Ikaw Ako Lyrics

Bumukas ang malaking pintuan sa harap ko, at narito ang lalaking minamahal ko, ang mata'y walang damdamin habang lumalapit ako sa altar. Ngumiti ako kahit na masikip ang dibdib ko. Narinig ko ang musika habang dahan-dahang naglalakad patungo sa lalaking naghihintay sa harap. Si Kiel, nakatitig nang seryoso sa akin. Walang kahit anong kasiyahan ang makikita sa kanyang mukha, at ito'y nagdulot ng kirot sa aking puso. Iniharap ko ang aking kamay, ngunit itinuring niyang wala ito at agad na umusad patungo sa harap ng pari. Iniwan akong nakatambad ang kamay sa ere. Yumuko ako, bahagyang nahihiya. Sumunod ako sa harap ng pari, at sinimulan na ang misa. "Maari mo nang halikan ang iyong asawa," ang sabi ng pari. Humarap ako kay Kiel, inaasahan ang isang halik sa labi, ngunit sa pisngi lamang ito dumapo. "Nakuha mo na ang titulong Mrs. Valerian, ngunit tiyak kong hindi mo makukuha ang aking pagmamahal," bulong niya. Pumikit ako, at naramdaman ang sakit sa aking puso. "Tandaan mo 'yan, Sam? Hindi mo makukuha ang aking pagmamahal dahil may iniibig na ako," dagdag niya habang nagpalakpakan na ang mga tao. Tumulo ang isang butil na luha. "Sarap mong pagmasdan habang umiiyak," layo na nito sa akin pagkatapos ng mga salitang iyon at agad na lumabas ng simbahan. Pinalis ko ang luha ko at mag-isang ngumiti sa harap ng mga taong masaya para sa amin. Kumikirot ang dibdib ko sa likod ng aking mga ngiti. Daig ko pa ang sinaksak, ngunit hindi ko pinahalata. "Saan pupunta ang asawa mo?" inosenteng tanong ng isang matanda. Ngumiti ako, ngunit hindi na nagbigay ng pagsasalita. "Baka excited lang," mapanukso ng isa. Tumawa ako, kahit na parang pinipiga ang puso ko. Ako si Samantha Alexandria Perez, o dapat bang sabihin Samantha Alexandria Perez Valerian, and I am his unwanted wife.

“Ayokong makiusap sa ‘yo na mahalin mo uli ako, kahit hindi na ay ayos lang. Mamahalin pa rin kita kahit ayaw mo na.” Walang pag-aalinlangang hiniwalayan ni Lilah Daza ang kanyang dalawang taon nang kasintahan na si Alester Hernandez dahil sa pag-aakalang hindi niya ito mahal. Pakiramdam din kasi niya ay pinapaasa lang niya ito sa wala. Pero isang araw, aksidente niyang nakita si Alester na may kasamang ibang babae. Sa kanyang tingin ay nagkakamabutihan na ang mga ito. At hindi niya maipaliwanag sa sarili kung bakit siya nasasaktan gayong wala naman na silang ugnayan pa ng lalaki. Huli na nang mapagtanto niya kung ano ang tunay na nararamdaman—na mahal niya si Alester at nagsisisi siya kung bakit pinakawalan niya ito nang gano’n-gano’n lang. Ano ang gagawin niya para maibalik sa kanyang piling ang lalaking minsan niyang nasaktan nang sobra? Meron pa nga bang pagkakataon na maiparamdam niya kay Alester ang kanyang tunay na nararamdaman para dito? O mananatili na lang itong masakit na aalala na habang-buhay niyang pagsisisihan?

Tyron! Oh my God, you're here!" agad niyakap ni Arabella ang asawa nang mabunguran ito sa sala. Almost one month na hindi niya ito nakita at sabik sabik siyang makita ulit. Mahigpit niya itong niyakap, ramdam din niya ang pagkasabik sa katawan nito ngunit nabigla siya nang bigla itong kumalas sa kanya, at kinuha ang nooy nakapatong na papel sa mesa. " You need to sign this", malamig na turan nito. Kinuha niya ang papel mula dito at di niya alam kung ano ang madarama. "Annulment paper!" hindi niya naiwasang maibulalas. "Yes" straight na sabi ni Tyron na tila ba punyal na sumaksak sa kanyang dibdib. Hindi makapaniwala si Arabella sa naririnig mula dito, she misses him so much and then ganito sasabihin nito pagdating? " Sabihin mong nagbibiro ka lang please", pagsusumamo niya, naninikip ang kanyang dibdib at para siyang aatekehin sa puso but Tyron remain cold and furious. "Diba sabi mo saakin mahal mo ako? Mahal na mahal kita, please don't do this to me, pls!", si Arabela na hindi na mapigilan ang pag -agos nang luha. Lumuhod siya sa harap ng asawa ngunit tila determinado ito sa kanyang sinabi. " I lied! look, I'd never love you. What I have said and done were all lies! ", galit na saad nito at halos bala ng baril na tumatama sa kanyang dibdib. Humagulgol siya sa narinig mula rito at hindi alam ang gagawin kundi humikbi. " Can't you see? I hate you very very much and I'll never ever inlove with you, can't you understand that?", sumisigaw si Tyron kung tinakpan na niya ang kanyang tainga. Subalit hiniwakan nito ang kanyang kamay at marahas na tinanggal sa kanyang pagkakatakip. " I hate you very very very much! ", sa halip ay saad nito na tila bombang sumabog sa kanyang pandinig.

Rachell asteria Santos, the kind and soft hearted girl who will endure the pain she was feeling and continue to love her husband Kevin Sy riego that would not allow her to be happy and free from their bond being a husband and wife. How long will Rachell endure the pain and suffering she was experiencing with her own husband? With her beloved heartless husband. "Your mine. No one can own you. Not even your oh-so-called friend." "K-Kevin... I-I'm pregnant." "K-Kevin w-wait saan mo ako dadalhin?" "Sa lugar Kung saan pwedeng tanggalin yang nasa tyan mo." And that's the time she will choose to run and hide from her heartless husband, Kevin Sy Riego. Rachell Asteria Santos and Kevin Sy Riego story.

Dahil pinagtaksilan ng kanyang fiance, napagpasyahan ni Caroline Evans na magpakasal sa iba ng biglaan. Tinatawanan siya ng lahat dahil sa kanyang desisyon na talikuran ang pagiging tagapagmana ng pamilya Morrison at sa halip ay pumili ng isang mahirap na binata. Pero ang hindi alam ng lahat, ang binatang iyon ay isa pala sa pinakamayamang tao sa sa buong mundo, at nasa bansa lang siya para mag invest sa pag unlad nito. Siya rin ang uncle ng kanyang dating fiance! Sobrang nasaktan si Caroline Evans dahil sa pakiramdam niyang niloko siya at dahil dun ay nagpumilit siyang makipag divorce. Pero kinorner siya ng kanyang asawa at puno ng lambing na sinabi, “Hindi ako ang bilyonaryong iyon. Nagpa-retoke lang yun para maging kamukha ko..” Tinitigan ni Caroline ang gwapong mukha nito at naniwala siya. “Anong sumpa ito na magkaroon ng mukhang kagaya ng isa sa pamilya Morrison!” Kinabukasan, nagulat ang buong mundo sa balitang itinakwil na sa pamilya ang tagapagmana ng pamilya Morrison at ni sinco ay wala ng natira rito. Sa kabilang banda, ang bagong kinoronahang top billionaire, ay nakasuot maskara para takpan ang kanyang kagwapuhan.

Meira yang biasanya selalu mengalah dan menerima perlakuan buruk dari suami dan mertuanya kini pun memilih untuk melawan. Bukan tanpa sebab dia memilih untuk menyerah, itu semua karena suaminya mengkhianati pernikahan mereka. Yang membuat wanita itu merasa lebih sakit adalah, wanita yang menjadi orang ketiga dalam rumah tangganya adalah sahabatnya sendiri yang bernama Karin. Tak hanya itu, Karin juga menyewa seorang pelakor bayaran untuk menghancurkan rumah tangganya. Tapi pada akhirnya, pelakor bayaran Karin itu pun balik melawan, dia justru ingin merebut suami Amiera dan menjadi nyonya Bagas.

Berawal dari rasa kecewa dan kesal pada ending novel yang dia ikuti, Ocha akhirnya mengirim pesan makian pada si penulis. Tanpa diduga, pesan yang Ocha kirim ternyata langsung ditanggapi. Sang penulis menawarkan Ocha untuk berpartisipasi dalam menulis ulang ending ceritanya. Tanpa pikir panjang, Ocha pun menerima tawaran itu. Namun siapa sangka hanya dengan satu sentuhan jari bisa membuat kehidupannya berubah 180 derajat. Tidak hanya berubah, bahkan dia harus berperan menjadi orang lain. Sialnya orang itu adalah Shelvy, tokoh antagonis yang paling dia benci. Lebih buruk lagi, tokoh itu akan meninggal secara tragis ditangan pemeran utamanya. Pasrah. Entah bagaimana caranya dia bisa bertahan hidup? Apakah dia bisa merubah alur cerita dan membuat ending yang bahagia? Atau malah sebaliknya, akankah cerita itu berakhir lebih tragis lagi?

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

“Congratulations, Miss Santillan. You are six weeks pregnant.” Nanigas si Marga sa kinatatayuan niya habang nakatitig lang sa doktor. Bumaba ang paningin niya sa prenatal examination report. Napapikit siya at napahawak sa kaniyang tiyan. “B-Buntis ako…” mahinang sabi niya. Hindi niya maintindihan ang kaniyang nararamdaman. Mas nangibabaw pa rin ang takot sa kaniya na baka malaman ni Brandon ang tungkol sa kaniyang pagbubuntis. *** “Kinakabahan ka ba?” Binuhay ni Brandon ang makina ng sasakyan. “Kung palagi kang ganito sa tuwing kausap mo ako, iisipin ko talaga na buntis ka, Marga.” Napalunok ng maraming beses si Marga. Mas lalo lang siyang kinakabahan. Pinagpapawisan na rin siya kahit na malakas naman ang aircon. “Kung totoong buntis ako, ano ang gagawin mo?” Napakagat-labi siya pagkatapos niyang bitawan ang mga katagang ‘yon. “You will raise the child alone, Marga. Kahit isang piso ay wala kang makukuha sa akin.”

"Magkano ang kailangan mo, upang layuan ang anak ko?" tanong ni donya Marsha kay Estella, "hindi kita maaaring tanggapin dahil isa ka lamang dukha! saan ka ba napulot ni Ludwig? sa club? At sinong nakakaalam, kung yang dinadala mo, ay sa anak ko?" Isang sampal iyon para kay Estella. Ang inaasahan niyang maayos na pagtanggap sa kanya, ay magiging isa palang bangungot! Ang akala niya, matapos niyang matakasan ang matandang ipinagkakasundo sa kanya ng kanyang ama, ay magiging maayos na ang buhay niya, hindi pa pala. Kaharap niya ngayon ang isang repleksiyon ng matapobre niyang madrasta. Kuyom ang kamao, nilisan niya ang lugar na iyon, upang hindi na maalipusta pa, ng kahit na sino, sa pamilya ni Ludwig, dala dala ang anak nilang kambal, na hindi pa man naiisilang, ay itinakwil na. "Ako ang bahala sa inyo mga anak. Hindi ko hahayaang may mang-api pa sa inyo, gaya ng naranasan ko," kinakausap niya ang mga bata sa kanyang tiyan. "Babangon ako, at maniningil!" Tiningnan niyang muli ang mansiyon, sa huling pagkakataon. Hinulma niya sa isipan ang sinabi sa kanya ng kanyang biyenan. Saka hilam ng luha ang mga matang lumayo, na hindi alam kung saan tutungo.