Chinupa Ko Si Kuya

Warning: Please be advised that this story contains TRIGGER WARNINGS, and POTENTIALLY OFFENSIVE LANGUAGE, VIOLENCE, SEXUAL HARASSMENT, SENSITIVE LANGUAGE ang MATURED THEMES, that not suitable for young audiences. _________ Akala ko ang pagkamatay ni mama at papa ang pinakamasakit na nangyari sa buhay ko hindi pa pala dahil may mas lalong masakit pa na nanaisin ko na lang ding mamatay para makasama si mama at papa. Ang hirap at sakit na dinanas ko sa poder ng tiyahin ko.Ang pagmalupet niga sa akin. Ang pagtalikod sa akin ng mga kaibigan ko noong kailangan ko sila. Ang ipagtabuyan ako ng taong mahal ko at ang pagkamuhi niya sa anak namin dahil isa akong biktima ng panggahasa. Imbis na tulungan,pinili nilang ako ay talikuran at pabayaan. Ngunit sa kabila ng lahat ng pinagdaanan ko may taong taos-pusong tumulong sa akin at inako ang lahat ng responsibilad na hindi niya dapat gawin sa akin. Ngunit ang hindi ko inasahan na ang taong tumulong pala sa akin ay siya pala yong taong sumira ng buhay ko ng buong pagkatao. Ang taong tumulong sa akin siya rin pala ang taong gumahasa sa akin. Gusto ko siyang maparusahan sa ginawa niya sa akin, ngunit sa anong paraan? Ipagkatiwala ko ba iyon sa batas o ako mismo ang gagawa? Ngunit, paano? Gayong sa puntong ito natutunan ko na siyang mahalin. Bakit sa ganitong paraan ako pinaglaruan ng tadhana? Makayanan ko bang ipakulong ang taong mahal ko? Maibigay ko pa ba ang hustisya para sa sarili ko kung ang taong iyon ay parte na ng buhay ko?

Ako si Luisa Naris Moon, inakala ko napapabilang ako sa mundo ng mga Mortal kung saan kasama ko ang mga kinilala ko mga magulang na mayroon mga kapansanan. One day, an old woman handed me a mysterious book. Isa itong lumang libro na aakalain mo kinakailangan ng itapon. Dinala ko ito sa aming bahay, sa gabi ding 'yon umilaw ito at bumukas. Dinala ako nito sa kakaibang mundo na ni sa panaginip ay hindi ko maisip na pupuntahan ko. I meet a woman with white long hair holding a strange wand na sa mga palabas ko lang nakikita.  Her name is Freya, The bandits girl. Since the day I met her, She has been my companion. But the question is until when? Hanggang saan ba kami dadalhin ng aming mga kapalaran? Sa lugar ba nito ganap ko na ba makikilala ang akin sarili? Paano kung sa pagpunta ko sa mundo na ito maging hudyat lamang ito ng akin kapahamakan. At sino nga ba ang babae laging kanila bukang bibig na halintulad ko? Samahan niyo ko sa  pagtuklas ng aking tunay na pagkatao, at alamin ang hiwaga ng Kaharian ng Magicus.

Ako si Loukrisha Makabajo, ang NOT SO BEAUTY na dalagang sumabak sa pagkakasambahay makatulong lang sa pamilya at sa kasamaang palad, isang gwapong BEAST ang naging amo ko, si Spencer Mackenzie na kung ilalarawan ang ugali ay mas malala pa sa isang halimaw na naiisip ninyo.Sa pagdating kaya ng panahon ay maaari ding maging isang prinsepe ang BEAST na katulad niya kagaya ng nangyari sa isang kwento sa fairytale?Pwede rin kaya na ang isang NOT SO BEAUTY na kagaya ko ay magkaroon ng happily ever after kasama niya?

I love him since I saw him. Hindi ako naniniwala sa love at first sight pero ng makita ko siya binali niya ang paniniwala ko. Alam ko sa sarili ko mahal ko siya, kaya ganun nalang ang tuwa ko ng inapproach niya ako pero nawasak ang puso ko "Hindi ba best friend mo si Ms. Clarfson baka pwede mo naman ako sa kanya ipakilala sa kanya". My smile faded, my heart broke into pieces. Mahal ko siya at hanggad ko ang kaligayahan niya. Kung sa best friend ko siya sasaya bakit ko namana aalisin ang kaligayahan niya. Decades passed by, for almost decade ko na sya minamahal ng pa lihim. Could you imagine for almost decades na din ako nasasaktan ng palihim. But everything ruin, when my best friend married someone else and left my man broken. I don't know what happen but I found myself sharing a bed with the man I loved. I got pregnant with his child. Being pregnant with his child gives me hope, hope that he's going to love me how I love him but the hope has vanished. My love for him turns to anger and hatred. Is my love for him gonna die or consisting loving him even it's killing me?

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

"Sa akin siya! Ako ang asawa niya kaya hindi mo siya puwedeng angkinin. Magkakamatayan muna tayo bago mo siya maagaw sa akin!" "Hindi ko siya ibibigay sa 'yo. Oo. Mag-asawa nga kayo pero ginamit mo lang siya para sa sarili mong kapakanan. Ngayong nakuha mo na ang pakay mo sa kaniya, hindi mo na siya kailangan. Doon ka na lang sa kabit mo. huwag mo na kaming guluhin ni Derie May!" "At paano ka naman nakasigurado na ginamit ko lang siya? kailan ka pa naging tsismoso? Mahal ko ang asawa ko kaya babawiin ko siya sa 'yo sa kahit na anong paraan. Huwag mong angkinin ang hindi sa 'yo, Bryce. Huwag mo akong subukan!" Parehong matapang at walang gusto na magpatalo sa dalawang lalaki na ang pinag-aagawan ay ang isang babae. Isang inosenteng babae na naipit sa gulo ng pamilyang Avendaño at Vicente. Parehong nagkagusto si Stefano at Bryce kay Derie May at halos magpatayan na para sa pag-ibig nila rito. Ang hindi nila alam ay habang nagpapatayan sila ay tumakas naman si Derie May para makalayo sa kanilang dalawa. "Pareho lang kayong manggagamit! Mga mapagsamantala! inabuso niyo ang pagiging inosente ko. Wala sa inyong dalawa ang pipiliin ko. Mas nanaisin ko pang mamatay kaysa ang makasama ang isa man sa inyo."

"Umalis ka sa harapan ko," malamig na sabi sa asawa ko. Hindi ko alam kong ano ang nahawa kong mali. Mula noong umalis ito sa isang bussiness trip ng amin na buwan ay bigla na lang itong nanlamig sa akin. Ako si Misha, isang babae na handang gawin ang lahat para muling maibalik ang pagmamahal ng aking asawa. Subalit sa kabila ng bawat sakripisyo at pagsusumikap, tila mas lalo siyang lumalayo at nanlalamig. Siya si Geg Montero, isang makapangyarihang business tycoon at bilyonaryo. Ang lalaking minsan kong minahal nang buong puso ay tila nagbago na. Hanggang isang araw, sa kagustuhan kong iparamdam ang aking pagmamalasakit, hinatiran ko siya ng pagkain sa opisina. Ngunit sa halip na pasasalamat ang bumungad sa akin, nasaksihan ko ang masakit na katotohanan—siya at ang kanyang sekretarya, magkasalo sa isang tagpong puno ng pagtataksil. Ngayong wasak na ang aking puso, may natitira pa bang pag-asa para maibalik ang aming relasyon, o ito na ba ang wakas ng aming pagmamahalan?

"Cleonne Marie Deigmen, do you accept Ashton Kleid Ditfreid as your lawful husband?" tanong ng pari habang nakatingin sa akin. Nakabibinging katahimikan ang umalingawngaw sa loob ng simbahan. Tila ba lahat sila ay takot na magsalita dahil alam nilang masama ang kahihinatnan niyon kung sakali. "I-I do..." garalgal ang boses ko na sumagot. Ramdam ko ang panginginig ng buong katawan ko habang nakatayo sa harap ng altar. Buong buhay ko, wala akong ibang pinangarap kundi magandang buhay para sa pamilya ko, at mahanap ang lalaking pakakasalan ko balang araw. Iyong lalaking makatatabi ko sa altar sa at kasama kong susumpa sa harap ng maykapal. Pero hindi ko akalaing ang araw ng kasal ko, ang siya ring magiging pinaka-masalimuot na araw sa buhay ko.... "I now pronounce you, husband and wife. Mr. Ditfreid, you may now kiss your bride." Ang panginginig ng buong katawan ko ay mas lalo pang nadagdagan nang sabihin iyon ng pari. Unti-unti ay humarap ako kay Ashton na seryosong nakatingin sa akin. Iniangat niya ang veil mula sa ulo ko at doon ko nakita ang mga mata niya. Hindi pagmamahal ang nakikita ko sa mga iyon, ang tanging nakikita ko lamang ay galit, poot, at paghihiganti. "You are mine now, Cleonne. At ito ang tatandaan mo, habang nabubuhay ako, hinding-hindi mo mararanasan ang salitang kaligayahan." bulong niya sa akin bago niya tuluyang ilapat ang labi niya sa mga labi ko. Magmula nang araw na iyon, alam kong ang buhay ko ay hindi na sa akin. Dahil magmula nang araw na iyon ay nakatali na ako sa lalaking hindi ko naman mahal, sa lalaking walang ibang gustong gawin kundi ang makapaghiganti sa akin, at iyon ay walang iba kundi si Ashton Kleid Ditfreid.

“Nasaan ang singsing?” “Ano?” Mabilis na binawi ng babae ang kanyang kamay. “Tinatanong ko kung nasaan ang singsing,” mariing ulit ni Stefan habang nakatitig nang masama sa kanyang kasintahan. “Ah... naiwan ko yata sa opisina. Kasi madalas akong naghuhugas ng baso ng kape, kaya tinanggal ko muna at itinabi. Baka magasgas kasi,” paliwanag ng dalagang si Natalie na bahagyang nakapagpakalma kay Stefan. “Kapag tinanggal mo ‘yan, ituturing kong gusto mong makipagbitiw sa kasunduan ng kasal.” “H-hindi naman po. Itinabi ko lang, hindi ko naman tinatanggal ng tuluyan.” “Kung gano’n, isuot mo ngayon din,” singhal ng lalaki na may halong pagbabanta. “Oo na, isusuot ko,” sagot ng babae na may bahid ng tampo. Kinuha niya ang bag sa tabi, binuksan iyon, at inilabas ang singsing ng kanilang kasunduan. Isinuot niya iyon sa kanyang daliri at ipinakita sa kanya ang likod ng kamay.

"Isabel, what are you doing there!" madiin na sigaw sa akin ng kung sino. "Ninong, hindi ko po alam. Ano po ba ang nangyari?" pagtataka ko. "What? Stop acting like an innocent! Sabihin mo nga sa akin. Plano mo ba ang lahat ng 'to, Isabel!" mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko. Sa pangigigil niya kulang na lang ay mapilayan na ako. "Ninong, tama na po ang sakit po. Hindi ko po talaga alam kung bakit ito nangyari. Please, ninong tama na..." pagsusumamo ko sa kaniya. "Isabel! Wala ka na ngang kwentang anak! Ginanito mo pa ako! Alam mong fiancee ko ang ate mo! Kaya bakit ka narito sa kwarto ko!" Tila nadurog ang puso ko at ang mundo ko. Hindi ba niya naaalala ang angyari kagabi. Bakit ganito si Ninong. Ang ninong ni Isabel ay nagngangalang Ryan De Guzman, 30 years old. Isa siyang pinakamagaling at pinaka-sikat na doctor sa buong mundo. Galing siya sa mayamang pamilya. Kinakatakutan din siya ng karamihan dahil sa ugali niya ngunit hindi alam ng iba ang pagiging mapagmahal nito at masyadong obssessed. Si Isabel Cordova ay 20 years old. Galing sa pinakamayan na pamilya at isang tagapagmana. Naging single since birth dahil sa pagiging mahigpit ng ama niya. Nang mamatay ang kaniyang ina ay nagkaroon ng panibagong asawa ang kaniyang ama. Nagkaroon din siya ng ate. Matalik na magkaibigan ang ninong ni Isabel at ang ama nito. Ikakasal na rin si Ryan sa ate ni Isabel. Subalit, may isang pangyayaring naganap sa pagitan ni Isabel at Ryan na magiging dahilan ng pagbabago ng lahat. Paano nila haharapin ang pagbabago? Ito ba ay masama o magiging kabutihan?