmediatamente, eres completamente un pedazo de basura que no es digno para ella".Tres días después, el yerno llega en un lujoso auto.Suegra: "Por favor, te lo ruego, no abandones a mi hija".

Emily Rose Stewart, 20 tahun, terdampar di pantai sebuah pulau terpencil setelah mengalami kecelakaan kapal laut, diselamatkan & bertemu dengan dua pemuda kembar tampan Bangsawan Vagano yang sangat ramah namun rapat terselubung aura misteri. Siapakah mereka sebenarnya, dan rahasia apa yang terpendam di pulau pribadi yang tak pernah menerima tamu selama puluhan tahun?

|| WARNING: R18 MATURE CONTENT (SPG) || Isang babae na nagdesisyon na mamuhay ng mag-isa, malayo sa kontrol ng kanyang mga magulang, ang makakakilala sa isang mafia boss na walang ibang ginawa kundi kontrolin ang lahat ng tao o bagay na nasa kanyang paligid. Ngunit paano kung mahulog ang loob nila sa isa’t-isa? Papayag kaya ang babaeng ito na muling kontrolin ng iba ang kanyang buhay lalo pa’t alam niyang gulo lamang ang dala nito sa kanyang buhay? Gusto niyong mabasa ang kwento nila?

Как же далеко завело Эрику расследование убийств молодых девушек в Нью-Йорке! Сколько же ошибок она наделала… Похоже, она знает, кто стоит за жуткими преступлениями, но от этого не легче. Спустя пятнадцать лет а ее жизни вновь появился Джейдан Престон. Это не может быть случайностью, и Эрика прекрасно это понимает. Наверное, мама сказала бы ей, что Джейдан – это «Мактуб». Что их встреча была предначертана Автором судеб. Но она бы ошиблась, ведь Джейдан Престон – ужасный человек. Он и сам в этом чистосердечно признался Эрике, заявив, что он куда страшнее «ядовитого любовника», которого девушка так долго искала. Но кто может быть хуже хладнокровного убийцы? Возможно, старый знакомый что-то недоговаривает? Или своей нарочитой открытостью пытается скрыть нечто важное от глаз Эрики? Нет ответов. В одном она уверена на все сто – сейчас ей точно нельзя терять голову из-за этого опасного человека. Но как же это, черт возьми, непросто!

Ashley Mills had kept her traumatic past hidden for seven years, and the thought of returning to her hometown filled her with dread. However, her boss assigned her to assist someone she didn't expect to be the sibling of the man she had vowed never to see again.

Quelque part dans Menel Ara, une jeune femme lève les yeux vers la Haute-Ville. Elle a vu les images de l’exécution publique, la veille. Elle a vu le visage irrité de Youri Komniev. Elle a vu aussi la tentative d’assassinat dont lui et les autres chefs de Grandes Familles ont fait l’objet.A côté d’elle, deux hommes discutent. Ils soutiennent les Martyrs et ont le sourire. C’est rare. Un peu plus loin, un groupe vêtu de robes vert et blanc se presse vers le Grand Ascenseur. Ce sont des Putras, et ils ont l’air inquiets. C’est perturbant.Prise d’un frisson, la jeune femme relève son col et reprend son chemin. Une tempête couve…

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.

ʟᴇɴɴᴏɴ ᴛʀᴀᴄᴇ ᴍᴏʀʀɪꜱᴏɴ, 28 ʏᴇᴀʀꜱ ᴏʟᴅ, ᴍᴀɴʏ ᴘᴇᴏᴘʟᴇ ᴛʜᴏᴜɢʜᴛ ᴛʜᴀᴛ ʜᴇ'ꜱ ᴀ ᴘʟᴀʏʙᴏʏ ᴅᴀʜɪʟ ᴍᴀʀᴀᴍɪɴɢ ʙᴀʙᴀᴇ ᴀɴɢ ɴᴀɢʜᴀʜᴀʙᴏʟ ꜱᴀ ᴋᴀɴʏᴀ ᴋᴀʜɪᴛ ꜱᴀɴ ᴍᴀɴ ꜱɪʏᴀ ᴍᴀɢ ᴘᴜɴᴛᴀ. ʜᴇ ʀᴇᴀʟʟʏ ɪꜱ ᴀ ᴘʟᴀʏʙᴏʏ, ᴍᴀʀᴀᴍɪ ɴᴀ ꜱɪʏᴀɴɢ ɴᴀɢɪɴɢ ɢɪʀʟꜰʀɪᴇɴᴅꜱ. ᴘᴇʀᴏ ɴᴇᴠᴇʀ ᴘᴀ ꜱɪʏᴀɴɢ ɴᴀᴋɪᴘᴀɢ ᴍᴀᴋᴇ ᴏᴜᴛ ᴏʀ ɴᴀᴋɪᴘᴀɢᴛᴀʟɪᴋ ꜱᴀ ᴍɢᴀ ɴᴀɢɪɢɪɴɢ ɢɪʀʟꜰʀɪᴇɴᴅ ɴɪʏᴀ ʙᴜᴛ ᴏɴᴇ ᴅᴀʏ, ᴛʜᴇ ᴄᴇʀᴛɪꜰɪᴇᴅ ᴘʟᴀʏʙᴏʏ ʟᴇɴɴᴏɴ ᴛʀᴀᴄᴇ ᴍᴏʀʀɪꜱᴏɴ, ᴀʏ ɴᴀɢ ʜᴀʙᴏʟ ꜱᴀ ɪꜱᴀɴɢ ʙᴀʙᴀᴇɴɢ ɴᴀᴋᴀ ᴏɴᴇ ɴɪɢʜᴛ ꜱᴛᴀɴᴅ ɴɪʏᴀ ɴᴀ ʜɪɴᴅɪ ᴍᴀɴ ʟᴀɴɢ ɴɪʏᴀ ɴᴀʟᴀᴍᴀɴ ᴀɴɢ ᴘᴀɴɢᴀʟᴀɴ ᴅᴀʜɪʟ ᴘᴀɢ ɢɪꜱɪɴɢ ɴɪʏᴀ ᴋɪɴᴀʙᴜᴋᴀꜱᴀɴ ᴀʏ ᴡᴀʟᴀ ɴᴀ ᴀɴɢ ʙᴀʙᴀᴇ ꜱᴀ ᴛᴀʙɪ ɴɪʏᴀ. ʟᴇᴛ'ꜱ ᴀʟʟ ᴡɪᴛɴᴇꜱꜱ ᴛʜᴇ ꜱᴛᴏʀʏ ᴏꜰ ᴀ ᴘʟᴀʏʙᴏʏ ʟᴇɴɴᴏɴ ᴛʀᴀᴄᴇ ᴍᴏʀʀɪꜱᴏɴ 😂 #ᴍᴀᴛᴜʀᴇ ᴄᴏɴᴛᴇɴᴛ

หลังแก้ปัญหาไอมารจนผืนดินกลับมาเพาะปลูกได้อีกครั้ง ก็ถึงเวลาที่เว่ยซือหงต้องไปผจญภัยจริง ๆ เสียที สมบัติวิเศษ สมุนไพรล้ำค่า ทรัพยากรอื่น ๆ อีกมากมายที่อยู่ในดินแดนลับ นางจะกวาดให้เรียบ!

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.