Ciencia Ficción

Leïla est une jeune dame marié à Mohamed depuis cinq ans maintenant, n'ayant pas d'enfants et n'étant pas apprécié par la famille de son mari ils lui feront voir toutes les couleurs.

Zachary Giorgio Ferrari isang sikat na car racer sa buong mundo. Sa edad na labing anim na taon he is known for being a beast when it comes to wheels. Lingid sa kaalaman ng lahat hindi lamang isang magaling na racer at driver si Zachary sa murang edad. Isa din s'yang tinaguriang notorious assasin agent ng Black Wagon. Pero lingid sa kaalaman ng lahat, isa s'yang mafia successor ng kanilang angkan. Dahil sa isang misyon, namatay ang isang pinaka importanting tao sa kan'yang buhay dahil sa pagsalba sa kan'ya. Ipinangako n'ya sa puntod nito na ipaghihiganti n'ya ang karumal-dumal na sinapit nito. Paano kung sa paniningil n'ya, makikilala n'ya ang babaeng may malaking kaugnayan sa taong ipinaghihiganti n'ya? At paano kung sa unang pagkikita pa lamang nila, ibang init na ang nag uumapaw sa kan'yang katawan at hinangad na maangkin ang dalaga. Paano kung umibig s'ya dito at umibig din ito sa kan'ya ngunit nalaman nito ang pinakatagong sekreto ng kan'yang buhay na isa s'yang mafia at assasin. Paano n'ya tatanggapin ang galit nito ng malaman nito na s'ya ang dahilan ng pagkamatay ng pinaka importanting tao sa buhay ng dalaga.

Diego Pinto organizó sesenta y seis viajes solo para pedirme matrimonio. Y fue recién en el intento número sesenta y siete que logró de verdad tocarme el corazón. El día después de la boda, le preparé sesenta y seis tarjetas de perdón. Teníamos un trato: cada vez que me hiciera enojar, podía usar una para ganarse mi perdón sin discusiones. Durante seis años de matrimonio, cada vez que me enojaba por su amiga de toda la vida, él venía y me pedía que le quitara una tarjeta. Pero cuando usó la tarjeta número 64, Diego se dio cuenta de que algo en mí ya había cambiado.

Mi hermano menor y yo sufrimos un accidente. A mí se me reventó el corazón y necesitaba cirugía urgente. Pero mi mamá, que fue la directora del hospital, reunió a todos los doctores en la habitación de mi hermano para hacerle un chequeo completo, a pesar de que solo tenía rasguños menores. Le supliqué a mi mamá que me salvara, pero ella, con fastidio, me gritó: —¿No puedes dejar de competir por atención por una vez? ¡¿Acaso no entiendes que tu hermano casi se lesiona el hueso?! Al final, morí solo, en un rincón donde nadie me encontró. Pero cuando se enteró de mi muerte, mi mamá, quien más me odiaba, enloqueció.

Después de que la amiga de la infancia de mi prometido descubriera que nací con una enfermedad cardíaca, vertió en secreto una bebida energética de alta dosis en mi champán. En cuanto lo bebí, mi corazón se aceleró y un dolor punzante se extendió por mi pecho. Presa del pánico, abrí mi única medicación de emergencia, pero el agua que usaba para tomarla había sido reemplazada por agua con limón fuerte. En cuanto lo bebí, palidecí. Perdí todas las fuerzas y me desplomé en el suelo. —El agua con limón está llena de vitamina C. Ayuda con la resaca y te mantiene saludable. Charlotte Whitmore se rio tanto que casi se dobló. Con los brazos cruzados, miró a mi prometido, Ethan Cross, el jefe de los Rolling Stones, un grupo de la mafia. —¡Ethan, la actuación de tu prometida es increíble! Llevo años siendo doctora y nunca he visto a nadie reaccionar así a un poco de champán y agua con limón. Me mordí el labio hasta que noté el sabor a sangre. El dolor me picaba en los ojos y me aferré a la pierna de Ethan. —Cariño, por favor, ¡llama a una ambulancia! Ya no aguanto más... Por un instante, su expresión vaciló, pero los invitados lo interrumpieron rápidamente. —¡Vamos, deja de fingir! Nadie se muere por un poco de champán y agua con limón. —Sí, solo estás celosa de que a Charlotte la ascendieran y no quisiste brindar por ella. El rostro de Ethan se volvió frío de nuevo. Me soltó la mano de un tirón y se apartó. —Charlotte es doctora. Estarás bien con ella aquí. Dejé de suplicar y le escribí a mi padre pidiéndole ayuda.

Eu morri no meu aniversário, mas os meus pais e o meu marido não perceberam. Eles estavam ocupados demais, dedicando toda a atenção para planejar a festa de aniversário da minha irmã gêmea, Esme Shaw. Enquanto ela estava cercada por pessoas ajudando-a a escolher um vestido, eu fui amarrada e jogada no porão. Com a pouca força que me restava, forcei meus dedos quebrados a digitar o código—9395. Era um sinal que meu marido, Edwin Grant, e eu tínhamos combinado. Era uma forma direta de pedir ajuda em caso de perigo. Nunca pensei que um dia realmente precisaria dele. Mas quando enviei, ele não acreditou em mim. Sua resposta foi fria: "Claudia, está fazendo um espetáculo só porque não te levei pra comprar um vestido novo?" Você ainda pode usar o vestido do ano passado. Pare de arrumar confusão. Te vejo na festa mais tarde.” O que ele não sabia era que Esme já havia destruído aquele vestido em pedaços. Ele não tinha ideia de que eu parti logo após desligar. A celebração começou e eu não estava presente. Um alvoroço tomou conta da sala quando viram o presente que eu tinha preparado para a Esme com antecedência.

Cela fait bientôt six ans que Hugo Fontaine et moi sommes ensemble. « Hugo, je vais me marier. » Lui disais-je. Il a eu un sursaut, comme réveillé de ses rêveries, affichant un air gêné, « Tu sais, Iris, dans notre entreprise, on vit un moment crucial de financement. C'est pour ça que je n'ai vraiment pas le cœur pour ce genre de chose… » Je souriais calmement. Il n'a pas compris le sens de ma phrase – je vais me marier, mais pas avec lui…

Je m’appelais Alaya, et je n’étais qu’une fille parmi tant d’autres, née dans les ruelles d’un quartier où la pauvreté t’empoisonne dès le berceau. Ma mère, malade, n’avait que moi… et les dettes. Ce soir-là, ils sont venus. Ils ont frappé à la porte. Trois hommes en noir. Pas un mot, juste une enveloppe, et une phrase glaciale : — « Ta fille est encore vierge, non ? Le patron paie cher pour ça. » Je n’ai pas eu le choix. Il s’appelait Santino Ricci. Froid. Magnétique. Dangereux. Le chef de l’une des familles les plus puissantes d’Italie. Il m’a regardée comme on regarde une marchandise précieuse. Puis il a dit : — « Tu seras ma femme. Qu’importe ce que tu ressens. » Et j’ai signé ma condamnation. Ce mariage n’était pas une union… mais une cage dorée. J’ai appris à survivre parmi les serpents. J’ai vu des morts. J’ai vu le sang. J’ai entendu les cris de filles qui, comme moi, avaient été vendues. Mais ce qu’ils n’avaient pas prévu… c’est que la petite vierge brisée finirait par mordre.

หมอไทม์ ธามไธ ศัลยแพทย์โรงพยาบาล N ภายนอกดูเหมือนเป็นคนเย็นชาที่ไม่ค่อยสนใจใคร แต่ใครเลยจะรู้ว่าข้างในหัวใจกลับซ่อนความหวั่นไหวและอบอุ่นเอาไว้อย่างมิดชิด ครั้งหนึ่งเขาเคยตั้งปฎิญาณเอาไว้ว่าจะไม่รักใครแต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลกให้เขาต้องมาตกหลุมรักผู้หญิง ที่เขาหวังเพียงแค่ค้างคืนแต่กลับคือรักจริงและรักเดียวของเขาตลอดไป ไออุ่น อัยย์วรินทร์ เด็กสาวที่มองโลกในแง่ดีน่ารักและบริสุทธิ์สดใส รอยยิ้มของเธอทำให้ใครต่อใครตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว รวมถึงเขาผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเพียงชั่วข้ามคืนด้วยความเข้าใจผิด ทำให้เธอกับเขาต้องผูกติดกันไปตลอดชีวิตด้วยคำว่ารัก

"เธอมันก็แค่น้องสาวของผู้หญิงขายตัว ที่หาวิธีทำให้ฉันสนใจไม่ได้ เธอก็วิ่งไปหาคนอื่น" "พี่สาวฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว อย่างที่พี่เข้าใจ" มิริณสวนกลับอรัณอย่างไม่ยอมทันที "เป็นเด็กN มันไม่ได้ต่างกับผู้หญิงขายตัว" อรัณจับข้อมือเรียวเล็กของมิริณเอาไว้แน่น ด้วยความโกรธและโมโห ใบสวยหวานไร้กรอบแว่นตา จ้องมองคนปากร้ายโดยไม่เกรงกลัวแต่อย่างใด "ถ้าเกลียดผู้หญิงขายตัว เกลียดพี่สาวฉัน เกลียดฉันมากนัก พี่ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียทีสิ" มิริณกดน้ำเสียงโดยความไม่พอใจ พร้อมกับสะบัดมือออกจากแขนของอรัณ "ถ้าอยากเป็นเด็กขายตัวตามพี่สาวของเธอนัก ก็มาขายให้ฉันเสียสิ จะได้ไม่ต้องวิ่งหาคนอื่นให้มันเหนื่อย แค่นอนให้ฉันกระแทกก็พอ" "พี่รัณ" มิริณตระโกนใส่หน้าอรัณด้วยความโกรธจัด !! เพี๊ยะ !! พร้อมกับตะเบ่งฝามือฝาดใบหน้าอันหล่อเหลาของอรัณด้วยที่เขานั้นดูถูกเธอไม่หยุด ใบหน้าของอรัณหันไปตามแรงตบและมอง มิริณมาด้วยสายตาดุดัน "ขอซื้อดีๆ ไม่ขาย งั้นก็โดนฉันกระแทกก่อน แล้วค่อยคิดราคามาละกัน" พูดจบอรัณก็ระดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งใบหน้าด้วยความโมโห